Czy Barnard 68 jest jedyną chmurą tak blisko nas, że nie ma między nami gwiazd?

Jeśli chodzi o chmury molekularne / mgławice absorpcyjne / globule Boka / zasłaniające chmury,

(Nie jestem pewien, czy istnieje jeden ogólny termin obejmujący wszystkie te i inne podobne zaciemniające chmury - użyłem po prostu „chmury” w tytule pytania),

czy Barnard 68 jest jedyną tak blisko nas, że nie ma między nami gwiazd?

Jeśli nie, jaka jest ich lista? (Czy jesteśmy obserwacyjnie pewni tego na tym etapie?)

Wydaje mi się, że pokrewnym pytaniem byłoby: „jaka jest gęstość otaczających nas kuleczek bocznych?” ... w sześcianie po 1000 sztuk z boku, o ilu globulach bok mówimy? Jeden czy dwa czy tysiące?

http://sci.esa.int/gaia/60207-barnard-68/

Pierwsze zapytanie: TAK, istnieje wiele gromad bocznych bez gwiazd pierwszego planu.

Jeśli chodzi o gęstość, jest to niejasne pole badań, mylone z zagadką ciemnej materii, a oszacowania częstotliwości „Boks” mają prawdopodobnie jedynie około 1-2 stopnie precyzji wielkości. Nie możemy powiedzieć, że jest mniej niż 1 bok na każde 10 gwiazdek, nie możemy powiedzieć, że jest więcej niż 1 na każde 1000.

Odległość do pobliskich i zwartych globul jest trudna do ustalenia. Brak gwiazd na pierwszym planie w kierunku kuleczek wyklucza spektrofotometryczne pomiary odległości, a oszacowanie odległości na podstawie prędkości LSR (odległość kinematyczna) jest niewiarygodne. Zatem podane odległości są jedynie wartościami przyjętymi przez powiązanie zaobserwowanych globul z sąsiadującymi większymi chmurami molekularnymi, których odległość jest znana.

Po pierwsze, okaże się, że katalogi Boksów i IRAS podają ich galaktyczne współrzędne długości i szerokości geograficznej, a nie ich odległość, które mogą być błędne o rząd wielkości.

W ciągu 20 lat istnieją dziesiątki gwiazd, jest około 1 gwiazda na 280 sześciennych lat świetlnych, więc w odległości 500 lat świetlnych od nas znajduje się około 2 000 000 gwiazd.

Znalazłem katalog 380 pobliskich małych, zwartych kuleczek, z których 280 ma około 1 litra średnicy. Katalog źródła punktowego IRAS, wersja 2.0, ma ich wiele tysięcy, wydaje się, że wszystkie znajdują się w zakresie 4000 parsek, a rzeczy, które są daleko, stają się trudne do wykrycia, gdy tylko ma przed sobą gwiazdę.

W obrębie 1000 parseksów jest już 100ds gromad Boka w katalogach, a jeśli w pobliżu znajdowało się 10 000 gromad Boka, można było zmierzyć nieprzezroczystość nieba, musiałby istnieć pewien stosunek ciemnych chmur w stosunku do gwiazd, aby uzyskać bieżące zmętnienie sąsiedztwo Słońca i być może ktoś inny ma o tym informacje, prawdopodobnie przeprowadzono pewne badania w celu zmierzenia lokalnego zmętnienia i masy, chociaż jest to również skomplikowane przez teorie o ciemnej materii, być może jest tak wielu Boksów, że tworzą duża część lokalnej masy.

Istnieje katalog rzeczywistych Globów Boka z 1988 roku, oparty na regularności globułek, okrągłości, ponieważ okrągłość służy do określania ich wielkości i kształtu, a nie precyzyjnych czynników, wszystkie cele nie miały gwiazdy z przodu, a oni powiedzieli:

„Taki katalog małych chmur molekularnych był potrzebny do naszego ciągłego badania formowania się gwiazd w kulkach Boka (Clemens i Leach 1987; Clemens, Leach i Barvainis 1988). Dostępne katalogi (Lynds 1962; Barnard 1927) są najbardziej kompletne dla większych chmury (tzn. rozmiary kątowe większe niż S'-IO '). Jednak wiele mniejszych chmur nie pojawia się w tych katalogach. Przeprowadzono nowe wyszukiwanie w ramach badania nieba w Obserwatorium Palomar (POSS) w celu znalezienia mniejszych chmur molekularnych Zidentyfikowaliśmy 248 chmur molekularnych o rozmiarach optycznych mniejszych niż 10 '. Większość z nich została uprzednio skatalogowana (72%), chociaż część uprzednio skatalogowanych chmur nieco się zmniejsza (do 60%), gdy średnia wielkość spada do l'- 2 /.Duża liczba chmur (60%) ma źródła punktowe IRAS w swoich granicach lub w ich bliskim otoczeniu, co wskazuje, że sondowanie właściwości pyłu FIR chmur może być produktywne. ”

Skatalogowali 248 łatwych do zmierzenia globul boków gdzieś bliżej niż 5000 parsek, a poza tym jest za mały, aby je zobaczyć.

ktoś zrobił ankietę na temat emisji SO z powyższego katalogu i miał takie zdjęcia:

Barnard 68 ma powierzchnię około 10 minut kwadratowych na niebie i jest w przybliżonej odległości około 160 szt. Objętość przestrzeni objętej linią wzroku do Barnarda 68 wynosi zatem około 1 szt$^{3}$.

Gęstość gwiazd w sąsiedztwie słonecznego (spalanie wodoru gwiazdy z masy powyżej około 0,1$M_{\odot}$) wynosi około 0,1 szt$^{-3}$. Nic więc dziwnego, że przed Barnardem 68 nie widać gwiazd.

W tej odległości jasność najsłabszych gwiazd byłaby w pobliżu $V \sim 20$więc powinienem był wziąć to pod uwagę w różnych obserwacjach przeprowadzonych na tej chmurze. Takie gwiazdy byłyby bardziej widoczne w bliskiej podczerwieni, ale wtedy podnosisz gwiazdy tła przez chmurę i potrzebujesz oszacowania odległości.

Nie jestem właściwie świadomy żadnego wyraźnego stwierdzenia, że ​​na pierwszym planie nie ma słabych gwiazd, choć oczywiście nie widać ich na szeroko dostępnych widocznych zdjęciach.

Znanych jest wiele innych globul Boka, które wydają się mieć bardzo mało przeszkód dla gwiazd na pierwszym planie. Jak wskazałem w powyższym obliczeniu - jeśli są małe i znajdują się w pobliżu, należy się tego spodziewać. Możesz także spojrzeć na listę „ciemnych mgławic” .

Inne katalogi obejmują katalog ciemnych mgławic Lyndsa lub katalog ciemnych chmur południowych autorstwa Hartleya i in. (1986) .