Czy mój bioload jest zbyt wysoki?

W moim 60-galonowym zbiorniku mam około 12 roślin. Planuję dodać następujące elementy:

6 Albino Corys

3 czarne molly

1 mężczyzna Gourami i 2 kobiety Gourami

3 SAE (zjadacze glonów syjamskich)

5 lo-jo-jo

Czy byłoby to zbyt wysokie obciążenie biologiczne? Jak mogę zmierzyć bioload zbiornika?

Zakładając, że masz odpowiednią konfigurację filtra i regularnie zmieniasz wodę, prawdopodobnie jest to w porządku. Moje zastrzeżenie polega na tym, że AqAdvisor traktuje boje jako potencjalnie sięgające 10 cali , co byłoby nieco duże. Fishbase twierdzi jednak, że największy rekord wynosił około 6 cali; Nie jestem pewien, która strona lepiej poradzi sobie z tym gatunkiem. (Zauważ, że wybrałem dość duży filtr do konfiguracji AqAdvisor i założyłem, że masz prostokątny zbiornik.)

Bioload to nie jedna rzecz do zmierzenia. W rzeczywistości wydaje się bardziej terminem akwarystycznym niż naukowym. Właśnie przeprowadziłem szybkie wyszukiwanie i znalazłem niewielką liczbę prac badawczych, które go wykorzystują, ogólnie w sensie kolonizacji drobnoustrojowej lub infekcji pasożytniczej. (Zastanawiałem się, czy istnieje standardowa jednostka do jej kwantyfikacji, ale wydaje się, że tak nie jest.) Należy więc pamiętać, że można jej używać w różnych kontekstach o różnych znaczeniach. Słyszałem, że kiedyś odnosiło się to do zwierząt w systemie, do wytwarzanych przez nie odpadów azotowych, do każdego wytwarzanego przez nie produktu odpadowego (nawet zrzucając włosy / pióra / łuski) i tak dalej. Myślę, że jest to użyteczne jako ogólny sposób myślenia o ekosystemie czołgu, ale będziesz chciał sprecyzować, zastanawiając się nad jego rzeczywistymi częściami.

Jako ogólna koncepcja pozwala nam myśleć o wszystkich podstawowych składnikach życia potrzebnych organizmom w systemie, o wszystkich wytwarzanych przez nie produktach ubocznych oraz o naturalnych cyklach konsumpcji i tworzenia. Bioload jest w pewnym sensie sposobem myślenia o tym, jak otwarte (lub niezrównoważone) te cykle znajdują się w zbiorniku: im cięższy bioload, tym większy nacisk wywiera na te cykle. Jeśli przeładowałeś swój system, bioload wymaga więcej zasobów i tworzy więcej odpadów, niż ty lub system jesteś w stanie obsłużyć.

Przyjmujemy za pewnik, że niektóre z tych cykli są całkowicie otwarte i wymagają stałej interwencji. Na przykład bioload twojego systemu ma pewne kaloryczne wymaganie, że nie może wytworzyć się w żadnym realnym stopniu, więc wypełniasz tę lukę karmiąc ryby.

Często ludzie mówią „bioload” jako skrót dla odpadów azotowych: amoniak (NH3), azotyn (NO2) i azotyn (NO3). Powinieneś testować je co tydzień za pomocą niezawodnego zestawu testowego (lubię API), lub częściej, jeśli twój system wykazuje oznaki niestabilnego biofiltru. Amoniak i azotyn są toksyczne dla ryb w każdej mierzalnej ilości; niektóre azotany mogą być tolerowane, ale należy je utrzymywać na poziomie około 20 ppm.

W tym sensie bioload jest zbyt duży, gdy amoniak i azotyn są wytwarzane szybciej, niż biologiczny filtr może je zredukować do azotanu. Trudno powiedzieć „jeśli x rybę trzeba y filtracji biologicznej”, ponieważ każdy gatunek ryb i każdy filtr model jest inny. Ale ogólnie trudno jest zapewnić zbyt dużą filtrację biologiczną, więc uzyskaj największy filtr, jaki możesz. Rośliny i podmiany wody pomogą utrzymać niski poziom azotanów, a to naprawdę jedyny sposób na „zamknięcie” tego cyklu.

Tlen jest kolejnym krytycznym cyklem. Wymiana gazu, która dotlenia zbiornik, zachodzi na powierzchni wody i możesz napotkać problemy, jeśli nie masz dużego ruchu wody, aby wymieszać warstwę powierzchniową z powrotem na środek lub na dno zbiornika. Rośliny też w tym pomogą, ale nadal potrzebujesz ruchu wody, aby dotlenić wodę do całego zbiornika. Szanse są takie, że nie będziesz w stanie zmierzyć ilości rozpuszczonego tlenu w wodzie, i dopóki woda porusza się od góry do dołu i na boki, prawdopodobnie będziesz miał dość. Możesz przeczytać więcej o poziomach DO na EPA, jeśli jesteś zainteresowany.

Istnieją również inne cykle, takie jak fosfor i węgiel, o które nie musisz się tak bardzo martwić. Zwykle są w tak małych skalach, że normalna konserwacja z łatwością utrzymuje je zamknięte. Mogą być one jednak ważniejsze w mocno obsadzonych zbiornikach.