Statyczne metody rozszerzające w Kotlinie

Jak zdefiniujesz statyczną metodę rozszerzenia w Kotlinie? Czy to w ogóle możliwe? Obecnie mam metodę rozszerzenia, jak pokazano poniżej.

public fun Uber.doMagic(context: Context) {
    // ...
}

Powyższe rozszerzenie można wywołać w instancji.

uberInstance.doMagic(context) // Instance method

ale jak zrobić to statyczną metodą, jak pokazano poniżej.

Uber.doMagic(context)         // Static or class method

Aby osiągnąć Uber.doMagic(context), można napisać rozszerzenie do obiektu towarzysz z Uber(wymagane jest zgłoszenie obiektu towarzysz):

class Uber {
    companion object {}
}

fun Uber.Companion.doMagic(context: Context) { }

Oto, co mówi oficjalna dokumentacja:

Kotlin generuje statyczne metody dla funkcji na poziomie pakietu. Kotlin może również generować statyczne metody dla funkcji zdefiniowanych w nazwanych obiektach lub obiektach towarzyszących, jeśli oznaczysz te funkcje jako @JvmStatic. Na przykład:

Metody statyczne Kotlina

class C {
  companion object {
    @JvmStatic fun foo() {}
    fun bar() {}
  }
}

Teraz foo () jest statyczne w Javie, podczas gdy bar () nie jest:

C.foo(); // works fine
C.bar(); // error: not a static method

Właściwie to miałem dokładnie to pytanie 30 minut temu, więc zacząłem kopać i nie mogłem znaleźć żadnego rozwiązania ani obejścia tego problemu, ALE podczas wyszukiwania znalazłem tę sekcję na stronie Kotlinglang, która stwierdza, że:

Należy zauważyć, że rozszerzenia można zdefiniować za pomocą typu odbiornika dopuszczającego wartość null. Takie rozszerzenia można wywołać w zmiennej obiektowej, nawet jeśli jej wartość jest równa null.

Więc wtedy wpadłem na najbardziej szalony pomysł, dlaczego nie zdefiniować funkcji rozszerzającej z odbiornikiem dopuszczającym wartość null (bez faktycznego używania tego odbiornika), a następnie wywołać ją na obiekcie zerowym! Spróbowałem tego i działało całkiem nieźle, ale wyglądało tak brzydko. To było tak:

(null as Type?).staticFunction(param1, param2)

Więc obejrzałem to, tworząc w moim pliku rozszerzeń wartość typu odbiornika, która miała wartość null, a następnie użyłem jej w mojej innej klasie. Oto przykład, jak zaimplementowałem „statyczną” funkcję rozszerzenia dla Navigationklasy w systemie Android: W moim pliku NavigationExtensions.kt:

val SNavigation: Navigation? = null
fun Navigation?.createNavigateOnClickListener(@IdRes resId: Int, args: Bundle? = null, navOptions: NavOptions? = null,
                                                navigationExtras: Navigator.Extras? = null) : (View) -> Unit {
    //This is just implementation details, don't worry too much about them, just focus on the Navigation? part in the method declaration
    return { view: View -> view.navigate(resId, args, navOptions, navigationExtras) }
}

W kodzie, który go używa:

SNavigation.createNavigateOnClickListener(R.id.action_gameWonFragment_to_gameFragment)

Oczywiście nie jest to nazwa klasy, to po prostu zmienna typu klasy, która ma wartość null. Jest to oczywiście brzydkie po stronie kreatora rozszerzeń (ponieważ muszą utworzyć zmienną) i po stronie programisty (ponieważ muszą używać STypeformatu zamiast rzeczywistej nazwy klasy), ale jest to najbliższe, co można teraz osiągnąć w porównaniu z rzeczywistymi funkcjami statycznymi. Miejmy nadzieję, że twórcy języka Kotlin odpowiedzą na powstały problem i dodadzą tę funkcję do języka.

Możesz stworzyć metodę statyczną za pomocą obiektu Companion, takiego jak:

class Foo {
    // ...
    companion object {
        public fun bar() {
            // do anything
        }
    }
}

a potem możesz to nazwać tak:

class Baz {
    // ...
    private fun callBar() {
        Foo.bar()
    }
}

Polecam spojrzeć na ten link. Jak widzisz, powinieneś po prostu zadeklarować metodę na najwyższym poziomie pakietu (pliku):

package strings
public fun joinToString(...): String { ... }

To jest równe

package strings;

public class JoinKt {
    public static String joinToString(...) { ... }
}

W przypadku constans wszystko jest takie samo. Ta deklaracja

val UNIX_LINE_SEPARATOR = "\n"

jest równe

public static final String UNIX_LINE_SEPARATOR = "\n";

Bardzo lubię również możliwość dodawania statycznych metod rozszerzających w Kotlinie. Aby obejść ten problem, dodaję metodę rozszerzenia do wielu klas, zamiast używać jednej statycznej metody rozszerzającej we wszystkich.

class Util    

fun Util.isDeviceOnline(context: Context): Boolean {
    val connMgr = context.getSystemService(Context.CONNECTIVITY_SERVICE) as ConnectivityManager
    val networkInfo = connMgr.activeNetworkInfo
    return networkInfo != null && networkInfo.isConnected
}

fun Activity.isDeviceOnline(context: Context) = { Util().isDeviceOnline(context) }
fun OkHttpClient.isDeviceOnline(context: Context) = { Util().isDeviceOnline(context) }

Aby utworzyć metodę rozszerzenia w kotlin, musisz utworzyć plik kotlin (nie klasę), a następnie zadeklarować swoją metodę w pliku Np .:

public fun String.toLowercase(){
    // **this** is the string object
}

Zaimportuj funkcję z klasy lub pliku, nad którym pracujesz, i użyj jej.