Wygeneruj trójkąt Pascala

35

Trójkąt Pascala jest generowany, zaczynając od 1 w pierwszym rzędzie. W kolejnych wierszach liczba jest określona przez sumę dwóch liczb bezpośrednio nad nią po lewej i prawej stronie.

Aby to zademonstrować, oto 5 pierwszych rzędów trójkąta Pascala:

    1
   1 1
  1 2 1
 1 3 3 1
1 4 6 4 1

Wyzwanie

Biorąc pod uwagę wartość n (pod warunkiem, że jest to najwygodniejsze w wybranym języku), wygeneruj pierwsze n wierszy trójkąta Pascala. Możesz założyć, że n jest liczbą całkowitą zawierającą się między 1 a 25. Musi istnieć przerwa między wierszami i spacja między każdą liczbą, ale poza tym możesz sformatować ją w dowolny sposób.

To jest golf golfowy , więc wygrywa najkrótsze rozwiązanie.

Przykład I / O

> 1
1
> 9
1
1 1
1 2 1
1 3 3 1
1 4 6 4 1
1 5 10 10 5 1
1 6 15 20 15 6 1
1 7 21 35 35 21 7 1
1 8 28 56 70 56 28 8 1
Peter Olson
źródło
NB W pewnym sensie jest to uproszczona wersja gry Distributioning the balls
Peter Taylor
@Peter Olson: Co sądzisz o interpretacji maniaka grzechotki na temat „możesz sformatować, jak chcesz”? Gdybym postępował zgodnie z jego interpretacją, mógłbym ogolić 18 znaków.
Steven Rumbalski
@StevenRumbalski Jest w porządku. Pomiędzy każdym rzędem jest nowa linia, a między każdą liczbą jest spacja, więc spełnia kryteria.
Peter Olson
@Peter Olson: Dzięki za wyjaśnienie. Co z założeniem Tomasa T, że n jest już zdefiniowane?
Steven Rumbalski
4
@ Gaffi Prawdopodobnie nie, zaakceptowanie odpowiedzi sprawia, że ​​mam wrażenie, że kończę konkurs i zniechęcam do nowych i prawdopodobnie lepszych odpowiedzi.
Peter Olson,

Odpowiedzi:

30

J , 12 znaków

":@(!{:)\@i.

   i.5
0 1 2 3 4
   {: i.5
4
   (i.5)! {: i.5
1 4 6 4 1
   (! {:) i.5
1 4 6 4 1
   (! {:) \ i.5
10000
1 1 0 0 0
1 2 1 0 0
1 3 3 1 0
1 4 6 4 1
   „: @ (! {:) \ i.5
1
1 1
1 2 1
1 3 3 1
1 4 6 4 1
   („: @ (! {:) \ @ i.) ''
+ ---------------------------------- +
| + - + ------------------------------ + |
|| @ | + ------------------------- + - + ||
|| || + - + --------------------- + | i. |||
|| ||| \ | + ------------------- + || |||
|| ||| || + - + --------------- + ||| |||
|| ||| ||| @ | + - + ---------- + |||| |||
|| ||| ||| || ": | + - + ------ + ||||| |||
|| ||| ||| || || 2 | + - + - + |||||| |||
|| ||| ||| || || ||! | {: ||||||| |||
|| ||| ||| || || | + - + - + |||||| |||
|| ||| ||| || | + - + ------ + ||||| |||
|| ||| ||| | + - + ---------- + |||| |||
|| ||| || + - + --------------- + ||| |||
|| ||| | + ------------------- + || |||
|| || + - + --------------------- + | |||
|| | + ------------------------- + - + ||
| + - + ------------------------------ + |
+ ---------------------------------- +
efemeryczny
źródło
1
J pokonuje GolfScript? Ciekawy. Chciałbym zobaczyć wyjaśnienie tego kodu, jeśli masz czas.
Mr.Wizard
4
Jest już podzielony, ale tutaj jest wiersz po wierszu, jeśli chcesz dodatkowy angielski. Linia 1 i.5zwraca pierwszych pięć naturali. Wiersz 2 dodaje {:„Ogon” (powrót ostatni). Linia 3 łączy je z !„Out Of” (liczba kombinacji). Linia 4 (!{:)i.5jest taka sama. faktoring z hakiem. Podobnie (!:)jest z operacją, która przekształca pierwsze n naturali w n-tą linię trójkąta Pascala. Wiersz 5 stosuje go do wszystkich prefiksów (ukośnik odwrotny) 0..4, ale J wypełnia nieużywane miejsca 0, więc operacja jest łączona ( @) z operacją formatowania łańcucha ":. Bardzo fajne J, głosowałem.
JB
@JB nie jest! znaczy tutaj silnia? Możemy również pozbyć się @ po prawej stronie.
defhlt
@ArtemIce Monadic !oznacza silnia; !kombinacje dyadyczne . Ostateczna @w ":@(!{:)\@i.to właśnie tam, aby to samodzielny czasownik.
ephemient
18

Python, 56 bajtów

a=[1];exec"print a;a=map(sum,zip([0]+a,a+[0]));"*input()

Przykładowe użycie:

echo 9 | python filename.py

Produkuje:

[1]
[1, 1]
[1, 2, 1]
[1, 3, 3, 1]
[1, 4, 6, 4, 1]
[1, 5, 10, 10, 5, 1]
[1, 6, 15, 20, 15, 6, 1]
[1, 7, 21, 35, 35, 21, 7, 1]
[1, 8, 28, 56, 70, 56, 28, 8, 1]
primo
źródło
1
+1 Sprytny sposób użycia execunikaj forpętli.
Steven Rumbalski
15

Python, 94 91 88 70 63 znaków

x=[1]
for i in input()*x:
 print x
 x=map(sum,zip([0]+x,x+[0]))
Steven Rumbalski
źródło
14

Mathematica: 36 (41?)


Mathematica ma tę Binomialfunkcję, ale zabiera to zabawę. Proponuję:

NestList[{0,##}+{##,0}&@@#&,{1},n-1]

Linia powyżej wyświetli nierówną tablicę, taką jak:

{{1}, {1, 1}, {1, 2, 1}, {1, 3, 3, 1}, {1, 4, 6, 4, 1},
 {1, 5, 10, 10, 5, 1}, {1, 6, 15, 20, 15, 6, 1}}

Ponieważ jest to podstawowy format w Mathematica, pomyślałem, że będzie akceptowalny, ale kiedy ponownie czytam zasady, myślę, że może nie być. Dodanie Grid@wygeneruje jednoznacznie akceptowalny wynik, w sumie 41 znaków:

Grid@NestList[{0,##}+{##,0}&@@#&,{1},n-1]

n = 6:

1                       
1   1                   
1   2   1               
1   3   3   1           
1   4   6   4   1       
1   5   10  10  5   1   
1   6   15  20  15  6   1
Mr.Wizard
źródło
14

C 522

Samo demonstrująca odpowiedź C. Nie może być jaśniejsze! Punkty bonusowe za znalezienie dodatkowej postaci.

#define returns return 0
#define fr for
#define twentyonechexpressis0 0
                                                                                i
                                                                               , x
                                                                              [ 52 ]
                                                                            [ 52] ,j, y
                                                                       ; main (c){fr (;i< c
                                                                    ; i++){ x[i][i]=x[ i][0]= 1
                                                         ; }for(i =2;i<c;i++){for (j=1;j<i;j++){x [i][j] =
                                    1 +x[i][j ]+x[i-1][j-1]+x[i-1] [j]+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+111-11- twentyonechexpressis0 -100-1; }
} ;for(i=0 ;i<c;i++){for(j=0;j<=i;j++){ printf("%3d%c",x[i][j],(1+1+1+1)*(1+1+1+1+1+1+1+1)) ;}putchar(1+1+(1<<1+1)+1+1+1+1+1+111111-111111-1);} /*thiscomment_takes28chars*/ returns; }
walpen
źródło
4
Nie mogę powstrzymać się od stwierdzenia, że ​​nie ma sensu golfa kodowego. (Nie mogę również nie zauważyć, że dodatkowy znak znajduje się w pozycji \ binom {5} {4}).
Peter Taylor,
2
Fajnie było pisać. Po to przychodzę do codegolf.
walpen
1
Sprytne :) Zyskaj głos. Może nie zwycięzca, ale twórca!
Accatyyc,
11

Golfscript (21 znaków)

~]({0\{.@+\}/;1].p}*;

Ponieważ zażądano wyjaśnienia:

# Stack contains 'n'
~](
# Stack: [] n
{
    # prev_row is [\binom{i,0} ... \binom{i,i}]
    # We loop to generate almost all of the next row as
    #     [(\binom{i,-1} + \binom{i,0}) ... (\binom{i,i-1} + \binom{i,i})]
    # \binom{i,-1} is, of course, 0
    # Stack: prev_row
    0\
    # Stack: 0 prev_row
    {
        # Stack: ... \binom{i,j-1} \binom{i,j}
        .@+\
        # Stack: ... (\binom{i,j-1} + \binom{i,j}) \binom{i,j}
    }/
    # Stack: \binom{i+1,0} ... \binom{i+1,i} \binom{i,i}
    # unless it's the first time round, when we still have 0
    # so we need to pop and then push a 1 for \binom{i+1,i+1}
    ;1]
    # next_row
    .p
}*
# final_row
;
Peter Taylor
źródło
Możesz spróbować golf.shinh.org/p.rb?pascal+triangle
Nabb
Czy możesz podać pseudo-kod lub wyjaśnienie? W pewnym sensie rozumiem, co się dzieje, ale nie do końca rozumiem tę część wymiany.
Rob
Dziękuję za szczegółowe wyjaśnienie i doskonałą odpowiedź (+1), ale teraz jestem jeszcze bardziej zdezorientowany. Logika (proces) nie działa poprawnie.
Rob
@MikeDtrick, w wyjaśnieniu wystąpił niewielki błąd. Jest też subtelna kwestia, która wymagała wyjaśnienia, ale której mi brakowało, ponieważ minęło tyle czasu, odkąd napisałem kod.
Peter Taylor,
Ok, to zaczyna mieć sens. Moje ostatnie pytanie brzmi: czy proces drukowania i wykonywania działa od góry do dołu czy od dołu do góry (1, 1 1, 1 2 1: z góry na dół, 1 2 1, 1 1, 1: z dołu do góry)?
Rob
7

Haskell, 94 92

f=[1]:[zipWith(+)(0:x)x++[1]|x<-f]
main=readLn>>=mapM_(putStrLn.unwords.map show).(`take`f)

Wydajność:

1
1 1
1 2 1
1 3 3 1
1 4 6 4 1

Wersja 71 znaków, która nie drukuje spacji między każdą liczbą:

f=[1]:[zipWith(+)(0:x)x++[1]|x<-f]
main=readLn>>=mapM_ print.(`take`f)

Wydajność:

[1]
[1,1]
[1,2,1]
[1,3,3,1]
hammar
źródło
Możesz zapisać postać, używając mapMzamiast mapM_.
dfeuer
7

Scala, 81 78 72 70 znaków

81 znaków: pierwsza próba, bezwstydnie skopiowana z wersji Python :)

var x=Seq(1)
for(i<-1 to args(0).toInt){println(x)
x=(0+:x,x:+0).zipped.map(_+_)}

Uruchom jako skrypt lub bezpośrednio w REPL.

Obetnij do 70 znaków za pomocą czegoś zaskakująco czytelnego i idiomatycznego:

Seq.iterate(Seq(1),readInt)(a=>(0+:a,a:+0).zipped.map(_+_))map println

Lub 72 70 znaków z zupełnie inną metodą:

0 to(readInt-1)map(i=>println(0 to i map(1 to i combinations(_)size)))
Luigi Plinge
źródło
+ 1 za bezwstydne kopiowanie!
Steven Rumbalski,
Ostatnia wersja powinna być używana ostrożnie dla ogromnych wartości readInt, takich jak 50.;)
użytkownik nieznany
@ użytkownikunknown przypuszczalnie dlatego pytanie określa górną granicę 25 ...
Luigi Plinge
To nie była krytyka, tylko ostrzeżenie dla ciekawskich.
użytkownik nieznany
6

Ruby: 51 49 46 znaków

(Kod 45 znaków + opcja wiersza poleceń 1 znak)

p=[];$_.to_i.times{n=0;p p.map!{|i|n+n=i}<<1}

Dzięki:

  • jsvnm za zasugerowanie alternatywy dla przełączania wartości (2 znaki)
  • GB na wykrycie zmiennej nieużywanej po poprzednim ulepszeniu (4 znaki)

Przykładowy przebieg:

bash-4.4$ ruby -ne 'p=[];$_.to_i.times{n=0;p p.map!{|i|n+n=i}<<1}' <<< 1
[1]

bash-4.4$ ruby -ne 'p=[];$_.to_i.times{n=0;p p.map!{|i|n+n=i}<<1}' <<< 9
[1]
[1, 1]
[1, 2, 1]
[1, 3, 3, 1]
[1, 4, 6, 4, 1]
[1, 5, 10, 10, 5, 1]
[1, 6, 15, 20, 15, 6, 1]
[1, 7, 21, 35, 35, 21, 7, 1]
[1, 8, 28, 56, 70, 56, 28, 8, 1]

Wypróbuj online!

człowiek w pracy
źródło
1
możesz zapisać 2 znaki za pomocąp.map!{|i|(v=n)+n=i}
jsvnm
Świetnie, @jsvnm! Człowieku, jak długo się połączyłem, żeby skrócić tę część. Dzięki.
manatwork,
1
Może trochę późno, ale: po co używać zmiennej v?
GB
Dobry połów, @GB! Zostało to z pierwszej wersji , gdzie… gdzie… doh. Gdzie też było trochę bezużyteczne. Wydaje mi się, że pochodzi z wcześniejszej próby użycia .map. Dziękuję Ci.
manatwork
5

JavaScript ( 90 85 83 81)

for(n=prompt(o=i='');i++<n;o+='\n')for(s=j=1;j<=i;s=s*(i-j)/j++)o+=s+' ';alert(o)

Demo: http://jsfiddle.net/tcRCS/3/

UWAGA : Nie działa dobrze w praktyce dla około n> 30, ponieważ liczby przepełniają wbudowany typ danych liczb całkowitych i stają się liczbami zmiennoprzecinkowymi.


Edycja 1 : 5 znaków usunięto przez konwersję whiledo fori łączenie sprawozdań

Edycja 2 : przenieśs= instrukcję do środka fori zapisz 2 znaki

Edycja 3 : połącz s=1,j=1inicjator s=j=1i zapisz 2 znaki

mellamokb
źródło
Miły! Możesz zapisać jeszcze jedną postać, zmieniając „s = s * ...” na „s * = ...”
Derek Kurth,
@DerekKurth: Myślałem, że kiedy po raz pierwszy robi optymalizacje, ale że bałagan logiki, ponieważ musi być s*(i-j)/j, nie s*((i-j)/j).
mellamokb
Hmm, próbowałem go jako s * = ... w jsfiddle i wydawało się, że działa. Może jednak zrobiłem coś złego.
Derek Kurth,
1
@DerekKurth: Technicznie jest tak samo, ale chodzi o to, że jeśli pomnożysz (i-j)przed podzieleniem przez j, to nie ma potrzeby arytmetyki zmiennoprzecinkowej, ponieważ wyniki zawsze powinny być liczbą całkowitą. Jeśli zrobisz to ((i-j)/j)najpierw, spowoduje to wartości dziesiętne, które mogą być źródłem błędów, a co najmniej wymagać będzie dodatkowego kodu do zaokrąglania / obcinania. Nie zaczniesz tego widzieć, dopóki nie przejdziesz dookoła n>11, a zobaczysz wartości dziesiętne na wyjściu, tj.1 11 55 165 330 461.99999999999994 461.99999999999994...
mellamokb,
Ach, to ma sens!
Derek Kurth,
5

R, 39 znaków

R wydaje się być właściwym narzędziem do tego zadania :-)

x=1;for(i in 1:n)x=c(print(x),0)+c(0,x)
Tomas
źródło
3
Brakuje jednego z wymagań: „Biorąc pod uwagę wartość n (pod warunkiem, że jest to najwygodniejsze w wybranym języku)”
Steven Rumbalski
@Steven, „Biorąc pod uwagę dane wejściowe n” ... więc czy mogę założyć, że ndane są podane? Poprawiłem kod. Czy to jest w porządku?
Tomas
Poproszono mnie Peter Olson o wyjaśnienie.
Steven Rumbalski
@StevenRumbalski Nie sądzę, że jest to ważne, chyba że wymaga danych wejściowych. Nie znam R, więc może kompilator sprawia, że ​​niezdefiniowane zmienne podpowiadają dane wejściowe, więc może być w porządku, ale jeśli jest podobny do większości innych języków pod tym względem, nie sądzę, że tak jest.
Peter Olson
1
Zasadniczo nmusi być dostarczony ze źródła zewnętrznego w czasie wykonywania, a urządzenie do jego przechwytywania jest zawarte w twoim programie. Zazwyczaj oznacza to argument wiersza poleceń, standardowe wejście lub plik. Według pliku prawie nigdy nie jest używany, ponieważ jest niezmiennie dłuższy niż dwie pozostałe opcje.
Steven Rumbalski
5

w Q (25 znaków / 20 w krótszej wersji)

t:{(x-1) (p:{0+':x,0})\1}

Krótszy

t:{(x-1){0+':x,0}\1}

Przykładowe użycie:

q)t 4
1
1 1
1 2 1
1 3 3 1
sinedcm
źródło
Lub alternatywnie, 20 znakówt:{(x-1){0+':x,0}\1}
skeevey
Ładne, krótsze niż teraz rozwiązanie GolfScript.
sinedcm
4

awk - 73 znaki

dość prosta implementacja:

{for(i=0;i<$1;++i)for(j=i;j>=0;)printf"%d%c",Y[j]+=i?Y[j-1]:1,j--?32:10}

przykładowy przebieg:

% awk -f pascal.awk <<<10
1
1 1
1 2 1
1 3 3 1
1 4 6 4 1
1 5 10 10 5 1
1 6 15 20 15 6 1
1 7 21 35 35 21 7 1
1 8 28 56 70 56 28 8 1
1 9 36 84 126 126 84 36 9 1
Dan Andreatta
źródło
4

Perl, 52 , 49 znaków

Edycja: za pomocą sayzamiastprint

map{@_=(1,map$_[$_-1]+$_[$_],1..@_);say"@_"}1..<>
Toto
źródło
4

Perl, 47 54 znaków

$p=1;map{print"@{[split//,$p]}\n";$p*=11}1..<>

Pobiera liczbę z wiersza poleceń, ale nie wykonuje żadnych kontroli błędów.

Właśnie zdałem sobie sprawę, że działa tylko do n = 4. To był stary kod, który miałem na swoim dysku HD.

Działa to jednak:

map{@a=(1,map$a[$_-1]+=$a[$_],1..@a);print"@a\n"}a..n

n musi jednak zostać wprowadzone do skryptu, inaczej byłby to jeden znak więcej.

flesk
źródło
4

Beczka , 40 bajtów

1®n1¿1.
,(|(©n|:©n$@MCƒℤ. ,⑨)©n⑨®n_01.
,

Wyjaśnił

Pen Highlighted

Jono 2906
źródło
3

Perl, 77 znaków

$o[0]=1;for(1..<>){$"=" ";for(1..$_){$n[$_]=$o[$_]+$o[$_-1]}@o=@n;print"@o
"}

Przykładowe dane wejściowe

5

Przykładowe dane wyjściowe

 1
 1 1
 1 2 1
 1 3 3 1
 1 4 6 4 1
PhiNotPi
źródło
3

C, 132 127 znaków

c[25][25],n,i,j;main(){for(scanf("%d",&n);i<n;i++)for(j=0;j<=i;j++)printf("%d%c",c[i][j]=j?c[i-1][j-1]+c[i-1][j]:1,i-j?32:10);}
saeedn
źródło
3

Pascal: 216 192 znaków

(Nie prawdziwy konkurent, tylko honorowa obecność.)

var p:array[0..1,0..25]of LongInt;i,j,n,u:Word;begin
Read(n);u:=0;for i:=1to n do begin
p[1,1]:=1;for j:=1to i do begin
p[u,j]:=p[1-u,j-1]+p[1-u,j];Write(p[u,j],' ')end;u:=1-u;Writeln
end
end.

Przykładowy przebieg:

bash-4.2$ fpc pascal.pas 
/usr/bin/ld: warning: link.res contains output sections; did you forget -T?

bash-4.2$ ./pascal <<< 1
1 

bash-4.2$ ./pascal <<< 9
1 
1 1 
1 2 1 
1 3 3 1 
1 4 6 4 1 
1 5 10 10 5 1 
1 6 15 20 15 6 1 
1 7 21 35 35 21 7 1 
1 8 28 56 70 56 28 8 1 
manatwork
źródło
3

MATL, 10 bytes

Language created after this challenge

1iq:"tTTY+

Try it online!

1       % Push a 1. This will be the first row
iq:     % Take input n. Generate range [1,2,...,n-1]
"       % For each (that is, repeat n-1 times)
  t     %   Duplicate latest row
  TT    %   Push [1 1]
  Y+    %   Convolve latest row with [1 1] to produce next row
        % Implicitly end for each
        % Implicitly display stack contents
Luis Mendo
źródło
non-competing but a holy disaster, none from previous submissions (even J) succeeded to reduce it up to how much Matl did !!!
Abr001am
I'm pretty sure Jelly or 05AB1E would be shorter though :-)
Luis Mendo
2

D 134 128 chars

import std.stdio;void main(){int n,m;int[]l,k=[0,1];readf("%d",&n);foreach(i;0..n){writeln(l=k~0);k=[];foreach(e;l)k~=m+(m=e);}}

output for 9 is

>9
[0, 1, 0]
[0, 1, 1, 0]
[0, 1, 2, 1, 0]
[0, 1, 3, 3, 1, 0]
[0, 1, 4, 6, 4, 1, 0]
[0, 1, 5, 10, 10, 5, 1, 0]
[0, 1, 6, 15, 20, 15, 6, 1, 0]
[0, 1, 7, 21, 35, 35, 21, 7, 1, 0]
[0, 1, 8, 28, 56, 70, 56, 28, 8, 1, 0]

taking full advantage of "you may format it however you like"; there is a space between each number and a linebreak

edit repositioned the assignment to l to shave of some chars

ratchet freak
źródło
2

Scala, 131 characters

object P extends App{var x=List(1)
while(x.size<=args(0).toInt){println(x.mkString(" "))
x=(0+:x:+0).sliding(2).map(_.sum).toList}}

Takes the input from the command line.

Output for n=10:

1
1 1
1 2 1
1 3 3 1
1 4 6 4 1
1 5 10 10 5 1
1 6 15 20 15 6 1
1 7 21 35 35 21 7 1
1 8 28 56 70 56 28 8 1
1 9 36 84 126 126 84 36 9 1
Gareth
źródło
What's with all those 0s :-)?
mellamokb
@mellamokb Bit of re-arranging made them go away and shortened the code. :-)
Gareth
2

F♯ - 203 characters

My first attempt at a round of code golf, and first attempt at functional programming. There is probably some obvious way to shorten it I haven't quite figured out yet. It complies in VS2010s F♯ compiler (which has the effect of running #light by default unlike earlier versions), and also works in the F♯ interpreter. Accepts input via stdin. Wish there was a better way for the input/output though! Lots of characters!

open System
let rec C r m =if r=0||m<=0||m>=r then 1 else C(r-1)m+C(r-1)(m-1)
for j = 0 to Convert.ToInt32(Console.ReadLine ()) do (
 [0..j]|>List.map(C j)|>List.iter(fun k->printf "%i " k)
 printf "\n")
lochok
źródło
2

Why is there no accepted answer to this question?

VBA - 249 chars

Sub t(n)
ReDim a(1 To n,1 To n*2)
a(1,n)=1:y=vbCr:z=" ":d=z & 1 & z & y:For b=2 To n:For c=1 To n*2:x=a(b-1,c)
If c>1 Then a(b,c)=a(b-1,c-1)+x
If c<n*2 Then a(b,c)=a(b-1,c+1)+x
d=IIf(a(b,c)<>0,d & z & a(b,c) & z,d):Next:d=d & y:Next:MsgBox d
End Sub
Gaffi
źródło
2

postscript - 59 chars (63 if you count -dn= to get the number of rows in)

[1]n{dup ==[0 3 2 roll{dup 3 2 roll add exch}forall]}repeat

run with

gs -q -dn=10 -dBATCH pascal.ps 

to get

[1]
[1 1]
[1 2 1]
[1 3 3 1]
[1 4 6 4 1]
[1 5 10 10 5 1]
[1 6 15 20 15 6 1]
[1 7 21 35 35 21 7 1]
[1 8 28 56 70 56 28 8 1]
[1 9 36 84 126 126 84 36 9 1]
Geoff Reedy
źródło
2

Mathematica 35 chars

Here is the dull and lazy way of slicing Pascal's triangle:

Table[n~Binomial~k,{n,0,5},{k,0,n}]

(* out *)
{{1}, {1, 1}, {1, 2, 1}, {1, 3, 3, 1}, {1, 4, 6, 4, 1}, {1, 5, 10, 10,5, 1}}
DavidC
źródło
2

APL, 19 15 characters

A bit late to the party, perhaps?

{⍪{⍵!⍨⍳⍵+1}¨⍳⍵}

It doesn't beat the J entry, though.

This assumes that the index origin (⎕IO) is set to 0. Unfortunately, with an index origin of 1, we need 25 18 characters:

{⍪{⍵!⍨0,⍳⍵}¨1-⍨⍳⍵}

There are two s in the code to express my frustration.

Demo:

      {⍪{⍵!⍨⍳⍵+1}¨⍳⍵}5
1
1 1
1 2 1
1 3 3 1
1 4 6 4 1

Explanations

Short version:

  • ⍳⍵ (with an index origin of 0) produces an array of the numbers from 0 to ⍵-1 inclusive, where is the right argument to the function.
  • ⍳⍵+1 generates all numbers from 0 to
  • {⍵!⍨⍳⍵+1} generates choose k for every element k in ⍳⍵+1. The (commute) operator swaps the arguments to a function around, such that the right hand argument becomes the left, and vice versa.
  • {⍵!⍨⍳⍵+1}¨⍳⍵ passes each element in ⍳⍵ using the ¨ (each) operator. The result is a one dimensional array containing the first rows of the Pascal's Triangle.
  • The one argument form of takes a one dimensional vector, and makes it a column rather than a row. Each row of the triangle is put on its own line.

Long answer:

  • Virtually the same as the other version, except that 1-⍨ is placed before an to replicate an index origin of 0.
  • 0,⍳⍵ with an index origin of 1 replicates ⍳⍵+1 with an index origin of 0.
Volatility
źródło
2

Maple, 46

seq(print(seq(binomial(i,k),k=0..i)),i=0..n-1)

Usage:

> f:=n->seq(print(seq(binomial(i,k),k=0..i)),i=0..n-1);
> f(3)
    1
   1 1
  1 2 1
DSkoog
źródło
2

VBA, 162 142 102 80 bytes

Saved 22 bytes thanks to Taylor Scott.

This is an old question now but I saw a shorter solution for VBA.

[B2].Resize([A1],[A1])="=IF(COLUMN()>ROW(),"""",IF(ROW()=2,1,IFERROR(A1+B1,1)))"

This is meant to be run in the immediate window. Input is in cell A1 of the active worksheet. Output is in the active worksheet starting at B2 and using however many cells are required based on the input. The COLUMN()>ROW() check keeps the top right of the triangle blank. The ROW()=2 check makes the first value 1 to initiate the triangle. I could have shifted the output down and dropped this check, but it introduces a lot of extraneous output before the actual triangle and I didn't feel that it was in the spirit of the challenge.

I originally posted a much more complicated method that calculated every value based on its row and column. All this method does, though, is to use in-cell formulas. I start at B2 so I can reference the row above it without #REF! errors. Then, it copies and pastes the same formula over a block of cells n wide and n tall. The input and output for n=25 looks like this:

Output

Engineer Toast
źródło
Very cool answer, but you can golf this quite a bit. Converting Function p(r) to Sub p(r) since you have no function output value, removing the space from debug.? c(n,k); and converting the multiline if-then-else statement to a single line (If k Then c=c(n-1,k-1)*n/k Else c=1) brings the byte-count down to 130 by my count
Taylor Scott
@TaylorScott Thanks! I'm pretty new at golfing and only slightly less new to programming in general. I counted 142 because of the line breaks. From what I could find, those are supposed to count.
Engineer Toast
Ah, you are right, I did forget to count my newlines, and as it turns out, at least one other golfing trick For n=0 To... can be condensed to For n=0To... bringing my version of the code to Sub p(r):For n=0To r-1:For k=0To n:Debug.?c(n,k);:Next:Debug.?:Next:End Sub Function c(n,k):If k Then c=1 Else c=c(n-1,k-1)*n/k [char(10)] End Function with a byte count of 139
Taylor Scott
A second look at this suggests that if you break it down into an immediate window function with a helper function, you can get it down to 112 Bytes (Immediate Window Function: For n=0To[A1-1]:For k=0To n:?c(n,k);:Next:?:Next Helper Function: Function c(n,k) If k Then c=c(n-1,k-1)*n/k Else c=1 End Function)
Taylor Scott
1
@TaylorScott What about just dropping them entirely? With a change in the formula, it works just fine. I think that output starting at B2 instead of A1 is acceptable.
Engineer Toast