Czy wszystkie nowoczesne piece elektryczne mają „binarne” elementy grzejne?

Zauważyłem, że palniki niektórych lub wszystkich pieców elektrycznych w nowym stylu, które mają płaski blat, mają szczególną właściwość. Wydaje się, że nie są w stanie pracować w stałej niskiej temperaturze, lecz okresowo osiągają wysokie wartości przez krótkie do dłuższych okresów czasu. Te kuchenki nie były, jak rozumiem, po obniżonej cenie. Nie są to kuchenki indukcyjne, ale wydają się mieć element osadzony w materiale, który tworzy tę część płyty kuchennej.

Czy jest to powszechny trend w nowych piecach? Czy trudno jest znaleźć piece elektryczne, które działają „po staremu” i zapewniają stałą temperaturę? Czy sposób, w jaki działają te nowsze piece, jest zaletą? Gotowanie szeregu potraw na takich urządzeniach wydaje się trudne lub niemożliwe.

Palniki w zasadniczo wszystkich piecach elektrycznych są binarne, ponieważ są albo całkowicie włączone, albo całkowicie wyłączone. Byłoby droższe i mniej energooszczędne stosowanie elektroniki, która w sposób ciągły zmienia przepływ prądu przez element elektryczny, a to nie zrobiłoby znaczącej różnicy w zachowaniu temperatury na powierzchni do gotowania. Zamiast tego piece elektryczne wykorzystują przełącznik bimetaliczny, który jest stosunkowo prostym sposobem na uzyskanie wzoru włączania / wyłączania ze zmiennymi czasami włączenia / wyłączenia. Aby wytworzyć stałe ciepło, wszystkie piece elektryczne wykorzystują materiały, które są złymi przewodnikami ciepła między elementem elektrycznym a powierzchnią naczynia do buforowania ogromnych wahań temperatury na elemencie i wytwarzają bardzo stałe ciepło na powierzchni do gotowania.

Różnica między elektrycznymi elementami grzejnymi a płytami szklano-ceramicznymi polega na tym, że w cewkach elektrycznych znajduje się wewnętrzny element grzejny, a następnie gruba warstwa ceramiczna, a następnie zewnętrzna warstwa metalu. Sam element jest podgrzewany w sposób binarny, ale wszystko, co można zaobserwować, to ciepło po tym, jak buforowanie warstwy ceramicznej zrekompensowało duże fluktuacje na elemencie (tj. Metal zewnętrzny świecił dość stale po podgrzaniu). W płycie szklano-ceramicznej, ponieważ warstwa buforowa (powierzchnia szklano-ceramiczna) jest półprzezroczysta, widzisz faktyczny element świecący się (często jest to lampa na podczerwień zamiast drutu oporowego), więc oglądasz niebuforowane ogrzewanie wzór. Gdybyś miał przezroczystą cewkę, zobaczyłbyś te same schematy włączania / wyłączania ogrzewania w piecu z wężownicą, jak w ceramice szklanej.

W związku z tym, jeśli mierzysz temperaturę powierzchni szklanej płyty ceramicznej, powinieneś zobaczyć dość stałą temperaturę.

Typ „starej szkoły” żeliwnej płyty grzewczej, a także rodzaj szklano-ceramicznej płyty bezpośrednio pochodzącej z tego projektu, kontroluje moc wyjściową, a NIE temperaturę, chociaż mocniejsze typy mają bimetaliczny przełącznik, aby powstrzymać je przed samozniszczalnym przegrzaniem ( gdzieś powyżej 300 ° C IIRC, nie powstrzyma cię to od rozpalenia ognia i prawdopodobnie nie jest to konieczne). Taka kontrola polega na zastosowaniu więcej niż jednego rzeczywistego elementu grzejnego wewnątrz płyty i umożliwieniu tylko wybranego zestawu elementów grzejnych dla danego ustawienia, przy wykorzystaniu również obwodów szeregowych do uzyskania niższych mocy. Nie jest to bezstopniowe, zwykle takie piece będą miały 3 lub 6 kroków (patrz http://www.herd.josefscholz.de/7Takt/4_und_7_Takt.html dla wszystkich szczegółów elektrycznych - język niemiecki, ale obszerne schematy).

Jeśli więc szukasz pieca „niebinarnego”, poszukaj modeli (często niedrogich), które mają ustawione stopnie w ustawieniach ciepła.

Rzeczywiste reostaty nigdy nie będą używane, ponieważ same generowałyby ZNACZNE ciepło odpadowe podczas pracy; najlepszym rozwiązaniem do bezstopniowej regulacji mocy wyjściowej byłby obwód TRIAC podobny do ściemniacza światła - taki może być rzadko spotykany, ponieważ jest trudny / drogi w budowie (dla obsługi mocy zbliżającej się do 2 kilowatów w porównaniu do kilku dziesięciu do stu watów w oświetleniu!) na tym poziomie mocy bez powodowania wielu zakłóceń radiowych i problemów z jakością energii (ściemniacze światła są już znane z tego powodu).

Wadą starego typu żeliwa jest to, że bardzo wolno reaguje na sygnały sterujące, zaletą jest to, że można stosować naczynia o cienkich ściankach (pozwalając na bardzo SZYBKĄ kontrolę temperatury poprzez wkładanie i zdejmowanie płyty kuchennej, a nawet użycie innego , zimna płyta grzewcza jako radiator!), ponieważ sama płyta kuchenna jest dużym buforem termicznym, a moc wyjściowa jest rzeczywiście stała.

W odniesieniu do pierwszego stwierdzenia, że ​​elektryczne elementy grzejne utrzymywały stałą temperaturę w porównaniu z dzisiejszym, wyraźnie widocznym, wyłączonym cyklem ciepła. Starsze użycie manfgr do sterowania za pomocą reostatów, które pozwalały użytkownikowi regulować przepływ energii elektrycznej, kontrolując w ten sposób ilość energii elektrycznej wykorzystywanej do generowania ciepła w elemencie. W porównaniu do dzisiejszej (taniej) metody wyłączania reostatu i poprzez eksperymenty historyczne, sterowanie wykorzystuje „czasowe” włączanie, wyłączanie w celu generowania różnych temperatur. Możliwe jest wykonanie elementu elektrycznego, który używa prostego włączania, wyłączania za pomocą pokrętła sterującego i nadal utrzymuje stałą temperaturę w elemencie, ale wydaje się, że manfgr nie ma inżynierów wystarczająco inteligentnych, aby je uczynić.