Musisz ocenić ciąg napisany w odwrotnej notacji polskiej i wygenerować wynik.

Program musi zaakceptować dane wejściowe i zwrócić dane wyjściowe. W przypadku języków programowania, które nie mają funkcji do odbierania danych wejściowych / wyjściowych, można przyjąć funkcje takie jak readLine / print.

W programie nie wolno używać żadnego rodzaju „eval”.

Liczby i operatory są oddzielone co najmniej jedną spacją.

Musisz obsługiwać co najmniej operatorów +, -, * i /.

Musisz dodać obsługę liczb ujemnych (na przykład -4to nie to samo, co 0 4 -) i liczb zmiennoprzecinkowych.

Możesz założyć, że dane wejściowe są prawidłowe i są zgodne z powyższymi zasadami

Przypadki testowe

Wejście:

-4 5 +

Wynik:

1

Wejście:

5 2 /

Wynik:

2.5

Wejście:

5 2.5 /

Wynik:

2

Wejście:

5 1 2 + 4 * 3 - +

Wynik:

14

Wejście:

4 2 5 * + 1 3 2 * + /

Wynik:

2

Rubin - 95 77 znaków

a=[]
gets.split.each{|b|a<<(b=~/\d/?b.to_f: (j,k=a.pop 2;j.send b,k))}
p a[0]

Pobiera dane wejściowe na standardowe wejście.

Kod testowy

[
  "-4 5 +",
  "5 2 /",
  "5 2.5 /",
  "5 1 2 + 4 * 3 - +",
  "4 2 5 * + 1 3 2 * + /",
  "12 8 3 * 6 / - 2 + -20.5 "
].each do |test|
  puts "[#{test}] gives #{`echo '#{test}' | ruby golf-polish.rb`}"
end

daje

[-4 5 +] gives 1.0
[5 2 /] gives 2.5
[5 2.5 /] gives 2.0
[5 1 2 + 4 * 3 - +] gives 14.0
[4 2 5 * + 1 3 2 * + /] gives 2.0
[12 8 3 * 6 / - 2 + -20.5 ] gives 10.0

W przeciwieństwie do wersji C zwraca ostatni poprawny wynik, jeśli na wejściu pojawiają się dodatkowe liczby.

Python - 124 znaki

s=[1,1]
for i in raw_input().split():b,a=map(float,s[:2]);s[:2]=[[a+b],[a-b],[a*b],[a/b],[i,b,a]]["+-*/".find(i)]
print s[0]

Python - 133 znaki

s=[1,1]
for i in raw_input().split():b,a=map(float,s[:2]);s={'+':[a+b],'-':[a-b],'*':[a*b],'/':[a/b]}.get(i,[i,b,a])+s[2:]
print s[0]

Schemat, 162 znaki

(Dodano podział linii dla zachowania przejrzystości - wszystkie są opcjonalne).

(let l((s'()))(let((t(read)))(cond((number? t)(l`(,t,@s)))((assq t
`((+,+)(-,-)(*,*)(/,/)))=>(lambda(a)(l`(,((cadr a)(cadr s)(car s))
,@(cddr s)))))(else(car s)))))

Wersja w pełni sformatowana (nie golfa):

(let loop ((stack '()))
  (let ((token (read)))
    (cond ((number? token) (loop `(,token ,@stack)))
          ((assq token `((+ ,+) (- ,-) (* ,*) (/ ,/)))
           => (lambda (ass) (loop `(,((cadr ass) (cadr stack) (car stack))
                                    ,@(cddr stack)))))
          (else (car stack)))))

Wybrany komentarz

`(,foo ,@bar)jest taki sam, jak (cons foo bar)(tzn. (efektywnie ^† ) zwraca nową listę z wcześniej foododanym do bar), z tym wyjątkiem, że jest krótszy o jeden znak, jeśli spakujesz wszystkie spacje.

W ten sposób możesz przeczytać klauzule iteracyjne, jeśli (loop (cons token stack))i (loop (cons ((cadr ass) (cadr stack) (car stack)) (cddr stack)))to jest łatwiejsze dla twoich oczu.

`((+ ,+) (- ,-) (* ,*) (/ ,/))tworzy listę skojarzeń z symbolem + powiązanym z procedurą + i podobnie z innymi operatorami. Zatem jest to prosta tablica wyszukiwania symboli (puste słowa są (read)w postaci symboli, dlatego dalsze przetwarzanie nie tokenjest konieczne). Listy asocjacyjne mają wyszukiwanie O (n), a zatem są odpowiednie tylko dla krótkich list, jak ma to miejsce w tym przypadku. :-P

† Nie jest to technicznie dokładne, ale dla programistów spoza Lisp ma wystarczająco dobry pomysł.

c - 424 niezbędny znak

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <string.h>
#define O(X) g=o();g=o() X g;u(g);break;
char*p=NULL,*b;size_t a,n=0;float g,s[99];float o(){return s[--n];};
void u(float v){s[n++]=v;};int main(){getdelim(&p,&a,EOF,stdin);for(;;){
b=strsep(&p," \n\t");if(3>p-b){if(*b>='0'&&*b<='9')goto n;switch(*b){case 0:
case EOF:printf("%f\n",o());return 0;case'+':O(+)case'-':O(-)case'*':O(*)
case'/':O(/)}}else n:u(atof(b));}}

Zakłada, że ​​masz wystarczająco nową bibliotekę libc, aby dołączyć ją do pliku getdelimstdio.h. Podejście jest na wprost, całe dane wejściowe są odczytywane do bufora, następnie tokenizujemy strsepi używamy długości i znaku początkowego, aby określić klasę każdego z nich. Nie ma ochrony przed złym wejściem. Podaj go „+ - * / + - ...”, a on z radością wyskoczy z pamięci „poniżej” stosu, dopóki nie zepsuje się. Wszyscy nie-operatorzy są interpretowani jako atofliczby zmiennoprzecinkowe, co oznacza wartość zerową, jeśli nie wyglądają jak liczby.

Czytelne i skomentowane:

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <string.h>

char *p=NULL,*b;
size_t a,n=0;
float g,s[99];
float o(){        /* pOp */
  //printf("\tpoping '%f'\n",s[n-1]);
  return s[--n];
};
void u(float v){  /* pUsh */
  //printf("\tpushing '%f'\n",v);
  s[n++]=v;
};
int main(){
  getdelim(&p,&a,EOF,stdin); /* get all the input */
  for(;;){
    b=strsep(&p," \n\t"); /* now *b though *(p-1) is a token and p
                 points at the rest of the input */
    if(3>p-b){
      if (*b>='0'&&*b<='9') goto n;
      //printf("Got 1 char token '%c'\n",*b);
      switch (*b) {
      case 0:
      case EOF: printf("%f\n",o()); return 0;
      case '+': g=o(); g=o()+g; u(g); break;
      case '-': g=o(); g=o()-g; u(g); break;
      case '*': g=o(); g=o()*g; u(g); break;
      case '/': g=o(); g=o()/g; u(g); break;
    /* all other cases viciously ignored */
      } 
    } else { n:
      //printf("Got token '%s' (%f)\n",b,atof(b));
      u(atof(b));
    }
  }
}

Uprawomocnienie:

 $ gcc -c99 rpn_golf.c 
 $ wc rpn_golf.c
  9  34 433 rpn_golf.c
 $ echo -4 5 + | ./a.out
1.000000
 $ echo 5 2 / | ./a.out
2.500000
 $ echo 5 2.5 / | ./a.out
2.000000

Heh! Musisz w tym cokolwiek zacytować *...

 $ echo "5 1 2 + 4 * 3 - +" | ./a.out
14.000000
 $ echo "4 2 5 * + 1 3 2 * + /" | ./a.out
2.000000

i mój własny przypadek testowy

 $ echo "12 8 3 * 6 / - 2 + -20.5 " | ./a.out
-20.500000

Haskell (155)

f#(a:b:c)=b`f`a:c
(s:_)![]=print s
s!("+":v)=(+)#s!v
s!("-":v)=(-)#s!v
s!("*":v)=(*)#s!v
s!("/":v)=(/)#s!v
s!(n:v)=(read n:s)!v
main=getLine>>=([]!).words

MATLAB - 158 , 147

C=strsplit(input('','s'));D=str2double(C);q=[];for i=1:numel(D),if isnan(D(i)),f=str2func(C{i});q=[f(q(2),q(1)) q(3:end)];else q=[D(i) q];end,end,q

(dane wejściowe są odczytywane z danych wejściowych użytkownika, dane wyjściowe drukowane).

Poniżej znajduje się kod wstępny i skomentowany, w zasadzie implementuje opisany algorytm Postfiksa (przy założeniu, że wyrażenia są poprawne):

C = strsplit(input('','s'));         % prompt user for input and split string by spaces
D = str2double(C);                   % convert to numbers, non-numeric are set to NaN
q = [];                              % initialize stack (array)
for i=1:numel(D)                     % for each value
    if isnan(D(i))                   % if it is an operator
        f = str2func(C{i});          % convert op to a function
        q = [f(q(2),q(1)) q(3:end)]; % pop top two values, apply op and push result
    else
        q = [D(i) q];                % else push value on stack
    end
end
q                                    % show result

Premia:

W powyższym kodzie, zakładamy operatorzy są zawsze binarny ( +, -, *, /). Możemy go uogólnić, używając nargin(f)do ustalenia liczby argumentów wymaganych przez operand / funkcję, i odpowiednio wstawiamy odpowiednią liczbę wartości ze stosu, jak w:

f = str2func(C{i});
n = nargin(f);
args = num2cell(q(n:-1:1));
q = [f(args{:}) q(n+1:end)];

W ten sposób możemy ocenić wyrażenia takie jak:

str = '6 5 1 2 mean_of_three 1 + 4 * +'

gdzie mean_of_threejest funkcja zdefiniowana przez użytkownika z trzema danymi wejściowymi:

function d = mean_of_three(a,b,c)
    d = (a+b+c)/3;
end

Perl (134)

@a=split/\s/,<>;/\d/?push@s,$_:($x=pop@s,$y=pop@s,push@s,('+'eq$_?$x+$y:'-'eq$_?$y-$x:'*'eq$_?$x*$y:'/'eq$_?$y/$x:0))for@a;print pop@s

Następnym razem użyję rekursywnego wyrażenia regularnego.

Nie golfowany:

@a = split /\s/, <>;
for (@a) {
    /\d/
  ? (push @s, $_)
  : ( $x = pop @s,
      $y = pop @s,
      push @s , ( '+' eq $_ ? $x + $y
                : '-' eq $_ ? $y - $x
                : '*' eq $_ ? $x * $y
                : '/' eq $_ ? $y / $x
                : 0 )
      )
}
print(pop @s);

Myślałem, że F # to mój jedyny wymarzony język programowania ...

Windows PowerShell, 152 181 192

W czytelnej formie, ponieważ do tej pory są tylko dwie linie bez szansy na ich rozbicie:

$s=@()
switch -r(-split$input){
  '\+'        {$s[1]+=$s[0]}
  '-'         {$s[1]-=$s[0]}
  '\*'        {$s[1]*=$s[0]}
  '/'         {$s[1]/=$s[0]}
  '-?[\d.]+'  {$s=0,+$_+$s}
  '.'         {$s=$s[1..($s.count)]}}
$s

30.01.2010 11:07 (192) - Pierwsza próba.

2010-01-30 11:09 (170) - Przekształcenie funkcji w blok skryptowy rozwiązuje problemy z zakresem. Po prostu sprawia, że ​​każde wywołanie jest dwa bajty dłuższe.

2010-01-30 11:19 (188) - Nie rozwiązałem problemu z zakresem, przypadek testowy po prostu go zamaskował. Usunięto indeks z końcowego wyniku i usunięto zbędne dzielenie linii. I zmieniłem podwójnie na float.

2010-01-30 11:19 (181) - Nie pamiętam nawet własnych rad. Rzutowanie na typ numeryczny można wykonać za pomocą jednego znaku.

2010-01-30 11:39 (152) - Znacznie zredukowane dzięki użyciu dopasowania wyrażenia regularnego w switch. Całkowicie rozwiązuje poprzednie problemy z zasięgiem podczas uzyskiwania dostępu do stosu, aby go pop.

Rakieta 131:

(let l((s 0))(define t(read))(cond[(real? t)
(l`(,t,@s))][(memq t'(+ - * /))(l`(,((eval t)(cadr s)
(car s)),@(cddr s)))][0(car s)]))

Podziały linii są opcjonalne.

Na podstawie rozwiązania Chrisa Jester-Younga dla programu.

Python, 166 znaków

import os,operator as o
S=[]
for i in os.read(0,99).split():
 try:S=[float(i)]+S
 except:S=[{'+':o.add,'-':o.sub,'/':o.div,'*':o.mul}[i](S[1],S[0])]+S[2:]
print S[0]

Python 3, 119 bajtów

s=[]
for x in input().split():
 try:s+=float(x),
 except:o='-*+'.find(x);*s,a,b=s;s+=(a+b*~-o,a*b**o)[o%2],
print(s[0])

Wejście: 5 1 1 - -7 0 * + - 2 /

Wynik: 2.5

(W historii edycji można znaleźć 128-znakową wersję języka Python 2).

JavaScript (157)

Ten kod zakłada, że ​​istnieją dwie funkcje: readLine i print

a=readLine().split(/ +/g);s=[];for(i in a){v=a[i];if(isNaN(+v)){f=s.pop();p=s.pop();s.push([p+f,p-f,p*f,p/f]['+-*/'.indexOf(v)])}else{s.push(+v)}}print(s[0])

Perl, 128

To nie jest tak naprawdę konkurencyjne obok innej odpowiedzi Perla, ale bada inną (nieoptymalną) ścieżkę.

perl -plE '@_=split" ";$_=$_[$i],/\d||
do{($a,$b)=splice@_,$i-=2,2;$_[$i--]=
"+"eq$_?$a+$b:"-"eq$_?$a-$b:"*"eq$_?
$a*$b:$a/$b;}while++$i<@_'

Znaki liczone jako diff do prostego perl -e ''wywołania.

Python, 161 znaków:

from operator import*;s=[];i=raw_input().split(' ')
q="*+-/";o=[mul,add,0,sub,0,div]
for c in i:
 if c in q:s=[o[ord(c)-42](*s[1::-1])]+s 
 else:s=[float(c)]+s
print(s[0])

PHP, 439 265 263 262 244 240 znaków

<? $c=fgets(STDIN);$a=array_values(array_filter(explode(" ",$c)));$s[]=0;foreach($a as$b){if(floatval($b)){$s[]=$b;continue;}$d=array_pop($s);$e=array_pop($s);$s[]=$b=="+"?$e+$d:($b=="-"?$e-$d:($b=="*"?$e*$d:($b=="/"?$e/$d:"")));}echo$s[1];

Ten kod powinien działać ze standardem, ale nie jest testowany ze standardem.

Został przetestowany na wszystkich przypadkach, dane wyjściowe (i kod) dla ostatniego są tutaj:
http://codepad.viper-7.com/fGbnv6

Bez golfa, 314 330 326 znaków

<?php
$c = fgets(STDIN);
$a = array_values(array_filter(explode(" ", $c)));
$s[] = 0;
foreach($a as $b){
    if(floatval($b)){
        $s[] = $b;
        continue;
    }
    $d = array_pop($s);
    $e = array_pop($s);
    $s[] = $b == "+" ? $e + $d : ($b == "-" ? $e - $d : ($b == "*" ? $e * $d : ($b == "/" ? $e / $d :"")));
}
echo $s[1];

flex - 157

%{
float b[100],*s=b;
#define O(o) s--;*(s-1)=*(s-1)o*s;
%}
%%
-?[0-9.]+ *s++=strtof(yytext,0);
\+ O(+)
- O(-)
\* O(*)
\/ O(/)
\n printf("%g\n",*--s);
.
%%

Jeśli nie znasz, skompiluj flex rpn.l && gcc -lfl lex.yy.c

Python, 130 znaków

Wyrzucilibyśmy 124 znaki b and(których brakuje niektórych odpowiedzi w języku Python). I zawiera 42!

s=[]
for x in raw_input().split():
 try:s=[float(x)]+s
 except:b,a=s[:2];s[:2]=[[a*b,a+b,0,a-b,0,b and a/b][ord(x)-42]]
print s[0]

Python 3, 126 132 znaki

s=[2,2]
for c in input().split():
    a,b=s[:2]
    try:s[:2]=[[a+b,b-a,a*b,a and b/a]["+-*/".index(c)]]
    except:s=[float(c)]+s
print(s[0])

Były już lepsze rozwiązania, ale teraz, kiedy to napisałem (oczywiście bez uprzedniego przeczytania wcześniejszych zgłoszeń, oczywiście - chociaż muszę przyznać, że mój kod wygląda, jakbym je razem skopiował), chciałem się nim podzielić, zbyt.

c99 gcc 235

To działa dla mnie (z ostrzeżeniami):

#include <stdlib.h>
#define O(x):--d;s[d]=s[d]x s[d+1];break;
float s[99];main(c,v)char**v;{for(int i=1,d=0;i<c;i++)switch(!v[i][1]?*v[i]:' '){case'+'O(+)case'-'O(-)case'*'O(*)case'/'O(/)default:s[++d]=atof(v[i]);}printf("%f\n",s[1]);}

Ale jeśli kompilujesz go za pomocą mingw32, musisz wyłączyć globbing (patrz https://www.cygwin.com/ml/cygwin/1999-11/msg00052.html ), kompilując w ten sposób:

gcc -std=c99 x.c C:\Applications\mingw32\i686-w64-mingw32\lib\CRT_noglob.o

Jeśli tego nie zrobisz *, zostanie automatycznie rozwinięty przez mingw32 CRT.

Czy ktoś wie, jak zmienić break;case'*':s[--d]*=s[d+1];się w makro, które akceptuje znak + jako parametr, ponieważ wtedy wszystkie cztery przypadki byłyby po prostuO(+)O(-)O(*)O(/)

H:\Desktop>gcc -std=c99 x.c C:\Applications\mingw32\i686-w64-mingw32\lib\CRT_noglob.o
x.c:3:13: warning: return type defaults to 'int'
 float s[99];main(c,v)char**v;{for(int i=1,d=0;i<c;i++)switch(!v[i][1]?*v[i]:' '){case'+'O(+)case'-'O(-)case'*'O(*)case'/'O(/)default:s[++d]=atof(v[i]);}printf("%f\n",s[1]);}
x.c: In function 'main':
x.c:3:13: warning: type of 'c' defaults to 'int'
x.c:3:1: warning: implicit declaration of function 'atof' [-Wimplicit-function-declaration]
 float s[99];main(c,v)char**v;{for(int i=1,d=0;i<c;i++)switch(!v[i][1]?*v[i]:' '){case'+'O(+)case'-'O(-)case'*'O(*)case'/'O(/)default:s[++d]=atof(v[i]);}printf("%f\n",s[1]);}
x.c:3:1: warning: implicit declaration of function 'printf' [-Wimplicit-function-declaration]
x.c:3:153: warning: incompatible implicit declaration of built-in function 'printf'
 float s[99];main(c,v)char**v;{for(int i=1,d=0;i<c;i++)switch(!v[i][1]?*v[i]:' '){case'+'O(+)case'-'O(-)case'*'O(*)case'/'O(/)default:s[++d]=atof(v[i]);}printf("%f\n",s[1]);}
H:\Desktop>a -4 5 +
1.000000
H:\Desktop>a 5 2 /
2.500000
H:\Desktop>a 5 2.5 /
2.000000
H:\Desktop>a 5 1 2 + 4 * 3 - +
14.000000
H:\Desktop>a 4 2 5 * + 1 3 2 * + /
2.000000

C, 232 229 bajtów

Zabawa z rekurencją.

#include <stdlib.h>
#define b *p>47|*(p+1)>47
char*p;float a(float m){float n=strtof(p,&p);b?n=a(n):0;for(;*++p==32;);m=*p%43?*p%45?*p%42?m/n:m*n:m-n:m+n;return*++p&&b?a(m):m;}main(c,v)char**v;{printf("%f\n",a(strtof(v[1],&p)));}

Nie golfowany:

#include <stdlib.h>

/* Detect if next char in buffer is a number */
#define b *p > 47 | *(p+1) > 47

char*p; /* the buffer */

float a(float m)
{
    float n = strtof(p, &p); /* parse the next number */

    /* if the next thing is another number, recursively evaluate */
    b ? n = a(n) : 0;

    for(;*++p==32;); /* skip spaces */

    /* Perform the arithmetic operation */
    m = *p%'+' ? *p%'-' ? *p%'*' ? m/n : m*n : m-n : m+n;

    /* If there's more stuff, recursively parse that, otherwise return the current computed value */
    return *++p && b ? a(m) : m;
}

int main(int c, char **v)
{
    printf("%f\n", a(strtof(v[1], &p)));
}

Przypadki testowe:

$ ./a.out "-4 5 +"
1.000000
$ ./a.out "5 2 /"
2.500000
$ ./a.out "5 2.5 /"
2.000000
$ ./a.out "5 1 2 + 4 * 3 - +"
14.000000
$ ./a.out "4 2 5 * + 1 3 2 * + /"
2.000000

JavaScript ES7, 119 bajtów

Mam błąd ze zrozumieniem tablic, więc użyłem .map

(s,t=[])=>(s.split` `.map(i=>+i?t.unshift(+i):t.unshift((r=t.pop(),o=t.pop(),[r+o,r-o,r*o,r/o]['+-*/'.indexOf(i)]))),t)

Wypróbuj online w ESFiddle

PHP - 259 znaków

$n=explode(" ",$_POST["i"]);$s=array();for($i=0;$i<count($n);$s=$d-->0?array_merge($s,!$p?array($b,$a,$c):array($p)):$s){if($c=$n[$i++]){$d=1;$a=array_pop($s);$b=array_pop($s);$p=$c=="+"?$b+$a:($c=="-"?$b-$a:($c=="*"?$b*$a:($c=="/"?$b/$a:false)));}}echo$s[2];

Zakładając wejście w zmiennej POST i .

C # - 392 znaków

namespace System.Collections.Generic{class P{static void Main(){var i=Console.ReadLine().Split(' ');var k=new Stack<float>();float o;foreach(var s in i)switch (s){case "+":k.Push(k.Pop()+k.Pop());break;case "-":o=k.Pop();k.Push(k.Pop()-o);break;case "*":k.Push(k.Pop()*k.Pop());break;case "/":o=k.Pop();k.Push(k.Pop()/o);break;default:k.Push(float.Parse(s));break;}Console.Write(k.Pop());}}}

Jeśli jednak można użyć argumentów zamiast standardowego wejścia, możemy sprowadzić je do

C # - 366 znaków

namespace System.Collections.Generic{class P{static void Main(string[] i){var k=new Stack<float>();float o;foreach(var s in i)switch (s){case "+":k.Push(k.Pop()+k.Pop());break;case "-":o=k.Pop();k.Push(k.Pop()-o);break;case "*":k.Push(k.Pop()*k.Pop());break;case "/":o=k.Pop();k.Push(k.Pop()/o);break;default:k.Push(float.Parse(s));break;}Console.Write(k.Pop());}}}

Scala 412 376 349 335 312:

object P extends App{
def p(t:List[String],u:List[Double]):Double={
def a=u drop 2
t match{
case Nil=>u.head
case x::y=>x match{
case"+"=>p(y,u(1)+u(0)::a)
case"-"=>p(y,u(1)-u(0)::a)
case"*"=>p(y,u(1)*u(0)::a)
case"/"=>p(y,u(1)/u(0)::a)
case d=>p(y,d.toDouble::u)}}}
println(p((readLine()split " ").toList,Nil))}

Python - 206

import sys;i=sys.argv[1].split();s=[];a=s.append;b=s.pop
for t in i:
 if t=="+":a(b()+b())
 elif t=="-":m=b();a(b()-m)
 elif t=="*":a(b()*b())
 elif t=="/":m=b();a(b()/m)
 else:a(float(t))
print(b())

Wersja bez golfa:

# RPN

import sys

input = sys.argv[1].split()
stack = []

# Eval postfix notation
for tkn in input:
    if tkn == "+":
        stack.append(stack.pop() + stack.pop())
    elif tkn == "-":
        tmp = stack.pop()
        stack.append(stack.pop() - tmp)
    elif tkn == "*":
        stack.append(stack.pop() * stack.pop())
    elif tkn == "/":
        tmp = stack.pop()
        stack.append(stack.pop()/tmp)
    else:
        stack.append(float(tkn))

print(stack.pop())

Dane wejściowe z argumentu wiersza poleceń; wyjście na standardowe wyjście.

ECMAScript 6 (131)

Wystarczy napisać razem w ciągu kilku sekund, aby prawdopodobnie można było grać w golfa dalej, a może nawet lepiej. Mogę wrócić do niego jutro:

f=s=>(p=[],s.split(/\s+/).forEach(t=>+t==t?p.push(t):(b=+p.pop(),a=+p.pop(),p.push(t=='+'?a+b:t=='-'?a-b:t=='*'?a*b:a/b))),p.pop())

C # - 323 284 241

class P{static void Main(string[] i){int x=0;var a=new float[i.Length];foreach(var s in i){var o="+-*/".IndexOf(s);if(o>-1){float y=a[--x],z=a[--x];a[x++]=o>3?z/y:o>2?z*y:o>1?z-y:y+z;}else a[x++]=float.Parse(s);}System.Console.Write(a[0]);}}

Edycja: Zastąpienie stosu tablicą jest znacznie krótsze

Edycja2: Zastąpiono ifs wyrażeniem potrójnym

Python 2

Wypróbowałem różne podejścia do tych opublikowanych do tej pory. Żadne z nich nie jest tak krótkie jak najlepsze rozwiązania w języku Python, ale mogą być interesujące dla niektórych z was.

Korzystanie z rekurencji, 146

def f(s):
 try:x=s.pop();r=float(x)
 except:b,s=f(s);a,s=f(s);r=[a+b,a-b,a*b,b and a/b]['+-*'.find(x)]
 return r,s
print f(raw_input().split())[0]

Korzystanie z manipulacji listą, 149

s=raw_input().split()
i=0
while s[1:]:
 o='+-*/'.find(s[i])
 if~o:i-=2;a,b=map(float,s[i:i+2]);s[i:i+3]=[[a+b,a-b,a*b,b and a/b][o]]
 i+=1
print s[0]

Korzystanie reduce(), 145

print reduce(lambda s,x:x in'+-*/'and[(lambda b,a:[a+b,a-b,a*b,b and a/b])(*s[:2])['+-*'.find(x)]]+s[2:]or[float(x)]+s,raw_input().split(),[])[0]

Matlab, 228

F='+-/*';f={@plus,@minus,@rdivide,@times};t=strsplit(input('','s'),' ');i=str2double(t);j=~isnan(i);t(j)=num2cell(i(j));while numel(t)>1
n=find(cellfun(@(x)isstr(x),t),1);t{n}=bsxfun(f{t{n}==F},t{n-2:n-1});t(n-2:n-1)=[];end
t{1}

Nie golfowany:

F = '+-/*'; %// possible operators
f = {@plus,@minus,@rdivide,@times}; %// to be used with bsxfun
t = strsplit(input('','s'),' '); %// input string and split by one or multiple spaces
i = str2double(t); %// convert each split string to number
j =~ isnan(i); %// these were operators, not numbers ...
t(j) = num2cell(i(j)); %// ... so restore them
while numel(t)>1
    n = find(cellfun(@(x)isstr(x),t),1); %// find left-most operator
    t{n} = bsxfun(f{t{n}==F}, t{n-2:n-1}); %// apply it to preceding numbers and replace
    t(n-2:n-1)=[]; %// remove used numbers
end
t{1} %// display result

K5, 70 bajtów

`0:*{$[-9=@*x;((*(+;-;*;%)@"+-*/"?y).-2#x;x,.y)@47<y;(.x;.y)]}/" "\0:`

Nie jestem pewien, kiedy K5 został wydany, więc to może się nie liczyć. Nadal wspaniały!