Wyzwanie

Utwórz dwa programy, A i B, które są programami dla kotów w tym samym języku. Po połączeniu, AB (również w tym samym języku) powinno być quine.

Załóżmy na przykład, helloi worldto zarówno programy Cat in języka XYZ. Jeśli helloworldjest to quine w tym języku, to twoje rozwiązanie jest ważne.

Dla tych, którzy nie znają kotów i quinesów, program cat to taki, który drukuje dokładnie to, co zostało mu przekazane przez stdin, a quine to program, który drukuje własny kod źródłowy.

Punktacja i zasady

• Całkowita liczba bajtów skonkatowanego programu AB to Twój wynik. Ponieważ jest to kod golfowy, wygrywa najniższy wynik.
• Standardowe luki są zabronione
• Dane wejściowe muszą być pobierane ze standardowego wejścia, a wyjściowe muszą być przesyłane na standardowe wyjście.
• Programy kotów nie muszą brać argumentów; muszą tylko skopiować stdin na stdout.
• Quine powinno działać, gdy program nie otrzymuje danych wejściowych, ale nie musi działać poprawnie (ale może) dla innych danych wejściowych.
• Quine nie musi się kończyć, pod warunkiem, że wydrukuje dokładnie swój kod źródłowy, nic więcej.
• Quine musi mieć co najmniej jeden bajt.
• A i B mogą być tym samym programem.
• BA nie musi być quine ani nawet prawidłowym programem.

V , 2 + 2 == 4 bajty

2i2i

Wypróbuj quine!

Wypróbuj kota!

A jest2i

B jest również2i

Jak to działa?

Po pierwsze, kilka wyjaśnień na temat działania V. Jedną z godnych uwagi rzeczy, które umożliwiają tę odpowiedź, jest to, że w V pusty program jest programem cat. To nie jest szczególny przypadek, jest nieodłączny od sposobu działania V. Podczas uruchamiania wszystkie dane wejściowe są ładowane do „bufora”, każde polecenie w jakiś sposób modyfikuje bufor, a następnie, gdy program jest wykonywany, bufor jest domyślnie drukowany. Oznacza to, że dowolny ciąg NOP jest również programem cat.

Te iśrodki sterowania trybu Insert , co oznacza, że każda postać w wyniku zastosowania izostaną dodane do bufora. Z liczbą poprzedzającą ten tekst zostanie zduplikowany n razy.

Oznacza to, że w przypadku programu cat nic nie zostanie dodane do bufora i zostanie wydrukowane podczas odczytu. Innymi słowy:

        " (Implicitly) Load all input
2       " 2 times,
 i      " Insert the following text into the buffer...
        " (nothing)
        " (Implicitly) Print the buffer

Ale w przypadku quine po tekście jest tekst i:

2       " 2 times,
 i      " Insert the following text into the buffer...
  2i    "   "2i"
        " (Implicitly) Print the buffer

Bezczelny brak odpowiedzi

V , 0 bajtów

Wypróbuj online!

A jest pustym programem.

B jest również pustym programem.

: P

Rubinowy, 71 bajtów

2;puts (<<2*2+?2)[/.+2/m]||$<.read
2;puts (<<2*2+?2)[/.+2/m]||$<.read
2

Można podzielić na koty w następujący sposób:

2;puts (<<2*2+?2)[/.+2/m]||$<.read
2

i

;puts (<<2*2+?2)[/.+2/m]||$<.read
2

Dwa koty są identyczne, z wyjątkiem wiodącej 2, która nie ma możliwości we wszystkich trzech programach. The<<2Jest herestring, co oznacza, że wszystko, począwszy od następnej linii, aż do końcowej 2 z własnej linii jest ciągiem znaków, które możemy łączyć do siebie ( *2) i dołączyć do tyłu 2. W Koty herestring jest dobrze uformowane, ale pusty, więc wyrażenie regularne nie pasuje do niego i przejdziemy do $<.readwyrażenia i wyprowadzimy STDOUT. Kiedy jednak połączymy koty, łańcuch nie zakończy się aż do trzeciego wiersza, więc wyrażenie regularne pasuje, a my zwiemy i wyprowadzamy quine.

Pyth, 29 bajtów (5 + 24) 27 bajtów (5 + 22)

pz=T0?TzjN*2]"pz=T0?TzjN*2]     # Quine
pz=T0                           # Cat A
     ?TzjN*2]"pz=T0?TzjN*2]     # Cat B

To było zabawne.
Wypróbuj quine tutaj
Wypróbuj pierwszego kota tutaj
Wypróbuj drugiego kota tutaj

Objaśnienia

Cat A
pz=T0
pz       Print the input.
  =T0    (Irrelevant for cat)

Cat B
?TzjN*2]"pz=T0?TzjN*2]
?Tz                      If T (10) is truthy, output the input.
   jN*2]"pz=T0?TzjN*2]   (Irrelevant for cat)

Quine
pz=T0?TzjN*2]"pz=T0?TzjN*2]
pz                            Print the (empty) input (without a newline).
  =T0                         Set T to 0.
     ?Tz                      If T (0) is truthy, output the input.
             "pz=T0?TzjN*2]   Otherwise, get this string...
          *2]                 ... take two copies...
        jN                    ... and join them with a quote.

C # (kompilator Visual C #) , 551 bajtów

Odp .: 95 bajtów

class A{public static int i=2;static void Main(string[]args){System.Console.Write(args[0]);}}//

Wypróbuj online!

B: 438 + 18 bajtów

class A{public static int i=0;}
class B{static void Main(string[]args){if(A.i<1){System.Console.Write(args[0]);return;}var a=@"class A{{public static int i=2;static void Main(string[]args){{System.Console.Write(args[0]);}}}}//class A{{public static int i=0;}}
class B{{static void Main(string[]args){{if(A.i<1){{System.Console.Write(args[0]);return;}}var a=@{0}{1}{0};System.Console.Write(a,'{0}',a);}}}}";System.Console.Write(a,'"',a);}}

Wypróbuj online!

A + B: 533 + 18 bajtów

class A{public static int i=2;static void Main(string[]args){System.Console.Write(args[0]);}}//class A{public static int i=0;}
class B{static void Main(string[]args){if(A.i<1){System.Console.Write(args[0]);return;}var a=@"class A{{public static int i=2;static void Main(string[]args){{System.Console.Write(args[0]);}}}}//class A{{public static int i=0;}}
class B{{static void Main(string[]args){{if(A.i<1){{System.Console.Write(args[0]);return;}}var a=@{0}{1}{0};System.Console.Write(a,'{0}',a);}}}}";System.Console.Write(a,'"',a);}}

Wypróbuj online!

A i B przyjmują dane wejściowe jako argument wiersza poleceń. A + B ignoruje każde wejście. Dodano 18 bajtów B i A + B dla/p:StartupObject=B opcji wysyłanej do MSBuild. Jest to konieczne tylko w A + B, ale wydawało się, że oszustwo nie ma go również w B. W ten sposób flagi kompilatora dla A + B są flagami kompilatora dla A (brak) plus flagami kompilatora dla B.

Wyjaśnienie

Program A jest prosty. Klasa A zawiera (nieużywaną) zmienną statyczną izainicjowaną do 2i wypisuje swój pierwszy argument po uruchomieniu. //Na końcu jest ważna dla kodu A + B, ale nie robi nic w sobie.

Program B jest dziwny w izolacji, ale zasadniczo taki sam. Tworzy klasę A zawierającą iinicjowaną zmienną statyczną0 , a następnie uruchamia główną metodę klasy B, która robi to samo co program A, ponieważ A.ima mniej niż 1, i zwraca przed jakimkolwiek dziwnym zjawiskiem. Nowe wiersze nie są tutaj konieczne, ale są ważne dla A + B.

W połączeniu //z programu A komentuje deklarację klasy A z programu B, ale z powodu nowej linii klasa B jest w porządku, pozwalając zamiast tego A.iodwoływać się do 2wartości z programu A. Flaga kompilatora powoduje uruchomienie programu przez B.Main (), ponieważ A.Main () również istnieje. Rezultat jest taki, że program A + B nie wyświetla swojego argumentu, ale zamiast tego przechodzi do następnego segmentu B.Main (), który jest w zasadzie tylko standardowym quine C # .

Haskell , 116 + 20 = 187 175 174 136 bajtów

Kilka bajtów zapisanych, odkąd pokazał mi Ørjan Johansen interact

Cat 1

g=";main|idmain<-(++\"g=\"++show g++g)=interact idmain|1>0=interact id";main|idmain<-(++"g="++show g++g)=interact id

Wypróbuj online!

Cat 2

main|1>0=interact id

Wypróbuj online!

Quine

g=";main|idmain<-(++\"g=\"++show g++g)=interact idmain|1>0=interact id";main|idmain<-(++"g="++show g++g)=interact idmain|1>0=interact id

Wypróbuj online!

Podstawową zasadą w pracy jest to, że gdy dodamy drugiego kota pierwszy możemy zmienić nazwę funkcji mamy do interakcji z od ado idmain. Ponieważ interact idjest kotem, chcemy idmaindla mnie funkcji, która zwraca quine. Oczywistym rozwiązaniem byłoby jednak zastosowanie const, ponieważ możemy założyć, że dane wejściowe również są puste (++). Stąd znajdujemy kod źródłowy za pomocą dość standardowych środków, mamy zmienną, gktóra koduje źródło i używamy specjalnego opakowania do wydrukowania go w postaci ciągu i kodu. Istnieje niewielki wyjątek, że musimy umieścić nasz koder z przodu, ponieważ musimy już zakończyć interact id. To oznacza dodatekg=nie jest zakodowany i musi być obsługiwany ręcznie. Nasz następny kot jest dość standardem, z wyjątkiem tego, że musimy go ustawić jako poprawny kod, gdy zostanie przyczepiony do końca drugiego kota, więc potrzebujemy obu kotów jako instancji strażników wzorców.

Strategia alternatywna, 43 + 105 = 186 148

Cat 1

g="";main|idmain<-(++g++show g)=interact id

Wypróbuj online!

Cat 2

main|1>0=interact id where g="g=\"\";main|idmain<-(++g++show g)=interact idmain|1>0=interact id where g="

Wypróbuj online!

Quine

g="";main|idmain<-(++g++show g)=interact idmain|1>0=interact id where g="g=\"\";main|idmain<-(++g++show g)=interact idmain|1>0=interact id where g="

Wypróbuj online!

Python 3, 286 bajtów

Mój pierwszy golf w Python i moja pierwsza quine! Niezbyt elegancki, ale działa.

Program A (238 bajtów)

from atexit import*;s="from atexit import*;s=%r;register(lambda:print(end='b'in globals()and s%%s or open(0).read()));b=0\nif's'not in vars():print(end=open(0).read())";register(lambda:print(end='b'in globals()and s%s or open(0).read()));

(brak końcowego nowego wiersza)

Program B (48 bajtów)

b=0
if's'not in vars():print(end=open(0).read())

(brak końcowego nowego wiersza)

Wypróbuj online

• program A
• program B
• powiązanie

Podziękowanie

• -24 bajty dzięki Jo King
• -82 bajty dzięki Jo King

C ++ (clang) , 313 + 102 = 415 bajtów

Program A (kończy się na nowej linii):

#include<cstdio>
#define Q(x,y)#x,B=#y;x
int c;auto I="#include<cstdio>",A=Q(int main(){if(c)printf("%s\n#define Q(x,y)#x\",\"#y;x\nint c;auto I=\"%s\",A=Q(%s,)\n#ifdef Q\nint n=++c;\n#else\n%s\n%s\n#endif",I,I,A,I,B);else while((c=getchar())>=0)putchar(c);},int c;int main(){while((c=getchar())>=0)putchar(c);})

Program B (nie kończy się na nowej linii):

#ifdef Q
int n=++c;
#else
#include<cstdio>
int c;int main(){while((c=getchar())>=0)putchar(c);}
#endif

Nie strasznie podstępny i jak zwykle C ++ nie jest świetny do quitingu. Nie zdziwi mnie to, że istnieją sposoby na ogolenie bajtów tu i tam z tego samego pomysłu. Jedynym małym haczykiem jest zmiana zachowania czegoś po jego zdefiniowaniu, a inicjalizacja zmiennej dynamicznej z efektem ubocznym załatwia sprawę. (Czy można to zrobić nawet w C bez rozszerzeń kompilatora?)

Wypróbuj online: A , B , AB

(Jedyny problem dotyczący przenośności, o którym wiem, to to, że program zakłada <cstdio>umieszczanie nazw zarówno w globalnej przestrzeni nazw, jak i wewnątrz std).

Befunge-98 (FBBI) , 8 + 15 = 23 bajty

A + B: (działa tylko przy braku danych wejściowych)

+9*5~,#@#@~,9j>:#,_:@#"

Wypróbuj online!

ZA:

+9*5~,#@

Wypróbuj online!

B:

#@~,9j>:#,_:@#"

Wypróbuj online!

Python 3 , 100 + 37 = 137 bajtów

Program A:

s='s=%r;print(end=open(0).read())#print(end=open(0).read())\nprint(s%%s)';print(end=open(0).read())#

Wypróbuj online!

Program B:

print(end=open(0).read())
print(s%s)

Wypróbuj online!

Make Quine AB

s='s=%r;print(end=open(0).read())#print(end=open(0).read())\nprint(s%%s)';print(end=open(0).read())#print(end=open(0).read())
print(s%s)

Wypróbuj online!

Działa tylko, gdy dane wejściowe są puste, w przeciwnym razie poprzedza dane wejściowe do danych wyjściowych.

Attache , 15 + 126 = 141 bajtów

ZA:

AllInput[]|Echo

Wypróbuj online!

B:

@{If[_,s.="AllInput[]|Echo@{If[_,s.=%s;;Printf[s,Repr!s],AllInput[]|Echo]es}|Call";;Printf[s,Repr!s],AllInput[]|Echo]es}|Call

Wypróbuj online!

A + B:

AllInput[]|Echo@{If[_,s.="AllInput[]|Echo@{If[_,s.=%s;;Printf[s,Repr!s],AllInput[]|Echo]es}|Call";;Printf[s,Repr!s],AllInput[]|Echo]es}|Call

Wypróbuj online!

Wyjaśnienie

Każdy z programów cat koduje AllInput[]|Echo, co jest prostym programem cat. B jest główną fazą quine; sam jest to funkcja wektoryzowana (przez unarską @) wywoływana bez danych wejściowych (nazywana as |Call). Zatem pierwsze warunkowe If[_,A,B]wykonuje się B, co jest po prostu AllInput[]|Echo.

Po wykonaniu A + B jednoargumentowy @staje się binarny z @powodu Echopołączenia z lambda:

AllInput[]|Echo@{If[_, ...

Oznacza to, że lambda jest wykonywana wcześniej Echo. Wracając do warunkowej, ta funkcja ma teraz cały STDIN jako argument. Tak, If[_,A,B]wykonuje A, co jest standardem ramy Quine.

Stax , 16 + 12 = 28 bajtów

Cat 1:

"yi|d|ca34b4lr"y

Uruchom i debuguj

"yi|d|ca34b4lr"y Full program, implicit input
"yi|d|ca34b4lr"  Push the string
               y Push raw input
                 Implicit output of top item

Cat 2:

i|d|ca34b4lr

Uruchom i debuguj

i|d|ca34b4lr Full program, implicit input
i            Don't parse input (prefix directive)
 |d          Push main stack depth, always zero
   |c        Cancel because top item is falsy, and implicitly print
     a34b4lr Never executed

Quine:

"yi|d|ca34b4lr"yi|d|ca34b4lr

Uruchom i debuguj

"yi|d|ca34b4lr"yi|d|ca34b4lr Full program
"yi|d|ca34b4lr"              Push the string
               y             Push input
                i            No-op
                 |d          Push main stack depth, i.e. 2
                   |c        Do nothing because top is truthy
                     a       Get the string to the top
                      34     Push 34 (charcode of ")
                        b    Copy both
                         4l  Listify top 4
                           r Reverse
                             Implicit output

Cat 1:

Lua , 41 bajtów

a=io.read;while a(0)do io.write(a(1))end;

Wypróbuj online!

Cat 2:

Lua , 70 bajtów

if a then io.input(arg[0])end;a=io.read;while a(0)do io.write(a(1))end

Wypróbuj online!

Quine:

Lua , 111 bajtów

a=io.read;while a(0)do io.write(a(1))end
if a then io.input(arg[0])end;a=io.read;while a(0)do io.write(a(1))end

Wypróbuj online!

io.input(arg[0]) w Cat 2 ustawia bieżący plik jako standardowe wejście, w wyniku czego kot drukuje kod źródłowy

> <> , 12 +3 = 15 bajtów

Program A:

<oi

Wypróbuj online!

I program B:

>i!o|o<}*d3'

Wypróbuj online!

Utwórz program AB:

<oi>i!o|o<}*d3'

Wypróbuj online!

JavaScript (Node.js) , 199 bajtów

a=()=>console.log(require('fs').readFileSync(0)+'');a();var a=a||0;b=()=>console.log(require('fs').readFileSync(0)+'');!a?b():c=()=>console.log(`a=${a};a();var a=a||0;b=${b};!a?b():c=${c},c()`),c()

Wypróbuj online!

Kat. A, 57 bajtów

a=()=>console.log(require('fs').readFileSync(0)+'');a();

Wypróbuj online!

Kat. B, 142 bajty

var a=a||0;b=()=>console.log(require('fs').readFileSync(0)+'');!a?b():c=()=>console.log(`a=${a};a();var a=a||0;b=${b};!a?b():c=${c},c()`),c()

Wypróbuj online!