angularJS: Jak wywołać funkcję zakresu potomnego w zakresie nadrzędnym

Jak wywołać metodę zdefiniowaną w zakresie podrzędnym z zakresu nadrzędnego?

function ParentCntl() {
    // I want to call the $scope.get here
}

function ChildCntl($scope) {
    $scope.get = function() {
        return "LOL";    
    }
}

http://jsfiddle.net/wUPdW/

Możesz używać $broadcastod rodzica do dziecka:

function ParentCntl($scope) {

    $scope.msg = "";
    $scope.get = function(){
        $scope.$broadcast ('someEvent');
        return  $scope.msg;        
    }
}

function ChildCntl($scope) {               
    $scope.$on('someEvent', function(e) {  
        $scope.$parent.msg = $scope.get();            
    });

    $scope.get = function(){
        return "LOL";    
    }
}

Skrzypce robocze: http://jsfiddle.net/wUPdW/2/

AKTUALIZACJA : Istnieje inna wersja, mniej sprzężona i bardziej testowalna:

function ParentCntl($scope) {
    $scope.msg = "";
    $scope.get = function(){
        $scope.$broadcast ('someEvent');
        return  $scope.msg;        
    }

    $scope.$on('pingBack', function(e,data) {  
        $scope.msg = data;        
    });
}

function ChildCntl($scope) {               
    $scope.$on('someEvent', function(e) {  
        $scope.$emit("pingBack", $scope.get());        
    });

    $scope.get = function(){
        return "LOL";    
    }
}

Skrzypce: http://jsfiddle.net/uypo360u/

Zasugeruję inne rozwiązanie:

var app = angular.module("myNoteApp", []);


app.controller("ParentCntl", function($scope) {
    $scope.obj = {};
});

app.controller("ChildCntl", function($scope) {
    $scope.obj.get = function() {
            return "LOL";    
    };
});

Mniej kodu i korzystanie z dziedziczenia prototypowego.

Dolar

Zarejestruj funkcję dziecka w rodzicu, gdy dziecko jest inicjowane. Użyłem notacji „jako” dla przejrzystości szablonu.

SZABLON

<div ng-controller="ParentCntl as p">
  <div ng-controller="ChildCntl as c" ng-init="p.init(c.get)"></div>
</div>

KONTROLERY

...
function ParentCntl() {
  var p = this;
  p.init = function(fnToRegister) {
    p.childGet = fnToRegister;
  };
 // call p.childGet when you want
}

function ChildCntl() {
  var c = this;
  c.get = function() {
    return "LOL";    
  };
}

„Ale”, mówisz, „ ng-init nie powinno być używane w ten sposób !”. Cóż, tak, ale

1. ta dokumentacja nie wyjaśnia, dlaczego nie, i
2. Nie wierzę, że autorzy dokumentacji rozważali WSZYSTKIE możliwe przypadki użycia tego.

Mówię, że to dobry użytek. Jeśli chcesz mnie zlekceważyć, skomentuj z uzasadnieniem! :)

Podoba mi się to podejście, ponieważ sprawia, że ​​komponenty są bardziej modułowe. Jedyne powiązania znajdują się w szablonie i to oznacza

• kontroler podrzędny nie musi nic wiedzieć o tym, do którego obiektu dodać swoją funkcję (jak w odpowiedzi @ canttouchit)
• formant nadrzędny może być używany z dowolnym innym formantem podrzędnym, który ma funkcję get
• nie wymaga nadawania, co w dużej aplikacji będzie bardzo brzydkie, chyba że ściśle kontrolujesz przestrzeń nazw zdarzeń

To podejście jest bliższe idei Tero, polegającej na modularyzacji za pomocą dyrektyw (zauważ, że w jego zmodularyzowanym przykładzie contestantsjest przekazywana z dyrektywy rodzica do dyrektywy „dziecka” W SZABLONIE).

W istocie innym rozwiązaniem mogłoby być rozważenie implementacji ChildCntldyrektywy w formie dyrektywy i wykorzystanie &powiązania do zarejestrowania initmetody.

Możesz zrobić obiekt potomny.

var app = angular.module("myApp", []);


app.controller("ParentCntl", function($scope) {
    $scope.child= {};
    $scope.get = function(){
      return $scope.child.get(); // you can call it. it will return 'LOL'
    }
   // or  you can call it directly like $scope.child.get() once it loaded.
});

app.controller("ChildCntl", function($scope) {
    $scope.obj.get = function() {
            return "LOL";    
    };
});

Tutaj dziecko udowadnia przeznaczenie metody get.