Powód trybu półdupleksu w sieci Ethernet?

Połączenia półdupleksowe były popularne w czasach Ethernet 10 Mb / si 100 Mb / s , a zgodnie ze standardami jest to dozwolone również w przypadku Ethernetu 1 Gb / s .

Czy mam rację, że obsługa trybu półdupleksu w chipsetach Ethernet była kluczowa w przypadku użycia koncentratora sieciowego (koncentrator jest wewnętrznie jednym przewodem) lub innego współdzielonego medium Ethernet (na przykład 10BASE-5)?

Czy istnieją powody dla połączeń w trybie półdupleksu w środowiskach Ethernet, w których stosuje się okablowanie typu skrętka i nie stosuje się koncentratorów?

Przyczyny istnienia półdupleksowego Ethernetu są takie, jak je rozumiesz. W rzeczywistości nastąpił ruch polegający na tym, aby nie uwzględniać półdupleksu dla 1000Base-T, ale nadal stał się standardem. W przypadku Ethernetu 10 Gb zrezygnowano z półdupleksu, więc nie ma czegoś takiego jak standard z półdupleksem 10 Gb / s.

Chyba że nadal masz koncentrator (nadal są w pobliżu) lub urządzenie, które nie obsługuje pełnego dupleksu (istnieją, szczególnie dla 10Base-T), 10Base-T lub 100Base-TX na UTP tak naprawdę nie potrzebują połowy- dupleks.

Ethernet został wyprowadzony z https://en.wikipedia.org/wiki/ALOHAnet, który korzystał z radia UHF; z natury półdupleksowy nośnik przy pracy na tej samej częstotliwości.

Wczesne sieci przewodowe korzystały z magistrali koncentrycznej aż do 1980 roku.

W przypadku częściowego uszkodzenia okablowania, półdupleks może być różnicą między wolniejszym połączeniem a połączeniem NO (do czasu usunięcia uszkodzenia).

To może być DUŻA różnica.

Przyczyną półdupleksu był koszt, początkowa sieć Ethernet 10 Meg korzystała z tego samego kabla koncentrycznego tylko z dwoma przewodnikami 10Base2 . W tamtym czasie nie wyobrażano sobie, że na tak nieekranowanym kablu można przesyłać cokolwiek tak szybko, jak 10 Mb / s.

Jeden port w przełączniku / koncentratorze może mieć 20 komputerów podłączonych szeregowo, dlatego CDMA został użyty do nasłuchiwania ruchu, rozpoczęcia wysyłania, wycofywania się w przypadkowym czasie, jeśli ktoś zaczął nadawać w tym samym wystąpieniu i wysyłał ponownie.

Jest to również powód ograniczenia długości i minimalnego rozmiaru pakietu, ponieważ przed wysłaniem ostatniego bitu trzeba było się upewnić, że ktoś na drugim końcu tego samego kabla również nie zaczął nadawać w tym samym momencie.

Ponieważ elektronika stała się szybsza i tańsza, przenieśliśmy się do Cat5, osobne kable / porty dla każdego komputera, a następnie do przełączników, w których pakiet może być przechowywany i przesyłany w obu kierunkach jednocześnie (Full Duplex)

Rich Seifert udziela odpowiedzi (dla Gigabit Ethernet) w swojej książce „Gigabit Ethernet” oraz w poście usenet :

Zacytować:

Odpowiedź jest bardziej polityczna niż techniczna. Gigabit Ethernet został opracowany pod auspicjami grupy roboczej IEEE 802.3. Z definicji sieci 802.3 muszą obejmować możliwość działania CSMA / CD. [Uwaga: Było to prawdą w momencie pisania karty Stamdard Gigabit Ethernet; tak już nie jest.] Gdyby Gigabit Ethernet oferował rozwiązanie wyłącznie w trybie pełnego dupleksu, trudno byłoby uzasadnić jego rozwój w grupie roboczej IEEE 802.3. [...]

2. Powstały standard miałby trudności z nazwaniem się „Ethernet”, ponieważ nie używałby CSMA / CD (nawet jako opcja) i nie zostałby opracowany jako część IEEE 802.3, uznanego „właściciela” nazwy Ethernet.

Czy mam rację, że obsługa trybu półdupleksu w mikroukładach Ethernetowych była kluczowa w przypadku, gdy któryś z koncentratorów sieciowych

tak

hub jest wewnętrznie pojedynczym drutem

Bardziej dokładne byłoby powiedzenie, że hub symuluje pojedynczy przewód, w rzeczywistości jest nieco bardziej skomplikowany.

czy użyto innego współdzielonego medium Ethernet (na przykład 10BASE-5)?

tak

Czy istnieją powody dla połączeń w trybie półdupleksu w środowiskach Ethernet, w których stosuje się okablowanie typu skrętka i nie stosuje się koncentratorów?

Drugi duży to stare urządzenia końcowe.

Sprzęt 10-megabitowy raczej nie obsługuje automatycznej negocjacji, więc nie można automatycznie wybrać trybu pełnego dupleksu. Możesz potencjalnie zmusić zarówno urządzenie, jak i port przełączania do trybu pełnego dupleksu, ale w ten sposób ryzykujesz niedopasowanie dupleksu, które dzieje się na drodze, więc zwykle jest to więcej kłopotów niż jest to warte.