Jak mogę pomóc mojemu psu z poważnym niepokojem na smyczy?

Wychowuję psa, który został przykuty do ogrodzenia na zewnątrz przez kilka dni. W naszym domu jest przyjazny i bardzo przywiązany do wszystkich ludzi. Ma zdrowy, lśniący płaszcz, jest wyjątkowo dobrze wyszkolony w domu, jest dość posłuszny i rzadko szczeka. (Te czynniki prowadzą nas do przekonania, że ​​przed ogrodzeniem był prawdopodobnie w dobrym i opiekuńczym domu, który dobrze go wyszkolił.) W mieszkaniu jest wymarzonym psem.

Kiedy złapiesz go na smyczy na zewnątrz, jest zupełnie innym psem.

Gdy tylko wyjdziemy z naszego mieszkania, podskakuje, by wziąć smycz do ust. Nie będzie chodził, dopóki nie trzyma smyczy w ustach. Od czasu do czasu zatrzyma się i potrząśnie bardzo mocno głową (smycz w ustach) i pociągnie do tyłu, w stylu przeciągania liny. Kiedy idzie (nie trzęsie się ani nie ciągnie), ciągnie się jak szalony. Robi to trochę reaguje na mnie. Byłem stosując strategię, w którym od razu zatrzymać, gdy zaczyna ciągnąć, a on będzie siedzieć i czekać na mnie, aby umożliwić mu kontynuować walking. Czyniąc to, często wykazuje przestraszony język ciała psa i drży.

Sprawy poprawiły się nieco w ciągu miesiąca, w którym przebywał z nami. Po kilku głośnych „NIE” poprawkach i zmianach kierunku zazwyczaj mogę sprawić, że przestanie kręcić głową i szarpać do tyłu. Strategia „zatrzymaj się i czekaj” sprawiła, że ​​ciągnął nieco mniej na smyczy, gdy idzie do przodu, ale wciąż ciągnie mocno i po prostu nie będzie chodził bez smyczy w ustach.

Kiedy ktoś inny niż ja chodzi po nim, natychmiast wraca do punktu wyjścia - cała poprawa znika, a on częściej przejawia zachowanie „przestraszonego psa”.

Kiedy skończymy spacer (przeciąganie) po bloku i powrót do domu, niechętnie odkłada smycz po tym, jak odpiąłem z jego kołnierza. Ale kiedy go upuści, wraca do swojej przytulnej, kiwającej ogonem postaci.

Moja teoria głosi, że bardzo obawia się bycia na smyczy, ponieważ był przywiązany do płotu smyczą łańcuchową, co oznaczało, że nie mógł go uwolnić ani ugryźć, aby się uwolnić. Wygląda na to, że to doświadczenie oznacza, że ​​sam chce kontrolować smycz. To jednak przypuszczenie.

Patrick jest przybranym psem niewiadomego pochodzenia, ale wydaje się, że jest mieszanką pit bull / lab, w pełni wyhodowanym przy wadze około 65 funtów (szacunkowo), dość młodym (około 4 lat), nie sterylizowanym (jeszcze). Używamy zwykłego kołnierza i smyczy z płótna / taśmy.

Jak mogę pomóc temu małemu facetowi?

Jak leci?

Twój opis przypomina mi psa, który mógł być miłym, nawet ukochanym, domowym psem, który rozwinął się w niemożliwym do opanowania porzuceniu treningu, tak że jego właściciele rozpaczliwie pragnęli go zatrzymać - i mieli nadzieję dać mu szansę z kimś innym .

Podobno zna niektórych „pomocników” treningowych, zaczynając od zatrzymania się, kiedy ciągnie i próby wyciągnięcia smyczy z ust, pociągając - dzięki czemu miał szansę i czas na znalezienie antidotum na którąkolwiek z tych metod - prawdopodobnie nigdy rozumiejąc, jakiego rodzaju zachowania chcieli od niego - i że może to przynieść mu pewien sukces, który uważa za atrakcyjny w jego sytuacji, gdyby tylko wybrał inną opcję niż ciągnięcie / trzymanie / drżenie.

Później pomyślałem, że prawdopodobnie próbowali go naprawić za pomocą bardziej desperackich kar - pozornie niezwiązanych (przez niego) z działaniami jego właścicieli, ale z sytuacją na smyczy / nieznajomymi (prawdopodobnie wiesz, co jest na rynku) - dla mnie, co może tłumaczyć jego przerażające sygnały ciała, kiedy jest na smyczy z kimkolwiek innym, jego drżenie i tak dalej.

Nie Dominacja, ale zły wynik niektórych eksperymentów treningowych w jego wrażliwych młodszych latach.

Co robić? Najpierw spróbuje nauczyć go pięty w domu bez kołnierza i smyczy (aby nie wywoływać ponownie „starego” zachowania przez nich i nie przywiązywać go do ponownego chwytania smyczy (co chroni jego szyję przed co najmniej karami smyczy) mógł się nauczyć).

Ze względu na możliwe problemy z wcześniejszymi szkoleniami nigdy nie używałbym „normalnych” sygnałów do jakiegokolwiek treningu z nim - aby nie przypominać mu o wcześniejszych błędach, ale używać znaków w języku obcym lub / i nietypowych znaków na ciele, chwalić i cenić smakołyki / grać dla bliskości do pozycji na pięcie (brak polecenia, nawet „sygnału” lub przynęty, po prostu czekanie na to, co dzieje się z przyjaznym psem, gdy spacerujesz po domu bez żadnych zakłóceń i rozmawiasz z nim jakimiś przyjaznymi bzdurami ...

Po prostu „złocistą” pozycję w pobliżu nogi (może wybrać prawą zamiast zwykłej lewej - powód jest taki sam jak powyżej: zupełnie niezwiązany nowy trening zwykle o wiele łatwiejszy do wprowadzenia niż jakakolwiek zmiana starych nawyków / oczekiwań). Jeśli wpadnie na ten pomysł, możesz powoli dodać pierwsze rzeczy rozpraszające uwagę, a później nowy kołnierz (wciąż bez smyczy), a następnie poszukać wykwalifikowanego trenera APDT, który pomoże ci zdobyć go „na ulicy” ...

Kim jestem? Trener psów z innego kraju z dyplomem uniwersyteckim - zauważalny nie w języku angielskim - i kilkadziesiąt lat doświadczenia w pracy normalnej i korekcyjnej w miękki sposób.

„często wykazuje przestraszony język ciała psa i drży”.

Ryzykując, że zabrzmią jak dreszcze, nie mogę polecić Thundershirta wystarczająco dla problemów lękowych, ponieważ rozwiązało to wiele problemów z moim wiecznie nerwowym psem.

Aby zachować kontrolę, możesz użyć grubej 6-metrowej smyczy i ewentualnie uprzęży. Sprawdzając tę ​​samą witrynę powyżej, najwyraźniej sprzedają także ThunderLeash, który twierdzi, że jest uprzężą „bez ciągnięcia”. Chociaż odniosłem sukces z ich innym produktem, nie mogę ręczyć za tę konkretną markę uprzęży, ale czuję, że jeśli nie używasz uprzęży, jedna może pomóc ci zachować kontrolę i utrzymać smycz dalej od ust psa.

Z tego, co wspomniałeś, nie wygląda na to, że ten problem jest związany przez kilka dni.

Jego zachowanie brzmi, jakby był trochę dominujący i naprawdę był bardzo podekscytowany chodzeniem na spacery. Niechęć do przekazania smyczy można interpretować jako przejaw dominacji. Drżenie może być oznaką podniecenia, zwłaszcza w połączeniu z tym, że nie chce zrezygnować z prowadzenia po powrocie do domu. Znam psy, które są zaborcze dla swoich smyczy, i jest to także gra dla nich, aby je trzymać.

Jednym ze sposobów, w jaki możesz go zerwać z tym nawykiem, jest użycie kagańca podczas chodzenia po nim (oczywiście inni ludzie na ulicy mogą uważać go za okrutnego - ale możesz też zawiązać łuk na jego kołnierzu!). Ponieważ jest silnym psem, nie ma sensu wchodzić z nim w walkę zapaśniczą, więc zawsze wygra on przeciągającą się wojnę.

Można go wytrenować, ponieważ psy są dość inteligentne, aby zasygnalizować początek spaceru, zdobywając smycz i kufę. Jeśli przejmie prowadzenie w ustach, użyjesz silnego, przedłużonego głębokiego „Noooooo” i włożysz kufę (wiem, że wiąże się to z krótką wojną, ale to psychologiczna różnica dająca mu wybór).

Za każdym razem, kiedy ma przewagę, nie chwytając jej, dostaje wiele pochwał i wielkich klepnięć ponad teatralnie. Jak tylko złapie ołowiu, duże „Nooooo”, a potem kufę, jeśli nie zechce go upuścić. Mam nadzieję, że wraz z upływem czasu wydłuży się czas, w którym może on bez konieczności zakładania kufy; od ułamka sekundy, przez sekundy, aż do wyjścia przez frontowe drzwi i tak dalej.

Możesz spróbować wprowadzić nagrody kulinarne do zdjęcia, jest to trochę bardziej skomplikowane, biorąc pod uwagę, że nieustannie prowadzi on do ust, ale może to przynieść rezultaty.

Mam ratunek z podobnymi obawami. Był bezdomny w Kalifornii, nie mając pojęcia o swojej przeszłości. On wariuje i nalegał, aby iść prosto przede mną. Jedną z rzeczy, których się nauczyłem, jest niepokój, dużo łatwiej jest je trenować, jeśli najpierw uwolnisz ich od stłumionej energii. Mam krzyż laboratorium / otchłani, a moim ratunkiem jest otchłań, a na zewnątrz są bardzo wysokoenergetyczni, ale wewnątrz chłód. Sugeruję więc znalezienie diamentu z piłką lub ogrodzenie terenu, pozwól mu biegać, a następnie wypróbuj trening smyczy. Gram też mojego drugiego dobrego psa przeciwko mojemu lolowi ratunkowemu. Kiedy idzie ładnie, dostaje smakołyki i pochwały. To wytrąciło go ze strefy stresu. Wciąż trwają prace. Regularne spacery, które są pozytywne i dyscyplinujące, robię z nim. Prawie wyszkolono go na biegłego partnera. Lekko stukam go kolanem, kiedy biegamy, a kiedy pojawiają się jego stresery, nie pozwalam mu przejść przede mną. Kiedy nie reaguje, dostaje pochwałę i przyjemność. Jak na razie dobrze! Mam nadzieję, że to pomaga!

Twoja teoria może mieć rację - i brzmi to tak, jakbyś starał się pomóc mu.

On nie dominuje (w rzeczywistości pomysł psów wykazujących „dominację” jest przestarzały, którego jedyne naukowe poparcie pochodzi z artykułu przyrodnika z końca lat 30. XX wieku, który obserwował wilki trzymane w niewoli - jakoś jako kulturę zdecydowaliśmy, że jego ustalenia o nienaturalnej sytuacji doskonale odnoszą się do psów ...), brzmi przerażony. Jest tak zdenerwowany, że nie chce puścić smyczy nawet na chwilę - więc może to byłby początek.

Kiedy jest na smyczy, po prostu nie ruszaj się, chyba że smyczy nie ma w ustach. Popraw go (używając dowolnego negatywnego wzmocnienia, którego używasz, czy to ostre „Nie!”, Czy „wyszedł!”), A następnie poczekaj, aż będzie posłuszny. Łatwiej to powiedzieć niż zrobić - zwłaszcza z psem, który wydaje się niespokojny w takich sytuacjach. Jest to jednak możliwe; Patrick jest wciąż stosunkowo młodym psem, którego czas skupienia może rosnąć, a im bardziej zdaje sobie sprawę z tego, jak spokojny jesteś w danej sytuacji, tym bardziej będzie próbował cię naśladować.

Jeśli wie, że „upuść / daj”, byłoby to dobre polecenie, którego można użyć również w tej sytuacji. „Zostaw to” jest również niezwykle pomocne.

Naprawdę podoba mi się pomysł zmiany kierunku, gdy pies chce iść przed tobą - pozwala Patrykowi zrozumieć, że nie robi tego, co on, i sprawia, że ​​znów skupia się na tobie, i daje mu świetną okazję do nagrody za naprawienie jego zachowania (nagrodą jest „dobry chłopiec”, „tak”, a nawet po prostu kontynuowanie spaceru).

Przed pójściem na spacery możesz spróbować spryskać smycz „gorzkim jabłkiem” lub innym środkiem odstraszającym zapach / smak na smyczy. może to jednak być strzałem w dziesiątkę, ponieważ mój pies nauczył się lubić smak tego wszystkiego.

Pies mojej teściowej uwielbia trzymać przednią część smyczy, robi to od lat. Chodzi dobrze i od czasu do czasu jest podekscytowana, gdy potrzebuje więcej ćwiczeń lub gdy jest to pierwszy spacer jej dnia. Przymocowała krótki twardy pasek, który łączy się z jej kołnierzem i zapięciem smyczy. Potrzebują też przynajmniej jednego spokojnego spaceru dziennie, aby poczuć wszystkie wspaniałe zapachy na trasie. To może powstrzymać ciągnięcie, pozwalając im przejąć swobodną kontrolę. A im bardziej naciągasz, tym bardziej zestresowany jest pies.