Dlaczego moje ustawienie przysłony zmienia się podczas powiększania obiektywu zestawu DSLR?

Jestem nowy w dziedzinie fotografii, jest kilka rzeczy, których nie jestem w stanie zrozumieć. Bawię się moim Nikonem D90 wraz z jego obiektywem kitowym (18–105 mm).

Czytając o głębi podglądu, autor prosi o wykonanie podstawowych ćwiczeń w celu lepszego zrozumienia DOF, takich jak:

• ustaw wartość przysłony na najmniejszą wartość f / 2.8, f / 3.5, f / 4 z obiektywem 70 mm lub dłuższym.

Kiedy próbowałem ustawić przysłonę na f / 3.5 i próbowałem zmienić ogniskową, mój aparat automatycznie ustawia przysłonę w każdym możliwym trybie (o którym wiem). Zmienia aperturę w następujący sposób:

1. 18-24 ----> 3.4 to 4
2. 18-35 ----> 4.5
3. 18-50 ----> 5
4. 18-105 ---> 5.6

Ale jeśli ustawię aperturę na 5,6 lub więcej, nie zmieni się ona po zmianie ogniskowej aparatu. Wiem, że nie robię dobrze podstawowych rzeczy, ale wciąż nie jestem pewien, dlaczego tak się dzieje. Czy ktoś może mi pomóc to zrozumieć?

Dzieje się tak , ponieważ masz obiektyw zmiennoogniskowy z zoomem . Rozwiązaniem jest uzyskanie obiektywu wysokiej jakości, w przeciwnym razie musisz żyć z ograniczeniami, które są faktycznie zaznaczone na tubusie obiektywu.

Mówi 18-105 mm 1: 3,5 - 5,6G, co oznacza, że ​​maksymalna przysłona to F / 3,5 dla najszerszej ogniskowej (18 mm) i F / 5,6 dla najdłuższej (105 mm). Zmienia się w krokach między tym. Tak więc, jeśli ustawiłeś F / 5.6, możesz powiększać całą ogniskową bez zmiany przysłony. Jeśli ustawisz przysłonę na F / 3.5, to po krótkim zwiększeniu ogniskowej obiektyw musi zmniejszyć przysłonę.

Centralnym stosunek soczewki (czasami określany jako wartość otwór lub AV, ale częściej jako główny stosunku lub przysłony i wpisywane krótki ręki f / __) jest bardzo centralnym długość soczewki podzielona przez średnicę o wyraźnej aperturze.

Innymi słowy, jeśli obiektyw miałby fizyczny otwór apertury o średnicy 25 mm i miał ogniskową 100 mm, wówczas współczynnik ogniskowej wynosiłby f / 4, ponieważ 100 ÷ 25 = 4. Jeśli zwiększysz ogniskową do 200 mm, ale zrobisz to nie zmieniaj fizycznego rozmiaru apertury, wtedy staje się 200 ÷ 4 = 8 ... więc teraz jest f / 8. W tym przykładzie jedyną rzeczą, którą celowo zmieniłeś, była ogniskowa, ale współczynnik ogniskowej zmienia się jako efekt uboczny matematyki.

Niektóre obiektywy wykorzystują układy optyczne, które są w stanie utrzymać współczynnik ogniskowej nawet podczas regulacji ogniskowej (i są to zwykle droższe obiektywy).

Wiedząc, że współczynnik ogniskowej jest długością ogniskowej podzieloną przez czystą średnicę apertury, oznacza to również, że „długie” obiektywy o „niskich” współczynnikach ogniskowania będą prawdopodobnie bardzo ciężkie, ponieważ niski współczynnik ogniskowej wymaga dużej średnicy fizycznej (w stosunku do ogniskowej długość obiektywu). Oznacza to, że każdy szklany element wewnątrz soczewki ma znacznie większą średnicę ... co oznacza również, że są grubsze i to znaczy, że są cięższe.

Można się zastanawiać, dlaczego stosuje się współczynniki ogniskowej, zamiast po prostu podać fizyczną średnicę przysłony. Okazuje się, że dla celów ustalenia ilości światła dostarczanego do czujnika liczy się stosunek. np. jeśli obiektyw ma średnicę apertury 25 mm, tak naprawdę nie wiesz, ile światła zostanie dostarczone do czujnika, chyba że znasz też ogniskową.

Korzystam z eksperymentu myślowego tunelu na zboczu góry. Jeśli średnica tunelu wynosi 20 stóp i staniesz przy wejściu do tunelu, będzie dość jasno, ponieważ światło pod wieloma różnymi kątami może do ciebie dotrzeć, gdy jesteś przy wejściu do tunelu. Im głębiej wchodzisz do tunelu, kąt światła niezbędny do dotarcia w głąb staje się węższy i węższy, a konsekwencją tego jest to, że im ciemniej i ciemniej, tym dalej. Współczynniki ogniskowej działają w ten sposób.

Oznacza to, że gdy używasz światłomierza do odczytu miernika, nie musisz nic mówić miernikowi o ogniskowej obiektywu ... może zalecić ustawienia ekspozycji oparte na współczynniku ogniskowej niezależnie od faktycznej długości ogniskowej.

Jeszcze jedna rzecz, na którą należy zwrócić uwagę ... te liczby użyte na f-stopach ... są w rzeczywistości potęgami pierwiastka kwadratowego z 2 (pierwiastek kwadratowy z 2 wynosi około 1,4, gdy jest swobodnie zaokrąglony)

Dzieje się tak, ponieważ za każdym razem, gdy zwiększasz średnicę koła o ten współczynnik (1,4 ... faktycznie o pierwiastek kwadratowy z 2, jeśli chcesz być precyzyjny), wówczas dokładnie podwoisz powierzchnię tego koła. Oznacza to, że dwa razy więcej fotonów może przejść przez ten obszar. Obszar koła ma promień π * ^ 2. Jeśli zwiększysz promień o 1,4 (a dokładniej √2), wówczas dokładnie podwoisz powierzchnię tego okręgu.

Oto tabela, którą utworzyłem, pokazująca moc pierwiastka kwadratowego z 2 ... od 0 do 9. Zauważ, że tylko moc jest zmieniana po lewej, a po prawej stronie masz listę całych f-stopów. Każdy cały f-stop zmniejsza ilość światła dokładnie o połowę. f / 1.4 pozwala na przejście przez obiektyw o połowę mniej światła w porównaniu do f / 1.0. f / 2 jest o połowę słabsze w porównaniu do f / 1.4 ... i tak dalej.

Producenci aparatów zaokrąglają wartości stosowane w fotografii, ponieważ użycie precyzyjnych (nie zaokrąglonych) wartości nie zmieni ekspozycji w zauważalny sposób (tj. Setne części przysłony nie zostaną zauważone) i ułatwi zapamiętanie wartości.