Jak gorąca musi być gwiazda, zanim zostanie uznana za gwiazdę?
15
Jak gorąca musi być gwiazda, zanim stanie się gwiazdą? Dlaczego musi być tak gorąco? Jeśli to możliwe, proszę znaleźć oficjalną stronę, z której można cytować.
Temperatura w gwiazdach jest interesującym pytaniem, ponieważ temperatura w gwiazdach jest bardzo różna. Myślę, że bardziej odpowiednią temperaturą dla tego pytania jest temperatura jądra gwiazdy: gwiazda rodzi się, gdy zaczyna palić hydrodgen w jej jądrze.
W końcu wodór zaczyna stapiać się w jądrze gwiazdy, a reszta otaczającego go materiału jest usuwana. To kończy fazę protogwiazdową i rozpoczyna fazę głównej sekwencji gwiazdy na schemacie H – R.
Temperatura potrzebna do spalania hydrodgenów wynosi 10 milionów kelwinów , więc właśnie tak gorąca gwiazda musi być uważana za gwiazdę. Musi być tak gorąco, bo inaczej nie uda mu się spalić hydrodgena i stanie się „nieudaną gwiazdą”: brązowym karłem .
Edytować:
Temperatura powierzchni może być mylące, ponieważ zakres temperatur, w którym leżał gwiazdy nie są wypełnione tylko gwiazdkami, a także innych ciał obcych, takich jak gorąca Jowiszami, o temperaturze powierzchni wynoszącej od 1000 do 3000 K .
Najfajniejsze „gwiazdy” to tak naprawdę czerwone olbrzymy.
Rob Jeffries
Właściwie nie mam racji co do gigantów - stary karzeł L2 dotyczy najfajniejszej gwiazdy. Ale masz zbyt wysoki próg temperatury spalania jądrowego.
Rob Jeffries
7
Z perspektywy fizyki
Z punktu widzenia fizyki obiekt jest gwiazdą, gdy przechodzi fuzję jądrową, zwykle atomów wodoru w jądrze, niezależnie od temperatury!
Gwiazda nie jest zdeterminowana przez jej temperaturę, lecz jest determinowana przez procesy wewnętrzne.
Oznacza to, że gdyby Jowisz rozpoczął syntezę jądrową, byłby uważany za gwiazdę, choć maleńką.
W tym przypadku jest to tak / nie rozróżnienie, czy obiekt jest gwiazdą.
Z obserwacyjnego punktu widzenia, gdy coś zostanie zaklasyfikowane jako gwiazda, istnieje 7 grup, do których może należeć, określanych przez jego cechy.
Klasa temperatury O: 33000 K +
B: 10,500-30,000 K A: 7,500-10,000 K
F: 6,000-7,200 K G: 5,500-6,000 K
K: 4,000-5,250 K M: 2,600-3,850 K
Uwaga: Do zimniejszego końca tej listy dodano jeszcze trzy klasyfikacje LT i Y, ale nie jestem pewien co do punktów odcięcia, więc je pominąłem.
O dziwo, nie są one klasyfikowane według temperatury, ale według ich widma, tak się składa, że ich widmo koreluje z temperaturą! Mówi się tutaj o fotosferze gwiazdy (gdzie fotony zaczynają swobodnie płynąć), a nie jej jądrze (gdzie fotony powstają z trwających reakcji fuzji).
Gwiazdy karłowate mają jednak swój własny system klasyfikacji poprzedzony literą D.
Cytat z artykułu Wiki:
Gwiazdy białego karła mają własną klasę, która zaczyna się na literę D. Jest ona dalej podzielona na klasy DA, DB, DC, DO, DZ i DQ, w zależności od rodzajów widocznych linii w widmie. Następnie następuje wartość liczbowa wskazująca indeks temperatury.
Jest to rodzaj „punktu widzenia obserwatora” bardziej niż „fizycznego punktu widzenia”. Z fizycznego punktu widzenia to pytanie jest wyraźnie pytaniem „Tak / Nie”: nie możesz spalić hydrodgena, nie jesteś gwiazdą.
MBR
W rzeczywistości zdefiniowanie gwiazdy na podstawie jej temperatury powierzchni jest nawet niebezpieczne: gorące Jowisze mogą mieć temperaturę powierzchni zbliżoną do gwiazd typu M i zdecydowanie nie są gwiazdami!
MBR
Nadal nie zgadzam się z większością odpowiedzi, które nadal uważam za wprowadzające w błąd. Mówimy tutaj o definicji gwiazdy, a temperatura powierzchni nie wchodzi w tę definicję. Klasyfikacja gwiezdna nie ma nic wspólnego z definicją gwiazdy.
MBR
@ MBR ma to znaczenie, ponieważ wyjaśnia klasyfikację gwiazd, gdy coś zostanie określone jako gwiazda, wyjaśniłem to, co sądzisz o edycji?
RhysW,
„Karłowate gwiazdy…”? Masz na myśli „gwiazdy białego karła ...”. Zauważ też, że krasnoludy L, T i Y nigdy nie mogą być gwiazdami; są brązowymi karłami. Najfajniejsze z karłów M to również prawdopodobnie brązowe karły. Definicja gwiazdy to fuzja wodoru. Nie odpowiedziałeś na pytanie.
Rob Jeffries
2
Jak powiedziano w innych odpowiedziach, definicję „gwiazdy” uważa się ogólnie za obiekt przechodzący wystarczającą fuzję wodoru, aby osiągnąć równowagę między energią wytwarzaną przez fuzję a energią promieniowaną przez nią. Dokładna definicja jest różna, ale nie ma większego wpływu na tę odpowiedź.
Kiedy „gwiazdy” są młode, są duże, a ich rdzenie są zbyt chłodne, aby zainicjować syntezę wodoru. Następnie kurczą się i fuzja wodoru rozpoczyna się, gdy ich rdzenie osiągną około 3 milionów K (np. Patrz Burrows i in. 1997 .
Dlaczego tak gorąco? Ponieważ odpychanie kulombowskie między dodatnio naładowanymi protonami zapobiega fuzji. Reakcja fuzji przebiega przez kwantowy tunel mechaniczny, ale nawet wtedy wymaga, aby protony miały wystarczającą energię kinetyczną, aby przynajmniej częściowo przezwyciężyć odpychanie kulombowskie.
0.075M⊙
Jednak czerwone olbrzymy to także gwiazdy - albo płonący wodór, albo hel, albo oba w skorupach wokół obojętnego rdzenia. Ich temperatura wewnętrzna jest znacznie wyższa niż w przypadku obiektów o małej masie opisanych powyżej, ale ponieważ są one bardzo duże, ich powierzchnie mogą być bardzo chłodne. Najfajniejsze czerwone olbrzymy mają również temperaturę około 2600–2800 K.
Odpowiedzi:
Temperatura w gwiazdach jest interesującym pytaniem, ponieważ temperatura w gwiazdach jest bardzo różna. Myślę, że bardziej odpowiednią temperaturą dla tego pytania jest temperatura jądra gwiazdy: gwiazda rodzi się, gdy zaczyna palić hydrodgen w jej jądrze.
(Zobacz stronę Wikipedii )
Temperatura potrzebna do spalania hydrodgenów wynosi 10 milionów kelwinów , więc właśnie tak gorąca gwiazda musi być uważana za gwiazdę. Musi być tak gorąco, bo inaczej nie uda mu się spalić hydrodgena i stanie się „nieudaną gwiazdą”: brązowym karłem .
Edytować:
Temperatura powierzchni może być mylące, ponieważ zakres temperatur, w którym leżał gwiazdy nie są wypełnione tylko gwiazdkami, a także innych ciał obcych, takich jak gorąca Jowiszami, o temperaturze powierzchni wynoszącej od 1000 do 3000 K .
źródło
Z perspektywy fizyki
Z punktu widzenia fizyki obiekt jest gwiazdą, gdy przechodzi fuzję jądrową, zwykle atomów wodoru w jądrze, niezależnie od temperatury!
Gwiazda nie jest zdeterminowana przez jej temperaturę, lecz jest determinowana przez procesy wewnętrzne.
Oznacza to, że gdyby Jowisz rozpoczął syntezę jądrową, byłby uważany za gwiazdę, choć maleńką.
W tym przypadku jest to tak / nie rozróżnienie, czy obiekt jest gwiazdą.
Z obserwacyjnego punktu widzenia, gdy coś zostanie zaklasyfikowane jako gwiazda, istnieje 7 grup, do których może należeć, określanych przez jego cechy.
Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/Star#Classification
Uwaga: Do zimniejszego końca tej listy dodano jeszcze trzy klasyfikacje LT i Y, ale nie jestem pewien co do punktów odcięcia, więc je pominąłem.
O dziwo, nie są one klasyfikowane według temperatury, ale według ich widma, tak się składa, że ich widmo koreluje z temperaturą! Mówi się tutaj o fotosferze gwiazdy (gdzie fotony zaczynają swobodnie płynąć), a nie jej jądrze (gdzie fotony powstają z trwających reakcji fuzji).
Gwiazdy karłowate mają jednak swój własny system klasyfikacji poprzedzony literą D.
Cytat z artykułu Wiki:
źródło
Jak powiedziano w innych odpowiedziach, definicję „gwiazdy” uważa się ogólnie za obiekt przechodzący wystarczającą fuzję wodoru, aby osiągnąć równowagę między energią wytwarzaną przez fuzję a energią promieniowaną przez nią. Dokładna definicja jest różna, ale nie ma większego wpływu na tę odpowiedź.
Kiedy „gwiazdy” są młode, są duże, a ich rdzenie są zbyt chłodne, aby zainicjować syntezę wodoru. Następnie kurczą się i fuzja wodoru rozpoczyna się, gdy ich rdzenie osiągną około 3 milionów K (np. Patrz Burrows i in. 1997 .
Dlaczego tak gorąco? Ponieważ odpychanie kulombowskie między dodatnio naładowanymi protonami zapobiega fuzji. Reakcja fuzji przebiega przez kwantowy tunel mechaniczny, ale nawet wtedy wymaga, aby protony miały wystarczającą energię kinetyczną, aby przynajmniej częściowo przezwyciężyć odpychanie kulombowskie.
Jednak czerwone olbrzymy to także gwiazdy - albo płonący wodór, albo hel, albo oba w skorupach wokół obojętnego rdzenia. Ich temperatura wewnętrzna jest znacznie wyższa niż w przypadku obiektów o małej masie opisanych powyżej, ale ponieważ są one bardzo duże, ich powierzchnie mogą być bardzo chłodne. Najfajniejsze czerwone olbrzymy mają również temperaturę około 2600–2800 K.
źródło