Dlaczego miałbym próbować stawiać rycerzy na słabych polach, skoro można je łatwo zabrać?

Tutaj możesz zobaczyć dwa słabe kwadraty-b6 i d6. Tak mówi moja książka szachowa i aby użyć tych dwóch słabych pól, należy wziąć pod uwagę ruchy Nf3-d2-c4.

W rzeczywistości historia jest bardziej skomplikowana (czarny ma mocną odpowiedź ... Nc5, ale dla mnie nie ma to na razie znaczenia).

Kiedy szukałem dobrych pomysłów na biel, zobaczyłem dwa słabe kwadraty, ale myślałem: „Okej, są dwa słabe kwadraty, ale 1 / Nd7 może przyjąć na b6, dobrze jest zrobić na d7, aby to zrobić 2 / dla e6, Nf6 może przejść do e8, a ponadto Bg7 może przejść do f8. Zatem dwa kwadraty nie są dla mnie przydatne ”.

Jako szachista, czy mógłbyś podać mi powody, dla których nie odrzucam pozycjonowania rycerzy lub biskupów na słabych polach? Czy powinienem zawsze starać się umieścić je na takich polach, mając nadzieję, że wymiana zakończy się dla mnie lepszą pozycją?

Prawdą jest, że czasami zajmowanie słabych pól swoimi pionami po prostu prowadzi do wymiany i nie ma żadnej przewagi. Ale w szachach istnieje dobrze znane powiedzenie, że „zagrożenie jest silniejsze niż egzekucja”. Oznacza to, że grożenie tylko słabym polem może poważnie ograniczyć możliwości przeciwnika. Wyobraź sobie, że sprowadziłeś rycerza na c4, a twój przeciwnik wpadł na pomysł gry Nd7xb6 lub Nf6-e8, jeśli upuściłeś swój pionek na b6 lub d6. To sprawiłoby, że nie byłby w stanie poruszyć żadnego z rycerzy, dopóki nie wykonasz swojego zagrożenia. Co z kolei zaszkodzi jego rozwojowi, ponieważ jego biskup nie może się ruszać, co z kolei oznacza, że ​​jego wieże nie mogą być połączone. I oczywiście nie zobowiązałbyś go i nie wykonałbyś swojego zagrożenia, po prostu trzymałbyś go nad głową.

Z drugiej strony, w tej konkretnej pozycji, zabranie rycerza na b6 nie rozwiązałoby problemów czarnych. Po odbiciu gońca faktycznie kontrolujesz kwadrat d8. Jest to bardzo istotne, ponieważ oznacza, że ​​nie może przeciwstawić się tobie z wieżami na linii d. Zatem sprowadzenie rycerza do b6, odbicie gońca, a następnie przejęcie kontroli nad linią d poprzez podwojenie wież, wydaje się być właściwym planem wykorzystania słabości b6.

Oczywiście są to czysto strategiczne rozważania, zawsze pozostaje pytanie, czy plan można zrealizować taktycznie.

Dobrym sposobem na lepsze zrozumienie tej pozycji jest próba grania na czarno. Zauważysz szybko, że Nd7 jest niezręcznie umieszczony, ponieważ blokuje Bc8, który z kolei praktycznie utkwił w Ra8. Czarne mają garść półużytecznych ruchów, które mogą wypróbować, zanim zaczną szukać nowego kwadratu dla Nd7, na przykład przesunięcie Nf6 w celu pchnięcia f5 i być może przesunięcie Rf8, ale ostatecznie Nd7 WILL musi się poruszyć. Oznacza to, że kwadrat b6 nieuchronnie stanie się dostępny dla białego kawałka; to, czy będzie to istotne, zależy całkowicie od innych decyzji podejmowanych przez czarnych.

Jeśli chodzi o kwadrat d6, zdecydowanie nie powinieneś martwić się rycerzem broniącym go przed e8. Jeśli czarne nie od razu stracą taktycznie, z pewnością będą musiały wcześniej lub później ponieść konsekwencje zagrania dwóch wież.

Słabe kwadraty są niewątpliwie cechą pozycji, o której należy pamiętać, ale dla mnie ważniejsze jest określenie, jakie mogą być pomysły lub plany dotyczące czerni i poszukiwanie sposobów, aby im zapobiec lub przynajmniej uczynić je nieskutecznymi. Biorąc pod uwagę konfigurację króla Indianina podobnego do czarnych, gdyby ruch był czarny, najprawdopodobniej wybraliby manewr Nc5-Ne6, zakładając, że nie zrezygnujesz z DSB dla rycerza, jeśli chcesz wygrać gra. Nc5 można jednak zapobiec, przenosząc swoją królową do c4, co również daje twojemu LSB nieco większy zakres i uwalnia plik d na wieżę. Co więcej, Qc4 zagrozi Bc5, jeśli Nd7 pójdzie gdzie indziej. Na koniec przypina pionek f do króla, co na razie wyklucza f7-f5. Biała królowa zawsze może odsunąć się od c4, aby później umożliwić manewr Nd2-Nc4.

Pamiętaj, że taktyka wypływa z pozycji nadrzędnej, a pozycja, w której przeciwnik ma wszystkie swoje pionki z tyłu, z pewnością jest dla ciebie lepsza. Kiedy twój przeciwnik musi wykonać pasywne odwrót bez możliwości tworzenia kontrataku, musisz potraktować go jako jedno z wielu małych strategicznych zwycięstw, które możesz zgromadzić, dopóki nie zdobędziesz decydującej przewagi.

To jest głębokie pytanie. Podaję tylko kilka punktów, o których należy pamiętać.

Nie możesz uniknąć wszystkich słabości. Na twojej pozycji d6 jest słaby, ponieważ czarny zagrał c6. Ale gdyby nie zagrał c6, d5 może być słabością. Musisz ocenić, co byłoby poważniejsze.

Samo dotarcie do słabego kwadratu nie jest wielkim osiągnięciem, chyba że jest coś do zrobienia, gdy się tam dostanie. W twojej pozycji b6 jest prawdopodobnie słaby, ale słabości daleko od środka planszy często nie są bardzo ważne, ponieważ inni potencjalni atakujący nie mogą z nim koordynować.

Nie zawsze ważne jest natychmiastowe wykorzystanie słabości. Biały niewiele może zrobić bezpośrednio w tej pozycji, ale może wykonywać rozsądne ruchy rozwijające się, takie jak Rad1, Rfe1 i Qc4. Czarny nie ma podobnego zestawu „przydatnych małych ruchów”, jeśli musi bronić swoich słabości.

Słabość nie jest poważna, jeśli jej dotarcie zajmuje dużo czasu. Nawet jeśli dasz Białemu dużo darmowych ruchów, jak ten Rycerz dociera na b6? Problem polega na tym, że zarówno Rycerz, jak i Królowa chcą użyć c4.

Nie umieszczasz c5 na swojej liście słabych kwadratów, ale można go obronić tylko przez b6. Biorąc pod uwagę często występującą czarną strukturę pionków, jest to często ważne.

Gdyby White znał wcześniej układ czarnych, mógłby umieścić swoje elementy bardziej efektywnie. Na przykład przesuń Nf3 na b3, Pf2 na f3, Qd3-f2, a pozycja czarnych wygląda bardzo porowato. Traktowałeś to stanowisko, w którym słabości (jeśli takie są) są już obecne. Istnieje ważny temat, w jaki sposób wywoływać słabości, które można wykorzystać.

Aby wygrać lepsze zakończenie, często konieczne jest przebicie się przez słabość ze swoim Królem, ale obrońca często może strzec pojedynczej słabości lub dwóch słabości, które są blisko siebie. Często zobaczysz adnotację „otwierającą drugą słabość”, która jest sposobem na wykorzystanie doskonałej mobilności.

Wreszcie byłem kiedyś w stanie zaoferować remis znacznie silniejszemu graczowi, IM Billowi Hartstonowi. Potencjalnie miałem silny atak, ale nie mogłem przegrupować swoich pionków, ponieważ musiałem je trzymać, by bronić słabego pionka. Po uzgodnieniu losowania wspomniałem o tym i Bill odpowiedział: „Ach tak, ale związałem się z atakowaniem”. Ta uwaga jest warta czasu, aby ją zrozumieć.