Jak sprawić, by mój kot się mnie nie bał?

Niedawno dostaliśmy 8-miesięcznego kota od hodowcy, który do tej pory żył w klatce z resztą miotu. Podróż samochodem do domu trwała około godziny i cały czas trzymałem dłoń w bagażniku i gładziłem ją delikatnie. Wydawało się, że wcale się nie boi i nie podjęła próby opuszczenia przewoźnika.

Kiedy dotarliśmy do naszego mieszkania, popełniłem błąd, nie ograniczając jej do jednego pokoju i myślę, że trochę się zdezorientowała. Przez dłuższy czas po prostu siedziała w nosidełku i się nie ruszała. Byłem w stanie ją podnieść i trzymać bez widocznego problemu.

Tej nocy sikała i kupowała na kanapie :-( Postanowiliśmy więc zamknąć ją w kuchni ze wszystkim, czego potrzebowała. Nie było jednak możliwe, aby zbliżyć się do niej i zabrać ją do kuchni. Próbowaliśmy ją dwa razy i podniosłem ją, ale to skończyło się na tym, że moje ręce były całkowicie porysowane, a ona chowała się pod kanapą. Moja żona i ja zaczęliśmy być trochę zdesperowani.

W końcu udało nam się „zaprowadzić” ją do kuchni bez zbytniego zbliżania się. Myślę jednak, że nieudane próby „jej złapania” spowodowały u niej traumę i sprawiły, że naprawdę się nas boi.

Najwyraźniej spędziła kilka dni w kuchni. Dobrze jadła i robiła swoje interesy na kuwecie, ale zawsze biegała i chowała się, gdy ktokolwiek z nas wszedł do kuchni. Po tygodniu w kuchni (i po dokładnym wyczyszczeniu sofy!) Pozwoliliśmy jej wędrować po dość dużym salonie / jadalni. Wydaje się, że wszystko z nią w porządku (i nie sikała tam, gdzie nie powinna). Udało nam się także grać z nią kijem z piórami na końcu, ale gdy tylko się zbliży, ucieka. Pogłaskanie jej jest prawie niemożliwe.

Co możemy zrobić, żeby przestała się nas bać? Jest cudowną kotką i po prostu chcę, żeby mruczała mi na kolanach, gdy oglądam telewizję, i wygląda na to, że tak się nigdy nie stanie.

OBSERWUJ: około 3 tygodnie po zadaniu tego pytania, bez żadnego z nas w szczególności, ignorując kota i próbując nie wchodzić mu w drogę, stopniowo stawała się coraz bardziej przyjazna do tego stopnia, że ​​teraz zawsze podąża za nami dookoła domu i będą mruczeć bez końca, gdy będziemy ją głaskać. Teraz wcale się nas nie boi. Myślę, że tak naprawdę to tylko kwestia czasu!

To zajmie czas.

Nie wiem, jak długo już ją posiadasz, ale z mojego doświadczenia wynika, że ​​związek może zająć dużo czasu.

Aby stworzyć tę więź, której szukasz, nie spiesz się. Nigdy jej nie ścigaj, nigdy nie trzymaj, gdy nie chce, i nigdy nie wykonuj gwałtownych ruchów, gdy jesteś blisko niej. To tylko sprawiłoby, że bardziej się ciebie boi.

Zamiast tego usiądź obok niej, z jej codziennym jedzeniem, smakołykami lub zabawkami, poczekaj, aż sama przyjdzie zjeść lub się zabawić. Musi zrozumieć, że nie jesteś zagrożeniem. Po prostu trzymaj rękę w jej kierunku, bez ruchu. W końcu przyjdzie pocierać głowę dłonią. Działa to ze 100% kotów, które poznałem :)

Delikatna rozmowa z nią również pomaga. Spróbuj nazywać ją po imieniu, gdy będziesz czekać z jedzeniem / zabawkami. Powinna nauczyć się, że nie oznacza to dla niej krzywdy.

Niedawno dostaliśmy 8-miesięcznego kota od hodowcy, który do tej pory żył w klatce z resztą miotu.

Jeśli hodowca nie dołoży odpowiednich starań, aby uspołecznić kota z różnymi ludźmi w ciągu pierwszych kilku tygodni, straciłeś już najlepszą okazję do uspołecznienia swojego kota.

Nie oczekuj, że wszystkie koty będą zachowywać się zgodnie z Twoim ideałem. Mam kilka kotów i wszystkie są różne. Niektóre są bardziej „zdystansowane” i nigdy nie siedzą na kolanach. Nauczyłem się tym bardziej doceniać czasy, gdy taki kot siedział w pobliżu przez chwilę i mruczał cicho, gdy pocierałem jego głowę. (W jednym przypadku mruczenie kota było zwykle niesłyszalne, chyba że przycisnęłam ucho do jego piersi).

Uważam, że najlepszym podejściem jest bycie cierpliwym, łagodnym, nieszkodliwym, wytrwałym i konsekwentnym. Nie oczekuj zbyt wiele. Jeśli kot toleruje przebywanie w twojej obecności, jest to wygrana. Zrobiłbym to krok po kroku i byłbym przygotowany na pracę nad nim przez miesiące lub lata, jeśli to konieczne.

W miarę starzenia się kotów staje się mniej aktywny na zewnątrz (jeśli jest to dozwolone) i może stać się bardziej spokojny. Ale koty są bardzo różne i niektóre z nich nigdy nie mogą zostać kotami.

Zobacz socjalizację kociąt

Doświadczenia kociąt w ciągu pierwszych dwóch miesięcy życia są ważne dla wpływania na ich zachowanie aż do dorosłości. W tym wczesnym okresie, zwanym często „okresem socjalizacji”, kocięta dowiadują się, jakie aspekty ich środowiska są „normalne” i „bezpieczne”, dzięki czemu wszystko, co napotkają w tym okresie, zostanie prawdopodobnie zaakceptowane jako coś „w porządku” ' później w życiu. Zazwyczaj dzieje się tak w bezpiecznym środowisku rdzenia gniazda i jego bezpośredniego sąsiedztwa. Podobnie, wszystko, czego nie napotkają w tym okresie, może znacznie bardziej wywołać reakcję strachu w wieku dorosłym.

Badania wykazały, że okres socjalizacji u kotów został zidentyfikowany jako wiek od dwóch do siedmiu tygodni. W tym czasie mózg i układ sensoryczny kota wciąż się rozwijają, a napotkane bodźce wpływają na przebieg tego rozwoju.

Ponieważ koty nie mają wbudowanej „potrzeby” przebywania z ludźmi - tolerancja i chęć przebywania w towarzystwie ludzi to wyuczone zachowanie - wczesne obchodzenie się przez różne osoby w tym czasie jest niezbędne w celu uspołecznienia kociąt z ludźmi. Reakcja na reakcję strachu lub unikanie zagrożenia występuje u kociąt w ciągu sześciu tygodni. Niezwykle trudno jest spotkać się z osobami, które nie miały kontaktu z ludźmi po odstawieniu od piersi i prawie niemożliwe po osiągnięciu dojrzałości płciowej.

Myślę, że nieudane próby „złapania” ją spowodowały uraz i sprawiły, że naprawdę się nas boi.

Ja też. Ścigając kota lub próbując go złapać, zwłaszcza zanim się zorientuje, zaczyna się od niewłaściwej stopy. Masz teraz trochę pracy do odzyskania zaufania.

Zamiast „zapędzać” kota do kuchni lub gdziekolwiek indziej, możesz użyć instynktu gonitwy, aby zwabić go tam, gdzie chcesz. Różnica jest ogromna. Kot, który goni, jest skupiony i nie martwi się niczym innym, kot, który jest ścigany, kojarzy ten fakt z całym swoim obecnym otoczeniem. Staje się bardzo świadomy, gdy ponownie napotyka tę samą kombinację czynników środowiskowych. Ten pokój! Ci ludzie! Te dźwięki! KŁOPOT!

Powolne lekarstwo zostało już omówione przez innych.

To jest młody kot, a szybkim krokiem naprzód jest poznanie warunkowania wyłącznie operantem zależnym od nagrody (a raczej jego odgałęzienia, treningu kliknięć).

Możesz wpływać na zachowanie młodego kota w ciągu kilku minut, pod warunkiem, że rozumiesz, co robisz, a twój czas jest dobry. Przykład: Możliwe jest nauczenie kota piątki w ciągu około pół tuzina dziesięciominutowych sesji (mówię z doświadczenia). Zajmując jego umysł, przestajesz martwić się o przerażające bodźce i możesz nauczyć go skakania na krzesło lub kolana. To jednak wyzwanie. Uczenie się, jak być szybkim i skutecznym trenerem klikerów, wymaga cierpliwości, myśli, wglądu i cierpliwości (och i cierpliwości).

Jeśli szukasz w Internecie „szkolenia z klikaniem kota”, znajdziesz wiele informacji. Karen Pryor jest pionierem szkolenia z klikerów i jest doskonała. Spróbuj obejrzeć filmy z YouTube.

Jeśli zrobisz to dobrze, możesz rehabilitować zwierzę w ciągu tygodnia lub nawet dnia, w którym w innym przypadku może to zająć miesiące. Po zdobyciu talentu jest fajnie i satysfakcjonująco.

Pamiętaj, że nieśmiałego kota można wytrenować za pomocą wskaźnika laserowego jako zabawki pościgowej. Jeśli zrobisz to dobrze, kot nawet nie zda sobie sprawy, że go trenujesz. Trenujesz kota, aby przychodził do ciebie zamiast na odwrót. Zapomni, że tam jesteś, dopóki nie zorientuje się, że siedzi już na twoich kolanach.

W każdym razie powodzenia!

https://www.youtube.com/watch?v=O6wgbCmaD8o

Metoda, którą znalazłem, która działa z wszystkimi kotami - nawet zdziczałymi - wymaga czasu i cierpliwości z twojej strony (moim ostatnim sukcesem jest 13-tygodniowa kotka, która nigdy nie była poza jej miejscem urodzenia, kiedy ją zabrałem dom - chociaż dość dobrze się uspołeczniła).

• Zacznij od siedzenia na podłodze w pobliżu jedzenia lub przysmaku lub zabawki. Mów do niej cicho i delikatnie, ale nie próbuj na początku dotykać (chyba że gdzieś utknie gdzieś i będzie wołał o ratunek, a potem ją uratujesz, pogłaszcz ją, dopóki nie zacznie się wiercić i delikatnie puść).
• Stopniowo zbliżaj się do jej jedzenia / przekąski / zabawki, aż znajdzie się tuż obok ciebie. Głaskanie jej powinno być kojarzone z dobrymi rzeczami.
• Upewnij się, że poruszasz się powoli, gdy wyciągasz do niej rękę. Jesteśmy o wiele więksi od nich i dopóki nie zdadzą sobie sprawy, że gigant jest bezpieczny, mogą być dość płochliwi. Może to pomóc, jeśli twoja ręka pachnie czymś, co lubi (uwaga - jeśli masz na dłoni zapach kocimiętki lub ryby, może się okazać, że próbuje ją zjeść).
• Pomaga również złapanie jej oczu, a następnie powolne zamykanie i otwieranie oczu - powolne mrugnięcie to sygnał kota „Nie jestem twoim wrogiem” (przepraszam, nie pamiętam odniesienia).
• Spodziewaj się, że pozostanie przez chwilę płochliwa, szczególnie gdy wstajesz i spacerujesz. To stopniowo się uspokoi.

Najpierw będziesz musiał spędzić dużo czasu na podłodze - spędziłem większą część trzech dni, głównie siedząc na podłodze w pokoju, w którym uwięziłem kotka, pozwalając jej przyzwyczaić się do bycia tam i rozmawiania z nią . Pomaga - zaufaj mi w tym - jeśli wybrane miejsce nie znajduje się w pobliżu ściółki i nie został użyty przez innego kota do ukrycia myszy, którą złapał kilka miesięcy temu! (Pokonaliśmy ten mały problem - EW).

Dla mnie brzmi to tak, jakbyś był na dobrej drodze. Ona je, bawi się i korzysta z kuwety. Oprócz niektórych snuggli od czasu do czasu nie ma o wiele więcej rzeczy, o które można prosić kota (nie żebyś je dostał, nawet gdybyś to zrobił; p).

Myślę, że robisz wszystko dobrze i brzmi jak robisz postępy. To powolny postęp, ale jest dobry i to się liczy. Ona potrzebuje tylko trochę czasu. Z jej punktu widzenia jesteście tymi szalonymi istotami, które zabrały ją z jej rodziny, zabrały ją do dużego dziwnego miejsca, które początkowo nie miało oczywistego / znanego miejsca do korzystania z łazienki i miało kilka dramatycznych incydentów z nieuzasadnionym kontaktem. W porządku. Koty są odporne; wybredne dupki, ale odporne. Widzisz to teraz, gdy zaczyna się otwierać.

Tak długo, jak pozwolisz jej być, i będziesz nadal z nią współdziałać tak, jak byłeś, w końcu dowie się, że nie jesteś typem „obcego niebezpieczeństwa” i będzie cię rozgrzewać. Nie podchodź do niej z góry i zawsze wyciągaj rękę pod jej poziom oczu. Spójrz na nią łagodnymi / sennymi oczami, aby pokazać, że nie jesteś podekscytowany i jesteś przyjacielem. To jest jak pocałunek kota lub uścisk dłoni. Po prostu delikatnie zamknij oczy. Jeśli ona ci to zrobi, jesteś w dobrym miejscu w jej książce. Próba przybliżenia jej do siebie przysmakami może również zadziałać. Jeśli może zbliżyć się do ciebie i nie mieć żadnych incydentów, dowie się, że możesz być obok ciebie (a czasem pyszny!) Po prostu nie próbuj dotykać ani nic. Po prostu umieść ją w odległości kilku stóp / cali od części ciała i nazwij to sukcesem. Zostań tam, dopóki ona Zostanę obok ciebie. W końcu zbliżasz rękę do niektórych zwierząt.

Pierwszym kontaktem, którego możesz się spodziewać, jest pocieranie policzków dłonią. Więc może możesz przejść do zwierząt domowych, jeśli głowa wbije ci się w rękę, mówiąc, że chce więcej. Po prostu boi się, że znów ją złapiesz, więc zawsze pozwól jej zobaczyć twoje ręce i nie wyglądaj, jakbyś ją złapał. Nie zakradaj się do niej ani nie zakradaj się do niej, jeśli jest w innym pokoju. Może pomyśleć, że ją prześladujesz. Po prostu rób swoje, jakbyś nie przejmował się jej obecnością, ale jesteś jej świadomy. Ona jest teraz twoją współlokatorką. Możesz poinformować ją, że idziesz, cicho ogłaszając się. Może spróbuj trochę na nią miauczeć. Koty miauczą tylko u ludzi, więc jest to sposób na przełamanie lodów w sposób, który może zrozumieć. W końcu nauczysz się nawzajem miauczenia i ich znaczenia.

Mieliśmy dzikiego kota, prawdopodobnie około 6-miesięcznego, który przyszedł do naszego mieszkania pewnej nocy. Uszy miała ugryzione w pchły i była trochę mangi, więc daliśmy jej kąpiel, której wcale jej się nie podobało. Wytarliśmy ją ręcznikiem, ale walczyła, po prostu daliśmy jej tuńczyka i włożyliśmy z powrotem na zewnątrz w pudełku z kawałkiem koca, który prawdopodobnie nigdy więcej jej nie zobaczy. Zgodziliśmy się, że jeśli będzie tam następnego dnia, przyprowadzimy ją do rodziny. Była tam, więc wiedzieliśmy, że nie ma domu / miejsca do spania, ale kilka pierwszych dni / tygodni było nieco niezręcznych, ponieważ była bardzo wystraszoną kotką prawie dokładnie tak, jak to opisujesz.

Teraz, 10 lat później, nadal jest nieco ostrożna w stosunku do obcych, ale czuje się bardzo dobrze z moją żoną i ze mną, a nawet niektórymi z naszych bliskich przyjaciół. Śpi z nami prawie każdej nocy i podbiega do drzwi, aby nas powitać, kiedy wrócimy do domu. Jest dla ciebie nadzieja.

Tylko nie pozwól jej jeszcze wyjść na zewnątrz. Ucieknie.

Nie spiesz się. Mam zdziczałą mamę, którą mogłem dotknąć tylko raz od ponad 3 lat, a ona była wtedy w znieczuleniu, żeby się wtedy popsuć. Mamy rutynę, podczas której ona będzie siedzieć po drugiej stronie pokoju i patrzeć, kiedy będzie wiedziała, że ​​czas na karmienie. Czasami teraz nawet poczuje zapach mojej dłoni, gdy odkładam jedzenie. Staram się siedzieć z nią i oglądać telewizję lub w inny sposób skupiać się na czymś innym, aby mogła mnie oglądać, NIE skupiając na niej całej mojej uwagi. Jest także wielką fanką tych zabawek typu „pióro na sznurku na końcu patyka”, które pozwalają jej trzymać się z daleka, aby czuć się bezpiecznie, ale nadal pozwalają nam na interakcję (zabawę!) Ze sobą. Kolejnym, który uważam za pomocny, jest spanie w jej „bezpiecznym” pokoju. Zazwyczaj ja' Budzę się i widzę, że spogląda za krawędź łóżka / kanapy, zaledwie kilka cali od mojej twarzy. Moja sprawa jest trochę ekstremalna (złapana na dziko w nieprzyjaznym obszarze po co najmniej jednym miocie i myślę, że wciąż obwinia mnie za znalezienie domów dla jej ostatniego miotu, gdy są wystarczająco duże), ale twoja sprawa nie brzmi tak źle. Wygląda na to, że jest trochę za wcześnie, aby się martwić; przeprowadzka do nowego domu z nowymi ludźmi jest bardzo przyzwyczajona i zajmie jej trochę czasu, aby poczuć się komfortowo ... prawdopodobnie dłużej, jeśli zbyt mocno ją popchniesz. jest zbyt wcześnie, aby się martwić; przeprowadzka do nowego domu z nowymi ludźmi jest bardzo przyzwyczajona i zajmie jej trochę czasu, aby poczuć się komfortowo ... prawdopodobnie dłużej, jeśli zbyt mocno ją popchniesz. jest zbyt wcześnie, aby się martwić; przeprowadzka do nowego domu z nowymi ludźmi jest bardzo przyzwyczajona i zajmie jej trochę czasu, aby poczuć się komfortowo ... prawdopodobnie dłużej, jeśli zbyt mocno ją popchniesz.

Aha, i tylko dlatego, że nie widziałem, żeby ktoś to powiedział: Proszę, nie wspieraj hodowców. W lokalnych schroniskach jest mnóstwo kotów (i psów), które desperacko potrzebują kochających domów. Nie wskazuję na ciebie palcami, OP, ponieważ nie wiem, czy masz specjalne potrzeby (np. Hipoalergiczne), ale chciałem tylko o tym wspomnieć.

Powodzenia z nowym kotkiem!

Musisz zaakceptować fakt, że jest żywą istotą, a nie zabawką na kolanach, a jeśli zdecyduje się nigdy nim nie być, również to zaakceptujesz. Oczekiwanie, że kot dostosuje się do twoich ideałów, zwykle nie idzie najlepiej. Jak wspomniano w innych odpowiedziach, nie rób nic groźnego. Częste mruganie (i przez cały czas trzymanie zamkniętych oczu), mówienie łagodnym tonem pozytywnym, nie podnoszenie rąk nad kota, przyczynia się do uniknięcia większych szkód w twoim związku z nią. Próbując ją złapać, krzyczeć na nią, nagłe głośne odgłosy robią coś wręcz przeciwnego.

Podczas zabawy z moimi kotami dbam o to, aby regularnie łapały przez chwilę to, za czym gonią (np. Kot ściga trzymany przeze mnie kij, a następnie przesunę go wokół niej kilka razy, a następnie pozwolę jej złapać to, że nie „wygrywanie” w grach jest przygnębiające dla kotów, tak jak dla dzieci). Wykorzystuję moment, w którym trzymają się swojej modlitwy, jako okazję do pogłaskania kota / głaskania kota w sposób, który nie zakłóca ich radości, a jednocześnie chwali ją werbalnie. Chwała, smakołyki, zaakceptowane pieszczoty pomagają w związaniu się.

Dawanie jej jedzenia „osobiście” i rozmawianie z nią podczas jedzenia (ponownie upewniając się, że nie jest groźne, ponieważ koty muszą szczególnie uważać na swoje otoczenie podczas jedzenia ...) również działa dla mnie.

Mamy koty od około 15 lat. Dwa były dzikie. Zajęło to ponad 6 miesięcy i jeden poważny kęs, aby pozwolić im się uspokoić. Teraz jeden z nich uderza mnie głową, kiedy przechodzę i czasami śpi ze mną w nocy. Nadal unika mnie w nowych sytuacjach, na przykład kiedy wpuszczamy go do nowego pokoju. Zajęło to kilka tygodni, zanim zachował się normalnie. Wciąż ma dziwactwa i momenty, kiedy zachowuje się bardzo przestraszony, ale jest bardzo interesujący i zaskakuje mnie nowymi sposobami okazywania uczuć.

Kolejny z naszych kotów pochodził z normalnego wychowania i wcale się mnie nie boi, ale nigdy nie okazywał uczuć, wydaje się być zainteresowany jedzeniem, ale jest bardzo przywiązany do innych kotów.

Moim powodem opublikowania tego jest to, że imo, każdy kot może być inny, a Twój kotek może nigdy się całkowicie nie przystosować, ale jeśli tak się stanie, to jest to warte wysiłku i cierpliwości. Mój weterynarz nie wierzy, że był kiedykolwiek dziki. Chciałbym mieć wideo.

(Przykro mi to mówić, że drugi kot, który był zdziczały i prawie identyczny z naszym żywym kotkiem, zmarł z powodu infekcji dróg oddechowych) Był również oswojony po miesiącach i nie zawahałbym się przyjąć innego kota, który jest zdziczały, chociaż może nie może być zastąpiony.

Kiedy dotarliśmy do naszego mieszkania, popełniłem błąd, nie ograniczając jej do jednego pokoju i myślę, że trochę się zdezorientowała.

Mimo to myślę, że jesteś na dobrej drodze do szczęśliwego kociaka. Jedną rzeczą, o której musisz pamiętać, jest to, że była z rodziną przez okres do ośmiu miesięcy, a potem nagle była z tobą i była daleko od domu. Prawdopodobnie wyczuwa, że ​​nie chcesz jej skrzywdzić, ale nie jest pewna. Używanie kanapy jako kuwety tej nocy najprawdopodobniej sprawiło, że jej otoczenie pachniało jak ona. Gdybyś zamknął ją w wolnej sypialni, łazience lub dużym nosidełku, najprawdopodobniej zrobiłaby to samo.

Popełniłem błąd, „pasterstwo” moich dwóch dzikich kociąt, gdy były one dziećmi. Musiałem zabrać ich do nosidełka, aby zabrali ich do weterynarza, aby mogli zostać spryskani i wykastrowani (jeden to mężczyzna, drugi to kobieta) i wiem, że wystraszyłem ich. Mają teraz pięć lat i wszystko w porządku. Wiecej o tym za chwile.

To, co powiedzieli inni, to świetna rada i nie mogę nic więcej dodać. Myślę, że to świetny znak, że używa kuwety, dobrze je i pije, i zaczyna się z tobą bawić, co jest ogromne!

Gdybym był tobą, zrobiłbym to:

Ignoruj ​​ją. Złóż pranie w salonie, wykonując delikatne ruchy (bez pękania ręczników i pościeli), śpiewaj z radiem, ręcznie myj podłogi, rozkładaj się na kanapie, surfuj po Internecie. Zasadniczo, po prostu rób to, co robisz i pozwól jej zobaczyć, co robisz. Wszystko, co wiedziała, zanim byłaś jej rodziną. Jesteś teraz jej rodziną, a ponieważ nie możesz z nią rozmawiać, musisz to pokazać swoimi działaniami.

Pozwól jej przyjść do ciebie. Usiądź na podłodze i oglądaj telewizję. Pozwól jej przyjść do ciebie, umieszczając pióra na zabawce kija (przypuszczam, że pióra są na sznurku przymocowanym do kija) zabawce na ziemi, z sznurkiem ułożonym tak, aby był z dala od ciebie. Delikatnie odciągnij go, aż zacznie grać. Może wypróbuj wskaźnik laserowy - uważaj, aby nie błyszczeć jej w oczach, i pozwól czerwonej kropce spaść na zabawkę, aby miała coś do „złapania” pod koniec gry. Moja zdziczała kotka uwielbiała bawić się od razu, ale jej brat zamarzł na widok pióra lecącego nad nim kija, a potem uciekł. Teraz gra chętnie i zawsze łapie pióro.

Wypróbuj rozwiązanie homeopatyczne. Jest to dyskusyjne, ale istnieje produkt o nazwie Rescue Remedy, który możesz wypróbować. Lub linia Jackson Galaxy, Spirit Essences, które są esencjami kwiatowymi. Produkty Jacksona są naprawdę dobre. Użyłem ich z dobrymi wynikami i są tworzone zgodnie z potrzebą zwierzęcia. Jest nawet jeden dla dzikich kotów!

To zajmie trochę czasu, ale myślę, że się do ciebie rozgrzeje. Myślę, że w końcu możesz mieć tego kota mruczącego na kolanach podczas oglądania telewizji. Moja dzika kotka śpi na moich kolanach, pisząc to. Wszystko zależy od niej. Moja kotka nie pozwoli nikomu oprócz mnie w jej pobliżu, podczas gdy jej brat jest chłodny jak ogórek z prawie wszystkimi. Żaden nie pozwoli mi ich podnieść, ale będą leżeć na moich kolanach lub brzuchu.

Upewnij się, że ma dużo kotów. Lub, jak mówi Jackson Galaxy, Catify your home. Upewnij się, że ma kocie drzewa, a nawet półki na twoich ścianach, aby mogła wstać wysoko, jak chce. Upewnij się, że ma miejsce, w którym będzie mogła się wycofać, gdy będzie to dla niej zbyt przytłaczające. Spróbuj zaprosić ludzi w małych ilościach, aby przywykła do towarzystwa. Czy myślałeś o drugim kocie lub kociaku jako przyjacielu? Może sprawić, że będzie jej wygodniej, jeśli będzie sama przez dłuższy czas. Najlepszym pomysłem byłoby rodzeństwo, ponieważ mieszanie dziwnych kotów może być trudne. Nie jest to niemożliwe, ale może być trudne, lub możesz mieć szczęście i zdobyć kota, który kocha każdego przybysza i odwrotnie.

Jeśli nie zostanie spryskana, możesz to zrobić tak szybko, jak to możliwe. To sprawi, że będzie mniej nastrojowa i zachowa zdrowie. Kiedy zabierasz ją do weterynarza, możesz chcieć ją zabezpieczyć, jeśli tylko (zakaz Nieba) kiedykolwiek się uwolni. Nie oszukuj jej. Żaden z moich kotów nie został zdelegalizowany i nigdy nie użyły na mnie swoich pazurów, jeśli były na mnie zdenerwowane, jeśli zabawa została trochę porwana lub przypadkowo (mój kocur wskoczył mi na ramiona i poślizgnął się, drapiąc moje ramię, gdy on próbował się wyprostować). Jest to również środek bezpieczeństwa dla niej na wypadek, gdyby kiedykolwiek się wydostała.

Na wszelki wypadek miej tę witrynę pod ręką. www.catsinthebag.org Ma wspaniałe wskazówki na temat wyszukiwania zagubionych kotów na podstawie ich pochodzenia (tylko w pomieszczeniu, w pomieszczeniu / na zewnątrz, wcześniej zdziczałe).

Życzę tobie i twojemu kotkowi wszystkiego najlepszego! Myślę, że ma z tobą wspaniały dom.

Bardzo ważna kwestia (aby nie odbierać wszystkich innych wspaniałych odpowiedzi): Zapewnij wysokie miejsce, na którym będzie mogła wspiąć się na górę. Koty uwielbiają wysokie miejsca, szczególnie jeśli nie czują się całkowicie bezpieczne. „Drapak” to wspaniała inwestycja - możesz na niego posypać kocimiętkę, aby zwiększyć jej początkowe zainteresowanie. Jeszcze lepiej, jeśli jest sposób, by mogła przejść z jednego wysokiego miejsca do drugiego w pokoju, na przykład ze szczytu drzewa kota na szczyt pobliskiej półki z książkami.

Aha, a jeśli dostaniesz wskaźnik laserowy, zdobądź najsłabszy, jaki możesz znaleźć. I nawet wtedy uważaj, aby trzymać go z dala od oczu kota.

To takie proste. Idź do apteki i kup walerianę, pozwól jej powąchać. W przypadku niektórych kotów kocimiętka może działać i srebrne gałązki winorośli. Spróbuj tego, co działa na twoim. Z czasem wszystkie koty się pojawią, bądź delikatny, a kiedy będziesz musiał się z nią obchodzić, pozwól jej wcześniej powąchać swoją ulubioną roślinę.

Sprawdź google / youtube, aby uzyskać dodatkowe informacje.

EDYCJA: Istnieje wiele roślin, które wpływają na koty, od skromnego kota domowego po potężnego lwa. Są stosowane w ogrodach zoologicznych w celu uspokojenia kotów. Najbardziej dostępnym ziołem jest prawdopodobnie waleriana z twojej apteki, a najsilniejszą rośliną jest prawdopodobnie srebrny winorośl. Zioła można również kupić w serwisie eBay lub uprawiać w domu. Na przykład kupujesz pudełko tabletek walerianowych, opróżniasz jedną lub dwie z ich zawartości i oferujesz swojemu kotowi zioła do wąchania. Gdy to zrobisz, wkrótce strach stanie się ostatnią rzeczą, o której myśli.