Które otwory dają zwycięską strukturę pionków w grze końcowej?

Na przykład w wariacji wymiany hiszpańskiej 1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Bxc6 dxc6biała daje parę czarnych biskupów, ale zyskuje potencjalnie zwycięską grę końcową tylko dla pionków. Czy istnieją inne sytuacje, w których gracz może zniszczyć strukturę pionka przeciwnika, zyskując (potencjalnie) decydującą przewagę w grze końcowej?

Z drugiej strony, czy istnieją otwory, w których gracz może podjąć decyzję o poświęceniu swojej struktury pionków, aby uzyskać inne korzyści?

Nie szukam „złych” struktur pionków, szukam tych, które wygrywają / przegrywają zgodnie z teorią, jeśli usuniemy wszystkie elementy z planszy oprócz Królów.

Oto dość tania odpowiedź: odmiana Nimzowitsch obrony Caro-Kann, podana przez 1. e4 c6 2. d4 d5 3. Nc3 dxe4 4. Nxe4 Nf6 5. Nxf6+ exf6. W wynikowej pozycji

gdybyśmy usunęli wszystkie pionki i pozostawili grę końcową z czystym królem i pionkami, to White miałby przewagę wygrywającą, ponieważ ma zdrową większość pionków po stronie królowej, która może stworzyć przechodnia, podczas gdy podwójne pionki na królewskiej stronie Blacka większość sprawia, że ​​białe mogą uniemożliwić jej stworzenie przechodnia. To jest dokładna odpowiedź na twoje pytanie. Jedynym powodem, dla którego nazywam to „tanim”, jest to, że struktura pionków jest tutaj lustrzanym odbiciem struktury wymiany Ruy Lopez, o której już wspominasz w swoim pytaniu, ale myślę, że to nie stanowi żadnego przykładu.

Myślę jednak, że jednym z powodów, dla których twoje pytanie do tej pory nie otrzymano odpowiedzi, jest to, że końcowa gra pionków naprawdę wygrywa strukturalnie, wydaje się, że potrzebujesz tej funkcji, że jedna strona może siłą zrobić przechodnia, podczas gdy druga strona nie może, a to oznacza posiadanie realnej większości z jednej strony i „zepsutej” z drugiej. Zasadniczo wymaga to (1) podwojenia pionków dla jednego gracza i (2) dwóch odrębnych stron planszy pod względem pozostałych wysp pionków. (Np. Gdyby biały e-pionek i czarny d-pionek nie zostały wymienione w moim przykładzie, to gra końcowa pionków nie byłaby jeszcze wygrywająca). I tak naprawdę nie ma tak wielu (naprawdę odrębnych) sposobów, aby to zrobić zdarza się, przynajmniej nie w realistyczny sposób.

Innym powszechnym rodzajem otwarcia, które miałoby co najmniej bardzo korzystną grę końcową dla pionów po jednej stronie, są te, w których jedna strona ma izolowany pionek królowej . Strona, która ma izolani, może uznać, że jego król jest tak przywiązany do jego obrony, że druga strona może zmusić zwycięstwo. Ale nie zawsze tak będzie, więc nie dałbym tego sam w sobie. Jeśli chcesz znaleźć kolejne otwory, które przynajmniej częściowo staną na drodze do tego, czego szukasz, te z izolowanym pionkiem królowej byłyby obiecującym miejscem do obejrzenia.

Podsumowując, z powodów, które przedstawiłem, nie jestem zbyt optymistyczny, aby znaleźć tak wiele (zasadniczo różnych) przykładów tego, czego szukasz, ale mam nadzieję, że to pomoże.

To powiedziawszy, istnieje cała klasa otworów, które zapewniają naprawdę tanie odpowiedzi na twoje pytanie: otwory gambit. Ponieważ byłyby wyposażone w gry końcowe pionków z deficytem pionków (przynajmniej), na ogół zostaną one utracone po stronie gracza. Na pewno nie chciałbym na przykład gry końcowej pionka z duńskiej linii Gambit 1. e4 e5 2. d4 exd4 3. c3 dxc3 4. Bc4 cxb2 5. Bxb2:)

Chociaż nie do końca jest to Wariacja Wymiany, Mur Berliński (wynikający również z Hiszpanii i dzielący wiele funkcji z Wariacją Wymiany) jest obecnie bardzo powszechnym otwarciem na najlepszych grach GM:

Chociaż technicznie jest to gra końcowa, a biała pionek na królewskiej stronie jest mniej lub bardziej mobilny (co daje mu teoretycznie namacalną przewagę), jest to nowoczesna tabiya szachowa.

Ogólnie wiadomo, że otwory, które skutkują zwartymi połączonymi strukturami pionków, skutkują dobrymi pozycjami podczas wymiany elementów, ale mogą być ciasne i zbyt defensywne, jeśli elementy nie są wymieniane.

W e4, klasycznym Caro-Kann i francuskim, Black ma lepsze zakończenie, jeśli przeżyje środkową grę.

W przypadku d4 struktury Nimzo-Indian, Queen's Indian, Maroczy zwykle faworyzują czarnych w końcowej fazie gry.

Niektóre pozycje Colle i Słowian dają ci większość pionków królowych, które możesz wygrać w końcowych rozgrywkach K + P.

Jeszcze jeden do przemyślenia to Colle System. Nie jest to tak oczywiste, ale podczas przejścia do gry w Middlegame często okazuje się, że czarne wymieniają pionki C i D na pionki D & e White. To pozostawia białe z większością po stronie Q. Chociaż posiadanie większości z boku od królów nie jest samo w sobie przewagą wygrywającą, nie jest całkowitą wygraną, jeśli Białe mogą następnie scentralizować króla i użyć pionka F do powstrzymania pionka czarnego, wystarczy wygrać.

Były już dobre odpowiedzi i przykłady, więc zrobię jeszcze kilka bez zbytniej ekspalantacji (patrz odpowiedź Pabla S. Ocala). Chciałbym jednak dodać, że gry końcowe pionków dotyczą głównie króla, więc możemy Po prostu powiedz, że dana struktura pionków zawsze traci, jeśli usuniemy wszystkie elementy z planszy

Zarówno obrona Caro-Kann, jak i Gambit Królowej często sięgają centralnie izolowanych struktur pionków. Gracz z izolowanym pionkiem często akceptuje nieco gorszą strukturę pionka (i kwadrat d5) w zamian za miejsce (głównie kwadrat e5) i aktywność pionka. Większość gier końcowych faworyzuje przeciwnika, chociaż nie wszystkie gry końcowe są koniecznie przegrane.

Podobnie, linie takie jak Semi-Tarrasch (1.d4 d5 2.c4 e6 3.Nc3 Nf6 4.Nf3 c5 5.cxd5 Nxd5 6. e4 Nxc3 7.bxc3 c5, a następnie evetual ... cxd4) pozostawiają czarne z większość królowej, która może decydować o końcowej grze pionka, tworząc odległego pionka z przeszłości. Podobny przykład pojawia się w Grünfeld po 1.d4 Nf6 2.c4 g6 3.Nc3 d5 4.cxd5 Nxd5 5.e4 Nxc3 6.bxc3 c5

Wreszcie, w wielu liniach indyjskiej obrony króla, Black ma słabość na k6, która nie traci większości pionków z powodu zamkniętego charakteru pozycji, ale może być celem w innych typach endgma.