Czy potrafisz napisać aforyzm w co najwyżej 4 liniach kodu?

Kod powinien czytać jak najwięcej aforyzmu zwykłym angielskim i powinien zwracać wartość logiczną true.

Język: z wyboru.

Kryteria akceptowanej odpowiedzi: Większość głosów w ciągu 180 30 dni. (8 ^th od lipca 2014)

Oryginalność: może być starym aforyzmem, ale twórczość byłaby o wiele bardziej doceniana.

Pyton

import this
love = this
this is love, love is not True or False, love is love
# (True, True, True)

Ok, to zwraca krotkę Prawd, ale i tak samo to ocenia jako Prawdę.

Naprzód

2 : b or ! 2 ." b" ;
: that s" the questi" on ;

DO:

Będziesz musiał trochę zmrużyć oczy, aby przeczytać ten :-)

int x(){ int __,L        ;
     return (__ |__ ||__ |__ ,__,__ ,__ ,__ ,__  ,
             __||  1||__ |  1L/L|__||__|1/__|  1L)
                                ;   }

Możesz zauważyć potencjalny błąd dzielenia przez zero w wierszu 3, ale nigdy nie jest on wykonywany, ponieważ wyrażenie trueoblicza się tak, jak przed wykonaniem obliczeń.

Trudno jest unikać literałów, komentarzy i sztuczek smyczkowych dla tego rodzaju, ale starałem się zachować je w najmniejszym stopniu. Również pierwsza linia nie ma sensu. Cóż, musiałem funto zrobić

FA#

(fun () -> (fun (_) -> // fun fun? wtf
try not <| failwith("me") ; (*but*) with |Failure((*co*)me(*s*)) -> true)("learning"))()
// "Try not to fail with me, but with failure comes true learning

Mógłbym również nadużyć deklaracji, ale nie znalazłem sposobu na zwrócenie prawdziwości:

let the,bodies,hit_the=floor(0.0),(),()

lub

let the_games=bigint() //pun intended

Naprawdę muszę przerwać grę słów.

do

Brak literałów lub komentarzy:

Better(to,re);main(silent){and();}be(thought,a,fool){}
than(to,open,your,mouth);and(){}remove(all,doubt);

Podzielone na dwie linie, ale jedna też działałaby dobrze.

Po skompilowaniu za pomocą gcc w systemie Linux (x86-64) tworzy to plik wykonywalny, który kończy się powodzeniem (kod wyjścia 0), taki sam jak truenarzędzie Uniksa; w ten sposób postanowiłem zinterpretować wymóg zwrotu wartości logicznej truew języku innym niż skryptowy.

Uwaga: pomimo nadużycia reguły „domyślnej int”, podstawową sztuczką tego programu jest to, że podczas gdy program C, który wypadnie z końca mainbez returninstrukcji, zwykle skutkuje niezerowym kodem wyjścia, wywołując inną funkcję, możemy ustaw EAXrejestr, który jest następnie używany jako kod wyjścia programu. Jest to oczywiście całkowicie niezdefiniowane zachowanie i całkowicie nieprzenośne.

Pyton

war=peace=freedom=slavery=ignorance=strength=0
war is peace|freedom is slavery|ignorance is strength

Power=a=means=it=an=end=0
Power is not (a, means, it is (an, end))

JavaScript

You=true;function BigBrother(){};BigBrother.isWatching=function(y){return y};
BigBrother.isWatching(You)

DO#:

short life = 0;
return (life is short);

„Życie jest krótkie” (Hipokrates)

Rubin

class String
  def before(b) self < b end
end

Trochę długo, ale dostajemy kilka aforyzmów:

"age".before("beauty")
"business".before("pleasure")
"pearls".before("swine")

I (lekko rozciągając):

dont = []; y = 1
dont.count + y or ('chickens'.before('they hatch'))

Scala

Some apply Double forall _; None isEmpty

CoffeeScript

2 * @wrong isnt @right

=> prawda

C ++

bool life = true;
bool fair = false;

assert(life != fair);

Pyton

love=[True];all,fair,war=love*3
all is fair in love and war

Aforyzm dotyczący czasowników http, w

Rubin

puts do
something idempotent but are considered to be unsafe
because if the value at the beginning of a chain of calls is one possibly the value at the
end != 1

do

if ((ifs && ands) == (pots && pans))
    work_for_tinkers_hands = FALSE;

JavaScript

function be(who) {
   if (who == 'thine own self') {
      return true;
   }
}

Przybliżenie „Aby twoje własne ja było prawdziwe”.

W pewnym sensie mam obsesję na punkcie wymagań, ponieważ zwraca prawdę tylko w jednym konkretnym przypadku ... ale mam nadzieję, że pozwolisz, aby to się zmieniło, ponieważ zwracana wartość jest w rzeczywistości częścią aforyzmu.

do

int main(int fear, int* computers){ int

    i; do { !fear; computers[i]; fear; "the lack of them";

} while();return true;}

Nie boję się komputerów, boję się ich braku.

-Isaac Asimov

do

main(int I,char **think) {char *a="there"; for (;--I;) a['m'];}

Wystąpił cudowny błąd podczas próby:

Jest bardzo zainspirowany odpowiedzią Darrena Stone'a.

TypeError: Nie można użyć operatora „in” do wyszukania hasła „tis nobler”, aby cierpieć z powodu procy i strzały oburzającej fortuny

JavaScript

[2].be || ! [2].be ; this.is, "the question"

Zwraca ukrytą prawdę.

Nieco mniej zwięzłe, ze znakiem zapytania:

[2].be || ! [2].be? is = this: !"the question"

PHP

$all = array('not well', 'not well', 'not well', 'well'); 
$end = array_pop($all);
$all = ($end == 'well') ? $end : 'not well';
return true;

"Wszystko dobre, co się dobrze kończy."

Q

any bird:`int$"hehand"=2^`int$"hebush"

i

(./) 2_iscomp:any 3,'s:"a",'"crowd"

PHP

Jabłko dziennie...

$aphorism = function(){
    for($day=1;$day<=365;$day++) $apple++;
    return ($apple==365) ? true : 'doctor';
};

Common Lisp

(Do ((as)) ('(I say no)t) as I do)
(time (and 'tide (wait-for 'no-man))) ;requires sbcl

Trochę leniwy, ale moje zdanie.

Pyton:

life = short = True; art = long = True; life=art
life is short and art is long

JavaScript:

The = word = 'Yoga'
has = been = 'vulgarized'
and = does = not=  mean = anything =Date.now() ,!''
//Swami Rama 

Lua

-- all search is in vain
function search() end
-- only the void is true
function void() return function() return true end, true end
-- and what remains is to
for ever in void() do repeat search("light") until true end
return true

JavaScript

return (Do || !Do) || (there == !try);

return 2 * be || !(2 * be);

R

the_whole <- c(-1,-1)
the_part <- -1
the_whole > sum(the_part,the_part)

-Sokrates

Simply-Basic 84

Label 1;a random number between 0 and 1~should be stored in~A
If A is equal to 1 Then Display A End;Stop&Else,Go to label 1
:End; Otherwise destroy quantum transmitters internationally.
Since quantum transmitters are gone, power lost. KA-POW, yes?

Prolog

waste(not).

want(X) :-
    waste(X).

Pyton

be = that = the = question = 1
2 - be or not 2 - be
that is the & question

Rubin

Nie jest to najbardziej eleganckie rozwiązanie, ale bardzo łatwe do odczytania

def you_know_meaning(x) true end

!!!("aphorism" != "aphorism" unless you_know_meaning "aphorism")

=> true