Różne wypełnienia w tej samej części

Przeczytałem artykuł, aby zmienić inny wzór w zależności od ilości warstw, ale moje pytanie brzmi, czy możliwe jest posiadanie różnych wypełnień w tej samej części? Na przykład:

• Podstawa: ma wypełnienie 25%, ale ta sama podstawa ma kilka zaczepów na śruby i zamontuj część dla tego obszaru, wypełnienie musi wynosić 40% lub więcej.
• Ściany i formy: to samo dotyczy całej części i może być wypełnione w 25%, ale niektóre obszary muszą być wypełnione w 15% lub mniej.

Prawdopodobnie ktoś widział lub przeglądał inne oprogramowanie, aby to osiągnąć, albo sam siebie oszukuję.

Ta odpowiedź wyjaśnia, że ​​możesz mieć różne wypełnienia w tej samej części. Po pierwsze opisano implementację w Ultimaker Cura , po drugie, jak można to zrobić w Slic3r .

Ultimaker Cura

Użyłem funkcji w Ultimaker Cura, której można użyć do lokalnej zmiany gęstości wypełnienia. To, co musisz zrobić, to załadować swój model do Cury, a następnie załadować inne obiekty (modele) o wielkości obszaru / objętości, który ma mieć wypełnienie w inny sposób, i ustawić je w miejscu, w którym chcesz mieć inne wypełnienie. Zasadniczo używasz innych modeli do przecinania się z modelem podstawowym, aby tworzyć skrzyżowania, które mogą zająć inny procent wypełnienia. Jest to niezwykle przydatne w przypadku występów i wsporników, w których potrzebne jest dodatkowe wypełnienie (np. Dodatkowa sztywność w przypadku naprężeń ściskających) w otworach mocujących. Pamiętaj, że jest to zaawansowana funkcja, która nie jest łatwa w użyciu, ale całkiem przydatna, jeśli ją opanujesz.

Nie mogłem znaleźć filmu ( po drugiej myśli, myślę, że był to animowany GIF ) opublikowanego przez Team Ultimaker, więc zacytowałem część jednego z ich tematów na forum.

Krótka instrukcja: (kursywy nie ma w odnośniku, ale dodano, aby odzwierciedlić najnowszą wersję Cury)

• Usuń zaznaczenie opcji „trzymaj modele oddzielnie” (teraz nazywane: „Upewnij się, że modele są rozdzielone”) i „upuść modele, aby zbudować płytę” (teraz nazywane: „Automatycznie upuść modele na płytę konstrukcyjną”) w preferencjach Cura
• Zaimportuj drugi obiekt (na przykład prostą kostkę)
• Przełącz Curę w „tryb niestandardowy”
• Wybierz kostkę i użyj przycisku „Ustawienia obiektu” po lewej stronie
• Wybierz „Infill Mesh” (teraz nazywane: „Modyfikuj ustawienia dla infill innych modeli”) i włącz to ustawienie
• Sześcian zmieni się teraz w przezroczysty szary.
• Ustaw sześcian tak, aby zachodził na część modelu. Powinien pokrywać się z sekcją, dla której chcesz zmienić wypełnienie.
• Również w „ustawieniach poszczególnych obiektów” (obecnie nazywanych „ustawieniami poszczególnych modeli”) wybierz opcję „gęstość wypełnienia”
• Ustaw żądaną wartość. Wszystko to mniej więcej ilustruje poniższy zrzut ekranu
• Zdjęcie pokazuje sześcian na płycie roboczej z wypełnieniem 20%. Lokalnie, przy obróconej 2. kostce,% wypełnienia zostaje podniesiony do 100%.
• Dzieje się tak, że objętość, w której sześcian przecina się z obiektem, jest lokalnie krojona z innym wypełnieniem.

Poniżej znajduje się inny przykład prostego wspornika z załadowanymi dodatkowymi cylindrycznymi przedmiotami, aby utworzyć przecięcia ze wspornikiem w otworach łącznika. W tym przykładzie wypełnienie w otworach elementu mocującego jest ustawione na 99%.

Po krojeniu zobaczysz, że wypełnienie na skrzyżowaniach jest odpowiednio dostosowane.

Uwaga: Testowałem to w Ultimaker Cura 3.4.1 i potwierdzam, że działa. Pokroiłem część z wkładkami do elementów złącznych i tak naprawdę nie jest to bardzo trudne, wymaga tylko trochę więcej pracy. Będziesz musiał zrobić kilka STL cylindrów i odpowiednio je ustawić. Jeśli stworzysz własne modele 3D, dodawanie dodatkowych komponentów podczas projektowania będzie bardzo łatwe, a pozycjonowanie będzie o wiele łatwiejsze (ponieważ są one zgodne z modelem). Zauważ, że zadziała to również, jeśli chcesz mieć inny procent wypełnienia na pierwszych X warstwach, po prostu użyj dużej kostki (większej niż model) i ustaw ją poprawnie. Zauważ, że Cura ma już opcję o nazwie „Stopniowe wypełnienie”, aby dostosować gęstość w górnych warstwach.

Slic3r

Ten dokument opisuje szczegółowo, jak to zrobić dla Slic3r .

Blog opisuje użycie prostego woluminu (zielony wolumin załadowany z pliku STL). Po załadowaniu:

Kliknięcie prawym przyciskiem myszy głównej części wywołało menu ustawień obiektu. Stamtąd kliknięcie „Załaduj modyfikator” i wybranie wcześniej zapisanego modelu dodaje go do części jako modyfikatora.

Wybrano zielony „+”, a „Fill Density” dodano do listy modyfikatorów i ustawiono na 100%.

To pokazuje, że funkcjonalność w Slic3r jest bardzo podobna do funkcjonalności w Ultimaker Cura.

Nie polecam szczególnie następujących, ale może to być łatwiejsze niż odpowiedź 0scar (którą poleciłbym zaimplementować, jeśli używasz Cury).

Pokrój swój obiekt dwa razy, raz na niższym poziomie i raz na wyższym poziomie. Następnie otwórz oba pliki gcode w edytorze tekstu i zamień cały kod na jednej warstwie w jednym pliku na kod z tych samych warstw w drugim pliku. To z pewnością wymaga pewności, aby żadne błędy nie wpadły, i będziesz chciał znać dokładne warstwy, na których można zmienić wypełnienie. Co więcej, zmienia to tylko gęstość na podstawie warstwy, a nie na podstawie regionu XY.

Tak, jest to możliwe i nie ogranicza się tylko do Cury. Jeśli używasz GrabCAD Print (dla drukarek Stratasys), zaawansowana funkcja FDM pozwala na różne wypełnienie w różnych regionach części - nie na podstawie warstw, ale na podstawie geometrii CAD. Z tego powodu musisz rozpocząć proces w CAD, tworząc część z wieloma obiektami. (Na przykład w Solidworks robisz to przez wyłączenie „scalania” podczas dodawania drugiego bossa lub poprzez wycięcie ze szkicu i włączenie „zachowaj obie części”.)

Gdy to zrobisz, przejdź do zakładki Zaawansowane FDM w GrabCAD Print i dodaj swoją część CAD (sam plik CAD, a nie STL). Dwa lub więcej obiektów w twojej części zostanie pokazanych osobno w panelu projektu: zaznacz je wszystkie i wybierz „scal”. Teraz wszystkie zostaną wydrukowane jako jedna część, ale możesz wybrać każdą z nich i nadać im różne ustawienia wypełnienia.

Możesz także wybrać dowolną powierzchnię CAD (tzn. Nie poszczególne trójkąty) i zastąpić jej grubość ściany.

Możesz przeczytać pełny samouczek na temat Advanced FDM na stronie GrabCAD.

Chociaż na pewno możesz to zrobić z niestandardowymi ustawieniami krojenia, jeśli „wypełnienie” jest ograniczeniem projektowym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania części, wolę uczynić ją częścią projektu niż pozostawić jako coś, co możesz zepsuć w czasie krojenia . Jest to szczególnie ważne, jeśli będziesz udostępniać projekt do użytku innym lub korzystasz z usługi drukowania 3D, która może nie zapewniać wystarczającej kontroli nad parametrami krojenia. Ponadto, gdy mówisz, że chcesz „wyższe wypełnienie” w poszczególnych częściach, jest to często nieprecyzyjny sposób przekazywania tego, czego naprawdę potrzebujesz, czyli konkretnej struktury wypełnienia - zwykle dodatkowych ścian - a nie tylko gęstszej wersji wzoru wypełnienia.

Korzystając z przykładu punktów, które muszą zaakceptować śruby (wywiercone / gwintowane po wydrukowaniu lub z zadrukowanymi gwintami), po prostu gęstsze wypełnienie w tej części wydruku nie pomoże, chyba że będzie w 100%; wiercenie we wzór wypełnienia nie da ci czegoś solidnego, w co można bezpiecznie wkręcić śrubę.

To, co robię dla takich rzeczy, to tworzenie wewnętrznych szczelin w modelu, węższych niż minimalny prześwit potrzebny do uniknięcia łączenia się ścian. Na przykład wycięcie koncentrycznych cylindrycznych powierzchni może być doskonałym obszernym obszarem do wkręcenia śruby. Jak zauważył Trish w komentarzu, 0,05 mm wydaje się być dobrym wyborem szerokości odstępu, która jest poniżej odstępu wymaganego dla drukarek FDM, aby uniknąć wiązania, ale wystarczająco dużego, aby nie zostać usuniętym przez narzędzia do krojenia.

Jeśli chcesz upewnić się, że model jest nadal logicznie jednym połączonym komponentem, pozostaw kilka przerw w wycięciu, coś w stylu:

Jest dużo miejsca na eksperymenty z tym, jakie luki najlepiej działają. Jak zasugerowała Trish, może pomóc zmiana lokalizacji mostów między warstwami. Dobrym pomysłem może być także dostosowanie odstępów na podstawie oczekiwanych szerokości linii wytłaczania. Jednym podejściem zastosowanym przy wzmacnianiu śrub, które może również działać w przypadku otworów gwintowanych, jest powtarzanie wewnętrznych i zewnętrznych profili gwintów jako szczeliny w modelu. Oto przykładowy wycinek pokazujący lukę:

To szczególne wzmocnienie łagodzi fakt, że pokrycie powyżej wypełnienia jest podtrzymywane tylko przez wypełnienie, a zatem jest w stanie nieznacznie zwisać, zapobiegając tak silnemu wiązaniu warstw i zapobiegając silnemu wiązaniu gwintowanych ścian z główką.