Kiedy w Oracle SQL należy używać średnika, a nie ukośnika?

W tym tygodniu debatowaliśmy w mojej firmie na temat tego, jak powinniśmy pisać nasze skrypty SQL.

Kontekst: Nasza baza danych to Oracle 10g (wkrótce zostanie zaktualizowana do wersji 11). Nasz zespół DBA używa SQLPlus do wdrażania naszych skryptów do produkcji.

Teraz mieliśmy niedawno wdrożenie, które nie powiodło się, ponieważ użyło zarówno średnika, jak i ukośnika ( /). Średnik znajdował się na końcu każdej instrukcji, a ukośnik między instrukcjami.

alter table foo.bar drop constraint bar1;
/
alter table foo.can drop constraint can1;
/

Niektóre wyzwalacze zostały dodane później w skrypcie, niektóre widoki zostały utworzone, a także niektóre procedury składowane. Posiadanie zarówno polecenia, jak ;i /wywoływało dwukrotne uruchomienie każdej instrukcji, powodując błędy (szczególnie we wstawkach, które musiały być unikalne).

W SQL Developer tak się nie dzieje, w TOAD tak się nie dzieje. Jeśli uruchomisz pewne polecenia, nie będą one działać bez /w nich.

W PL / SQL, jeśli masz podprogram (DECLARE, BEGIN, END) użyty średnik będzie traktowany jako część podprogramu, więc musisz użyć ukośnika.

Więc moje pytanie brzmi: jeśli twoją bazą danych jest Oracle, jaki jest właściwy sposób pisania skryptu SQL? Skoro wiesz, że Twoją bazą danych jest Oracle, czy zawsze powinieneś używać /?

To kwestia preferencji, ale wolę widzieć skrypty, które konsekwentnie używają ukośnika - w ten sposób wszystkie „jednostki” pracy (tworzenie obiektu PL / SQL, uruchamianie anonimowego bloku PL / SQL i wykonywanie instrukcji DML) mogą być łatwiej wybierać wzrokiem.

Ponadto, jeśli ostatecznie przejdziesz do czegoś takiego jak Ant w celu wdrożenia, uprości to definicję celów, aby uzyskać spójny ogranicznik instrukcji.

Wiem, że to stary wątek, ale właśnie się na niego natknąłem i czuję, że nie zostało to do końca wyjaśnione.

W SQL * Plus istnieje ogromna różnica między znaczeniem a /i a, ;ponieważ działają one inaczej.

Te ;końce oświadczenie SQL, podczas gdy /sporządzi co jest na prąd „bufor”. Więc kiedy używasz a ; i a, /instrukcja jest wykonywana dwukrotnie.

Możesz łatwo zobaczyć, że używając /po uruchomieniu instrukcji:

SQL*Plus: Release 11.2.0.1.0 Production on Wed Apr 18 12:37:20 2012

Copyright (c) 1982, 2010, Oracle.  All rights reserved.

Connected to:
Oracle Database 11g Enterprise Edition Release 11.2.0.1.0 - Production
With the Partitioning and OLAP options

SQL> drop table foo;

Table dropped.

SQL> /
drop table foo
           *
ERROR at line 1:
ORA-00942: table or view does not exist

W tym przypadku faktycznie zauważa się błąd.


Ale zakładając, że istnieje taki skrypt SQL:

drop table foo;
/

A to jest uruchamiane z poziomu SQL * Plus, wtedy będzie to bardzo mylące:

SQL*Plus: Release 11.2.0.1.0 Production on Wed Apr 18 12:38:05 2012

Copyright (c) 1982, 2010, Oracle.  All rights reserved.


Connected to:
Oracle Database 11g Enterprise Edition Release 11.2.0.1.0 - Production
With the Partitioning and OLAP options

SQL> @drop

Table dropped.

drop table foo
           *
ERROR at line 1:
ORA-00942: table or view does not exist

Jest /on wymagany głównie do uruchamiania instrukcji, które są osadzone ;jak CREATE PROCEDUREinstrukcja.

Chciałem wyjaśnić trochę więcej użycia między ;i/

W SQLPLUS:

1. ; oznacza "zakończ bieżącą instrukcję, wykonaj ją i zapisz w buforze SQLPLUS"
2. <newline>po instrukcji DML (SELECT, UPDATE, INSERT, ...) lub niektórych typach instrukcji DDL (tworzenie tabel i widoków) (które nie zawierają ;), oznacza to, że przechowuj instrukcję w buforze, ale nie uruchamiaj jej.
3. /po wpisaniu instrukcji do bufora (ze spacją <newline>) oznacza „uruchomić DML lub DDL lub PL / SQL w buforze.
4. RUNlub Rjest komendą sqlsplus, która wyświetla / wyświetla kod SQL w buforze i uruchamia go. Nie zakończy instrukcji SQL.
5. / podczas wpisywania DML lub DDL lub PL / SQL oznacza "przerwanie aktualnej instrukcji, wykonanie jej i zapisanie do bufora SQLPLUS"

UWAGA: Ponieważ ;są używane dla PL / SQL do zakończenia instrukcji, ;nie mogą być używane przez SQLPLUS w znaczeniu „zakończ bieżącą instrukcję, wykonaj ją i zapisz w buforze SQLPLUS”, ponieważ chcemy, aby cały blok PL / SQL znajdował się całkowicie w bufor, a następnie wykonaj go. Bloki PL / SQL muszą kończyć się:

END;
/

Prawie wszystkie wdrożenia Oracle są wykonywane przez SQL * Plus (to dziwne małe narzędzie wiersza poleceń, z którego korzysta Twój administrator). A w SQL * Plus samotny ukośnik oznacza w zasadzie „ponownie wykonaj ostatnie polecenie SQL lub PL / SQL, które właśnie wykonałem”.

Widzieć

http://ss64.com/ora/syntax-sqlplus.html

Praktyczną zasadą jest użycie ukośnika w przypadku rzeczy, które działają BEGIN .. ENDlub gdzie możesz użyć CREATE OR REPLACE.

Do wkładek, które wymagają wyjątkowego zastosowania

INSERT INTO my_table ()
SELECT <values to be inserted>
FROM dual
WHERE NOT EXISTS (SELECT 
                  FROM my_table
                  WHERE <identify data that you are trying to insert>)

Z mojego zrozumienia, wszystkie instrukcje SQL nie wymagają ukośnika, ponieważ będą uruchamiane automatycznie na końcu średnika, w tym instrukcje DDL, DML, DCL i TCL.

W przypadku innych bloków PL / SQL, w tym procedur, funkcji, pakietów i wyzwalaczy, ponieważ są to programy wielowierszowe, Oracle potrzebuje sposobu, aby wiedzieć, kiedy uruchomić blok, więc musimy napisać ukośnik na końcu każdego bloku, aby niech Oracle to uruchomi.

Używam ukośnika tylko raz na końcu każdego skryptu, aby powiedzieć sqlplus, że nie ma więcej linii kodu. W środku skryptu nie używam ukośnika.