Linie PLA nie przylegają do łóżka

Kiedy drukuję obiekty, które mają dużą powierzchnię na pierwszej warstwie, części tej warstwy unoszą się, powodując przerwy w pierwszej warstwie. Oto dwa zdjęcia. Pierwszy drukował na tratwie, a drugi bez tratwy. Drukuję na taśmie 3M Painters, temperatura wytłaczarki 200, temperatura złoża 60. Używam filamentu Hatchbox PLA.

Dzieje się kilka rzeczy. Po pierwsze, temperatura wydaje się niska. Drukuję PLA w 215 .. ale jest wiele czynników. Zacznij od prostego testu kalibracji cienkościennej. Która jest tylko ścianą, bez ciała.

Stamtąd twoje łóżko może być bliżej. Może. Nie sądzę, że to naprawdę jest problem. Wolniejsza prędkość i ciepło zrobią większą różnicę. To mówi. Biorę kawałek papieru i kalibruję, żeby tarcie było niewielkie, ale niezbyt duże.

Upewnij się, że drukujesz z prędkością 30% dla pierwszej warstwy.

Ostatnie użycie kleju w sztyfcie.

Rób rzeczy w tej kolejności

1) Upewnij się, że powierzchnia łóżka jest odpowiednia. (Taśma PET lub klej Elmers na szkle. Należy nakładać co 3 do 4 wydruków na używanym obszarze)

2) Upewnij się, że temperatura ekstrudera nie jest zbyt niska ani zbyt wysoka. Zasadniczo zacznę od minimalnego zalecanego zakresu producenta dla konkretnego żarnika + 5 stopni. Następnie temperatura łóżka około 55 ° C do 60 ° C.

3) Twoja kalibracja łóżka może być wyłączona. Kalibrację złoża należy przeprowadzić w standardowych temperaturach roboczych. To znaczy włącz wszystko tak, jakbyś miał zamiar wydrukować i zaczekaj, aż się nagrzeje, a następnie upewnij się, że dysza prawie dotyka powierzchni łóżka (ale tak naprawdę nie dotyka. Alternatywnie możesz użyć normalnej kartki papieru i przetestować w ten sposób.

1. Zbyt daleko od powierzchni dla pierwszej warstwy. Żarnik nie wygląda wystarczająco płasko
2. Możliwe lekkie niepełne wyciągnięcie (należy zweryfikować po rozwiązaniu pierwszego problemu)

W przeciwieństwie do innych sugestii tutaj, chciałbym, abyś spróbował nieznacznie zwiększyć odległość od łóżka.

Logika jest tutaj taka, że ​​„cienkie ściany”, które widzisz podczas pierwszej warstwy, są spowodowane nadmiernym wytłaczaniem w ramach zbyt bliskiego poziomowania złoża. Hipoteza jest taka, że ​​nadmiar plastiku „szturchnie” poprzednio ułożony plastik, który rozluźni go z łóżka.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​ten problem występuje tylko podczas drukowania dużych, połączonych pierwszych warstw - sytuacje, w których nadmiar plastiku gromadzi się, gdzie nie ma dokąd pójść.

Mam ten sam problem. Widziałem jeden podobny post opisujący to jako „bekonowanie” i powiedziałem, że pochodzi z nadmiernego wyciskania. Patrząc na wychodzące włókno, mogłem sobie wyobrazić, że jeśli jest za dużo żarnika dla danej prędkości jazdy, wówczas się zapadnie. Próbowałem zmniejszyć procent ekstruzji. Program do krojenia Makerbota nie ma takiego ustawienia, więc wykonałem wiele wydruków testowych i ostatecznie podniosłem średnicę filamentu z domyślnej 1,77 do 1,84, co stanowi około 20% spadek wydajności ekstrudera. Spowolniłem także szybkość drukowania. Wydaje się, że oba te czynniki poprawiają jakość, więc wydaje się, że oba czynniki mają większy wpływ na wytłaczanie i szybkość, ale problem nie zniknął całkowicie. To' dzieje się z białym filamentem marki Makerbot na dużych warstwach, ale nie z zieloną marką Makerbot i małymi wysokościami warstw (nie próbowałem jeszcze zielonej grubej lub białej cienkiej). Zmierzyłem średnicę białego filamentu za pomocą suwmiarki i jest to właściwa 1,75 mm, po prostu zmuszam ją do mniejszego wytłaczania poprzez ustawienie 1,84 mm w ustawieniach krajalnicy.