Obecnie opracowuję i opracowuję drugie wydanie książki naukowej na temat rybołówstwa europejskiego i jego statusu w obecnym klimacie UE. Książka jest dwujęzyczna, a wszystkie artykuły pojawiają się zarówno w języku angielskim, jak i hiszpańskim: tekst w języku angielskim na stronach po lewej stronie, tekst w języku hiszpańskim na stronach po prawej stronie. Tekst hiszpański jest zwykle o około 25–30% dłuższy niż tekst angielski.

Pierwsze wydanie książki zostało napisane i opracowane przez hiszpańskiego projektanta, i nie sądzę, żeby mówiło zbyt wiele, że wyglądało okropnie . Nie tylko nie było siatki bazowej, tekst (zarówno w języku angielskim, jak i hiszpańskim, ale najbardziej zauważalnie w języku angielskim) został również okrutnie potraktowany, aby dopasować długość obu wersji. W tym przedsięwzięciu nic nie zostało oszczędzone: rozmiar czcionki, kerning i interlinia były raczej losowo i skrupulatnie dostosowywane w górę iw dół w stosunku do każdego akapitu (czasem nawet dla wiersza). Rezultatem był bałagan, więc postanowiłem zacząć od nowa, zachowując spójność rozmiaru czcionki, kerningu i wiodącego tekstu i po prostu znajdując równowagę różnicy wielkości, gdy teksty angielski i hiszpański mają w przybliżeniu jednakową długość.

W pierwszym wydaniu tekst hiszpański był ustawiony na inny (i raczej nieprzyjemny, trzeba powiedzieć) kolor na tekst angielski, co miało pożądany efekt dość wyraźnego rozdzielenia tych dwóch. Oczywiście, ponieważ jesteśmy przyzwyczajeni do czytania od lewej strony do prawej, potrzebna jest dość silna wskazówka wizualna, aby poinformować czytelnika, że nie powinien tego robić tutaj. Niestety fundusze na drugą edycję nie są wystarczające, aby druk w pełnym kolorze był możliwy, więc muszę iść inną drogą.

Strategia, do której do tej pory szedłem, polega na wybraniu czcionki, która ma zarówno warianty szeryfowe, jak i bezszeryfowe, i użycie jej jako wizualnej wskazówki: lewa strona / angielski w serifie, prawa strona / hiszpański w sans serif (poszedłem z Fedrą tylko dlatego, że bardzo mi się podoba i jest to dobra, czytelna czcionka, która nie jest nadużywana). Wynik wygląda mniej więcej tak (lo-res, ale masz pomysł): ¹

Obawiam się teraz, że to zróżnicowanie nie jest wystarczająco silne, aby stworzyć właściwą wizualną wskazówkę: nie rozdziela stron po lewej stronie od stron po prawej stronie tak skutecznie jak kolor, i obawiam się, że czytelnik po prostu będzie kontynuował tekst w języku angielskim automatycznie w tekście hiszpańskim i trzeba zrobić kilka podwójnych powtórzeń i cofnąć się, aby wrócić do zdania, które czytali - niezbyt optymalne dla dobrego projektu książki!

Rozważyłem kilka alternatywnych sposobów, aby uczynić wizualną wskazówkę wyraźniejszą, ale mają one raczej oczywiste wady:

• Używanie różnych czcionek. Zapewne zapewniłby wyraźniejszą wskazówkę wizualną, ale kosztem czegoś, co wydaje się niegrzeczne i hacky, i wygląda niechlujnie i mniej „pod kontrolą” (co staram się poprawić w stosunku do oryginalnego układu) - wystarczy wyobrazić sobie książkę ustaw połowę w Caslon i połowę w Avant Garde (* wzdrygnij *).
• Barwiony / szary tekst. Zdecydowanie poprawiłoby to wizualną wskazówkę, ale gdy wystarczająco przyciemnisz / wyszarzysz tekst, aby to się stało, zaczyna być na tyle lekki, że jego odczytanie może być trudne lub trudne, szczególnie jeśli książka zostanie wydrukowana jako druk cyfrowy na żądanie, a nie drukowane offsetowo.

Tak więc moje pytanie w skrócie brzmi: jakie są dobre, wypróbowane i prawdziwe metody rozbijania dwujęzycznych przepływów tekstu, które nie polegają na kolorze, nie wyglądają na bałagan i nie dają mniej czytelnego tekstu?

^{1 Tak, wiem, że marginesy wymagają pracy; Nadal nie jestem pewien, czy jestem ograniczony do tego konkretnego rozmiaru strony, czy nie, zależy to od tego, gdzie skończy się drukowanie książki.}

Tutaj w Szwajcarii jest całkiem sporo wielojęzycznych przykładów z wieloma językami na jednej stronie (nawet więcej niż dwie).

• Najbardziej różnicują się kolorem. (Nie mam żadnego przykładu, ale to naprawdę jest bardzo ładne). - Jeśli nie masz koloru jako opcji, jest to niedobór.
• Oprócz koloru wielu używa różnych pozycji dla obszaru tekstowego. W ten sposób Oko lepiej wie, od czego zacząć czytanie. - To nie działa, jeśli chcesz zaoszczędzić miejsce.

• Istnieją nawet rozwiązania, w których jeden tekst leży na głowie.

• A potem jest twoje rozwiązanie. Prawdopodobnie najbardziej subtelna wersja, a także najtrudniejsza, ponieważ musisz znaleźć tę samą linię bazową dla dwóch różnych czcionek. Jest to najłatwiejsze, jeśli masz rodzinę z wersjami Sans i Serif, dzięki czemu możesz zachować podobny kontrast. Nie użyłbym różnych ciężarów.

Podsumowując, myślę, że masz tam dobre rozwiązanie.

Można to zrobić na kilka sposobów i oczywiście zależy to od tego, jak planujesz zbudować swój układ.

italski

Częstym sposobem na to jest użycie kursywy zamiast różnych czcionek.

Niektóre kraje wolą, aby „główny język” był większy i / lub zajmował najwyższą pozycję, a inne języki były kursywą. Inne kraje muszą mieć wszystkie języki o tym samym rozmiarze i stylu, aby zapewnić uczciwość. Najlepszym sposobem, aby wiedzieć, co robić, jest rzucić okiem na projekty podobne do twoich lub broszur rządowych.

Kursywa może pomóc, jeśli Twój drugi język zajmuje więcej miejsca niż pierwszy, jak wspomniałeś w języku hiszpańskim. Wiele czcionek, takich jak Palatino lub inny serif, jest bardziej skróconych w wersji kursywowej.

Linia podziału / separacja pozioma

Często tekst nie znajduje się na różnych stronach, ale jedna na drugiej i jest oddzielony linią, a dolny język może być również pisany kursywą. Ta metoda może być przydatna w encyklopedii lub katalogach, ponieważ można używać tego samego tytułu i spisu treści dla obu języków.

2 kolumny

Czasami są to 2 kolumny. Myślę, że to jedna technika stosowana z ... biblijami lub innymi książkami religijnymi!

Do góry nogami

Jeśli układ i projekt na to pozwalają, możesz również użyć połowy broszury w jednym języku, a drugą połowę można odwrócić w innym języku. W ten sposób nie ma drugiego lub podstawowego języka, wszystko jest równe, a może być również przydatne, jeśli chcesz spersonalizować okładkę dla każdego z nich. Czytelnicy wcale nie rozpraszają się tym językiem. To może działać dobrze w przypadku broszury lub broszury, które nie wymagają tylnej okładki.

Sugeruję, abyś ostrożnie posługiwał się szarym tekstem, jeśli planujesz wydrukować go. Będziesz musiał użyć ciemnoszarego, który ma co najmniej 60-70% czarnego, w przeciwnym razie możesz zobaczyć wzór półtonów i może wyglądać prawie jak użycie zrasteryzowanego tekstu wykonanego w Photoshopie! Szary tekst na jasnej / cienkiej i małej czcionce jest złym pomysłem i musisz być ostrożny z tym offsetem.

Nie sugerowałem ci wielu opcji zmiany czcionki, ponieważ jestem „oldschoolowy” i dla mnie lepiej jest używać serif lub serif + kursywa niż sans serif, jeśli masz dużo tekstu. Wiem, że to prawdopodobnie kwestia przyzwyczajenia, ale nie chciałbym mieszać tak wielu czcionek razem. Myślę, że ten pomysł Cię nie przekonuje!

Z opublikowanych zdjęć i jeśli dotyczy to książki (i jeśli byłby to mój projekt), prawdopodobnie użyłbym tej samej czcionki dla każdego języka, ale zamiast tego pracowałbym nad układem i pozycją. Prawdopodobnie separuje tekst pionowo na tej samej stronie lub w 2 kolumnach. W przypadku katalogu wybrałbym kursywą dla języka dodatkowego.

Mam dokładnie ten sam numer - książkę z 8 rozdziałami w języku angielskim i tymi samymi 8 w języku francuskim. Liczba stron w tym momencie wynosi około 464. Zostanie to zrobione jako model do góry nogami (kanadyjski dokument rządowy) ... dość znajomy format, jak w Kanadzie.

Zaletą tego jest nie tylko to, że czyta się tylko jeden język - bez względu na to, w jaki sposób książka została otwarta - ale że całkowicie omija się cały problem angielskiego prawie zawsze zajmującego mniej miejsca niż większość innych języków. Książka może więc mieć 464 „stron”, ale część angielska będzie miała mniej niż francuska. Nie ma zatem znaczenia, ile czasu zajmuje powiedzenie tego samego w języku francuskim - hiszpańskim lub niemieckim - teksty są kompletne, mają ten sam parametr. Myślę, że każdy układ, który chce wyświetlać oba języki w tym samym czasie, szuka raczej tłumaczeń między językami niż informacji w jednym języku.