Jaka jest różnica między CMYK a RGB? Czy są jeszcze inne przestrzenie kolorów, które powinienem znać?

Jestem fotografem, który od czasu do czasu zajmuje się projektowaniem graficznym. Jakie są różnice między różnymi przestrzeniami kolorów?

RGB to addytywny, rzutowany system kolorów światła . Wszystkie kolory zaczynają się od czarnej „ciemności”, do której dodawane są różne „światła” w celu uzyskania widocznych kolorów. „Maksima” RGB w kolorze białym, co odpowiada włączeniu wszystkich „świateł” przy pełnej jasności (czerwony, zielony, niebieski).

CMYK to subtraktywny system kolorów światła odbitego . Wszystkie kolory zaczynają się od białego „papieru”, do którego dodawane są atramenty w innym kolorze, aby pochłaniać (odejmować) odbijane światło. Teoretycznie CMY to wszystko, czego potrzebujesz, aby stworzyć czerń (zastosowanie wszystkich 3 kolorów w 100%). Niestety, zazwyczaj powoduje to zabłocenie, brązowawą czerń, więc dodanie K (czerni) jest dodawane do procesu drukowania. Ułatwia także drukowanie czarnego tekstu (ponieważ nie trzeba rejestrować 3 oddzielnych kolorów).

Większość ekranów (komputer, telefon, odtwarzacz multimedialny, telewizja, itp.) Jest RGB (wyjątek stanowią ekrany z atramentem elektronicznym), piksele mają małe subpiksele, które pokazują tylko czerwony, zielony lub niebieski.

Większość drukarek drukuje w kolorze CMYK (choć niektóre drukarki fotograficzne będą drukować z rozszerzonymi kolorami poza tymi 4).

Więc jeśli kiedykolwiek robisz coś dla ekranu, użyj RGB, jeśli robisz coś do drukowania, użyj CMYK.

Aktualizacja: Należy pamiętać, że nie można wyświetlić dokładnie tych samych kolorów w RGB i CMYK.

LAB (alias CIELAB), przestrzeń jest dość przydatna. Jest dobry do wyolbrzymiania różnic w kolorach, odnosząc kolory do teorii przeciwników kolorów. Dużo ulepszam obrazy i tworzę dzieła sztuki cyfrowej ze zdjęć w CIELAB lub przestrzeniach do nich podobnych. Jego głównymi zaletami są oddzielenie koloru od jasności i mniej więcej równomierne rozłożenie zmian kolorów - dwa punkty w pewnej odległości w dowolnym miejscu w tej przestrzeni mają mniej więcej tę samą subiektywną różnicę kolorów, nie z wielką dokładnością, ale na pewno lepszą niż RGB, CMY lub HSV.

Miejsca do przeglądania dotyczące CIELAB i innych przestrzeni kolorów:

http://wildinformatics.blogspot.com/2010/12/i-prefer-lab-color-model.html

http://www.normankoren.com/color_management.html

http://cultureandcommunication.org/deadmedia/index.php/Old_Color_Spaces#CIE_L.2Aa.2Ab.2A

CMYK i RGB to dwie przestrzenie kolorów, metody tworzenia kolorów.

CMYK jest odejmujący, podobnie jak farba / pigment. zaczynasz od zera (biały papier), a kiedy dodajesz więcej kolorów, ostatecznie staje się czarny. CMYK reprezentuje standardowe kolorowe atramenty, których drukarki używają do tworzenia kolorów: cyjan, magenta, żółty i czarny.

RGB jest addytywny, sposób, w jaki światło tworzy kolory. Zaczynasz od czerni (ciemność), a kiedy dodajesz światła o większej liczbie kolorów, ostatecznie stajesz się biały (wszystkie kolory lśnią razem jak zwykła żarówka .. niebieska żarówka wytwarza niebieskie światło, ponieważ odfiltrowuje światło zielone i czerwone).

Jeśli pracujesz na monitorach komputerowych, takich jak Internet, będziesz używać RGB, ponieważ w ten sposób monitory (oraz kamery i telewizory) wyświetlają kolor. Nie musisz martwić się o CMYK w Internecie. Ale kiedy zaczniesz drukować, jest to ważne. Większość programów w dzisiejszych czasach może konwertować pomiędzy RGB i CMYK (chociaż pamiętaj, że kiedy zobaczysz obraz cmyk na ekranie, jest to tylko przybliżenie, ponieważ w rzeczywistości jest wyświetlane w rgb).

Najważniejszą rzeczą, na którą natknąłem się na rgb i cmyk, jest czerń. W CMYK możesz zrobić czerń, mieszając cyjan, magenta i żółty z maksymalną mocą, ale możesz zrobić czarniejszą czerń, dodając czarny atrament w 100%. Zachowaj ostrożność, jeśli chcesz dopasować dwie czarne, w zależności od programu mogą wyglądać tak samo.

Należy również pamiętać, że nie wszystkie kolory można odtworzyć w CMYK. To zadziwiło mnie, gdy po raz pierwszy to odkryłem. Ale niektóre kolory (ogólnie bardzo jasne, odważne kolory, takie jak bardzo jasny turkusowy kolor) można przybliżyć w CMYK tylko w nieco stonowanej wersji. Nie oznacza to, że koloru nigdy nie można wydrukować, jest to po prostu bardzo skomplikowane, wymagające obróbki papieru lub dodatkowych kolorów atramentu.

Jest jednak kilka rzeczy, na które możesz natknąć się w związku z kolorami, o których wspomnę. Inną przestrzenią kolorów, na którą możesz natknąć, jest Kolor indeksowany. To tutaj każdy kolor na obrazie ma określony indeks, aby zaoszczędzić miejsce. Jest to technicznie odrębne od RGB / CMYK, ponieważ nie kontroluje sposobu tworzenia kolorów, ale raczej sposobu przechowywania tych informacji na komputerze. Czasami pojawia się na tych samych listach. A w Photoshopie nie możesz edytować indeksowanych kolorowych dokumentów bez uprzedniej konwersji na rgb lub cmyk, więc miej to na uwadze!

Możesz także zobaczyć HSB. Jest to Barwa / Nasycenie / Jasność i jest innym sposobem obiektywnego opisywania kolorów i można go użyć do opisania kolorów rgb lub cmyk. Barwa opisuje „kolor” wokół tęczy od czerwonego przez zielony do niebieskiego iz powrotem. Nasycenie opisuje, jak kolorowy jest kolor od szarego (0 nasycenia) do możliwie pełnego i bogatego (100). Jasność opisuje, no cóż, jasność; od czarnego do gdzieś pośrodku do białego.

HSV (zwany także HSB) opiera się na systemie RGB - w rzeczywistości jest to po prostu transformacja przestrzeni kolorów RGB (więc nadal jest addytywna i jest przeznaczona do wyświetlania na komputerach). Trzy elementy tego systemu kolorów to:

• H : Barwa. Jest to kąt na kole kolorów . Począwszy od czerwonego w 0 stopniach.
• S : Nasycenie. To jest skrót od „koloru” w kolorze. Jeśli więc nasycenie obrazu wynosi 0%, to obraz ma skalę szarości.
• V : Wartość (lub jasność B ). To jest jasność koloru. Jeśli jest na poziomie 0%, to masz czerń, bez względu na wartości odcienia i nasycenia. Przy V na 100% każdy kolor jest najjaśniejszy.

Tak więc pełna czerwień to RGB (255, 0, 0), czyli tyle samo co HSV (0, 100, 100).

Kolejną interesującą przestrzenią kolorów, którą ostatnio odkryłem, jest system kolorów Munsella i był pomocny przy wyborze kolorów. Cytuję z Dlaczego programiści ssać na zrywanie Kolory tutaj:

„Chociaż przypomina to HSV na papierze (gdzie nasycenie może być wykorzystywane do barwienia), ten system kolorów różni się na wiele ważnych sposobów:

• kolory są uporządkowane na podstawie informacji percepcyjnych (czyli podmiotowości człowieka), a nie niektórych fizycznych właściwości odbitego światła
• wynikowa przestrzeń kolorów jest asymetryczna (na przykład czerwienie mają o wiele więcej nasycenia barw niż kolory niebieskie)
• przestrzeń kolorów jest dyskretna (ułatwiając wybieranie) ”

Jest to więcej dla projektantów interfejsu użytkownika niż fotografów, ale na tej stronie badawczej NASA znajduje się sporo informacji .

Mówienie obu jest błędne lub przynajmniej mylące: „RGB opiera się na świetle i jest addytywne, ponieważ zaczynasz bez światła”, a „CMYK opiera się na tuszu i jest odejmujący, ponieważ zaczynasz bez atramentu”.

Łatwo jest zrozumieć, jak działa RGB, ponieważ zwykłe wyświetlacze tworzą kolory, dodając addytywne kolory podstawowe, czerwony, zielony i niebieski, razem w odpowiednich proporcjach. Ale co jest dodawane i do czego?

W kontekście RGB i CMYK zarówno addytywny, jak i subtraktywny opisują, w jaki sposób modele kolorów odnoszą się do postrzeganego światła.

Zacznijmy od RGB. Wyświetlacz jest wyłączony i sam nie wytwarza żadnych promieni świetlnych. Dostrzegasz tylko czerń.

Włączasz wyświetlacz i dostajesz (całkowicie) niebieski ekran. Idealnie wszystkie niebieskie subpiksele emitują światło o tej samej długości fali z tą samą intensywnością. W porównaniu z czernią dodałeś trochę światła i teraz postrzegasz niebieski kolor.

Następnie wyświetlacz włącza również wszystkie czerwone subpiksele. Subpiksele są wystarczająco blisko, abyś mógł dostrzec mieszankę promieni świetlnych przy „niebieskich” długościach fal i „czerwonych” długościach fal. Światła nie mieszają się same w sobie, ale postrzegany różowy kolor jest wynikiem działania naszych oczu.

Dodając trzeci dodatek podstawowy, zielony, widz idealnie postrzega biel.

Tym, co różni się w CMYK, jest to, że masz obiekt fizyczny - powiedzmy kawałek papieru - który oglądasz w świetle. Całe światło, które uderza w papier, neutralnie odbija się w odbierającym, a wszystko, co widzisz, to kolor papieru zmieszany z kolorem oświetlenia; oba idealnie neutralne.

Teraz dodajesz cyjanowy atrament - co się dzieje? Nie dodajesz koloru, który emituje „cyjan”, ale raczej atrament cyjanowy pochłania, odejmuje inne długości fal i przechodzi w „cyjan”, który w końcu odbija się z powrotem do odbiorcy. Widzisz cyjan nie dlatego, że dodałeś cyjan, ale dlatego, że odjąłeś całą resztę.

Zrozumienie tego pomoże zrozumieć, dlaczego wydruki wyglądają inaczej na różnych rodzajach papieru, nawet jeśli określono dokładnie takie same wartości CMYK. Papier, tusz i oświetlenie wpływają na postrzeganie kolorów. Jeśli chcesz skalibrować swój wyświetlacz do miękkiej próby, musisz wziąć to wszystko pod uwagę.

Z punktu widzenia fotografa cyfrowego w większości przypadków aparat przechwytuje promienie świetlne w matrycy RGGB (lub podobnej), która jest następnie interpolowana do obrazu RGB. Jeśli chcesz wydrukować obraz RGB, dane RGB należy przekonwertować na model kolorów zrozumiały dla drukarki, np. CMYK lub CcMmYK. Jeśli obraz RGB zawiera przestrzeń kolorów , procesor obrazu rastrowego drukarki może to zrobić.

Za kulisami dzieje się:

1. Obraz RGB ma przestrzeń kolorów, np. SRGB
2. Wartości RGB są obliczane zgodnie z przestrzenią kolorów do wartości LAB
3. Drukarka ma własną przestrzeń kolorów CMYK
4. Wartości LAB są obliczane, zgodnie z przestrzenią kolorów, do wartości CMYK

LAB jest zawsze używany jako „klej” między różnymi przestrzeniami kolorów - nawet między przestrzeniami kolorów w tym samym modelu kolorów (sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB,…). Został zaprojektowany w celu przybliżenia ludzkiego widzenia kolorów; chociaż niektóre z jego kolorów wykraczają poza gamę ludzkiej wizji. Jest niezależny od urządzenia i jako taki lepiej jest rozumieć mniej więcej teoretyczny model kolorów - a nie coś, co można wydrukować.

W niektórych przypadkach LAB może być przydatnym narzędziem dla projektanta graficznego: jeśli chcesz uzyskać kolor o tym samym odcieniu, ale o połowę mniejszą jasność, po prostu zmniejsz o połowę składową L wartości LAB.

Zauważ, że jest to inna (i prawdopodobnie lepsza) niż komponent jasności w reprezentacji HSB (barwa - nasycenie - jasność). Wynika to z tego, że LAB aproksymuje widzenie kolorów ludzkich, a HSB po prostu reprezentuje RGB z różnymi współrzędnymi . Ponieważ ludzkie widzenie nie dostrzega zmian jasności w sposób liniowy, składowa L w LAB nie jest liniowa w stosunku do jasności HSB. 50% szarości może być RGB(128,128,128)na komputery, ale dla ludzi jest więcej RGB(119,119,119).

W praktyce nie oznacza to, że widzimy tylko 119 × 2 = 238 odcieni szarości, ale raczej, że jeśli moglibyśmy zrobić gradient od LAB(0,0,0)do LAB(100,0,0)i porównać go z gradientem od RGB(0,0,0)do RGB(255,255,255), gradient RGB byłby postrzegany jako nieco niezrównoważony .

Krótko mówiąc:

• RGB służy do wyświetlania
• CMYK służy do drukowania
• LAB służy do konwersji lub narzędzia
• HSB jest doskonałym narzędziem - chociaż nie jest to model kolorów, to po prostu inna reprezentacja RGB.

RGB to addytywna przestrzeń kolorów. Po zmieszaniu trzech kolorów podstawowych (czerwonego, zielonego i niebieskiego) otrzymujesz biel. Tego modelu używają monitory, jeśli światło czerwone i zielone oraz światło niebieskie są zmieszane, staje się biały.

CMY (niebieskozielony, karmazynowy i żółty) są nadmiernie atrakcyjne. Jeśli pomieszacie wszystko, otrzymacie czerń. Ten model jest używany przez drukarki. Jeśli na kropce są wydrukowane wszystkie trzy kolory podstawowe, robi się ciemniej. Ale trudno jest mieszać dobrą czerń, dlatego często czarny jest dodawany do mieszanki kolorów (to jest K w CMYK).

Więcej informacji można znaleźć w Wikipedii .

Odpowiedzi na twoje pierwotne pytanie są prawidłowe, ale ponieważ jesteś fotografem, ważne jest, aby rozpoznać, że istnieją różne przestrzenie kolorów RGB.

Trzy najczęściej spotykane w fotografii to „ProPhoto RGB”, „Adobe RGB” i „sRGB”. Wszystkie mierzą kolor za pomocą modelu RGB (ilości światła czerwonego, zielonego i niebieskiego), ale różnią się gamą. Wymieniłem je w malejącej kolejności gamy.

Możesz sprawdzić każdy z nich na Wikipedii, ale w krótkiej wersji gamut to zakres kolorów, które może reprezentować przestrzeń kolorów. sRGB jest standardem grafiki internetowej, ale nie może reprezentować tylu kolorów, ile może AdobeRGB. Podobnie, ProPhoto RGB może reprezentować kolory, które nie istnieją w AdobeRGB.

Jako fotograf zazwyczaj próbujesz fotografować w najszerszej dostępnej przestrzeni barw, aby zachować jak najwięcej „prawdziwych” kolorów. Następnie konwertujesz na odpowiednią przestrzeń kolorów do wyświetlania na ekranie, Internetu lub drukowania.

Jeśli fotografujesz w formacie JPG, ustaw ustawienie Tryb koloru w aparacie na najszerszą dostępną przestrzeń barw. Jeśli fotografujesz w formacie RAW, nie zostanie zastosowana przestrzeń kolorów, dopóki oprogramowanie nie zacznie interpretować danych RAW, więc możesz odłożyć wybór przestrzeni kolorów do tego momentu. Jedna z wielu zalet RAW.

Chciałbym również poprzeć to, co DarenW powiedział o przestrzeni laboratoryjnej. CIELAB 1931 jest produktem intensywnego badania ludzkiej wizji i jest w rzeczywistości dziadkiem przestrzeni kolorów. To przeciwko CIELAB, że wszyscy inni są osądzani. Wykresy popularnych gam przestrzeni RGB są często nakładane na gamę CIELAB, aby zilustrować ich dobre porównanie.

To powiedziawszy, użycie trybu kolorów Lab do korekcji kolorów może zająć trochę czasu, ponieważ przyzwyczailiśmy się do RGB, ale jest on BARDZO potężny. Większość tego wynika z faktu, że oddziela kolor od jasności, tak jak robią to nasze oczy, i pozwala na ich niezależne dostosowanie.

Aby szybko zapoznać się z niektórymi praktycznymi rzeczami, do których możesz go użyć, sprawdź ten film autorstwa fotografa Dan Margulis: http://revision3.com/pixelperfect/labcolor

Czuję się zmuszony rozszerzyć dyskusję o * fizykę i * percepcję człowieka. Przepraszam, jeśli coś przeoczyłem, a to jest zbyteczne. (Niektóre linki prowadzą w tych kierunkach).

Fizyka

Istnieje przestrzeń kolorów w świecie rzeczywistym, która zasadniczo stanowi promieniowanie elektromagnetyczne (pomyśl: światło) o określonej długości fali. Tylko część zakresu tych długości fal (zwana (faktycznym) „światłem”) jest widoczna dla ludzi. Inne (niższe i wyższe) długości fal nazywane są falami radiowymi, podczerwienią, ultrafioletem, promieniami rentgenowskimi, promieniami gamma ... (Anegdota: w przypadku żarówek mniej niż połowa emitowanej przez nie energii typu światła jest (lub była pierwotnie) faktycznie widoczna dla ludzi).

Tęcza pokazuje kolory w świetle widzialnym. (Prawdopodobnie pokazuje też więcej długości fal, które nie są widoczne.)

(Wiele zwierząt widzi (postrzega) inny zakres „światła” - zwykle w większości pokrywający się z zasięgiem człowieka. (Anegdota: Niektóre owady widzą (z pamięci) ultrafiolet; niektóre kwiaty wyglądają bardzo inaczej niż owady.)

Ludzka percepcja

Zanim utkniemy ... Ludzka percepcja uśrednia otrzymywane światło. Jeśli moje oko otrzyma trochę czerwonego światła i trochę żółtego światła, zauważę pomarańczowy (znajdujący się między czerwonym a żółtym). Jeśli moje oko odbierze wiele różnych długości fal, będę postrzegał biel (lub złamaną biel, jeśli zbiór jest stronniczy); i odwrotnie, nie ma długości fali dla bieli (światła). Jeśli moje oko otrzyma światło niebieskie i światło czerwone (ale nie zielone), zauważę magenta; i odwrotnie, nie ma długości fali dla magenty (światła). (Patrz poniżej.)

W porządku... . W ludzkim oku są czerwone, zielone i niebieskie receptory. Są one coraz mniej wrażliwe na światło, które jest coraz bardziej oddalane od docelowej długości fali. Jeśli moje oko otrzyma światło cyjanowe, aktywuje to receptory niebieski i zielony, ale oba nie do końca; mój mózg to przetworzy i dostrzegę cyjan.

(Istnieją również „szare” receptory, które są bardziej czułe, w warunkach słabego oświetlenia).

To nie przypadek, że to (czerwony, zielony i niebieski) telewizor używa do reprezentowania kolorów.

W rzeczywistości moje oko może odbierać światło fioletowe (poza niebieskim) i postrzegać to poprawnie (mniej niebieskiego, ale nie zielonego), ale telewizor nie może tego odtworzyć. I odwrotnie, istnieją specjalne telewizory, które zamiast tego mają szeroki niebieski - fioletowy - i szeroki czerwony - w kierunku podczerwieni. Podobnie nie ma znaczenia telewizor z żółtymi światłami (ponieważ wszystko jest arbitralne dla fizyki, a oko po prostu to działa).

(W ludzkim oku niebieski (z pamięci) niebieski receptor jest bardziej czuły w warunkach słabego oświetlenia, co w rzeczywistości zmienia postrzegane kolory niektórych rzeczy o zmierzchu.)

(Zauważ, że długość fali, którą nazywamy „zielonym”, nie jest dokładnie pomiędzy czerwonym a niebieskim; jest bliższa „niebieskiemu”. Nieco niezależnie… głębiej wewnątrz oko / mózg przekształca RGB w czteroelementowy system z żółtym i czarny oraz (z pamięci / zgadywania) czerwony i niebieski.)

Kolor subtraktywny wykorzystuje kolory, które są przeciwieństwami („uzupełniającymi”) czerwieni (cyjan), zieleni (magenta) i niebieskiego (żółty). Działa to dobrze, podobnie jak RGB, ale jest tak samo arbitralne dla fizyki.

Uwaga: istnieją dwa typy drukarek. Modele konsumenckie A4 umieszczają wszystkie kropki (C / M / Y / K) obok siebie, a nie mieszają je jak mieszanie farby. Niektóre wyspecjalizowane drukarki, w tym niektóre drukarki fotograficzne, faktycznie mieszają atramenty („sublimacja barwników”). Sublimacja barwników jest oczywiście o wiele lepszą (i znacznie inną) technologią kolorystyczną, ale modele konsumenckie radzą sobie z znacznie większą ilością kropek.

Jeśli dobrze rozumiem ... oznacza to, że twoja kolorowa drukarka A4 nie jest tak naprawdę subtraktywną przestrzenią kolorów; w rzeczywistości widzisz trochę żółtego światła i trochę cyjanowego światła, a twoje oko uśrednia to i postrzegasz zieleń; widzisz trochę magenty i trochę żółtego, a twoje oczy uśredniają to (czerwony + niebieski, + żółty = (nie idealny) czerwony). Jeśli dobrze rozumiem, idealne byłoby, aby drukarki konsumenckie korzystały z RGB (a mianowicie RGBK) zamiast CMYK, ponieważ tak naprawdę nie robią mieszania farby . (Różnica polega na tym, że podczas gdy promień świetlny, który uderza w mieszaną farbę, „odbija”, odejmując więcej niż jedną długość fali (wow! - mętny brąz !!) ... ten, który uderza w stronę drukarki konsumenckiej, odbija się tylko od jednego koloru ( C / M / Y / K).)

Gama kolorów (całkowity uzyskany zakres kolorów) CMYK jest (raczej) mniejsza niż w przypadku telewizora RGB, który jest (nieco) mniejszy niż widzenie przez człowieka. Ten drugi (TV) jest również nieco wypaczony, a drugi (CMYK) bardziej. Dlatego pojawia się ostrzeżenie dla niektórych kolorów, jeśli pracujesz w przestrzeni kolorów RGB; nie można ich wydrukować.

Tak czy siak...

Różnica między RGB i CMYK w prostszych (i wizualnych) kategoriach :) Przydatna dla początkujących, którzy zaczynają rozumieć różnicę bez zagubienia się w żargonie. Infografika jest długa, więc właśnie ją połączyłem.

Oprócz powyższych systemów dostępny jest także system kolorów dodatkowych Pantone - używany do drukowania kolorów i wykończeń, które w innym przypadku byłyby niemożliwe w przypadku CMYK (jasny turkus, fiolet). Często firmy będą nastawione na określony kolor brandingu, który CMYK akurat nie akceptuje wystarczająco dobrze, wtedy podajesz im cenę kolorów dodatkowych i uciekają z nogami kręcącymi się jak w kreskówkach.

System działa na zasadzie indywidualnego drukowania każdego koloru przy użyciu niestandardowych barwników i wykończeń bez mieszania ich z innymi.