Czy kości surowej skóry lub naturalne surowe kości są potencjalnie niebezpieczne dla psa?

Żucie może być bardzo satysfakcjonującą czynnością dla psów, a także zapewnia stymulację umysłową i pomaga oczyścić zęby. Planuję więc od czasu do czasu dać kość mojemu psu, aby był zajęty, ale jaki jest lepszy wybór?

Przeczytałem to pytanie Czy kości kurczaka są niebezpieczne dla psów? gdzie ta odpowiedź omawia niebezpieczeństwa gotowane kości . Tak ugotowane kości są na zewnątrz.

Pozostawiają dwie możliwości: kości surowej skóry lub naturalne surowe kości . Możemy również odróżnić regularne kości surowej skóry i sprasowane kości surowej skóry .

Czy mogą być niebezpieczne dla psa? Czy jeden wybór jest lepszy niż drugi? Czy powinienem unikać kości i używać gumowych zabawek do żucia?

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​korzyści z żucia surowych lub wędzonych kości znacznie przewyższają straty. Działają naprawdę dobrze, utrzymując psy w czystości ... znacznie lepiej niż szczotkowanie, które znalazłam. Naprawdę pomagają szczeniętom i młodym psom coś przeżuwać, aby zaspokoić tę potrzebę. Słyszałem, że to także dobre źródło wapnia, ale nie znam tam faktów naukowych.

Większe kości wydają się być najlepsze, ponieważ rozpadają się powoli, więc mogę je wyrzucić po długim użytkowaniu, ale zanim będą na tyle małe, że mogą być niebezpieczeństwem zadławienia. Niektóre kości rzeźnika zawierają dużo tłuszczu / mięsa, więc zamrażam kości przed podaniem ich psom i opuszczam je tylko na 20 do 30 minut, aby uniknąć rozstroju żołądka z tłuszczu. Po kilku dniach zaledwie 30-minutowych sesji można je pominąć, nie martwiąc się o to.

Uważam, że surowa skóra nie pomaga również w czyszczeniu zębów i nie trwa tak długo. Moje psy są twardymi żartami i jedzą surową skórkę tak szybko, że spowodowało to rozstrój żołądka. Trochę się zakrztusili, próbując tak szybko połknąć. Prasowana skóra surowa jest znacznie lepsza, ponieważ rozkłada się bardziej jak prawdziwa kość, dzięki czemu zapewnia więcej czasu na żucie i lepiej czyści zwykłą skórkę. Ale moje psy nie lubią tak bardzo, jak prawdziwe kości, więc nie przejmuję się tymi.

Jak stwierdzono w pytaniu, nie używaj gotowanych lub gotowanych kości, ponieważ mogą się one odłamać.

Mam 4 psy o łącznej długości 34 lat i przez całe życie dałem im surowe i wędzone kości. Miałem tylko jeden z moich psów, który miał wyszczerbiony ząb. Naprawdę nie mogę powiedzieć, czy to była kość, która to spowodowała, ale miała 9 lat, kiedy to się stało i nawet jeśli to z powodu kości, nadal uważam, że kości zrobiły więcej dobrego dla jej zdrowia zębów niż złego.

Największym niebezpieczeństwem, którego jestem świadomy (poza możliwym przeżuwaniem kawałka większego niż może on żuć i zadławić) jest to, że surowa skóra może się rozszerzać, gdy zmoknie. Więc kiedy pies spożywa surową skórę, rozszerza się ona albo w żołądku, albo w jelitach, blokując ich normalne funkcje ciała i powodując ich krzywdę.

Innym problemem jest produkcja. Surowa skóra jest wytwarzana z oddzielnych skór zwierzęcych, co zwykle odbywa się przy użyciu substancji chemicznych, które mogą być szkodliwe dla psów. Tak długo jak kupujesz zaufane marki, nie powinieneś się tym martwić.

Nigdy nie daliśmy naszemu przybranemu szczeniakowi (który KOCHA żucie) surowych skór, ponieważ słyszeliśmy, że są niebezpieczne, jeśli się rozpadną. Zamiast tego daliśmy jej poroża jeleni, które są łatwo dostępne w sklepach zoologicznych w naszej okolicy. Nie drzazgują i potrzebują czasu, aby przejść.

Istnieje ciągła plotka (przynajmniej tam, gdzie mieszkam), że wszystkie puste kości (jak te w nogach) są szkodliwe dla psów, a wszystkie nie wydrążone kości (takie jak żebra i łopatki) są bezpieczne. Ten mit jest błędny . Prawdą jest, że wszystkie surowe kości są bezpieczne dla psów, a wszystkie kucharskie są szkodliwe.

Surowe kości nie stanowią zagrożenia dla psów, ponieważ są częścią ich naturalnej diety. Przewód pokarmowy jest zbudowany w celu rozbicia surowego mięsa, kości i skóry. Co to nie może poradzić sobie z nadmiarem wapnia na raz, co zdarza się, jeśli karmisz gotowane kości. Psy często ulegają zaparciom i widać cały wapń w białej kupce, którą zostawiają za sobą.

Zęby są najtwardszym materiałem w każdym ciele ssaków, a tym samym twardszym niż kości. Kości do żucia zapewniają również wapń dla zdrowych zębów. Oczywiście należy karmić kości w zależności od wielkości psów, ale teoretycznie nawet mały pies może żuć dużą kość.

Surowa kość jest zbudowany z materiału organicznego, który sprawia, że ​​jest elastyczny i minerały, które sprawiają, że jest sztywny i twardy. Złamanie go wymaga czasu, a przewód pokarmowy może poradzić sobie z ilością spożywanych minerałów.

Gotowanie rozkłada większość materiału organicznego w kości i pozostawia tylko nienaruszoną strukturę mineralną. To sprawia, że ​​kruchość kości jest łatwiejsza do złamania. Może się odłamać podczas żucia, powodując obrażenia lub zadławienie. Ilość spożywanych minerałów jest znacznie wyższa niż naturalnie możliwa, a przewód pokarmowy nie może sobie z tym poradzić, powodując zaparcia.

Jeśli jadłeś posiłek i chciałbyś dać psom trochę marnotrawstwa jako ucztę, daj im chrząstkę . Łatwo wyciąć z ugotowanych kości i ma pewne korzyści zdrowotne dla stawów psów. To znacznie lepsza i bezpieczniejsza alternatywa do karmienia gotowanych kości.