Jak modelować rzeczywistą kratownicę w oprogramowaniu do analizy strukturalnej?

Próbuję odtworzyć następujący model drewnianej więźby dachowej dostarczonej mi przez producenta kratownicy:

Moje pytanie jest dwojakie:

1. Jaki jest typowy / prawidłowy sposób modelowania warunków brzegowych i warunków wewnętrznej stabilności (pin pin?) Dla elementów, a także dla samej konstrukcji?

2. Biorąc pod uwagę ogólne obciążenie dachu w funtach na stopę kwadratową, jak mam rozłożyć obciążenia na kratownicę? Wydaje mi się, że zastosowanie rozłożonych obciążeń trwałych i martwych na górne i dolne cięciwy na elementach kratownicy stanowi problem stabilności, ponieważ pod moim wrażeniem „idealizowane” kratownice mogą wytrzymać jedynie obciążenie osiowe, a zatem obciążenia mogą być przykładane tylko w węzłach . Jest to jednak prawdziwa kratownica, więc spodziewam się, że może być inaczej.

Najczęstszym sposobem modelowania tej struktury jest następujący (zignoruj ​​fakt, że proporcje są nieco wyłączone):

Tak więc wszystkie przekątne są przypięte. Na schemacie zauważysz jednak, że akordy (w tym przekątne od podpór do górnego cięciwy) nie są segmentowane w każdym punkcie przecięcia z przekątnymi. Rzeczywiście, akordy są prawdopodobnie tak długie, jak to możliwe, prezentując spojenia w punktach E, J i M po prostu ze względu na wymagania konstrukcyjne (zwykle określane przez rozmiar standardowej ciężarówki). Te spojenia między belkami składającymi się z akordów są jednak zwykle zaprojektowane tak, aby zachowywały się jak stałe połączenie, dlatego nie umieściłem szpilek nigdzie wzdłuż samych akordów.

Jeśli chodzi o obciążenia, możesz po prostu zastosować je jako obciążenia rozproszone. Ponieważ rozpiętości poszczególnych elementów są dość małe, prawie nie nastąpi zginanie, a zdecydowana większość sił wewnętrznych będzie osiowa niezależnie. Niektóre programy analityczne pozwalają na stosowanie obciążeń rozproszonych, ale ustawiają, że powinny one zostać przekształcone w siły węzłowe, ale tak naprawdę nie ma takiej potrzeby. I do diabła, prawdziwa kratownica będzie miała małe wygięcie, więc jeśli chcesz, możesz ją włączyć do analizy.

Wyjątkiem są oczywiście akordy. Ponieważ nie są one przypięte do każdego połączenia, będą ulegać znacznemu zgięciu, biorąc pod uwagę, że przekątne „osadzą” swoje obciążenia osiowe jako skoncentrowane obciążenia węzłowe wzdłuż efektywnych rozpiętości cięciw.

Na koniec zauważmy, że oczywiście podpory są różne: jedno pozwala na przesunięcie w poziomie, a drugie nie.

Minęło trochę czasu, odkąd o tym pomyślałem, więc mam nadzieję, że jestem blisko.

1. Co? Myślę, że 1 naprawiono w każdej osi?
   Aby obliczyć kratownicę, musisz traktować szpilki jak ... szpilki ... Wierzę.
   Jeśli martwisz się o jakiekolwiek stawy, możesz spróbować wykonać analizę naprężeń na każdym stawie.

2. Rozłóż obciążenie na węzłach, tak jak w przypadku belki i wykonaj obliczenia dla kratownicy. Następnie wykonaj analizę wiązki dla obciążenia punktowego lub dowolnego innego obciążenia, które rozkładasz, w celu analizy wiązki podlegającej wpływowi.

Przepraszam, nie mogę jeszcze komentować.