Jakie masz ogólne wskazówki na temat gry w golfa w Tcl? Szukam pomysłów, które można by zastosować do ogólnych problemów z golfem, które są przynajmniej nieco specyficzne dla Tcl (np. „Usuń komentarze” nie jest odpowiedzią). Proszę zamieścić jedną wskazówkę na odpowiedź.

Użyj lmapzamiast tego foreach. Wymaga to Tcl 8.6.

Składnia jest taka sama, ale lmapzwraca listę z wynikiem każdej pętli.

Na mojej odpowiedzi /codegolf//a/107557/29325 mogę wykazać:

1. Zwykle set j 0;while \$j<$n;{...;incr j}jest krótszy niż odpowiednikfor {set j 0} {$j<$n} {incr j} {...}

2. Gdy zmienna zapętlająca zaczyna się od 1, możemy wykonać przyrost jako część whilewarunku testowego, unikając set i 1niepotrzebnego zapisu przed : while {[incr i]<=$n} {...}zamiastset i 1;while \$i<=$n;{...;incr i}

UWAGA : Można zrobić tylko 2. w przypadku zewnętrznej pętli! Nie mogłem zastosować jej do mojej jzmiennej, ponieważ należy ją zresetować do 1 na zewnątrz własnej wewnętrznej pętli! I incr juzyskałby wartość ustawioną na ostatnim kroku wewnętrznej pętli, zamiast pobierać niezdefiniowaną zmienną, jaby ją przyjąć 0i zwiększyć 1!

Czasami warto użyć time {script} ngdzie njest liczba iteracji zamiast normalnej whilelub forpętli. Chociaż timecelem nie jest zapętlenie, osiągnięty efekt jest taki sam.

Niedawno wprowadziłem zmiany do własnych odpowiedzi podążając w tym kierunku.

AKTUALIZACJA: Właśnie odkryłem łatwą do upadku pułapkę: nie możesz zastąpić forani whileprzez timeblok, jeśli zawiera on breaklub a continue.

Użyj interaktywnej powłoki. Pozwala to skracać nazwy poleceń, o ile tylko 1 polecenie zaczyna się od pozostałych liter.

Przykład:

• gets -> ge
• lassign -> las
• expr -> exp
• puts -> pu

A interaktywne rozwiązania są bezpłatne: P

Tło :

Gdy tclshdziała z terminalem jako urządzeniem wejściowym, ustawia zmienną tcl_interactivena 1. Powoduje to unknown(domyślna procedura, która zostanie wywołana, jeśli nie można znaleźć polecenia), wyszukiwanie poleceń rozpoczynających się od tej nazwy.

Minus: wydrukuje wynik każdej linii, użyj ;zamiast nowego wiersza.
Och, i może wywoływać zewnętrzne polecenia takie jak w, co jest dobrym skrótem od while.

Komendy i opcje można (zwykle) skracać. Może to sporo zaoszczędzić, ale musisz przetestować, ponieważ nie wszystko można skrócić w ten sposób ( regsubna przykład opcje nie mogą).

Następnie możesz użyć tego z magią namespacerobienia naprawdę złych rzeczy. Rozważ to:

namespace exp *;namespace en cr -c ?

Następnie ?jest teraz magicznym poleceniem, które pozwala skrócić każde globalne polecenie Tcl, a wszystko to bez nieprzyjemnej niepewności związanej z mieszaniem się unknown.

Używam Tcl 8.0.5, ale uważam, że poniższe postanowienia dotyczą wszystkich najnowszych wersji.

1. Użyj, renameaby zmienić nazwę rename:

   rename rename &
   

   ^{&Może być każdy identyfikator; &po prostu przypomina mi „odniesienia” w C.}

2. Użyj przemianowanej renamenazwy, aby zmienić nazwę set:

   & set =
   

   ^{Ponownie, =może być dowolnym identyfikatorem; =jest dla mnie po prostu intuicyjny.}

3. Teraz zmień nazwę innych poleceń, których warto zmienić nazwę, np

   & regsub R
   & string S
   & while W
   

   Polecenie jest warte zmiany nazwy, jeśli z uwagi na jego długość n oraz wystąpienia k , k (n-1) - (n + 4)> 0 . Rozwiązując dla k , formuła staje się k > (n+4)/(n-1). Oto tabela referencyjna, która ułatwia:

   length of       minimum         example(s)
   command         occurrences
   ------------------------------------------------
   2               6               if (consider renaming to "?")
   3               4               for, set (consider renaming to "=")
   4               3               eval, expr, incr (consider renaming to "+"), info, join, proc, puts, scan
   5               3               break, catch, lsort, split, subst, trace, unset, while
   6               3               format, lindex, lrange, regexp, regsub, rename, return, string, switch
   7               2               foreach, lappend, linsert, llength, lsearch, unknown
   .               2               lreplace
   .               2               continue
   .               2               
   

4. Następnie kompaktowe często używane komendy, takie jak

   = I index
   = L length
   

   więc możesz robić takie rzeczy jak

   S $I $x 7
   S $L $x
   

5. Niektóre oczywiste różne przypadki:

   1. lappend może ustawić pierwszy element listy, jeśli jeszcze nie istnieje (nie trzeba inicjować).
   2. Można ustawić tablice bez używania array, np set doesNotExist(7) 43 .
   3. Możesz użyć string ( "a b c") zamiast [list a b c].
   4. Można interpolować w ciągach tak: foo${a}bar.
   5. Możesz użyć two\ wordszamiast "two words". (Pamiętaj ogólnie, że w przypadku ciągłych ciągów bez spacji podwójne cudzysłowy można pominąć!)
   6. Prawie zawsze możesz przepisać fors jako whiles, aby zapisać jeden lub dwa znaki, ponieważ whilepuszka może jednocześnie sprawdzać i zwiększać, a jednocześnie forużywa osobnych bloków.

6. W przypadku większych programów oto sztuczka, o której myślałem, ale jeszcze jej nie zastosowałem:

   proc unknown {c args} {eval [info commands $c*] $args}
   

   To emuluje interaktywne skróty poleceń! To kosztuje 54 znaków, ale teraz można używać jdo join, spdo split, stdo string, wdo while, i tak dalej.

inne jest opcjonalne

Jak powiedziano na stronie podręcznika , elsejest domyślny dla ifkonstrukcji bloków. Więc co jest

if ... {} else {}

może zostać

if ... {} {}

jak widać na niektórych moich odpowiedziach.

Być może powinien on zostać zintegrowany z inną odpowiedzią, ale oto:

Gdy a procma tylko jeden parametr, można go zapisać jako

proc p a {DO THINGS}

zamiast

proc p {a} {DO THINGS}

To samo dotyczy dwóch parametrów procprzy użyciu odwrotnego ukośnika; można to zapisać jako

proc p a\ b {DO THINGS}

zamiast

proc p {a b} {DO THINGS}

Dla większej liczby parametrów {}renderuj krótszy kod.

Czasami warto zastąpić dwie setinstrukcje, aby połączyć łańcuchy tylko jedną lappendinstrukcją. Na takiej konstrukcji można zastąpić

set s ""

loop {
    # ...
    set s $s\X
}

przez

loop {
    # ...
    append s X
}

appendKomenda ma incrtakiego zachowania, które inicjuje jeszcze nie zdefiniowano zmienną.

Należy uważać, aby nie pomyłka appendprzezlappend

Jeśli posługujesz się listą z operacją, która syntaktycznie przeplata się między poszczególnymi elementami, czasami możesz joinwykonać określone operacje zamiast przejść przez nie.

Na /codegolf//a/127042/29325 jest przykład:

puts \n[expr [join [split [read stdin]] +]]

To read stdindaje 23 214 52następnie podzielić dadzą listę {23 214 52}. Po [join {23 214 52} +]zwróci ciąg 23+214+52. Wreszcie expr 23+214+52wykonuje sumowanie

Jeśli masz duże kody, możesz uniknąć wielokrotnego exprużycia namespace pat tcl::mathopna początku. Zapewnia operację składni prefiksów jako zwykłą funkcję Tcl. Na przykład:

namespace pat tcl::mathop
set sum [+ 1 2 3]
set prod [* {*}{1 2 3 4}]
puts $sum\ $prod

Zobacz oficjalną stronę dokumentu mathop

Jeśli masz kilka zmiennych, które były setw kolejnych wierszach, możesz użyć jednej lassignzamiast kilku setinstrukcji, aby osiągnąć ten sam efekt.

Jednym z przykładów jest moja własna odpowiedź /codegolf//a/105789/29325

Aby zdecydować, wystarczy zważyć liczbę zmiennych (zakładając zmienne 1-literowe, jak można się spodziewać podczas gry w golfa):

• <5, setjest golfistą

• = 5 seti lassignwygeneruj tę samą liczbę bajtów

• > 5, lassignjest golfistą