Eksperymenty sprzeczne z oczekiwanym modelem użytkowym

To jest pytanie, które zadałem na temat kognitywistyki beta, na które nigdy nie znalazłem odpowiedzi. Nie wiem, jaka powinna być polityka migracji / repostingu pytań (może warto omówić to w meta?), Ale mam nadzieję, że uzyska więcej odpowiedzi (tj. Przynajmniej jedną;)) tutaj.

Szukam listy eksperymentów, których nie można uwzględnić w oczekiwanym modelu użytkowym. Przez oczekiwany model użyteczności rozumiem model indywidualnych preferencji względem wektorów niepewnych zdarzeń (np. $\Big(P(rain) = 0.4, P(sunshine) = 0.6\Big)$ i $\Big(P(rain) = 0.6, P(sunshine) = 0.4\Big)$ ), który spełnia listę aksjomatów zaproponowanych przez von Neumana i Morgernsterna, mianowicie

• Kompletność
• Przechodniość
• Ciągłość
• Niezależność

Rygorystyczne sformułowanie tych aksjomatów można znaleźć na stronie 8 Aksjomatycznych Podstaw Oczekiwanej Użyteczności i Subiektywnego Prawdopodobieństwa, Edi Karni, z Handbook of Economics ryzyka i niepewności. .

Alternatywnie, według twierdzenia Von-Neumana i Morgensterna (strona 9 tego samego źródła), te aksjomaty są znane jako równoważne z tym, że preferencje czynnika mogą być reprezentowane przez funkcję użyteczności formy (w dyskretnym przypadku ):

$U(L) = \sum_{all~possible~events "e"} P(e)u(e)$

gdzie $P(e)$ jest ponownie prawdopodobieństwo, że $e$ występuje i $u(e)$ jest narzędziem uzyskiwania zdarzeń $e$ na pewno.

Naruszenie tych aksjomatów, które najbardziej mnie interesują, to te związane z aksjomatem Niepodległości (naruszenia kompletności, przechodniości i ciągłości prawdopodobnie zasługiwałyby na osobne pytanie. Zobacz to pytanie jako przykład nieprzechodniości).

Szukam sytuacji, których nie można uwzględnić w oczekiwanym modelu użytkowym. Niektóre dobrze znane przykłady to paradoksy Allaisa i Ellsberga (choć nadal trwa debata na temat paradoksu Ellsberga ). Z drugiej strony nie widzę paradoksu z Saint-Peterborough jako sprzecznego z oczekiwaną teorią użyteczności, ponieważ można ją wyjaśnić teorią, jeśli założymy odpowiedni stopień awersji do ryzyka. Ale możesz się z tym sprzeciwić.

Mam nadzieję, że to pytanie może służyć jako repozytorium słynnych eksperymentów sprzecznych z oczekiwaną teorią użyteczności, więc dodaj wiele.

ten artykuł http://else.econ.ucl.ac.uk/papers/uploaded/243.pdf (Choi 2007) ma niezły najnowszy eksperyment artystyczny, który dotyczy racjonalności, a oczekiwana użyteczność jest tego szczególnym przypadkiem. Zasadniczo tylko 17% konsumentów jest zgodnych z racjonalnością, więc pozostałej części nie można oczekiwać od maksymalizatorów użyteczności. Quah ma fajną pracę na temat ujawnionej teorii preferencji oczekiwanej użyteczności (między innymi modelami), używa zestawu danych Choi do testowania oczekiwanej użyteczności, która będzie odrzucana częściej niż racjonalność https://ideas.repec.org/p/ lec / leecon / 13-24.html

Dodając do listy paradoksów, rozważ paradoks Machiny. Jest to opisane w teorii mikroekonomicznej Mas-Colella, Whinstona i Greena.

Osoba woli podróż do Paryża od oglądania programu telewizyjnego o Paryżu do niczego.

Hazard 1: Wygraj wycieczkę do Paryża 99% czasu, program telewizyjny 1% czasu.

Gamble 2: Wygraj wycieczkę do Paryża 99% czasu, nic 1% czasu.

Rozsądne jest założenie, że biorąc pod uwagę preferencje dotyczące przedmiotów, drugi hazard może być preferowany względem pierwszego. Ktoś, kto stracił podróż do Paryża, może być tak rozczarowany, że nie byłby w stanie znieść oglądania programu o tym, jak wspaniale jest.

Po odpowiedzi na @Pburg i późniejszej dyskusji w komentarzach chciałem zamieścić alternatywny Paradoks Machiny, o którym myślałem. Chociaż może być mniej wszechobecny w prawdziwym życiu, wydaje mi się silniejszy w tym sensie, że nie polega na jakiejś komplementarności między „różnymi” składnikami każdego wyniku. Rozważ następującą alternatywę:

Hazard 1: Wygraj 1 milion USD w 99% przypadków, wygraj 1% grosz.

Hazard 2: Wygraj 1 milion $ 99% czasu, nic nie wygrywaj 1% czasu.

Podejrzewam, że większość ludzi woli wygrać milion dolarów na pewno wygrać ani grosza, ale na pewno nic nie wygrać, podczas gdy niektórzy ludzie wolą jednak hazard 2 od hazardu 1.

Eksperymenty Kahnemana i Tversky'ego oraz wiele z ekonomii behawioralnej zaprzeczają istnieniu funkcji użyteczności (preferencje nie są pełne i przechodnie), a zatem również zaprzeczają oczekiwanej użyteczności.

Pozwól mi wspomnieć o innym dość dobrze znanym: Twierdzenie o kalibracji Rabina (2000) oraz Rabina i Thalera (2002) . Chodzi o to, że w przypadku małych stawek osoby muszą zasadniczo unikać ryzyka, ale w rzeczywistości tak nie jest.

Zakładając jedynie słabo wklęsłą i ściśle rosnącą funkcję użyteczności, Rabin pokazuje, że awersja do ryzyka na małe stawki oznacza oczywiście nierealistyczną awersję do ryzyka na duże stawki. Innymi słowy, zgodnie z teorią oczekiwanej użyteczności, opór wobec akceptacji małych zakładów o dodatniej oczekiwanej wartości prowadzi do absurdalnych wniosków na temat zachowania jednostek w grach o duże stawki.

$\infty$

Artykuły warto przeczytać, ale należy pamiętać o obaleniach, np. Coxa i Sadiraja (2006) lub Palacios-Huerta i Serrano (2006).

Odbieram mój komentarz pod tą odpowiedzią .

$A=C$$B=D$

Oczekuje się, że choroba zabije 600 osób, jeśli nie zostaną podjęte żadne działania.

$A$$B$

$A$

$B$

$C$$D$

$C$

$D$