Jak białe powinny kontynuować po 5… Qf6 w grze Scotch?

Grałem Scotchgłówną linią przy każdej okazji. Miałem całkiem dobry wskaźnik sukcesu, ale czuję, że jest to spowodowane tym, że mój przeciwnik nie do końca rozumie Scotch. Moja gra zwykle wygląda mniej więcej tak:

Potem rzadko spotykam klasyczny ruch 4...Bc5. 5...Nxd4Przez większość czasu czarne będą grać, a 6. Qxd4ja zwykle znajduję się w całkiem niezłej pozycji. Jednak do tej pory nigdy nie spotkałem się z ruchami 4...Bc5,5. Nxc6 Qf6 (threating mate)

To ta pozycja sprawia mi najwięcej kłopotów. Wiem, że mój rycerz c6zginął z powodu zagrożenia partnera, więc jaki jest najlepszy ruch (ruchy) bieli, jeśli gra będzie kontynuowana 5...Qf6. Dla białych bardzo trudno było się z tego zregenerować, zwłaszcza, że ​​czerń ma większy rozwój

Po pierwsze, chciałbym zauważyć, że najbardziej popularnym posunięciem po 4... Bc5(zgodnie z bazami danych Chess Tempo i Chess Games ) jest rzeczywiście 5. Be3, i przypuszczam, że należy argumentować, że jest to zarówno bardziej ambitny, jak i bardziej zasadny ruch, ponieważ stara się zachować kontrolę i / lub zajęcie kwadratu d4, zamiast natychmiast go scedować. W tych głównych liniach czarne zazwyczaj starają się zagrać uwolnieniem ...d5pionka, gdy środek Białego jest albo zlikwidowany, albo Biały jest zmuszony do popchnięcia swojego pionka e5(zwykle podtrzymywanego przez pionka f4), tworząc strukturę, w której czarny musi blokować i dążyć do zaatakuj głowę białego łańcucha f4-e5, podczas gdy biały stara się wzmocnić i ostatecznie go posunąć.

Jest to typowe dla większości odmian szkockiej, że czarne uzyskują niewielką przewagę w rozwoju w zamian za lepszą strukturę pionków białych i muszą korzystać z gry w kawałkach (w połączeniu z podobnymi przerwami pionkowymi, jak ...d5), aby uniknąć przerażającego „zakończenia szkockiego”, w którym biały ma komórkę większość pionków po stronie króla, podczas gdy pionki po stronie królowej Blacka mogą być blokowane (ze względu na podwojenie pionka, które zwykle ma miejsce na pilocie c w wielu liniach).

W linii, które odnoszą się do konkretnie, tylko dwa wspólne i szanowani kontynuacje są albo 6. Qd2albo 6. Qf3. (Widziałem 6. Qe2grę, prawdopodobnie z myślą o tym, by nie blokować gońca z ciemnych kwadratów i dążyć do rycerskiej strony królowej, ale jest to stosunkowo rzadkie i, statystycznie, jego praktyczny wskaźnik sukcesu wygląda fatalnie.) Zawsze wolałem 6. Qf3właśnie dlatego, że nie przeszkadza to rozwojowi Białych w taki sposób, jak to 6. Qd2robi, blokując gońca z ciemnych kwadratów.

W tych odmianach, jeśli czarny chwyta f3(co prawie zawsze robi stosunkowo szybko, z wyjątkiem linii z 6... Qxc6, które są najmniej powszechne), struktura pionka Białego nie jest tak zagrożona, jak mogłoby się to wydawać powierzchownie po obowiązkowym złapaniu pionka g , i w rzeczywistości zapewnia Białej solidną centralną obecność oraz otwiera akta i przekątne dla swoich kawałków. Te linie prowadzą do stosunkowo standardowych gier końcowych, w których biskupi z ciemnego kwadratu również zwykle handlują bardzo szybko, a białe wydają się dobrze. 6... Qxc6, co jest rzadkie, może być dobrą odpowiedzią, gdy Black ponownie dąży do ...d5złamania pionka i powstają niezwykle symetryczne pozycje, w których dominuje gra w sztukę, a główne tematy strategiczne nie prezentują się szczególnie silnie ani konsekwentnie.

Jeśli nic z tego nie brzmi zachęcająco, jedynym innym (częściowo) szanowanym sposobem gry w szkocką jest linia gambitu 4. Bc4, odpowiednio, ale nudnie nazywana „szkocką gambit”. Jest to szczególnie zalecane w książce Chess Otwory dla białych, wyjaśnione . Niestety, żadna z głównych linii nie jest szczególnie wymuszająca, a jeśli Black jest w wystarczającym stopniu zaznajomiony z klasycznymi otwartymi grami, może transponować na linie fortepianu Giuoco lub Obrony Dwóch Rycerzy, gdzie zwraca pionek i łatwo wyrównuje (w rzeczywistości ja powiedziałbym, że Black ma bardziej przyjemną pozycję w najlepszej linii Obrony Dwóch Rycerzy niż White).