Jak mogę zapobiec dostaniu się kota na stół?

Mamy 7-miesięcznego kota. Chciałbym uniemożliwić jej dostanie się na stół, ponieważ prawdopodobnie jest tam coś do jedzenia lub przynajmniej dzbanek na wodę, a nie chcemy, żeby zaczęła kraść (lub wkładać głowę do dzbanka, jak kocha) do zrobienia…).

Ilekroć wejdzie na stół, zepchnę ją na dół i powiem surowo, że nie może tam wejść, często wskazując ręką na stół. Jestem pewien, że ona to rozumie. Chodzi o to, że czuje, że to gra: kiedy ją popycham, zaczyna się wstawać na drugim końcu stołu z zabawnym spojrzeniem, w pogotowiu. Będzie to powtarzać wielokrotnie, kilkanaście razy.

Czasami po prostu wpuszczam ją na stół, ponieważ widzę, że na stole nie ma nic i nie mam ochoty walczyć (zwykle, gdy jestem na drugim końcu pokoju, a jeśli ją popchnę, zaczeka na żebym usiadł, zanim znów usiądę na stole, znowu i znowu…).

Trochę się tu zagubiłem. Wszelkie wskazówki, jak sobie z tym poradzić?

Twój kot cię nie rozumie, kiedy każesz mu trzymać się z dala od stołu.

W wieku 7 miesięcy wciąż jest kotkiem (tak naprawdę bardziej jak nastolatka, co czyni to jeszcze trudniejszym).

Jeśli czasami zostawiasz ją na stole, to nie wysyłasz jej jasnej wiadomości. Musisz być konsekwentny.

Jeśli chcesz zbanować ją ze stołu, musisz ją usunąć natychmiast po tym, jak ona wejdzie na stół, ilekroć zobaczysz, jak to robi. Każdy. Pojedynczy. Czas.

Jeśli nadal traktuje to jak grę, masz kilka opcji.

Pierwszym jest całkowite usunięcie jej z pokoju. Jeśli wskoczy na stół, natychmiast podnieś ją i połóż z powrotem na podłodze. Jeśli spróbuje natychmiast odskoczyć ponownie, podnieś ją i wynieś z pokoju, a następnie odłóż. Usunięcie jej z pokoju wysyła znacznie wyraźniejszą wiadomość, że nie grasz, a jej obecność na stole jest niepożądanym zachowaniem.

Inną opcją jest uczynienie stołu o wiele mniej zachęcającym.

W tej chwili Twój blat stał się bardzo atrakcyjnym i rozrywkowym miejscem dla twojego kota. Jest woda do picia, gry, a czasem nawet przekąska.

Jeśli pije wodę z pojemnika na stole, wyjmij pojemnik z wodą ze stołu. Upewnij się, że zamiast tego w pobliżu jest dostępne alternatywne, bardziej odpowiednie źródło wody. Jeśli jej normalne źródło wody nie znajduje się w tym samym pomieszczeniu co stół, rozważ dodanie dla niej naczynia z wodą (lub fontanny z wodą dla zwierząt w pobliżu).

Jeśli wszystko inne zawiedzie, możesz sprawić, że blat stanie się aktywnie niewygodny dla niej. Połóż obrus na stole i ułóż długie paski dwustronnej taśmy wzdłuż blatu. Niemal na pewno nie spodoba się nadepnięcie na taśmę i powinno to zniechęcić ją do przebywania na blacie stołu. Po tygodniu lub dwóch możesz spróbować usunąć taśmę, aby sprawdzić, czy nauczyła się omijać stół.

Oprócz odpowiedzi Beofetta (której nie zamierzam powtarzać, choć zgadzam się z dużymi częściami): Brzmi to tak, jakbyś zwracał uwagę kota, gdy tylko źle się zachowuje. Prawdopodobnie to uwielbia i będzie kontynuować zachowanie, na które zwraca uwagę (nie zagrażającą). Po prostu połóż ją (lub szturchnij) i zignoruj ​​przez kilka minut. Ale daj jej uwagę, kiedy będzie dobrze wychowana.

Najlepszym sposobem na ich nauczanie jest konsekwentna dezinwestycja .

zniechęcanie

W naszym domu obowiązuje zasada, że ​​koty mogą znajdować się na stole w kuchni, ale nie na blacie kuchennym (dwa są obok siebie).

Gdy tylko dotkną blatu kuchennego, odpycham je. Jednak nie popycham ich tylko w kierunku stołu, ale raczej na ziemię.

Pomyśl o tym w ten sposób: jeśli karą za próbę kradzieży pieniędzy (i złapania) byłoby oddanie skradzionych pieniędzy i nic więcej, nie ma żadnej przeszkody w kradzieży pieniędzy i próbie ucieczki.
Jeśli jednak kara polega na cofnięciu przestępstwa (oddaniu pieniędzy) i dodatkowej kary (zapłacenie ciężkiej grzywny lub pójście do więzienia), istnieje dobry powód, aby nie próbować kraść pieniędzy.

Stosuję tę samą zasadę do kotów. Jeśli popełnisz przestępstwo (chodzenie po blacie kuchennym), cofnę przestępstwo (odpychając je) i dodam dodatkową karę (utratę przywilejów przy stole).
Na ogół trzymam je ze stołu tylko przez 30 sekund. Koty nie rejestrują kar długoterminowych, nie przeszkadza mi pilnowanie stołu, a sprawa jest jasna: nadmierne sięganie powoduje, że tracisz dużo więcej, niż mogłeś zyskać.

Konsystencja

To samo dotyczy kanapy. Mogą znajdować się na kanapie, ale nie mogą być na stołach (których używamy podczas jedzenia).

Początkowo moja dziewczyna zabierała je z kanapy za każdym razem, gdy jedliśmy. Ale skończyło się na wysyłaniu mieszanych wiadomości; koty nigdy nie były pewne, czy wolno im było leżeć na kanapie, czy nie (przez co wahają się, czy nie przyjść do nas, nawet gdy o to proszą).

Więc zmieniłem zasady. Mogą leżeć na kanapie, ale gdy tylko dotkną stołu, zsuwam je z kanapy. Nawet nasz najmłodszy, który jeszcze nie do końca przestrzega zasad, bardzo szybko stwierdził, że lepiej jest przynajmniej spojrzeć i powąchać jedzenie (na odległość), niż siedzieć na zimnej podłodze.

Konsekwencja jest niezwykle ważna, jeśli chcesz, aby Twój kot czegoś się nauczył. Jeśli egzekwujesz regułę tylko wtedy, gdy możesz mieć problem z jej egzekwowaniem, kot nie zda sobie sprawy, że kara jest skutkiem niewłaściwego zachowania (przyczyny), ale zamiast tego wywnioskuje, że jesteś luźną armatą, która karze (w innym przypadku akceptowalna zachowanie) nieregularnie.

Wahania nastroju

Jest to pomocne w zwiększeniu przejrzystości konsystencji.

Jeśli jesteś w stanie od razu zmienić się ze szczęśliwego na ścisłe, w sekundę kot wskakuje na stół i natychmiast wracasz do szczęśliwego stanu, gdy kot jest poza stołem; wyjaśnisz kotowi, że ich działania wpływają na nastrój w pomieszczeniu (zwłaszcza jeśli robi to wielu ludzi jednocześnie).

Może to nie pomóc kotom, które nie są związane z ludźmi. Jednak wspominasz, że twój kot jest zabawny , co sugeruje, że wchodzi w interakcje z tobą, a zatem jest świadomy (i troszczy się) o twoje zachowanie, ponieważ chce, abyś z nim współdziałał (bawił się).
To właśnie dlatego, że chcą tej interakcji z tobą, że uczynienie cię niedostępnym dla interakcji (przez złość na nich) jest negatywną konsekwencją; osiąga przeciwieństwo tego, czego chce kot.

Malowanie ekstremalnego przykładu:

Za każdym razem, gdy twój kot dotknie fizycznie stołu, wykrzykujesz płuca (ogólnie nie kierując go w stronę kota). Kiedy twój kot nie dotyka fizycznie stołu, milczysz.
Dzisiaj kot chce spać. W ciszy. Jest świadomy twojego konsekwentnego krzyczenia, gdy leży na stole, i nie może temu zapobiec.

Myślisz, że kot zdecyduje się iść spać na stole?

Oczywiście nie opowiadam się za krzyczeniem; ale w tym przykładzie chodzi o to, że niechciana, ale nieunikniona konsekwencja złego zachowania kota wyraźnie pokazuje, że kot powinien unikać określonego (niewłaściwego) zachowania, jeśli chce uniknąć nieuniknionych konsekwencji tego zachowania.

Jedyne, co wymaga czasu, to nauczenie kota, że ​​przyczyna i skutek są ze sobą powiązane. I mogą się tego nauczyć tylko dzięki konsekwentnym doświadczeniom .

Co ciekawe ,
zauważ, że w krzyczącym przykładzie nawet nie mówisz kotowi, że nie powinien być na stole. Po prostu przypisujesz konsekwencję byciu na stole i oczywiście celowo wybrałeś konsekwencję, której kot nie lubił (ale kot tego nie wie).
Kot sam decyduje się nie stawać na stole, ponieważ zdaje sobie sprawę z konsekwencji.

Zdejmowanie ich ze stołu

Chodzi o to, że czuje, że to gra: kiedy ją popycham, zaczyna się wstawać na drugim końcu stołu z zabawnym spojrzeniem, w pogotowiu. Będzie to powtarzać wielokrotnie, kilkanaście razy.

Cofasz jej zbrodnię, ale nie dodajesz dodatkowej kary.

Aby się czegoś nauczyć, kot musi doświadczyć negatywnych konsekwencji swojego złego zachowania. Nie musi to być nadmierne, ale musi przynajmniej niewygodne dla kota.

Jeśli reaguje na ciebie żartobliwie, wyraźnie nie czuje się nieswojo lub karana.

Musisz znaleźć to, co działa dla Twojego kota. Niektóre koty dostają wiadomość, kiedy wkładasz w nią większą siłę, popychając je (nie ze złością lub gwałtownie, ale zdecydowanie). Inni reagują na głośne „Nie”. Inni potrzebują huku (np. Uderzenie dłonią w stół).

Sugeruję, abyś to robił powoli . Najpierw podaj ich nazwę. Więc powiedz nie. Potem ją odepchnij. Jeśli się opiera, powiedz „nie” (głośniej) i naciskaj nieco mocniej. Jeśli nadal z tobą walczy, podnieś ją i zdecydowanie (ale spokojnie) usuń.

Z czasem kot pozna wzór eskalacji. Aby uniknąć eskalacji (np. Jeśli nie znosi odbierania), nauczy się szybciej postępować i uniknąć eskalacji.
Nasz najmłodszy jest teraz w punkcie, w którym dezaprobujące podanie jego nazwiska zmusza go do ponownego rozważenia. Słucha nawet, gdy robi coś, czego nigdy wcześniej nie robił (a zatem nie ma doświadczenia, że ​​mu się powiedziano), co dowodzi, że nauczył się nieuniknionych konsekwencji ignorowania mojej ustnej informacji zwrotnej.

Czasami po prostu wpuszczam ją na stół, ponieważ widzę, że na stole nie ma nic i nie mam ochoty walczyć (zwykle, gdy jestem na drugim końcu pokoju, a jeśli ją popchnę, zaczeka na żebym usiadł, zanim znów usiądę na stole, znowu i znowu…).

To kwestia spójności. Czy kot może przebywać na stole, czy nie?

Musisz upewnić się, że rozróżnienie między tymi dwoma jest łatwe do wprowadzenia. Kot nie może rozróżnić między np. Zezwalaniem na stół, gdy na stole znajdują się losowe papiery, ale nie zezwalaniem na to, gdy na stole jest ważny papier.

Istnieją jednak inne sposoby sygnalizowania, co jest, a co nie jest dozwolone. Kiedy byłem dzieckiem, nasze koty były dozwolone na stole. Podczas kolacji zakrywaliśmy stół, ale tylko częściowo (duży stół, mała rodzina).

Egzekwowanie zasady „żadnych kotów na stole, kiedy jemy” nie działało. Zostawiono ich na stole, gdy np. Robiłem tam pracę domową, i nie mogli w tym sensie odróżnić obiadu od pracy domowej. Więc reguła się zmieniła. Zostały dozwolone na stole, ale nie na okładce stołu . Pozwolono im usiąść na nieosłoniętej części i nie dali się oszukać, gdyby nie dotknęła nakrycia stołu.

Ponieważ byliśmy w stanie konsekwentnie egzekwować tę zasadę przez wiele lat, bez wyjątku, rozwiązaliśmy problem. Było kilka rzadkich przypadków, w których nie chcieliśmy kota na stole w innym czasie. Położyliśmy przykrycie na stole, a koty nigdy nawet nie próbowały się na nim dostać.

Nie robiłem tego od około ośmiu lat, ale jestem prawie pewien, że mój kot nadal będzie kierował się w stronę wzgórz, jeśli zgniotę plastikową butelkę z wodą .

Ponieważ taki dźwięk wydaje tuż przed oblaniem go wodą.