Dlaczego Ultima Thule nie jest sferyczna, a jej dwie części składowe są

9

Dwie części składowe binarnego kontaktu Ultima Thule są w przybliżeniu sferyczne. Dlaczego te same siły, które sprawiły, że dwie części stały się kuliste, gdy były rozdzielone, nie sprawiły, że całość połączyła się w kulę?

planetary-formation Mike H.
źródło
Twoje pytanie zawiera nieprawidłowe założenie, a mianowicie: „... te same siły ...”. Dokładny rozkład pyłu itp., Który doprowadził do pierwotnego zlepienia się dwóch półkulistych obiektów, nie jest taki sam jak dwa obiekty, z których każdy ma raczej silniejsze wiązanie międzycząstkowe (a także miejscową mikrograwitację znacznie większą niż siła grawitacji między dwiema cząstkami pyłu), dryfować razem. Dodaj do tego fakt, że widzimy ten obiekt w określonym momencie. Całkiem możliwe, że nagromadzenie pyłu w ciągu kolejnego miliarda lat spowoduje powstanie całego półkulistego obiektu z „bliźniaczymi centrami”.
Carl Witthoft
Prosta odpowiedź: nie wiemy, to temat aktywnych badań, w jaki sposób formują się planetozymale, a następnie koagulują w większe obiekty.
AtmosphericPrisonEscape
Chociaż nie wiemy, jak powstały dwie części, jest całkiem intuicyjne, że wystarczająco łagodna kolizja między nimi prowadzi do takiego kształtu. Jak gdyby połączyć dwa ziarna gradu. Formowanie każdego ziarna i ściskanie ich razem są dość odrębnymi zjawiskami, przynajmniej ogólnie.
Alchimista
Przestrzeń mgławicy była cieplejsza, gdy powstały dwa obiekty, niż gdy zderzyły się?
Wayfaring Stranger

Odpowiedzi:

4

Wyjaśnienie jest takie, że gdy Ultima i Thule formowali się, zbierali z małych kawałków gruzu i stosów nagromadzonego gruzu. Kluczową rzeczą jest to, że gdy U i T stały się największymi stosami gruzu w okolicy, każda nowa skała lub stos gruzów, który delikatnie do nich zbliżyłby, byłby znacznie mniejszy niż U i T i uderzyłby i delikatnie podskoczył i średnio osiadł w niskim miejscu. Zderzenia są przeważnie dość łagodne, a nawet gruzowiska prawdopodobnie w większości utknęły razem, ponieważ siła grawitacji nie wystarcza, aby pokonać spójność materiału.

U i T rosną i są - z grubsza - sferyczne, ponieważ rzeczy, które się z nimi zderzają i przylegają do nich, są znacznie mniejsze niż są, jest ich bardzo dużo i mają niewielką tendencję do lądowania w niższych punktach. Tak powstaje szorstka kula.

Kiedy U i T w końcu zderzają się, aby wytworzyć Ultima Thule, następuje kolejna łagodna kolizja i dzieje się to samo: siły grawitacyjne są zbyt małe, aby pokonać spójność, więc U i T pozostają w takim stanie, w jakim były, a ty masz ciało, które jest dwie kule sklejone razem w punkcie zderzenia.

U i T uformowały sferyczne, ponieważ uformowały się z wielu znacznie mniejszych elementów, które prawdopodobnie nadal są dość wyraźne, ale które są zbyt małe, aby je zobaczyć - jeszcze. UT składa się z dwóch dużych elementów, które są nadal dość wyraźne, ale o wiele łatwiejsze do zobaczenia ..

Mark Olson
źródło