Kontrolowanie liczby cyfr dziesiętnych w wydruku w R

W R jest opcja uzyskania kontroli nad wyświetlaniem cyfr. Na przykład:

options(digits=10)

ma podawać wyniki obliczeń w 10 cyfrach do końca sesji R. W pliku pomocy R, definicja parametru cyfry jest następująca:

cyfry: kontroluje liczbę cyfr do wydrukowania podczas drukowania wartości liczbowych. To tylko sugestia. Prawidłowe wartości to 1 ... 22, domyślnie 7

Więc mówi, że to tylko sugestia. Co jeśli lubię zawsze wyświetlać 10 cyfr, a nie mniej lub więcej?

Moje drugie pytanie brzmi: co zrobić, jeśli lubię wyświetlać więcej niż 22 cyfry, czyli do bardziej precyzyjnych obliczeń, takich jak 100 cyfr? Czy jest to możliwe z podstawowym R, czy potrzebuję do tego dodatkowego pakietu / funkcji?

Edycja: Dzięki sugestii jmoy spróbowałem sprintf("%.100f",pi)i dałem

[1] "3.1415926535897931159979634685441851615905761718750000000000000000000000000000000000000000000000000000"

który ma 48 miejsc po przecinku. Czy to jest maksymalny limit, z którym R może sobie poradzić?

Powodem, dla którego jest to tylko sugestia, jest to, że można dość łatwo napisać funkcję drukującą, która ignorowała wartość opcji. Wbudowane funkcje drukowania i formatowania używają tej optionswartości jako domyślnej.

Jeśli chodzi o drugie pytanie, ponieważ R używa arytmetyki o skończonej precyzji, twoje odpowiedzi nie są dokładne poza 15 lub 16 miejscami po przecinku, więc generalnie więcej nie jest wymagane. W GMP i rcdd pakiety czynienia z wieloma precyzji arytmetyki (poprzez interace do biblioteki GMP), ale jest to związane głównie z dużych liczb całkowitych zamiast większej ilości miejsc po przecinku dla swoich sobowtórów.

Mathematica lub Maple pozwolą ci podać tyle miejsc po przecinku, ile dusza zapragnie.

EDYCJA:
Warto pomyśleć o różnicy między miejscami dziesiętnymi a cyframi znaczącymi. Jeśli wykonujesz testy statystyczne, które opierają się na różnicach wykraczających poza piętnastą cyfrę znaczącą, to Twoja analiza jest prawie na pewno śmieciowa.

Z drugiej strony, jeśli masz do czynienia tylko z bardzo małymi liczbami, jest to mniejszy problem, ponieważ R może obsłużyć liczbę tak małą, jak .Machine$double.xmin(zwykle 2e-308).

Porównaj te dwie analizy.

x1 <- rnorm(50, 1, 1e-15)
y1 <- rnorm(50, 1 + 1e-15, 1e-15)
t.test(x1, y1)  #Should throw an error

x2 <- rnorm(50, 0, 1e-15)
y2 <- rnorm(50, 1e-15, 1e-15)
t.test(x2, y2)  #ok

W pierwszym przypadku różnice między liczbami pojawiają się dopiero po wielu cyfrach znaczących, więc dane są „prawie stałe”. W drugim przypadku, chociaż wielkość różnic między liczbami jest taka sama, w porównaniu z wielkością samych liczb są one duże.

Jak wspomniano w e3bo, możesz używać liczb zmiennoprzecinkowych o dużej precyzji używając Rmpfrpakietu.

mpfr("3.141592653589793238462643383279502884197169399375105820974944592307816406286208998628034825")

Są wolniejsze i wymagają więcej pamięci niż zwykłe numericwektory (o podwójnej precyzji) , ale mogą być przydatne, jeśli masz źle uwarunkowany problem lub niestabilny algorytm.

Jeśli sam produkujesz całość, możesz użyć sprintf()np

> sprintf("%.10f",0.25)
[1] "0.2500000000"

Określa, że należy sformatować liczbę zmiennoprzecinkową z dziesięciu miejsc po przecinku (w jest dla pływaka oraz wyszczególnia dziesięć miejsc po przecinku).%.10ff.10

Nie znam żadnego sposobu na zmuszenie funkcji wyższego poziomu R do wypisywania dokładnej liczby cyfr.

Wyświetlanie 100 cyfr nie ma sensu, jeśli drukujesz zwykłe liczby R, ponieważ najlepsza dokładność, jaką można uzyskać za pomocą 64-bitowych podwójnych liczb, to około 16 cyfr dziesiętnych (spójrz na .Machine $ double.eps w twoim systemie). Pozostałe cyfry będą po prostu śmieciami.

Jeszcze jedno rozwiązanie pozwalające kontrolować, ile cyfr dziesiętnych ma zostać wydrukowanych w zależności od potrzeb (jeśli nie chcesz drukować zbędnych zer)

Na przykład, jeśli masz wektora jak elementsi chciałby uzyskać sumod niego

elements <- c(-1e-05, -2e-04, -3e-03, -4e-02, -5e-01, -6e+00, -7e+01, -8e+02)
sum(elements)
## -876.5432

Najwyraźniej ostatnia cyfra 1została obcięta, idealny wynik powinien być -876.54321, ale jeśli jest ustawiony jako stała opcja drukowania dziesiętnego, np. sprintf("%.10f", sum(elements))Nadmiarowe zero (s) generuje jako-876.5432100000

Postępując zgodnie z samouczkiem tutaj: drukowanie liczb dziesiętnych , jeśli -876.54321jesteśmy w stanie określić, ile cyfr dziesiętnych w określonej liczbie liczbowej, tak jak tutaj , jest 5 cyfr dziesiętnych do wydrukowania, możemy ustawić parametr dla formatfunkcji, jak poniżej:

decimal_length <- 5
formatC(sum(elements), format = "f", digits = decimal_length)
## -876.54321

Możemy zmienić na decimal_lengthpodstawie każdego zapytania czasowego, aby spełniał różne wymagania dotyczące drukowania dziesiętnego.