Dostajesz zestaw arbitralnych, unikalnych, 2d, liczb całkowitych kartezjańskich współrzędnych: np. [(0,0), (0,1), (1,0)]

Znajdź najdłuższą możliwą ścieżkę z tego zestawu współrzędnych, z zastrzeżeniem, że współrzędną można „odwiedzić” tylko raz. (I nie „wracasz” do współrzędnej, od której zacząłeś).

Ważny:

Nie można „pominąć” współrzędnej ani jej obejść. Na przykład w przykładzie ostatniej nuty (Prostokąt) nie można przejść z D do A bez wizyty w C (co może być ponownym odwiedzeniem, unieważniając w ten sposób znalezioną długość). Wskazał na to @FryAmTheEggman.

Dane wejściowe funkcji: tablica 2d współrzędnych kartezjańskich Dane
wyjściowe funkcji: tylko maksymalna długość
Zwycięzca: Wygrywa najkrótszy kod, brak blokad (nie jest najbardziej efektywny w czasie)

Przykłady

1 : W tym przypadku pokazanym powyżej najdłuższa ścieżka bez współrzędnej „dwukrotnie odwiedzanej” to A -> B -> O (lub OBA lub BAO), a długość ścieżki to sqrt (2) + 1 = 2,414

2 : W tym przypadku pokazanym powyżej najdłuższa ścieżka bez współrzędnej „dwukrotnie odwiedzanej” to ABOC (i oczywiście COBA, OCAB itp.), A dla pokazanego kwadratu jednostkowego oblicza się na sqrt (2) + sqrt (2) + 1 = 3,828.

Uwaga: Oto dodatkowy przypadek testowy, który nie jest tak trywialny jak dwa poprzednie przykłady. To jest prostokąt utworzony z 6 współrzędnych:

Najdłuższa ścieżka to: A -> E -> C -> O -> D -> B, która wynosi 8,7147
(maks. Możliwe przekątne , po których chodzono i żadnych krawędzi nie przejechano)

Pyth, 105 103 100 92 86 bajtów

V.pQK0FktlNJ.a[@Nk@Nhk)FdlNI&!qdk&!qdhkq+.a[@Nk@Nd).a[@Nd@Nhk)J=K.n5B)=K+KJ)IgKZ=ZK))Z

              Z = 0 - value of longest path
              Q = eval(input())

V.pQ         for N in permutations(Q):
  K0           K = 0 - value of current path
  FktlN        for k in len(N) - 1:
    J.a          set J = distance of
    [@Nk                 Q[k] and Q[k+1]
    @Nhk)    
    FdlN         for d in len(N):
I&                 if d != k && d != (k + 1)
!qdk
&!qdhk
q+                and if sum of
.a                   distance Q[k] and Q[d]
 [@Nk                
 @Nd)                
.a                   distance Q[d] and Q[k+1]
 [@Nd
 @Nhk)
J                    are equal to J then
  =K.n5              set K to -Infinity
  B                  and break loop
                     ( it means that we passed over point )
  )                   end of two if statements
=K+KJ                  K+=J add distance to our length
)                      end of for
IgKZ                   if K >= Z - if we found same or better path
  =ZK                  Z = K       set it to out max variable
))                     end of two for statements
Z                      output value of longest path 

Wypróbuj tutaj!

Mathematica, 139 bajtów

Max[Tr@BlockMap[If[1##&@@(Im[#/#2]&@@@Outer[#/Abs@#&[#-#2]&,l~Complement~#,#])==0,-∞,Abs[{1,-1}.#]]&,#,2,1]&/@Permutations[l=#+I#2&@@@#]]&

Przypadek testowy

%[{{0,0},{0,1},{1,0},{1,1},{2,0},{2,1}}]
(* 3 Sqrt[2]+2 Sqrt[5] *)

%//N
(* 8.71478 *)

Perl, 341 322 318 bajtów

sub f{@g=map{$_<10?"0$_":$_}0..$#_;$"=',';@l=grep{"@g"eq join$",sort/../g}glob"{@g}"x(@i=@_);map{@c=/../g;$s=0;$v=1;for$k(1..$#c){$s+=$D=d($k-1,$k);$_!=$k&&$_!=$k-1&&$D==d($_,$k)+d($_,$k-1)and$v=0 for 0..$#c}$m=$s if$m<$s&&$v}@l;$m}sub d{@a=@{$i[$c[$_[0]]]};@b=@{$i[$c[$_[1]]]};sqrt(($a[0]-$b[0])**2+($a[1]-$b[1])**2)}

Kod obsługuje do 100 punktów. Ponieważ daje wszystkie możliwe permutacje punktowe, 100 punktów wymagałoby co najmniej 3,7 × 10 ¹³⁴ yottabajtów pamięci (12 punktów użyłoby 1,8 Gb).

Skomentowano:

sub f {
    @g = map { $_<10 ? "0$_" : $_ } 0..$#_; # generate fixed-width path indices
    $" = ',';                               # set $LIST_SEPARATOR to comma for glob
    @l = grep {                             # only iterate paths with unique points
        "@g" eq join $", sort /../g         # compare sorted indices with unique indices
    } glob "{@g}" x (@i=@_);                # produce all permutations of path indices
                                            # and save @_ in @i for sub d
    map {
        @c = /../g;                         # unpack the path indices
        $s=0;                               # total path length
        $v=1;                               # validity flag
        for $k (1..$#c) {                   # iterate path
            $s +=                           # sum path length
                $D = d( $k-1, $k );         # line distance 

              $_!=$k && $_!=$k-1            # except for the current line,
              && $D == d( $_, $k )          # if the point is on the line,
                     + d( $_, $k-1 )
              and $v = 0                    # then reset it's validity
            for 0 .. $#c                    # iterate path again to check all points
        }
        $m=$s if $m<$s && $v                # update maximum path length
    } @l;
    $m                                      # return the max
}

sub d {                                     
    @a = @{ $i[$c[$_[0]]] };                # resolve the index $_[0] to the first coord
    @b = @{ $i[$c[$_[1]]] };                # idem for $_[1]
    sqrt( ($a[0] - $b[0])**2       
        + ($a[1] - $b[1])**2 )      
}

Przypadki testowe:

print f( [0,1], [0,0], [1,0] ), $/;        $m=0; # reset max for next call
print f( [0,0], [0,1], [1,0], [1,1] ), $/; $m=0;
print f( [0,0], [0,1], [0,2] ), $/;        $m=0;
print f( [0,0], [0,1], [0,2], 
         [1,0], [1,1], [1,2]),$/;          $m=0;

• 322 bajty: zapisz 19, nie resetując$" i trochę wstawiania
• 318 bajtów: oszczędzasz 4, zmniejszając maksymalną liczbę współrzędnych do 100.