Dlaczego nie ma obiektywów zmiennoogniskowych o maksymalnej aperturze szerszej niż f / 2.8?

Rozumiem, że obiektyw zmiennoogniskowy o maksymalnej aperturze szerszej niż f / 2.8 byłby trudny i kosztowny, ale wydaje się, że zabiliby go profesjonaliści. Z pewnością nie może być droższy (jeśli to możliwe) niż niektóre obiektywy o wartości ponad 10 000 USD i istnieją w sprzedaży w ograniczonych ilościach. Czy jest to prawie niemożliwe, czy może jest inny powód, dla którego nie widzimy obiektywów zmiennoogniskowych szybciej niż f / 2.8?

Angenieux (dla jednego) robi pewne zbliżenia f / 2. Są używane głównie do tworzenia filmów. Na przykład Optimo 17-80 to obiektyw f / 2 (T2.2), pokrywający oczywiście zakres 17–80 mm.

Jeśli chodzi o to, dlaczego nie są one powszechne, weź pod uwagę, że ten konkretny obiektyw waży 11 funtów i kosztuje około 50 000 USD.

Jeszcze bardziej ekstremalny byłby Optimo 24-290 , czyli f / 2.5 (T2.8) i stała apertura w całym tym zakresie. Waży 24 funty i chociaż nie znam ceny tego, myślę: „więcej niż większość domów, w których mieszkałem” byłoby bezpiecznym domysłem.

Tak, bez wątpienia można zbudować zoom f / 2, który byłby mniejszy, lżejszy i tańszy, zwłaszcza jeśli ograniczysz go do APS-C. Niemniej jednak może to dać wyobrażenie o kierunku, w którym zmienią się naprawdę szybkie powiększenia. Tak, mogą być znacznie droższe niż 10 000 USD, a także mogą być nieproporcjonalnie duże i ciężkie.

Z optycznego punktu widzenia sprowadza się to w dużej mierze do korygowania aberracji. Na przykład dla każdego konkretnego projektu aberracja sferyczna rośnie w przybliżeniu kwadratowo z aperturą.

Oprócz tego napotykasz problemy z rozmiarem i wagą: aby uzyskać jeden przystanek szybciej, pomnóż średnicę przez ~ 1,4. Podwaja to powierzchnię, która zwielokrotnia objętość każdego elementu przez 2,8. Ponieważ każdy element waży około trzy razy więcej, części mechaniczne do montażu tych elementów stają się również większe i cięższe.

Rozważmy więc jedną z najpopularniejszych kategorii szybkiego zoomu: 70-200 f / 2.8. Najbardziej aktualne około 3 funtów. W oparciu o prostą geometrię, skalowanie do f / 2 powinno zwiększyć wagę do około 9 funtów. Przy wadze 3 funtów znajdujesz się na granicy między trzymaniem się za ręce i naprawdę marzeniem o monopodu. Przy wadze 9 funtów większość ludzi prawie potrzebuje statywu na więcej niż jeden lub dwa strzały na raz.

Oprócz tego 9-funtowe soczewki po prostu nie sprzedają się w dużych ilościach. Rozsądnie oddani fotografowie kupują wiele soczewek o wadze 3 funtów (w tym wyżej wspomniane 70-200 / 2.8). Gdy dojdziesz do 5-6 obiektywów jak funt 300 / 2,8, ilość już spadła dużo - tylko kilka z najbardziej poświęcony będzie nawet uważają je. Idąc stamtąd o krok dalej (np. Do 400 / 2.8) liczba gwałtownie spada.

Pozwól mi spróbować umieścić tę kroplę w perspektywie. Kiedy idę na jedno z wydarzeń sportowych moich dzieci, są całkiem spore szanse, że co najmniej troje lub czworo rodziców będzie miało 70-200 / 2.8 lub coś w tym samym rozmiarze / wadze (a na większym wydarzeniu może łatwo zobaczyć kilkanaście).

Dla 300 / 2.8 to dużo spada. W każdy weekend w moim lokalnym przyjaznym dla zwierząt schronieniu dla dzikiej przyrody mogę go zobaczyć lub nie. Na przykład w okresie godowym zobaczenie dwóch lub trzech nie byłoby niczym niezwykłym.

Podczas dwudziestu lat kręcenia prawdopodobnie mogłem prawie policzyć na palcach całkowitą liczbę przypadków, w których widziałem ludzi strzelających na 400 / 2.8, 500/4, 600/4 itp.

Opierając się tylko na rozmiarze i wadze, 70-200 f / 2 byłby właściwie w tej ostatniej kategorii - tak rzadkiej, że prawie nie byłby używany, nawet gdyby ktoś umieścił go w swoim katalogu.

Obiektywy zmiennoogniskowe z większymi względnymi przysłonami stają się bardziej praktyczne (i powszechne), gdy mamy do czynienia z krótkimi ogniskowymi i / lub tylko w celu pokrycia mniejszych czujników. Olympus już od dłuższego czasu produkuje obiektywy f / 2 do aparatów mikro-czterech trzecich, Canon ogłosił (ale kiedy to piszę, jeszcze nie wypuszczony) 28-70 f / 2 dla ich nowego mocowania EOS r i (być może najbardziej szalone wszystkich) stary Makro 3-krotny zoom Minolta 3x-1x, z geometryczną przysłoną zmieniającą się od f / 1.7 do f / 2.8 (ale przy 3x geometryczna przysłona f / 1.7 jest skutecznie zmniejszana do f / 6.7 - i zwykle przymkniesz stamtąd, aby spróbować uzyskać co najmniej jedną dziesiątą milimetra głębi ostrości ...

Olympus robi zoom f / 2, ale nie zgadzam się z innym plakatem, który powiedział, że to było jak f / 4 z powodu mniejszego rozmiaru czujnika.

Oczywiście rozmiar matrycy ma wpływ na najwyższą jakość obrazu, szczególnie z efektami głębi ostrości, ale nadal można strzelać na f / 2 w oświetleniu, co byłoby niemożliwe przy f / 4.

Nie widzę żadnych postów szydzących z cytowanych obiektywów cine f / 2, chociaż z pewnością mają one również mniejszy „czujnik” niż pełnoklatkowa matryca 35 mm!