Wychodząc z pytania o pulsar , jakie kryteria / procesy powodują, że gwiazdy neutronowe stają się pulsarami, czy wszystkie gwiazdy neutronowe stają się pulsarami?
Uważa się, że wszystkie gwiazdy neutronowe są pulsarami, gdy się rodzą , ponieważ wszystkie wirują niezwykle szybko i mają silne pola magnetyczne krótko po urodzeniu, wynikające z ich dramatycznego zapadnięcia się z kilku masywnych jąder Ziemi wielkości Ziemi w gwiazdę neutronową wielkości miasta . Zachowanie momentu pędu oznacza, że początkowo wolno obracający się rdzeń staje się szybko wirującą gwiazdą neutronową, która również napędza działanie dynamo, które wytwarza silne pole magnetyczne.
Emisja z gwiazdy neutronowej jest wynikiem produkcji par w jej magnetosferze, która ma kształt w przybliżeniu dipolarny, a zatem najsilniejsze natężenie pola na biegunach. To pole rzadko jest wyrównane z osią wirowania, co daje efekt „latarni morskiej”, w którym wiązka przesuwa się nad obserwatorem z podwójną częstotliwością wirowania. Te wytwarzane parami cząsteczki promieniują energią poprzez emisję synchrotronową (głównie w radiu), pochłaniając energię z pola magnetycznego. W miarę starzenia się gwiazdy neutronowej pole magnetyczne ostatecznie zanika poniżej punktu krytycznego, w którym elektrony / pozytony nie mogą być wytwarzane parami. Nazywa się to „ linią śmierci ” zilustrowaną tutaj i oznaczoną słowem „cmentarz” na schemacie P-P_dot:
Po przekroczeniu tego progu pulsar traci zdolność do emitowania fal radiowych. Pulsary pozostają pulsarami tylko przez pierwsze ~ 10 ^ 7 lat ich życia, a zatem około 99% gwiazd neutronowych nie jest już pulsarami.
Dodatkowo możemy zobaczyć pulsar tylko wtedy, gdy jego wiązka przecina Ziemię, podczas gdy pulsar się obraca. Ponieważ kąt wiązki wynosi zwykle dziesiątki stopni , całkowity ułamek pulsarów, których wiązki przecinają Ziemię, wynosi około 10% sumy, która istnieje.
W lewym dolnym rogu diagramu widać pulsary o bardzo krótkim okresie czasu, są to pulsary milisekundowe, które zostały zwiększone przez akrecję masy od towarzysza. Pulsary te mają bardzo długi czas życia, ale reprezentują jedynie niewielki podzbiór populacji gwiazd neutronowych.
Poprosiłem o to Google, a pierwszy link, który podążyłem, zaprowadził mnie do Wikipedii , gdzie znalazłem podstawy:
Pulsar (portmanteau gwiazdy pulsującej) jest silnie namagnesowaną, obracającą się gwiazdą neutronową, która emituje wiązkę promieniowania elektromagnetycznego. Promieniowanie to można zaobserwować tylko wtedy, gdy wiązka emisji jest skierowana w stronę Ziemi, podobnie jak latarnia morska jest widoczna tylko wtedy, gdy światło jest skierowane w kierunku obserwatora i jest odpowiedzialne za pulsacyjny wygląd emisji. Gwiazdy neutronowe są bardzo gęste i mają krótkie, regularne okresy rotacji. Daje to bardzo dokładny odstęp między impulsami, który waha się od z grubsza milisekund do sekund dla pojedynczego pulsara.
Zgodnie z definicją gwiazda neutronowa staje się pulsarem dopiero, gdy zacznie pulsować; a to z powodu rotacji!
Więc twoja odpowiedź brzmiałaby: każda gwiazda neutronowa staje się pulsarem, kiedy zaczyna się obracać , z powodu obrotu zaczyna pulsować; która tworzy nazwę.
Aby uzyskać więcej informacji na ich temat, przeczytaj ten dokument NASA : http://imagine.gsfc.nasa.gov/docs/science/know_l1/pulsars.html