Korzystając z poniższej tabeli ( źródła ) napisz kod, który bierze nazwy dwóch planet i zwraca odległość między nimi:

+-------------------+---------------+
|      Planets      | Distance (km) |
+-------------------+---------------+
| Mercury -> Venus  |      50290000 |
| Venus -> Earth    |      41400000 |
| Earth -> Mars     |      78340000 |
| Mars -> Jupiter   |     550390000 |
| Jupiter -> Saturn |     646270000 |
| Saturn -> Uranus  |    1448950000 |
| Uranus -> Neptune |    1627450000 |
| Neptune -> Pluto  |    1405380000 |
+-------------------+---------------+

Przykłady, dane wejściowe, a następnie dane wyjściowe:

Mercury, Mars
170030000

Neptune, Jupiter
-3722670000

Earth, Earth
0

Zwróć uwagę na znak ujemny, gdy Jowisz pojawia się przed Neptunem. Wszystkie są również liczbami całkowitymi.

Nie trzeba uwzględniać Plutona (głównie z powodu dziwnej orbity, która utrudnia określenie odległości - podana odległość jest moim własnym obliczeniem, ale ponieważ Pluton jest teraz sławny ...).

Przez odległości między planetami rozumiem orbity - nie spodziewam się daty i nie wiem, gdzie one są.

To jest kod golfowy, wygrywa najkrótszy kod.

CJam, 54 51 44 bajtów

2{"X84VT:Z/3KD'Y->>6\ Ta "3/r26b93%=70be4}*-

Wypróbuj online w interpretatorze CJam .

Pomysł

Używamy prostej funkcji mieszającej, aby zidentyfikować wszystkie osiem planet. Rozpatrując każdą nazwę jako tablicę jej punktów kodowych, konwertuje je z bazy 26 na liczbę całkowitą i biorąc wynik modulo 93, a następnie modulo 8, Merkury , Wenus , Ziemia itp. Odwzoruj na 2 , 4 , 0 , 1 , 3 , 5 , 6 i 7 .

Teraz wybieramy punkt leżący 320 000 km za Neptunem i obliczamy odległości wszystkich ośmiu planet do tego punktu. Po usunięciu czterech tylnych zer i zmianie kolejności planet tak, aby pasowały do ​​8 indeksów z góry, otrzymujemy tablicę

[435172 427338 444341 372299 439312 307672 162777 32]

co, jeśli zakodujemy każdą liczbę całkowitą w podstawie 70, daje następujące wyniki:

[
   [1 18 56 52] [1 17 14 58] [1 20 47 51] [1 5 68 39]
   [1 19 45 62] [  62 55 22] [  33 15 27] [       32]
]

Pamiętając, że dwie sąsiednie cyfry (A B)można zastąpić ((A-1) (B+70)), możemy zmodyfikować tablicę od góry, aby wszystkie liczby całkowite mogły być zakodowane jako drukowalne znaki ASCII:

["X84" "VT:" "Z/3" "KD'" "Y->" ">6\\" " Ta" " "]

Kod

2{                         e# Do twice:   
  "X84VT:Z/3KD'Y->>6\ Ta " e#   Push that string.
  3/                       e#   Chop it into chunks of length 3.
  r                        e#   Read a token from STDIN.
  26b                      e#   Convert from base 26 to integer.
  93%                      e#   Take the result modulo 93.
  =                        e#   Retrieve the chunk at that index.
  70b                      e#   Convert from base 70 to integer.
  e4                       e#   Multiply by 10,000.
}*                         e#
-                          e# Subtract the two results.

Python 2, 149 147 142 138 128 123 119 bajtów

Wystarczy użyć prostego wyszukiwania, aby dowiedzieć się, z których odległości korzystać :) To definiuje anonimową funkcję, więc aby z niej skorzystać, musisz nadać jej nazwę.

Dzięki Sp3000 za pomysły, które pozwoliły zaoszczędzić sporo bajtów!

lambda*x:int.__sub__(*[[0,5029,9169,17003,72042,136669,281564,444309]['MeVeEaMaJuSaUr'.find(k[:2])/2]for k in x])*~9999

Wcięte prawidłowo i nieznacznie odznaczone dla czytelności:

def f(*x):
 d=0,5029,9169,17003,72042,136669,281564,444309
 a,b=[d['MeVeEaMaJuSaUr'.find(k[:2])/2]for k in x]
 print(b-a)*10000

Zadzwoń tak:

f("Mercury","Mars")    -> 170030000
f("Neptune","Jupiter") -> -3722670000L

Prolog, 190 174 151 bajtów

Dzięki Fatalize za wskazówki.

g(A,X):-sub_atom(A,2,2,_,B),member(B:X,[rc:0,nu:5029,rt:9169,rs:17003,pi:72042,tu:136669,an:281564,pt:444309]).
s(A,B,R):-g(A,X),g(B,Y),R is(Y-X)*10^4.

$ gprolog --consult-file src.pro 
| ?- s('Mercury','Mars',R).   
R = 170030000 ? 
yes
| ?- s('Neptune','Jupiter',R).
R = -3722670000 ? 
yes
| ?- s('Earth','Earth',R).    
R = 0 ? 
yes

JavaScript (ES6), 115 110 bajtów

(x,y,g=k=>"Me0Ve5029Ea9169Ma17003Ju72042Sa136669Ur281564Ne444309".match(k[0]+k[1]+"(\\d*)")[1]*1e4)=>g(y)-g(x)

Jest to funkcja anonimowa, więc musisz ją zapisać w zmiennej ( f=...; f("Earth", "Mercury")) lub użyć jako wyrażenia w nawiasach ((...)("Earth", "Mercury") .

Ten nieuporządkowany ciąg to dwie pierwsze litery każdej planety, a następnie odległość tej planety od Merkurego (podzielona przez 10000, aby zaoszczędzić miejsce). Funkcja wewnętrzna gwykonuje następujące czynności:

1. bierze imię (k ),
2. redukuje go do pierwszych dwóch liter (k[0]+k[1] ),
3. używa dopasowania wyrażenia regularnego, aby znaleźć odpowiednią odległość od Merkurego podzieloną przez 10000 (np. wyrażenie regularne „Ziemia” wygląda jak Ea(\d*) ),
4. mnoży wartość przez 10000 ( 1e4) i zwraca wynik.

Odejmując jedną odległość Merkurego od drugiej, otrzymujemy odległość między planetami.

Java, 274 272 264 bajtów (obejmuje Pluto!)

  void p(String p,String l){String q="MeVeEaMaJuSaUrNePl";int w=q.indexOf(p.substring(0,2))/2,e=q.indexOf(l.substring(0,2))/2,m=1,t=e,d[]={5029,4140,7834,55039,64627,144895,162745,140538};long h=0;if(w>e){e=w;w=t;m=-1;}for(;e-->w;)h+=d[e]*1e4;System.out.print(h*m);}

Wejście wyjście:

p("Mercury","Mars") --> 170030000
p("Mars","Mercury") --> -170030000
p("Earth","Earth")  --> 0

Odstępy i zakładki:

void p(String p,String l){
    String q="MeVeEaMaJuSaUrNePl";
    int w=q.indexOf(p.substring(0,2))/2,
      e=q.indexOf(l.substring(0,2))/2,
      m=1,
      t=e,
      d[]={5029,4140,7834,55039,64627,144895,162745,140538};
    long h=0;
    if(w>e){
        e=w;
        w=t;
        m=-1;
    }
    for(;e-->w;)
        h+=d[e]*1e4;
    System.out.print(h*m);
}

Python, 118 bajtów

n=lambda x:(5029,9169,17003,72042,136669,281564,444309,0)["VeEaMaJuSaUrNe".find(x[:2])/2]*10000
f=lambda a,b:n(b)-n(a)

n to funkcja zwracająca odległość od Merkurego.

Łańcuch "VeEaMaJuSaUrNe"to pierwsze dwa znaki ze wszystkich nazw planet z wyjątkiem Merkurego . findnie może znaleźć Merkurego, więc zwróci -1. -1/2 wciąż wynosi -1, więc jest to ostatni element w krotce, który wynosi 0.

Prosty kod testowy:

test = (
    ("Mercury","Venus",50290000),
    ("Venus","Earth",41400000),
    ("Earth","Mars",78340000),
    ("Mars","Jupiter",550390000),
    ("Jupiter","Saturn",646270000),
    ("Saturn","Uranus",1448950000),
    ("Uranus","Neptune",1627450000),
    #("Neptune","Pluto",1405380000),
    ("Mercury","Mars",170030000),
    ("Neptune","Jupiter",-3722670000),
    ("Earth","Earth",0))

for a, b, expect in test:
    print a, "->", b, "=", expect
    assert f(a, b) == expect, f(a, b)

APL, 97 95 85 bajtów

{1E4×-/(0 5029 9169 17003 72042 136669 281564 444309[{⍵≡'Mars':4⋄'MVEmJSUN'⍳⊃⍵}¨⍵⍺])}

Tworzy to nienazwaną funkcję dyadyczną, która przyjmuje planetę początkową jako lewy argument, a planetę docelową jako prawą.

Możesz spróbować online !

J-- , 226 bajtów

main {str q = "MeVeEaMaJuSaUrNePl"; int w = q.indexOf (a [0] .subs (0,2)) / 2, e = q.indexOf (a [1] .subs (0,2)) / 2, m = 1, t = e, d [] = {5029, 4040, 7834,55039,64627,144895,162745,140538}; lg h = 0; @i (w> e) {e = w; w = t; m = -1;} @ f (; e - ^^ w;) h + = d [e] * 10000; echo (h * m);}

Nie sądzę, żeby to się liczyło, ponieważ tworzyłem język, gdy pytanie nie było dostępne, ale był to głównie test tego, jak mały byłbym w stanie skompresować kod Java. Jest to całkowicie i całkowicie oparte na odpowiedzi DeadChex .

Oto jak go użyć:

$ j-- planets.j-- Mercury Mars
170030000

Pyth - 59 53 bajtów

Koduje odległość w punktach kodowych Unicode.

-Fm*^T4s<CM"Ꭵာẚ훿ﱳ𣗿𧮹"x"MshrJtaN"@d14_Q

Wyszukiwanie nazw jest całkiem fajne, ponieważ się zapętla. Dzięki @Dennis za zasugerowanie indeksu 14 jako wyszukiwania bezkolizyjnego!

Wypróbuj tutaj online .

Bash, 140 bajtów

bc<<<"(-`sed -e 's/,/+/;s/[abd-z]//g;s/Mc/0/g;s/V/5029/g;s/E/9169/g;s/M/17003/g;s/J/72042/g;s/S/136669/g;s/U/281564/g;s/N/444309/g'`)*10^4"

$ bash script.sh 
Mercury, Mars
170030000
$ bash script.sh 
Neptune, Jupiter
-3722670000
$ bash script.sh 
Earth, Earth
0

CoffeeScript, 183 180 bajtów

f=(a,b)->t=[d=0,5029,4140,7834,55039,64627,144895,162745];n='MeVeEaMaJuSaUrNe';t=(x=n[q='indexOf'](a[..1])/2)<(y=n[q](b[..1])/2)&&t[x+1..y]||t[y+1..x];d+=c*1e4for c in t;x>y&&-d||d

Unminified:

f = (a,b) ->
 t = [d = 0, 5029, 4140, 7834, 55039, 64627, 144895, 162745]
 n = 'MeVeEaMaJuSaUrNe'
 t = if (x = n[q='indexOf'](a[..1]) / 2) < (y = n[q](b[..1]) / 2) then t[x+1..y] else t[y+1..x];
 d += c * 1e4 for c in t
 if x > y then -d else d

Rubin, 168 bajtów

a=ARGV.map{|e|e=='Mars'?3:%w(M V E m J S U N P).index(e[0])}
p 10000*(a[1]<=>a[0])*[5029,4140,7834,55039,64627,144895,162745,140538][a.min..a.max-1].inject(0){|r,e|r+e}

Został zaprojektowany jako skrypt uruchamiany z wiersza poleceń, dlatego używa ARGV. Uruchom jako

$ ruby planets.rb Mercury Mars
170030000
$ ruby planets.rb Neptune Jupiter
-3722670000
$ ruby planets.rb Earth Earth
0
$ ruby planets.rb Mercury Venus
50290000
$ ruby planets.rb Venus Earth
41400000
$ ruby planets.rb Mercury Mercury
0
$ ruby planets.rb Pluto Pluto
0
$ ruby planets.rb Mercury Pluto
5848470000
$ ruby planets.rb Pluto Mercury
-5848470000

Haskell, 160 158 157 bajtów

data P=Mercury|Venus|Earth|Mars|Jupiter|Saturn|Uranus|Neptune deriving Enum
d x=[0,5029,9169,17003,72042,136669,281564,444309]!!fromEnum x
x#y=(d y-d x)*10^4

Przykład użycia:

*Main> Neptune # Jupiter
-3722670000

*Main> Mercury # Mars
170030000

Jak to działa: definiuję nowy typ danych, w Pktórym nazwy konstruktorów są nazwami planet. Umieszczam go również w Enumklasie, tzn. Otrzymuję mapowanie na liczby całkowite za pośrednictwem fromEnum(w kolejności definicji, zaczynając od Mercury->0 ). Tę liczbę całkowitą można wykorzystać jako indeks listy odległości.

Edycja: @Kritzefitz znalazł dwa bajty do zapisania, a @Alchymist kolejny. Dzięki!

Julia, 206 203 190 bajtów

(f,t)->t==f?0:(M(p)=p=="Mars"?4:findin("MVEmJSUN",p[1])[1];T=M(t);F=M(f);(T>F?1:-1)*sum([get(Dict(zip(1:8,[5029,4140,7834,55039,64627,144895,162745,0])),i,0)for i=T>F?(F:T-1):(T:F+1)])*1000)

Tworzy to nienazwaną funkcję, która akceptuje dwa ciągi znaków i zwraca liczbę całkowitą. Aby to nazwać, nadaj mu nazwę.

Niegolfowane + wyjaśnienie:

function planet_distance(p_from, p_to)
    if p_from == p_to
        # Return 0 right away if we aren't going anywhere
        0
    else
        # Define a function to get the planet's order in the solar system
        M(p) = p == "Mars" ? 4 : findin("MVEmJSUN", p[1])[1]

        # Get indices for origin and destination
        ind_from = M(p_from)
        ind_to = M(p_to)

        # Define a dictionary to look up distances by index
        D = Dict(zip(1:8,[5029,4140,7834,55039,64627,144895,162745,0])

        # Determine whether the distance will be positive or negative
        # and the range over which we'll sum distances
        if ind_to > ind_from
            coef = 1
            range = ind_from:ind_to-1
        else
            coef = -1
            range = ind_to:ind_from+1
        end

        # Sum the distances between points
        coef * sum([get(D, i, 0) for i in range]) * 1000
    end
end

Jawa, 257 228 bajtów

enum Z{Mercury(0),Venus(5029),Earth(9169),Mars(17003),Jupiter(72042),Saturn(136669),Uranus(281564),Neptune(444309),Pluto(584847);long r;Z(long x){r=x*10000;}static long d(String...s){return Z.valueOf(s[1]).r-Z.valueOf(s[0]).r;}}

static long d(String...s){...}rozwiązuje wyzwanie. Wejście wymaga, aby nazwy planet dokładnie pasowały do ​​nazw stałych enum. Uwielbiam sposób, w jaki Java zapewnia mi metodę konwersji ciągu na wyliczanie <3

Stosowanie:

Z.d("Mercury","Pluto") zwraca 5848470000

Z.d("Pluto","Mercury") zwraca -5848470000

Z.d("Uranus","Neptune") zwraca 1627450000

Z.d("Mars","Pluto") zwraca 5678440000

Makro pre-procesora C (gcc) , 146 bajtów

char*p="(3$,?2'+";D[]={0,5029,9169,17003,72042,136669,281564,444309,584847};	
#define E(x)D[strchr(p,*x^x[1])-p]
#define f(s,t)(E(t)-E(s))*10000LL

Wypróbuj online!