Wprowadzenie

Biorąc pod uwagę tę wizualizację pola gry:

(0,0)
+----------------------+(map_width, 0)
|           A          |
|-----+-----------+----|
|  D  |     W     | B  |
|-----+-----------+----|
|           C          |
+----------------------+(map_width, map_height)
(0, map_height)

Cała mapa, na której gra się, to prostokąt z współrzędnymi narożnymi (0,0) i (szerokość_kresu, wysokość_kresu). Punkty kwalifikujące się do odradzania wrogów to Unia

Wyzwanie

Napisz kod, który zwraca losowy punkt (x, y), który z pewnością znajduje się w środku S. Twój kod nie może wprowadzić żadnych dodatkowych odchyleń, co oznacza, że ​​prawdopodobieństwo każdej współrzędnej rozkłada się równomiernie, przy założeniu, że twój wybór generowania losowości (np. Funkcja | biblioteka | dev / urandom) jest bezstronna.

Najkrótsze rozwiązania w bajtach wygrywają!

Wejście

Będziesz mieć łącznie 6 pozytywnych zmiennych wejściowych całkowitą w kolejności: map_width, map_height, W_top_left_x, W_top_left_y, W_width, W_height. Możesz założyć, że (obliczona) powierzchnia wszystkich regionów (A, B, C, D, W) wynosi> 10, więc nie ma pustych przestrzeni / regionów.

Przykładowe dane wejściowe: 1000, 1000, 100, 100, 600, 400

Dane wejściowe muszą zawierać 6 wartości opisanych powyżej, ale można je przekazać jako mniejszą liczbę argumentów w dowolnej kolejności. Na przykład przekazywanie (map_width, map_height)jako krotka python jest dozwolone. Oczywiście nie jest dozwolone obliczanie parametrów takich jak dolny prawy punkt W.

Wynik

2 losowo generowane liczby całkowite (x, y) gdzie

LUB

co oznacza, że ​​co najmniej jedno z powyższych wyrażeń logicznych musi być prawdziwe.

Przykłady

Input                                    Output(valid random samples)

1000 1000 100 100 600 400                10 10
1000 1000 100 100 600 400                800 550
1000 1000 100 100 600 400                800 10
1000 1000 100 100 600 400                10 550

Szczegółowe informacje i ograniczenia dotyczące wejścia / wyjścia znajdują się w domyślnych zasadach wejścia / wyjścia

Python 2 , 114 106 102 101 bajtów

lambda w,h,X,Y,W,H:choice([(i%w,i/w)for i in range(w*h)if(W>i%w-X>-1<i/w-Y<H)<1])
from random import*

Wypróbuj online!

R , 89 73 bajtów

function(w,h,K,D,`*`=sample){while(all((o<-c(0:w*1,0:h*1))<=K+D&o>K))0
o}

Wypróbuj online!

Pobiera dane wejściowe jako width,height,c(X,Y),c(W,H).

$[0,w]\times[0,h]$

05AB1E , 23 21 20 18 17 bajtów

L`â<ʒ²³+‹y²@«P≠}Ω

Dane wejściowe są w formacie [map_width, map_height], [W_top_left_x, W_top_left_y], [W_width, W_height].

Dzięki @Grimy za -1 bajt, a także za uświadomienie mi, że wprowadziłem błąd po mojej ostatniej edycji.

Wypróbuj online , wypisz 10 możliwych wyników jednocześnie lub sprawdź wszystkie możliwe współrzędne . (Drobna uwaga: Zmniejszyłem przykładowe dane wejściowe o współczynnik 10, ponieważ wbudowane filtry i losowy wybór są dość wolne dla dużych list).

Wyjaśnienie:

Dane wejściowe map_width, map_height, [W_top_left_x, W_top_left_y], [W_width, W_height]są określone [Wm, Hm], [x, y], [w, h]poniżej:

L          # Convert the values of the first (implicit) input to an inner list in
           # the range [1, n]: [[1,2,3,...,Wm],[1,2,3,....,Hm]]
 `         # Push both inner lists separated to the stack
  â        # Get the cartesian product of both lists, creating each possible pair
   <       # Decrease each pair by 1 to make it 0-based
           # (We now have: [[0,0],[0,1],[0,2],...,[Wm,Hm-2],[Wm,Hm-1],[Wm,Hm]])
    ʒ      # Filter this list of coordinates [Xr, Yr] by:
     ²³+   #  Add the next two inputs together: [x+w, y+h]
        ‹  #  Check for both that they're lower than the coordinate: [Xr<x+w, Yr<y+h]
     y     #  Push the coordinate again: [Xr, Yr]
      ²    #  Push the second input again: [x, y]
       @   #  Check for both that the coordinate is larger than or equal to this given 
           #  input: [Xr>=x, Yr>=y] (the w,h in the input are ignored)
     «     #  Merge it with the checks we did earlier: [Xr<x+w, Yr<y+h, Xr>=x, Yr>=y]
      P≠   #  And check if any of the four is falsey (by taking the product and !=1,
           #  or alternatively `ß_`: minimum == 0)
    }Ω     # After the filter: pick a random coordinate
           # (which is output implicitly as result)

C # (interaktywny kompilator Visual C #) , 110 bajtów

(a,b,c,d,e,f)=>{int g=c,h=d;for(var z=new Random();g>=c&g<e+c|h>=d&h<f+d;h=z.Next(b))g=z.Next(a);return(g,h);}

Wypróbuj online!

PowerShell , 85 73 bajtów

^{-12 bajtów dzięki mazzy}

param($a,$b,$x,$y,$w,$h)$a,$b|%{0..--$x+($x+$w+2)..$_|random
$x,$w=$y,$h}

Wypróbuj online!

Ładna prosta odpowiedź, która łączy tablicę z zakresu wartości dla każdego wymiaru, a następnie wybiera jedną losowo dla xi y. Prowadzi do ponownego wykorzystania najbardziej kodu z pierwszej obróbki x, a następnie zastąpieniem $xw$y i uruchamiając ponownie.

Julia , 76 71 67 bajtów

f(w,h,a,b,c,d)=rand(setdiff((0:w-1)'.=>0:h-1,(a:a+c-1)'.=>b:b+d-1))

Wypróbuj online!

Galaretka , 11 bajtów

p/’$€+2¦ḟ/X

Wypróbuj online!

Dyadyczny link, który wymaga dwóch argumentów, [map_width, map_height], [W_width, W_height] a W_left, W_topi zwraca losowo wybrany punkt spełniająca wymagania.

Wyjaśnienie

   $€       | For each of member of the left argument, do the following as a monad:
p/          | - Reduce using Cartesian product (will generate [1,1],[1,2],... up to the width and height of each of the rectangles)
  ’         | - Decrease by 1 (because we want zero-indexing)
     +2¦    | Add the right argument to the second element of the resulting list
        ḟ/  | Reduce by filtering members of the second list from the first
          X | Select a random element

Python 2 , 100 bajtów

Dane wejściowe powinny mieć postać ((map_width, W_top_left_x, W_width),(map_height, W_top_left_y, W_height))

Dane wyjściowe są podane w postaci: [[x],[y]]

lambda C:[c(s(r(i[0]))-s(r(i[1],i[1]+i[2])),1)for i in C]
from random import*;c=sample;r=range;s=set

Wypróbuj online!

Losowe dane wyjściowe uzyskane z przykładowego wejścia:

[[72], [940]]
[[45], [591]]
[[59], [795]]
[[860], [856]]
[[830], [770]]
[[829], [790]]
[[995], [922]]
[[23], [943]]
[[761], [874]]
[[816], [923]]

Java (OpenJDK 8) , 100 bajtów

W->H->r->{int x=0,y=0;for(;r.contains(x+=W*Math.random(),y+=H*Math.random());x=y=0);return x+","+y;}

Wypróbuj online!

Wykorzystuje java.awt.Rectanglejako posiadacz niektórych parametrów. Oczywiście używają intpól, a nie floatlub double.

Wolfram Language (Mathematica) , 84 68 60 bajtów

RandomChoice[g=Join@@List~Array~##&;#~g~0~Complement~g@##2]&

Wypróbuj online!

Weź dane jako {map_width, map_height}, {W_width, W_height}, {W_top_left_x, W_top_left_y}.

Węgiel , 55 43 bajtów

ＮθＮηＦＥ²Ｎ⊞υ⟦ιＮ⟧Ｉ‽ΦＥ×θη⟦﹪ιθ÷ιθ⟧⊙υ∨‹§ιμ§λ⁰¬‹§ιμΣλ

Wypróbuj online! Link jest do pełnej wersji kodu. Wyjaśnienie:

ＮθＮη

Podaj rozmiar mapy. (Gdyby były ostatnie, mógłbym wprowadzić wysokość w linii, aby zaoszczędzić 1 bajt.)

ＦＥ²Ｎ⊞υ⟦ιＮ⟧

Wprowadź wewnętrzny prostokąt. (Gdybym mógł wprowadzić kolejność left, width, top, height, mógłbym użyć Ｆ²⊞υＥ²Ｎdo zapisania 3 bajtów).

Ｅ×θη⟦﹪ιθ÷ιθ⟧

Wygeneruj listę wszystkich współrzędnych w terenie.

Φ...⊙υ∨‹§ιμ§λ⁰¬‹§ιμΣλ

Filtruj wpisy, w których obie współrzędne leżą wewnątrz prostokąta.

Ｉ‽...

Wydrukuj losowy element pozostałych.

Perl 5 -ap , 84 bajtów

sub c{($c=0|rand((pop)+($l=pop)-"@_"))<$l?$c:$c+"@_"-$l}say c@F[4,2,0];$_=c@F[5,3,1]

Wypróbuj online!

Scala , 172 bajty

Losowość? Gotcha

(a:Int,b:Int,c:Int,d:Int,e:Int,f:Int)=>{var r=new scala.util.Random
var z=(0,0)
do{z=(r.nextInt(a),r.nextInt(b))}while((c to e+c contains z._1)|(d to e+d contains z._2))
z}

Zabawna implementacja, o której mogłem pomyśleć.
Jak to działa : Wygeneruj losową parę na mapie. Jeśli jest w wewnętrznym prostokącie, spróbuj ponownie.
Wypróbuj online!

J , ^{54 47 45} 39 bajtów

(0?@{[)^:((-1&{)~(<*/@,0<:[)2{[)^:_{~&1

Wypróbuj online!

Weź dane jako siatkę 3 x 2, np .:

grid_height  grid_width
inner_top    inner_left
inner_height inner_width

• Wybierz losowy punkt na całej siatce: 0?@{[
• Przesuń go w lewo i w dół o lewy górny punkt wewnętrznego prostokąta: (-1&{)~
• Wróć do kroku 1, jeśli wybrane miejsce znajduje się w (<*/@,0<:[)podobnie przesuniętym wewnętrznym prostokącie2{[ . W przeciwnym razie zwróć oryginalny, nieprzesunięty losowy punkt.
• Zasiej cały proces punktem, o którym wiemy, że jest nieprawidłowy, a mianowicie lewym górnym punktem prostokąta wewnętrznego, zdefiniowanego przez elementy 2 i 3 listy wejściowej: {~&1

Inne podejście, 45 bajtów

{.#:i.@{.(?@#{])@-.&,([:<@;&i./{:){1&{|.i.@{.

Wypróbuj online!

Ten jest koncepcyjnie prostszy i nie przeszkadza w zapętlaniu. Zamiast tego tworzymy macierz wszystkich liczb od 0 do (wxh), przesuwamy ją o wewnętrzny punkt początkowy, chwytamy tylko punkty w podsieci (0, 0) do (wewnętrzna w, wewnętrzna h), usuwamy je z całości siatki po spłaszczeniu obu, wybierz jedną losowo z reszty i przekonwertuj liczbę całkowitą z powrotem na punkt za pomocą divmod<.@% , |~