Jakie są ograniczenia obserwacyjne w wykrywaniu obecności wulkanizmu na egzoplanetach?

To pytanie jest nieco związane z moim wcześniejszym pytaniem. W jaki sposób różnicowane są składowe atmosfery egzoplanet? , ale chodzi o konkretne zjawisko powierzchniowo-atmosferyczne - wulkanizm.

Używając naszego Układu Słonecznego jako surowego analogu (gdzie oprócz Ziemi, Wenus, Io i Tritona występują aktywne wulkanizmy, prawdopodobnie więcej), wulkanizm nie powinien być rzadkością wśród egzoplanet przy odpowiednich warunkach. Oczywiście prawdopodobnie wykrywalibyśmy tylko masywną tarczę, płaskowyż wulkanizmu lub przedłużony wulkanizm z wielu otworów wentylacyjnych.

Jakie są ograniczenia obserwacyjne w wykrywaniu obecności wulkanizmu na egzoplanetach?

Egzoplanety są zbyt daleko, aby wysłać satelity lub bezpośrednio je zobrazować. Więc nie ma sposobu, aby tam pójść i powiedzieć: there it is a volcano. Domyślam się, że musimy zgadywać z tego, co wiemy, pracując w Układzie Słonecznym. I możemy po prostu uzyskać statystyczne prawdopodobieństwo, że planeta jest aktywna.

Powiedziałbym, że są dwa przypadki:

1. Jeśli planeta jest skalista i znajduje się wystarczająco blisko gwiazdy lub gigantycznej planety, możesz spodziewać się wulkanizmu wywołanego przez efekty pływowe, podobnie jak na IoKsiężycu Jowisza . W kilku słowach: siła grawitacji pobliskiej dużej planety / gwiazdy deformuje planetę i deformacje te są przekształcane w ciepło z powodu tarcia. Jeśli siły grawitacyjne są wystarczająco duże, możesz mieć wulkanizm

2. Jeśli jesteś w stanie zmierzyć linie widmowe w atmosferze planety, możesz spróbować zidentyfikować ślady gazu lub pyłu zwykle związane z aktywnością wulkaniczną. Nie wiem, czego chciałbyś szukać, ale zgaduję, że chcesz szukać głównie w podczerwieni.