Jak łatwo zapamiętać skalę pełnego zatrzymania?

Jeśli uczysz kogoś nowego w fotografowaniu skal z pełnym zatrzymaniem, czy jest lepszy sposób niż proste zapamiętanie tych wartości? Czy ktoś ma łatwy sposób na zapamiętanie skali? Czy byłoby to bardziej sensowne jako rodzaj równania matematycznego bez nadmiernej złożoności?

Aperture Full Stops:

1, 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8, 11, 16, 22, 32, 45, 64

Pełne zatrzymanie migawki:

1/1000s, 1/500s, 1/250s, 1/125s, 1/60s, 1/30s, 1/15s, 1/8s, 1/4s, 1/2s, 1s

Oczywiście skala zatrzymania migawki jest bardzo łatwa do zapamiętania, ale jak mogę użyć pierwiastka kwadratowego do łatwego określenia przysłony w mojej głowie?

Ograniczniki F dotyczą podwojenia / zmniejszenia o połowę ilości światła padającego na czujnik. Wszystko kręci się wokół dwójki.

Dzięki czasowi otwarcia migawki łatwo to zrozumieć. Każde zatrzymanie przysłony jest (z grubsza) o połowę / dwa razy dłuższe niż poprzednie. Osobiście nawet nie zawracam sobie głowy zwracaniem uwagi na licznik („1 /”) część czasu otwarcia migawki; Wywierciłem sobie w głowie ten większy mianownik = szybciej = mniej światła = ciemniejsza ekspozycja.

Pamiętaj, że czasy otwarcia migawki nie są dokładnie dwukrotnie / połówkami. Myślę, że dzieje się tak tylko dlatego, że producenci uważają, że ludzie lubią widzieć „okrągłe” liczby. Na szybkim końcu oznacza to 1000, 500, 250. Na wolnym końcu potrzebujesz większej dokładności, więc masz prawdziwą połowę prędkości (1, 2, 4, 8). Następnie muszą sprawić, że liczby się spotkają na środku, więc zaczynają trochę fałszować liczby (15 to prawie 8 * 2, 125 to prawie 60 * 2). (Jestem programistą, więc osobiście nie mam nic przeciwko widzeniu czasu otwarcia migawki 1 / 1024s :-))

Przysłona jest nieco trudniejsza. Podwójne światło oznacza podwojenie obszaru apertury, czyli miejsca, w którym wchodzą w grę kwadraty / pierwiastki (Obszar koła = pi * r ^ 2). Jest to ból do obliczenia w myślach, ale jest łatwiejsza sztuczka do rozważenia: każde dwa stopnie oznaczają podwojenie (lub zmniejszenie o połowę) liczby f przysłony:

1, 2, 4, 8, 16, 32, 64.

Jeśli je znasz, możesz oszacować pośrednie przystanki, obliczając nieco mniej niż średnią otaczających przystanków:

1.5 -> 1.4, 3 -> 2.8, 6 -> 5.6, 12 -> 11, 24 -> 22, 48 -> 45.

Podobnie jak w przypadku czasu otwarcia migawki, większa liczba = mniejsza przysłona = mniej światła = ciemniejsza ekspozycja.

Coś podobnego dzieje się z ISO. Każde podwojenie wartości ISO oznacza zatrzymanie, które można zastąpić (z konsekwencjami) ogranicznikami migawki i przysłony. Pamiętaj jednak, że przejście to jest odwrócone: większa liczba = większa czułość = więcej światła = jaśniejsza ekspozycja. Typowe ISO to:

50, 100, 200, 400, 800, 1600, 3200, 6400, 12800

I żeby być kompletnym, istnieje inna podobna skala z mocą lampy błyskowej:

1 (Full power), 1/2 power, 1/4 power, 1/8, 1/16, 1/32, 1/64, 1/128

Jest to bardzo podobne do migawki: większe mianowniki (zapomnij o licznikach) = mniejsza moc = mniej światła = ciemniejsza ekspozycja. (Zauważ, że prawdziwa potęga dwóch jest tutaj w porządku).

Szczerze mówiąc, nie zawracam sobie głowy żadną z tych mnemoników. Zazwyczaj robię „trzy kliknięcia kółek kontrolnych w aparacie”, gdy chcę przejść w górę / w dół o jeden przystanek. (Mój aparat i wiele innych ustawiają jedno kliknięcie pokrętła na 1/3 stopnia). Liczby bezwzględne zwykle nie są tak ważne, jak wielkość zmiany w stosunku do „gdzie jesteś teraz”.

Cóż, jednym ze sposobów zapamiętywania skali f-stop jest pamiętanie, że każda inna wartość jest pomnożona przez dwa, lub w bardziej fotograficznych kategoriach ... każdy czterokrotny skok dostępności światła jest dwa razy większy niż liczba f-stop. Jako przykład:

Podwójne przystanki rozpoczynające się na początku: 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64
Podwójne przystanki rozpoczynające pomijanie pierwszego przystanku: 1,4, 2,8, 5,6, 11,2 (11), 22,4 (22), 44,8 (45)

Jak widać, zapamiętywanie pełnej skali przysłony jest prawie takie samo jak zapamiętywanie pełnej skali czasu otwarcia migawki, tylko z przeplotem. Tak długo, jak pamiętasz kilka wartości zatrzymania całkowitego i ułamkowego, powinieneś być w stanie zapamiętać pełną skalę.

Myślę, że (praktycznie używana część) sekwencji jest na tyle krótka, że ​​prawdopodobnie najłatwiej ją po prostu zapamiętać. Jest przydatny nie tylko dla przysłony, ale również dla innych rzeczy w fotografii, takich jak liczby przewodnie dotyczące mocy ułamkowej lampy błyskowej .

Ale może pomóc jeden prosty fakt: skoro kwadrat pierwiastka z dwóch jest znowu równy zwykłemu staremu, co dwa zatrzymuje liczbę podwójną: f / 1 pomiń f / 2 pomiń f / 4 pomiń f / 8 i tak dalej; a także, f / 1.4 pomiń f / 2.8 pomiń f / 5.6 pomiń ... mamrocze mamrocze zaczynamy zaokrąglać.

Jeśli uczysz kogoś nowego w fotografowaniu skal z pełnym zatrzymaniem, czy jest lepszy sposób niż proste zapamiętanie tych wartości? (1, 1,4, 2, 2,8, 4, 5,6, 8, 11, 16, 22, 32, 45, 64 ...)

Pamiętaj, że wszystkie wyniki mają tylko 2 cyfry znaczące.
Zapamiętaj 1 i 1.4 jako pierwsze dwa wpisy. Od tego czasu przeplata się podwójnie (nigdy nie więcej niż 2 cyfry znaczące).

1 2 4 8 jest łatwe.
Nie trudniej jest 1,4 2,8 5,6 11,2 -> 11 ze względu na 2 cyfry znaczące,
więc 22 44.

Przeplataj je i „Bob jest twoim wujem”.

Wiedza, że ​​sqrt (2) = 1,414 = 1,4 do 2 cyfr pomaga, ale nie jest niezbędny.

Przeczytałem więc pytanie i pomyślałem, jak skomplikowane były wszystkie odpowiedzi. Postanowiłem więc zapisać liczby i spojrzeć na nie. Oto, co znalazłem ... Jeśli na nie spojrzysz, możesz po prostu podzielić je na podzbiory. Najpierw pracuj z pierwszym zestawem dwóch liczb, które przypadkowo zaczynają się od cyfry „1”. Oni są:

1 i 1.4 (łatwe do zapamiętania)

Następnie przejdź do następnego podzestawu, który zaczyna się od cyfry „2”

2 i 2.8 (dość łatwe)

Następnie przejdź do następnego zestawu. Poczekaj, NIE zaczynają się od tej samej cyfry, ale są blisko siebie, czyli „4” i „5”, a są to:

4 i 5.6

Teraz zaczyna być trochę łatwiej, ponieważ nie ma miejsc po przecinku. A jeśli spojrzysz, trzecia liczba jest dwa razy pierwsza, a czwarta dwa razy druga. ale po prostu podzielmy je na dwa zestawy. pierwszy ustaw to:

8 i 11

Drugi zestaw to:

16 i 22

Ostatnia liczba to 32, jeśli masz szczęście, że posiadasz soczewkę, która schodzi tak daleko.

Rozbij go w ten sposób, a zapamiętasz go w niecały dzień.

Powodzenia!

A może wiersz:

JEDEN, JEDEN CZTERY,
DWA, DWA OSIEM,
CZTERY, PIĘĆ SZÓSTY,
JEDNASTA PO OSIEM ... ...
SZESNASTA, DWADZIEŚCIA DRUGIE,
Nic więcej nie pozostało.

Zestaw liczb f jest zakorzeniony w geometrii kół.

Jest to prawdą, ponieważ przysłona przysłony obiektywu zwykle otwiera się i zamyka jako okrągły otwór. Zestaw liczb f określa zbiór liczb, który po zastosowaniu do soczewek podwaja zdolność soczewki do połowy lub przepuszcza światło. Innymi słowy, otwórz jeden pełny f-stop, a powierzchnia robocza podwoi się. Zamknij jeden pełny punkt zatrzymania, a obszar roboczy zostanie przecięty na pół.

Truizm: Pomnóż średnicę dowolnego koła przez pierwiastek kwadratowy z 2 = 1,414 - obliczyłeś zmienioną średnicę koła, która daje dwukrotność pola powierzchni.

Zestaw liczb f skierowany w prawo to jego sąsiad po lewej stronie pomnożony przez 1,4

1 - 1,4 - 2 - 2,8 - 4 - 5,6 - 8 - 11 - 16 - 22 - 32-45 -64 I odwrotnie, idąc w lewo, jego sąsiad po prawej stronie jest podzielony przez 1,4 (lub pomnożony przez 0,7).

Nawiasem mówiąc, analogiczny mnożnik, który tworzy zestaw liczb w 1/2 liczb f jest czwartym pierwiastkiem z 2 = 1,189. Zbiór liczb przy użyciu szóstego pierwiastka z 2 = 1,12 generuje zestaw liczb f w przyrostach o 1/3 liczby f

Może myślę o tym jako pierwiastku kwadratowym z potęg 2:

sqrt (1) = 1
sqrt (2) ~ = 1,4
sqrt (4) = 2
sqrt (8) ~ = 2,8
sqrt (16) = 4
sqrt (32) ~ = 5,6
sqrt (64) = 8
sqrt (128) ~ = 11
sqrt (256) = 16

Osobiście jednak bezpośrednie zapamiętywanie wydaje się łatwiejszą drogą. :RE

Czy nikt nie wspominał, że tak naprawdę potrzebujesz tylko dwóch, zna tylko dwa przystanki: (A) 1 i (B) 1.4, a stamtąd mnożymy przez 2, aby uzyskać następny przystanek w każdej sekwencji.

e.g 
Set (A): 1   => 1x2   = 2   -> 2x2   = 4   -> 4x2   =  8 -> 8*2  = 16 -> 16*2 = 32  
Set (B): 1.4 => 1.4x2 = 2.8 -> 2.8x2 = 5.6 -> 5.6x2 = 11 -> 11x2 = 22
Full F-Stop Scale: 1 -> 1.4 -> 2 -> 2.8 -> 4 -> 5.6 -> 8 -> 11 -> 16 -> 22 -> 32

Zauważ, że w pełnej skali : Każdy f-stop z zestawu (A) jest liczbą WIECZORNĄ, z wyjątkiem pierwszego f-stopu 1, który jest nieparzysty, a po każdym z nich następuje f-stop ODD z zestawu (B ), z wyjątkiem ostatniego f-stopu 22, który jest parzysty.

Ale podczas korzystania z aparatu i ustawiania przysłony w celu zmiany ⅓, ½ lub 1 przysłony, wystarczy pomyśleć o obróceniu pokrętła (w dowolną stronę, w zależności od tego, co należy zwiększyć lub zmniejszyć) o 3 kliknięcia pierwsza opcja, 2 dla drugiej i tylko jedna dla ostatniej, aby zmienić przysłonę jeden f-stop.

Wskazówka: pamiętaj, że im niższa wartość przysłony, tym większy otwór przysłony (więcej światła wpadnie przez obiektywy)

Powiązanie niektórych aspektów robienia zdjęć lub sprzętu / problemów z pewnymi ograniczeniami, na przykład ...

f1,2? Będzie drogo ...

f1.4? Będzie miękko ...

f2,8? Maksymalny praktyczny otwór dla obiektywów 3- lub 4-elementowych oraz dla niedrogich, niestandardowych obiektywów stałoogniskowych

f3,5? Wersja ekonomiczna f2.8

f5.6? Optymalny dla większości dowolnych obiektywów (chyba że jest szybki tylko f5,6!).

f11? Czy ostatnio wyczyściłeś czujnik? Również „dyfrakcja”.

F 16 ? Miejsca z czujników zrujnują SOOC ... znowu.

Najprostszą zasadą, kieruj się zdrowym rozsądkiem, wykorzystuj to, co fotografowie robili od czasów fotografowania, napisz skalę f-stop na papierze lub czymkolwiek i przyklej go z tyłu aparatu, a w żadnym momencie nie będziesz w stanie powiedz to do przodu i do tyłu bez żadnego wysiłku.

Zapomnij o wszelkich regułach mnemonicznych lub cokolwiek, co powie ci każdy, kto nauczył się fotografii za pomocą aparatów cyfrowych.

Idź i przyklej je z tyłu aparatu, nie myśląc o nich, nauczysz się ich na pamięć w mgnieniu oka. (Jeśli chcesz to zrobić na ⅓ postoju, nie bój się, że jest to tak łatwe i szybkie jak na przystankach pełnych).