Jak mam obchodzić się z moim przybranym synem, mówiąc, że nie jest moim „prawdziwym” dzieckiem?

Mam przybranego syna, który dziś głośno i dość poważnie ogłosił, że nie jest moim prawdziwym dzieckiem. Mieszka z nami od ponad roku i najprawdopodobniej go adoptujemy, po tym, jak założyliśmy dokumenty. Zwykle nie dbam o to, czy mówi o swoich urodzonych rodzicach, czy też woła mnie po imieniu, ale z jakiegoś powodu to mnie dzisiaj niepokoiło. Dzięki!

Nie martw się o to. To jest naprawdę częste zachowanie przybranych dzieci. Oto kilka z wielu powodów:

• Przybrane dzieci nie zawsze są pewne, gdzie stoją w rodzinie zastępczej. Może po prostu pomyślał, że nazwanie cię swoją „prawdziwą” rodziną byłoby zbyt wiele wolności.

• Niektóre przybrane dzieci wciąż mają nadzieję, że ich rodzący rodzice pojawią się zdolni i chętni się nimi opiekować. Nazywanie go swoją „prawdziwą” rodziną może dla niego oznaczać rezygnację z tej nadziei.

• Niektóre przybrane dzieci uważają, że przyznanie ci tego statusu jest nielojalne wobec ich rodziny.

• Niektóre przybrane dzieci nie rozumieją, że w ogóle miałbyś do tego jakieś przeczucie, i starają się być precyzyjni.

• Niektóre przybrane dzieci zostały na tyle rzucone, że mają ochotę nazwać cię swoją „prawdziwą” rodziną przedwcześnie, by wykorzystać każdą szansę na adopcję.

Lub może to być dowolna liczba innych rzeczy. Nie przejmuj się. :)