Jak wypisujesz aktywne tryby pomocnicze w emacsie?

Jak wypisujesz aktywne tryby pomocnicze w emacsie?

C-h mlub M-x describe-modepokazuje wszystkie aktywne tryby pomocnicze (i tryb główny) oraz krótki opis każdego z nich.

Lista wszystkich podrzędnych poleceń trybu jest przechowywana w zmiennej minor-mode-list. Dowiedzenie się, czy są one aktywne, czy nie, odbywa się zwykle przez sprawdzenie zmiennej o tej samej nazwie. Możesz więc zrobić coś takiego:

(defun which-active-modes ()
  "Give a message of which minor modes are enabled in the current buffer."
  (interactive)
  (let ((active-modes))
    (mapc (lambda (mode) (condition-case nil
                             (if (and (symbolp mode) (symbol-value mode))
                                 (add-to-list 'active-modes mode))
                           (error nil) ))
          minor-mode-list)
    (message "Active modes are %s" active-modes)))

Uwaga: działa to tylko dla bieżącego bufora (ponieważ tryby pomocnicze mogą być włączone tylko w niektórych buforach).

describe-modemogę jakoś wymyślić listę włączonych trybów pomocniczych, dlaczego nie mogłem? Więc po przeczytaniu jego kodu źródłowego zdałem sobie sprawę, że pobiera listę aktywnych trybów pomocniczych z obu minor-mode-listi minor-mode-alist. Korzystając z dash.elbiblioteki do manipulacji listami innej firmy, otrzymałem ten kod:

(--filter (and (boundp it) (symbol-value it)) minor-mode-list)

Na przykład, aby wyłączyć wszystkie tryby podrzędne, użyj -each:

(--each (--filter (and (boundp it) (symbol-value it)) minor-mode-list)
        (funcall it -1))

Nie zapomnij zapisać listy pobocznych trybów w zmiennej, w przeciwnym razie będziesz musiał ponownie uruchomić Emacsa lub włączyć je z pamięci.

Jeśli chcesz programowo zrobić coś ze wszystkimi buforami, które mają aktywny określony tryb, to najlepsze, najbardziej minimalistyczne, najczystsze wbudowane rozwiązanie jest następujące:

(dolist ($buf (buffer-list (current-buffer)))
  (with-current-buffer $buf
    (when some-buffer-local-minor-or-major-mode-variable-you-want-to-find
      (message "x %s" $buf))))

Wykonuje następujące czynności:

1. Pobierz listę wszystkich buforów przez buffer-list, z aktualnie aktywnym buforem na początku listy (więc jest traktowany jako pierwszy, zwykle to, co chcesz, ale pomiń current-bufferparametr, jeśli nie obchodzi Cię to).
2. Przejrzyj listę buforów i przypisz nazwę każdego bufora do zmiennej $buf.
3. Służy with-current-buffer $bufdo informowania Emacsa, że ​​cały kod w treści powinien działać tak, jakby był w buforze$buf zamiast w jakimkolwiek buforze, który naprawdę wyświetlasz na ekranie.
4. when <some mode variable>to właściwy sposób sprawdzenia, czy tryb jest włączony; możesz również użyć ifi innych takich metod. Tak czy inaczej, celem jest sprawdzenie, czy zmienna trybu głównego trybu pomocniczego lub głównego jest ustawiona w buforze. Prawie wszystkie tryby definiują zmienną poprzez „definiowanie” trybu, co automatycznie powoduje utworzenie zmiennej lokalnej bufora o nazwie odpowiadającej trybowi, i tak to działa. A jeśli nie mają standardowej zmiennej, spójrz na ich własny kod źródłowy, aby zobaczyć, jak ich kod „przełączający” określa, jak je włączać i wyłączać. 99% z nich korzysta z istnienia zmiennej ich nazwy modemu (a jeśli nie, sugeruję zgłosić to jako błąd autorowi trybu). Na przykład, aby sprawdzić, czy bufor ma aktywny tryb białych znaków, powiedziałbyś when whitespace-mode.
5. Następnie wysyła komunikat do bufora Messages, zawierający znak „x” i nazwę bufora, dla którego tryb był aktywny. Tam umieściłbyś swój własny kod, aby zrobić wszystko, co chcesz zrobić z odkrytym buforem.

Cieszyć się! Dalej do większego i czystszego kodu lisp!

Oto prosty alternatywny fragment kodu podobny do niektórych metod, które zostały już omówione w innych odpowiedziach:

(delq nil
  (mapcar
    (lambda (x)
      (let ((car-x (car x)))
        (when (and (symbolp car-x) (symbol-value car-x))
          x)))
    minor-mode-alist))