Dane wejściowe składają się z i wierszy z informacjami o sąsiadach. Każdy i- ^ty wiersz zawiera 4 wartości reprezentujące sąsiada i odpowiednio w kierunku północnym , wschodnim , południowym i zachodnim . Tak więc każda wartość reprezentuje sąsiada w danym kierunku i- ^tego rzędu, zaczynając od rzędu 1, i może wzrosnąć do 65 535 wierszy. Wartość 0 wskazuje brak sąsiada w tym kierunku.

Na przykład, jeśli pierwszym rzędem jest „0 2 3 10”, oznacza to, że sąsiad i ma trzech innych sąsiadów: nikt na północy, sąsiad 2 na wschodzie, sąsiad 3 na południu i sąsiad 10 na zachodzie.

Musisz wyprowadzić tablicę sąsiadów, zaczynając od wartości najbardziej na północny zachód. Każdy sąsiad będzie wyświetlany tylko raz, w jego pozycji względem innych. Zobaczmy kilka przykładów:

Wejście:

0 0 0 0

Brak sąsiadów (pusta skrzynka), wyjście:

1

Wejście:

0 2 0 0 
0 0 0 1

1 ma sąsiada 2 na wschodzie. 2 ma sąsiad 1 na zachodzie

Wynik:

1 2

Wejście:

0 2 0 0
0 0 3 1
2 0 0 0

1 ma sąsiada 2 na wschodzie. 2 ma sąsiad 1 na zachodzie i 3 na południu. 3 ma sąsiada 2 na północy

Wynik:

1 2
  3

Wejście:

2 0 0 0
0 0 1 0

Wynik:

2
1

Wejście:

0 2 3 0
0 0 4 1
1 4 0 0
2 0 0 3

Wynik:

1 2
3 4

Zasady:

• Przypadki testowe są oddzielone jedną pustą linią . Dane wyjściowe różnych przypadków testowych należy również oddzielić jednym pustym wierszem.
• Wykres wyjściowy jest zawsze podłączony. Nie będziesz mieć tylko 1 sąsiada do 2, razem z 3 sąsiadami tylko do 4 (izolowanych od 1-2 komponentu).
• Wszystkie wpisy są prawidłowe. Przykład nieprawidłowych wpisów:
  • Wpisy zawierające litery lub dowolny symbol inny niż spacja, podział wiersza i cyfry (0–9).
  • i ^ty rząd zawierający ı ^th wartość (ponieważ nie może być swoim własnym sąsiadów).
  • wartość ujemna lub wartość wyższa niż 65 535.
  • Mniej niż cztery wartości z rzędu.
  • Więcej niż cztery wartości z rzędu.
  • Ten sam sąsiad wskazuje dwa różne kierunki (np .: 0 1 1 0).

Obowiązują standardowe luki, a najkrótsza odpowiedź w bajtach wygrywa.

Python 2 , 152 bajty

l=input()
def f(x,y,n):
 if m[x][y]<n:m[x][y]=n;[f(i%3-1+x,i/3-1+y,h)for h,i in zip(l[n-1],[3,7,5,1])]
e=len(l)
m=eval(`[[0]*e*2]*e*2`)
f(e,e,1)
print m

Wypróbuj online!

Kolejność wprowadzania jest NESW
ffunkcją rekurencyjną, która wypełnia domy

• wciąż gra w golfa :)

JavaScript (Node.js) , 135 bajtów

R=>R.map((t,y)=>r.map((T,Y)=>T.map((X,I)=>X==y+1?[-1,1,1,-1].map((x,i)=>t[i]?(r[a=Y+x*-~i%2]=r[a]||[])[I+x*i%2]=t[i]:0):0)),r=[[1]])&&r

Wypróbuj online!

_______________________________________________________________

Drugie podejście

JavaScript (Node.js) , 130 bajtów

f=(R,x=0,y=0,c=1,r=[[]])=>[-1,1,1,-1].map((d,i)=>(t=R[c-1][i])&&!(r[Y=y+d*-~i%2]=r[Y]||[])[X=x+d*i%2]?f(R,X,Y,t,r):0,r[y][x]=c)&&r

Wypróbuj online!