Uruchom aplikację na OS X za pomocą wiersza poleceń

Chcę uruchomić aplikację na OSX ze skryptu. Muszę przekazać to argumenty wiersza poleceń. Niestety, opennie akceptuje argumentów wiersza poleceń.

Jedyną opcją, o nohup myApp > /dev/null &której przychodzi mi do głowy, jest uruchomienie mojej aplikacji, aby mogła istnieć niezależnie od skryptu, który ją uruchamia.

Jakieś lepsze sugestie?

W systemie OS X 10.6 openpolecenie zostało rozszerzone, aby umożliwić przekazywanie argumentów do aplikacji:

open ./AppName.app --args -AppCommandLineArg

Ale w przypadku starszych wersji systemu Mac OS X i ponieważ pakiety aplikacji nie są zaprojektowane do przekazywania argumentów wiersza poleceń, konwencjonalnym mechanizmem jest użycie zdarzeń Apple dla plików, takich jak tutaj dla aplikacji Cocoa lub tutaj dla aplikacji Carbon. Możesz też prawdopodobnie zrobić coś niezręcznego, przekazując parametry przy użyciu zmiennych środowiskowych.

Jak wspomniano w pytaniu tutaj The openpolecenie 10.6 ma teraz argsflagę, więc można zadzwonić:

open -n ./AppName.app --args -AppCommandLineArg

Pakiet aplikacji ( .appplik) to w rzeczywistości zbiór katalogów. Zamiast używać openi .appnazwy, możesz do niego wejść i uruchomić właściwy plik binarny. Na przykład:

$ cd /Applications/LittleSnapper.app/
$ ls
Contents
$ cd Contents/MacOS/
$ ./LittleSnapper

To jest rzeczywisty plik binarny, który może akceptować argumenty (lub nie, w LittleSnapperprzypadku).

W przypadku, gdy Twoja aplikacja musi działać na plikach (co normalnie powinien być przekazane jako:) ./myApp *.jpg, możesz to zrobić w następujący sposób:

open *.jpg -a myApp

Poleciłbym technikę, którą oferuje MathieuK. W moim przypadku musiałem wypróbować to z Chromium:

> Chromium.app/Contents/MacOS/Chromium --enable-remote-fonts

Zdaję sobie sprawę, że to nie rozwiązuje problemu OP, ale mam nadzieję, że oszczędza to czas kogoś innego. :)

openma również flagę -a, której można użyć do otwarcia aplikacji z folderu Aplikacje według jej nazwy (lub według identyfikatora pakietu z flagą -b). Możesz to połączyć z opcją --args, aby osiągnąć żądany wynik:

open -a APP_NAME --args ARGS

Aby otworzyć wideo w odtwarzaczu VLC, które powinno skalować się ze współczynnikiem 2x i zapętlić, możesz na przykład wykonać:

open -a VLC --args -L --fullscreen

Zauważ, że nie mogłem uzyskać danych wyjściowych poleceń na terminalu. (chociaż nie próbowałem niczego, aby to rozwiązać)

Chciałem mieć uruchomione dwie oddzielne instancje Chrome, każda z własnym profilem. Chciałem móc je uruchamiać ze Spotlight , tak jak mam zwyczaj uruchamiania aplikacji na Maca. Innymi słowy, potrzebowałem dwóch zwykłych aplikacji na Maca, regChromedo normalnego przeglądania i altChromekorzystania ze specjalnego profilu, aby móc je łatwo uruchomić, naciskając klawisz-spacji, aby wywołać Spotlight, a następnie „reg” lub „alt”, a następnie Enter.

Przypuszczam, że brutalnym sposobem osiągnięcia powyższego celu byłoby wykonanie dwóch kopii pakietu aplikacji Google Chrome pod odpowiednimi nazwami. Ale to brzydkie i komplikuje aktualizację.

Skończyło się na dwóch aplikacjach AppleScript zawierających po dwa polecenia. Oto jeden dla altChrome:

do shell script "cd /Applications/Google\\ Chrome.app/Contents/Resources/; rm app.icns; ln /Users/garbuck/local/chromeLaunchers/Chrome-swirl.icns app.icns"
do shell script "/Applications/Google\\ Chrome.app/Contents/MacOS/Google\\ Chrome --user-data-dir=/Users/garbuck/altChrome >/dev/null 2>&1 &"

Druga linia uruchamia Chrome z alternatywnym profilem ( --user-data-dirparametrem).

Pierwsza linia to nieudana próba nadania obu aplikacjom odrębnych ikon. Początkowo wydaje się, że działa dobrze. Jednak prędzej czy później Chrome ponownie odczytuje plik ikony i pobiera plik odpowiadający tej, która z dwóch aplikacji została uruchomiona jako ostatnia, w wyniku czego dwie uruchomione aplikacje mają tę samą ikonę. Ale nie zadałem sobie trudu, aby to naprawić - trzymam dwie przeglądarki na osobnych pulpitach, a nawigacja między nimi nie stanowi problemu.

Począwszy od OS X Yosemite , możemy teraz używać AppleScript i Automator do automatyzacji złożonych zadań. JavaScript do automatyzacji może być teraz używany jako język skryptowy.

Ta strona zawiera dobry przykładowy skrypt, który można napisać w wierszu poleceń przy użyciu trybów interaktywnych bash i osascript . Otwiera kartę Safari i przechodzi do example.com.

osascript -l JavaScript -i
Safari = Application("Safari");
window = Safari.windows[0];
window.name();
tab = Safari.Tab({url:"http://www.example.com"});
window.tabs.push(tab); 
window.currentTab = tab;

Ze skryptem jabłkowym:

tell application "Firefox" to activate

Dlaczego nie ustawić ścieżki dodawania do kosza aplikacji. W przypadku MacVima wykonałem następujące czynności.

export PATH=/Applications/MacVim.app/Contents/bin:$PATH

Alias ​​to kolejna opcja, którą wypróbowałem.

alias mvim='/Applications/MacVim.app/Contents/bin/mvim'
alias gvim=mvim 

Dzięki PATH eksportu mogę wywoływać wszystkie polecenia w aplikacji. Argumenty przeszły pomyślnie mój test z MacVimem. Podczas gdy alias, musiałem aliasować każde polecenie w koszu.

mvim README.txt
gvim Anotherfile.txt

Ciesz się mocą aliasów i PATH. Jednak musisz monitorować zmiany po uaktualnieniu systemu operacyjnego.

Proste, tutaj zastąp „APP” nazwą aplikacji, którą chcesz uruchomić.

export APP_HOME=/Applications/APP.app/Contents/MacOS
export PATH=$PATH:$APP_HOME

Dzięki mi później.

Możesz uruchamiać aplikacje za pomocą open:

open -a APP_YOU_WANT

Powinno to otworzyć żądaną aplikację.