Jak badacie, co się dzieje w klasie przedszkolnej?

Dla niektórych zdumiewające wydaje się, że nauczyciel przedszkola mający tak niezwykłą kontrolę nad 20 dziećmi.

Ale nie rozumie tego bez robienia czegoś . A dzieci nie zawsze mówią wam, jakie niesprawiedliwości miały miejsce w ciągu dnia, nawet jeśli je o to poprosicie.

Teraz dziecko nie chce chodzić do szkoły. 1-2 godziny płaczu rano. Kiedy go pytasz, mówi: „trwa to długo, długo, długo”.

To jest nudne.

Ale wygląda na to, że to coś więcej. Podejrzewaliśmy zastraszanie, ale odpowiedzi na pytania typu „z kim lubisz się bawić i dlaczego?” i „z kim nie lubisz się bawić i dlaczego?” mają odpowiedzi takie jak „Lloyd”, nie wydają się wskazywać na zastraszanie.

Dlatego zakładaliśmy, że ma to związek z innymi dziećmi. Ale dzieci chyba się nie znęcają. Pewnego razu jeden z nas obserwował działalność naukową prowadzoną przez nauczyciela, obserwowaliśmy bardzo posłuszne, dobrze wychowane dzieci, które poszły i usiadły na dywanie, gdy im powiedziano, położyły ręce na głowie, gdy im powiedziano, i zjadły obiady, gdy im powiedziano i nie rozmawiać ani kontaktować się ze sobą znacznie w ogóle . Jak małe roboty.

Co jeśli podejrzewasz, że taktyka nauczyciela polegająca na przejęciu kontroli jest surowa i krzywdzi twoje dziecko psychicznie?

Jak badacie, co się dzieje?

Zdecydowanie zgadzam się, że potrzebne są badania.

Najpierw porozmawiaj z nauczycielem. Porozmawiaj z nią o jej stylu nauczania, ale w tym momencie roku jest już trochę za późno, więc może powiedz jej, dlaczego ONA uważa, że ​​twoje dziecko nie lubi szkoły. Odpowiedź powinna być bardzo wymowna.

Po drugie, porozmawiaj z innymi rodzicami. Nie oskarżaj nauczyciela, po prostu mów o tym, czy ich dziecko jest szczęśliwe w szkole i jakie historie słyszą o szkole od swoich dzieci. Niektóre dzieci są lepszymi reporterami, więc możesz dostać raporty od innych uczniów w klasie.

Po trzecie, porozmawiaj ze swoim dzieckiem. Nie wygląda na to, że twój syn może ci wiele powiedzieć, ale spróbuj grać w szkole, czyniąc go nauczycielem. Udawaj, że jesteś studentem wraz z grupą lalek. Zobacz co robi. Kilka razy w tej grze może ci coś powiedzieć i da mu poczucie wzmocnienia, jeśli chodzi o szkołę.

Następnie połącz informacje, a ty i twoja żona powinniście mieć możliwość świadomej dyskusji na temat tego, co robić.

Hmmm, trudny. Trudno jest dojść do jakichkolwiek uzasadnionych wniosków bez większej ilości badań i dowodów. Na początek muszę zauważyć, że możliwe jest utrzymanie kontroli nad 20 lub nawet większą liczbą dzieci bez złych metod. Jednak wymaga to dużo energii, dużego doświadczenia i czasu. I nie zawsze jest to surowe. Dobry nauczyciel wie, kiedy tymczasowo zostawić dzieciom więcej swobody.

Co chciałbym zrobić, to:

• Chociaż to, co przedstawiacie, brzmi trochę niepokojąco, jedna sprawa niczego nie dowodzi. Są dni, w których dzieci po prostu są spokojniejsze, bez względu na to, co robi nauczyciel lub rodzic (tak jak są dni, kiedy są jak stado dzikich kotów, niezależnie od tego, co robi nauczyciel lub rodzic). Obserwuj życie w grupie przedszkolnej tak często, jak to możliwe, przez dłuższy czas, aby uzyskać bardziej zrównoważoną wiedzę. W szczególności obserwuj, jak dzieci zachowują się z nauczycielem. Czy podchodzą do niego swobodnie i szczęśliwie, czy wyrażają wobec niego prawdziwą miłość? Czy raczej raczej się go boją / unikają?
• Porozmawiaj z innymi rodzicami (także z rodzicami starszych dzieci, które już opuściły szkołę) o ich doświadczeniach i uczuciach.
• Zapytaj nauczyciela o to, w jaki sposób radzi sobie z konfliktami, trzyma dzieci na dystans lub rozwiązuje małe codzienne problemy. Nie wyrażaj opinii, po prostu słuchaj. Jeśli jest otwarta na temat swoich poglądów i metod (surowego traktowania dzieci itp.), Wkrótce usłyszysz wystarczająco dużo. Jeśli coś ukrywa, najprawdopodobniej po pewnym czasie to wyczujesz. Jeśli ona jest prawdziwa, to też poczujecie.
• Dzieci w tym wieku zazwyczaj nie są w stanie otwarcie wyrazić swoich uczuć werbalnie. Jednak ich rysunki i gry, w które grają, mogą wiele ujawnić. Zwłaszcza jeśli zauważysz wyraźną zmianę nastroju i / lub tematu, w porównaniu do kilku miesięcy wcześniej.

Jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, co dzieje się w klasie dla dowolnej klasy, musisz tam być, a nie tylko raz czy dwa. Zgłaszaj się na ochotnika, aby pomóc w przygotowaniu materiałów, a nawet czytaniu dzieciom. Pamiętaj, aby nie ingerować i nie szpiegować. Widok dzieci jest bardzo otwarty, gdy nauczyciel je widzi, a czasami, gdy nauczyciel nie widzi, kiedy jego / jej plecy są odwrócone.

Tak, ważne jest, aby porozmawiać z nauczycielem o swoich obawach. Zrobiłbym to po zgłoszeniu się na ochotnika, gdy masz pewność, że obawy twojego dziecka są uzasadnione. Bądź ostrożny, jak broszura temat. Większość nauczycieli jest bardzo dobrze przygotowana i wie, że mogliby wykonać lepszą pracę w różnych okolicznościach (np. Kilku uczniów, asystenta, więcej zasobów itp.). Jeśli naprawdę masz wątpliwości, dyrektor musi być zaangażowany.

Uważaj, jak rozmawiasz z innymi rodzicami. Chociaż możesz chcieć potwierdzić swoje podejrzenia, ważne jest, aby nie sadzić czegoś, czego tam nie ma. Bycie nauczycielem jest trudne, ponieważ jest dwóch (lub więcej) odbiorców do uspokojenia: uczniowie i rodzice. Edukacja to wysiłek zespołu. Twoim zadaniem jako rodzica jest dbanie o swoje dziecko i w razie potrzeby zgłaszanie wątpliwości.

Zapewniamy również, że należy się tym zająć wcześniej niż później. Dzieci spędzą dużo czasu w szkole. Ważne jest, aby ich wczesne doświadczenia były pozytywne.