Czy kocięta dzikiej mamy „nagle staną się dzikie”, jeśli zostaną wypuszczone na zewnątrz?

W tej chwili moja sąsiadka ma zdziczałego kota i jej kociąt. Mają około 7-8 tygodni, a ona planuje je rozdać. Nalega jednak, by trzymać ich w zamknięciu w garażu do późna, ponieważ kocięta mogą „nagle stać się dzikie”, jeśli pozwolą im na zewnątrz.

Czy istnieje jakaś prawda w tym twierdzeniu?

Nie mam prawie żadnego doświadczenia z kotkami, ale Alley Cat Allies jest wiodącą grupą obrońców dzikiej opieki. Na początku swojego Socialized Cat Guide mówią :

Kocięta, które po urodzeniu nie mają kontaktu z ludźmi, będą dzikie, niezależnie od tego, czy ich matka jest zagubionym kotem domowym, czy dzikim kotem żyjącym w kolonii. Będą się bać ludzi i wykażą wszystkie oznaki strachu i lęku, że dorosły kot chciałby pluć, syczeć i uciekać przed kontaktem z ludźmi.

Aby zostać zwierzętami domowymi, będą musiały być towarzyskie lub nauczone, aby czuć się swobodnie w otoczeniu ludzi. Jeśli kocięta mają osiem tygodni lub są młodsze, zwykle prawie każdy może je towarzysko, wykonując kilka prostych kroków. Kocięta w wieku od dwóch miesięcy (ośmiu tygodni) do czwartego miesiąca życia często potrzebują więcej czasu i umiejętności na kontakty towarzyskie. Dowiedz się, jak określić wiek kotka.

W szczególności, jeśli twój sąsiad nie regularnie zajmował się tymi kociętami, są one obecnie dzikie . Nadal są wystarczająco młode, aby socjalizować się ze zwierzętami domowymi, jeśli są przekazywane osobom, które rozumieją, jakie to zobowiązanie.

TL; DR

[S] nalega, by trzymać ich zamkniętych w garażu do późna, ponieważ kocięta mogą „nagle stać się dzikie”, jeśli pozwolą im na zewnątrz.

Twój sąsiad jest technicznie niepoprawny, ale być może robi dobrą rzecz z niewłaściwych powodów. Jednak bez odpowiedniej socjalizacji miotu prawdopodobnie znajdzie się w kolonii dzikich kotów mieszkających w jej garażu.

Humanizacja jako kluczowy czynnik różnicujący

Według ASCPA dzikim kotem jest:

[Kot] urodzony i wychowany na wolności, który został porzucony lub zagubiony i zwrócił się na dzikie drogi, aby przeżyć, jest uważany za kota swobodnie wędrującego lub dzikiego. Podczas gdy niektóre zdziczałe koty tolerują trochę kontaktu z ludźmi, większość z nich jest zbyt przerażająca i dzika, aby można się z nimi obchodzić.

Słowo feral oznacza również „niemodyfikowany”.

W praktyce kluczowym czynnikiem decydującym o tym, czy kot będzie zdziczały czy udomowiony, jest odpowiednia ilość socjalizacji człowieka na odpowiednim etapie życia. Dostęp do wspaniałej przestrzeni na zewnątrz nie z natury sprawi, że kot będzie zdziczały, ani nie będzie trzymał ich zamkniętych w domu (lub garażu) z natury ich oswoić. Jednak jakiekolwiek ograniczenie socjalizacji spowodowane swobodnym przemieszczaniem się poza kontaktem z ludźmi może być nieoptymalne dla procesu udomowienia.

Kiedyś musiałem pomagać dzikim kociętom i ich matkom w szkoleniu domowym, zanim zostaną one przekazane do adopcji przez lokalną RSPCA.

Początkowo wszystkie kocięta syczały i pluły na każdego, kto spróbuje zbliżyć się do nich lub uciec i ukryć.

Musisz się nimi bawić za pomocą zaklinacza kotów (wędka z elastycznym sznurkiem i futrzaną zabawką, którą mogą ścigać). Potem odwracają uwagę włochate zabawki i nie przejmują się tym, że są obsługiwane lub wspinają się na ludzi. Czas karmienia to najlepszy sposób na uspołecznienie ich przed ludźmi. Gdy będą zajęci piciem mleka lub jedzeniem karmy dla kotów, możesz je głaskać.

Chociaż „zdziczały” ma różnić się od „zbłąkany” tym, że zbłąkany miał kiedyś właściciela, zdziczałe koty mają różny komfort wokół ludzi, w zależności głównie od rodzaju miejsca, w którym dorastali (w mieście / na przedmieściach / w wiosce / itp. ). Są zdziczałe koty, które bardziej lubią przebywać w pobliżu ludzi, głównie dlatego, że ktoś dla nich pomija jedzenie, nawet się z nimi bawi, chociaż nigdy nie mieszkali w domu. Są też koty domowe, które nie zostały odpowiednio uspołecznione i traktowane, które będą działały bardziej dziko niż koty sklasyfikowane jako „zdziczałe”.

Kocięta, jak wszystkie dzieci, uczą się, jak zachowują się ich matki. Obejmuje to ufanie / brak zaufania ludziom. Jeśli twój sąsiad uważa, że ​​zdziczały status ma związek z dostępem lub brakiem dostępu do obszarów na zewnątrz, są w błędzie. Kontakt z ludźmi „oswaja” koty, łatwiej, gdy są bardzo młode, a nie w pomieszczeniu / na zewnątrz.

Mają większą szansę, aby stać się bardziej przyjaźni / bardziej przyzwyczajeni do ludzi, nawet jeśli byliby na zewnątrz (powiedzmy w ogrodzie), ale idealnie w bezpiecznym miejscu, w którym mogliby obserwować i wchodzić w interakcje z ludźmi, widzieć, jak ludzie dają im jedzenie, i co ważniejsze, powąchaj ludzi i zobacz, że nie stanowią zagrożenia.

Jeśli twój sąsiad nalega na trzymanie ich w garażu, powinien przynajmniej poświęcić trochę czasu na przedstawienie się kotowi i kociętom, aby przyzwyczaić ich do ludzi.