unikalny identyfikator obiektu w javascript

Muszę przeprowadzić jakiś eksperyment i muszę znać jakiś unikalny identyfikator obiektów w javascript, żeby sprawdzić, czy są takie same. Nie chcę używać operatorów równości, potrzebuję czegoś takiego jak funkcja id () w Pythonie.

Czy coś takiego istnieje?

Zaktualizuj Moja oryginalna odpowiedź poniżej została napisana 6 lat temu w stylu stosownym do czasów i mojego zrozumienia. W odpowiedzi na pewną rozmowę w komentarzach, bardziej nowoczesne podejście do tego jest następujące:

(function() {
    if ( typeof Object.id == "undefined" ) {
        var id = 0;

        Object.id = function(o) {
            if ( typeof o.__uniqueid == "undefined" ) {
                Object.defineProperty(o, "__uniqueid", {
                    value: ++id,
                    enumerable: false,
                    // This could go either way, depending on your 
                    // interpretation of what an "id" is
                    writable: false
                });
            }

            return o.__uniqueid;
        };
    }
})();

var obj = { a: 1, b: 1 };

console.log(Object.id(obj));
console.log(Object.id([]));
console.log(Object.id({}));
console.log(Object.id(/./));
console.log(Object.id(function() {}));

for (var k in obj) {
    if (obj.hasOwnProperty(k)) {
        console.log(k);
    }
}
// Logged keys are `a` and `b`

Jeśli masz archaiczne wymagania dotyczące przeglądarki, sprawdź tutaj zgodność przeglądarki Object.defineProperty.

Oryginalna odpowiedź jest przechowywana poniżej (zamiast tylko w historii zmian), ponieważ uważam, że porównanie jest wartościowe.

Możesz dać następujący obrót. Daje to również opcję jawnego ustawienia identyfikatora obiektu w jego konstruktorze lub w innym miejscu.

(function() {
    if ( typeof Object.prototype.uniqueId == "undefined" ) {
        var id = 0;
        Object.prototype.uniqueId = function() {
            if ( typeof this.__uniqueid == "undefined" ) {
                this.__uniqueid = ++id;
            }
            return this.__uniqueid;
        };
    }
})();

var obj1 = {};
var obj2 = new Object();

console.log(obj1.uniqueId());
console.log(obj2.uniqueId());
console.log([].uniqueId());
console.log({}.uniqueId());
console.log(/./.uniqueId());
console.log((function() {}).uniqueId());

Uważaj, aby upewnić się, że członek, którego używasz do wewnętrznego przechowywania unikalnego identyfikatora, nie koliduje z inną automatycznie utworzoną nazwą członka.

Jeśli chodzi o moje obserwacje, każda zamieszczona tutaj odpowiedź może mieć nieoczekiwane skutki uboczne.

W środowisku zgodnym z ES2015 możesz uniknąć skutków ubocznych, używając WeakMap .

const id = (() => {
    let currentId = 0;
    const map = new WeakMap();

    return (object) => {
        if (!map.has(object)) {
            map.set(object, ++currentId);
        }

        return map.get(object);
    };
})();

id({}); //=> 1

Najnowsze przeglądarki zapewniają czystszą metodę rozszerzania Object.prototype. Ten kod spowoduje, że właściwość będzie ukryta przed wyliczeniem właściwości (dla p in o)

W przypadku przeglądarek, które implementują defineProperty , możesz zaimplementować właściwość uniqueId w następujący sposób:

(function() {
    var id_counter = 1;
    Object.defineProperty(Object.prototype, "__uniqueId", {
        writable: true
    });
    Object.defineProperty(Object.prototype, "uniqueId", {
        get: function() {
            if (this.__uniqueId == undefined)
                this.__uniqueId = id_counter++;
            return this.__uniqueId;
        }
    });
}());

Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz https://developer.mozilla.org/en/JavaScript/Reference/Global_Objects/Object/defineProperty

Właściwie nie musisz modyfikować objectprototypu i dodawać tam funkcji. Poniższe działania powinny dobrze działać w Twoim celu.

var __next_objid=1;
function objectId(obj) {
    if (obj==null) return null;
    if (obj.__obj_id==null) obj.__obj_id=__next_objid++;
    return obj.__obj_id;
}

W przypadku przeglądarek implementujących tę Object.defineProperty()metodę poniższy kod generuje i zwraca funkcję, którą można powiązać z dowolnym posiadanym obiektem.

Takie podejście ma tę zaletę, że nie rozszerza się Object.prototype.

Kod działa, sprawdzając, czy dany obiekt ma __objectID__właściwość, a jeśli tak nie jest , definiując go jako ukrytą (niewliczalną) właściwość tylko do odczytu.

Jest więc bezpieczny przed jakąkolwiek próbą zmiany lub przedefiniowania obj.__objectID__właściwości tylko do odczytu po jej zdefiniowaniu i konsekwentnie generuje ładny błąd zamiast cichego niepowodzenia.

Wreszcie, w dość skrajnym przypadku, gdy jakiś inny kod byłby już zdefiniowany __objectID__na danym obiekcie, ta wartość zostanie po prostu zwrócona.

var getObjectID = (function () {

    var id = 0;    // Private ID counter

    return function (obj) {

         if(obj.hasOwnProperty("__objectID__")) {
             return obj.__objectID__;

         } else {

             ++id;
             Object.defineProperty(obj, "__objectID__", {

                 /*
                  * Explicitly sets these two attribute values to false,
                  * although they are false by default.
                  */
                 "configurable" : false,
                 "enumerable" :   false,

                 /* 
                  * This closure guarantees that different objects
                  * will not share the same id variable.
                  */
                 "get" : (function (__objectID__) {
                     return function () { return __objectID__; };
                  })(id),

                 "set" : function () {
                     throw new Error("Sorry, but 'obj.__objectID__' is read-only!");
                 }
             });

             return obj.__objectID__;

         }
    };

})();

Kod jQuery używa własnej data()metody jako takiego identyfikatora.

var id = $.data(object);

Na zapleczu metoda datatworzy bardzo specjalne pole o objectnazwie "jQuery" + now()put tam next id strumienia unikalnych identyfikatorów, takich jak

id = elem[ expando ] = ++uuid;

Sugerowałbym, abyś użył tej samej metody, ponieważ John Resig oczywiście wie wszystko o JavaScript, a jego metoda opiera się na całej tej wiedzy.

Wersja @justin answer zgodna z ES6 na maszynie, wykorzystująca symbole, aby zapobiec kolizji kluczy i dodana dla wygody do globalnego Object.id. Po prostu skopiuj, wklej poniższy kod lub umieść go w pliku ObjecId.ts, który zaimportujesz.

(enableObjectID)();

declare global {
    interface ObjectConstructor {
        id: (object: any) => number;
    }
}

const uniqueId: symbol = Symbol('The unique id of an object');

export function enableObjectID(): void {
    if (typeof Object['id'] !== 'undefined') {
        return;
    }

    let id: number = 0;

    Object['id'] = (object: any) => {
        const hasUniqueId: boolean = !!object[uniqueId];
        if (!hasUniqueId) {
            object[uniqueId] = ++id;
        }

        return object[uniqueId];
    };
}

Przykład użycia:

console.log(Object.id(myObject));

Użyłem takiego kodu, który spowoduje, że Objects będzie ciągnąć za pomocą unikalnych ciągów:

Object.prototype.__defineGetter__('__id__', function () {
    var gid = 0;
    return function(){
        var id = gid++;
        this.__proto__ = {
             __proto__: this.__proto__,
             get __id__(){ return id }
        };
        return id;
    }
}.call() );

Object.prototype.toString = function () {
    return '[Object ' + this.__id__ + ']';
};

te __proto__bity są zachować __id__getter od pojawiać się w obiekcie. zostało to przetestowane tylko w przeglądarce Firefox.

Pomimo porady, aby nie modyfikować Object.prototype, może to być naprawdę przydatne do testowania w ograniczonym zakresie. Autor zaakceptowanej odpowiedzi zmienił ją, ale nadal ustala Object.id, co nie ma dla mnie sensu. Oto fragment, który spełnia swoje zadanie:

// Generates a unique, read-only id for an object.
// The _uid is generated for the object the first time it's accessed.

(function() {
  var id = 0;
  Object.defineProperty(Object.prototype, '_uid', {
    // The prototype getter sets up a property on the instance. Because
    // the new instance-prop masks this one, we know this will only ever
    // be called at most once for any given object.
    get: function () {
      Object.defineProperty(this, '_uid', {
        value: id++,
        writable: false,
        enumerable: false,
      });
      return this._uid;
    },
    enumerable: false,
  });
})();

function assert(p) { if (!p) throw Error('Not!'); }
var obj = {};
assert(obj._uid == 0);
assert({}._uid == 1);
assert([]._uid == 2);
assert(obj._uid == 0);  // still

Napotkałem ten sam problem i oto rozwiązanie, które zaimplementowałem w ES6

code
let id = 0; // This is a kind of global variable accessible for every instance 

class Animal {
constructor(name){
this.name = name;
this.id = id++; 
}

foo(){}
 // Executes some cool stuff
}

cat = new Animal("Catty");


console.log(cat.id) // 1 

W celu porównania dwóch obiektów najprostszym sposobem byłoby dodanie unikalnej właściwości do jednego z obiektów w momencie, gdy trzeba porównać obiekty, sprawdzenie, czy właściwość istnieje w drugim, a następnie ponowne jej usunięcie. Oszczędza to zastępowanie prototypów.

function isSameObject(objectA, objectB) {
   unique_ref = "unique_id_" + performance.now();
   objectA[unique_ref] = true;
   isSame = objectB.hasOwnProperty(unique_ref);
   delete objectA[unique_ref];
   return isSame;
}

object1 = {something:true};
object2 = {something:true};
object3 = object1;

console.log(isSameObject(object1, object2)); //false
console.log(isSameObject(object1, object3)); //true