Używanie niestandardowego kroju pisma w systemie Android

Chcę użyć niestandardowej czcionki dla mojej aplikacji na Androida, którą tworzę.
Mogę indywidualnie zmienić krój każdego obiektu z Code, ale mam ich setki.

Więc,

• Czy istnieje sposób, aby to zrobić z poziomu XML? [Ustawianie niestandardowego kroju pisma]
• Czy jest sposób na zrobienie tego z kodu w jednym miejscu, aby powiedzieć, że cała aplikacja i wszystkie komponenty powinny używać niestandardowego kroju pisma zamiast domyślnego?

Czy istnieje sposób, aby to zrobić z poziomu XML?

Nie, przepraszam. Możesz określić wbudowane kroje pisma tylko za pomocą XML.

Czy jest sposób na zrobienie tego z kodu w jednym miejscu, aby powiedzieć, że cała aplikacja i wszystkie komponenty powinny używać niestandardowego kroju pisma zamiast domyślnego?

Nie żebym był tego świadomy.

Obecnie istnieje wiele różnych opcji:

• Zasoby czcionek i backporty w zestawie SDK systemu Android, jeśli używasz appcompat

• Biblioteki innych firm dla tych, którzy nie używają appcompat, choć nie wszystkie będą obsługiwać definiowanie czcionki w zasobach układu

Tak to mozliwe.

Musisz stworzyć własny widok, który rozszerzy widok tekstu.

W attrs.xmlw valuesfolderze:

<resources>
    <declare-styleable name="MyTextView">
        <attr name="first_name" format="string"/>
        <attr name="last_name" format="string"/>
        <attr name="ttf_name" format="string"/>
    </declare-styleable>
</resources>

W main.xml:

<LinearLayout xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
     xmlns:lht="http://schemas.android.com/apk/res/com.lht"
    android:orientation="vertical"
    android:layout_width="fill_parent"
    android:layout_height="fill_parent"
    >
    <TextView  android:layout_width="fill_parent" 
        android:layout_height="wrap_content"
        android:text="Hello"/>
    <com.lht.ui.MyTextView  
        android:id="@+id/MyTextView"
        android:layout_width="fill_parent" 
        android:layout_height="wrap_content"
        android:text="Hello friends"
        lht:ttf_name="ITCBLKAD.TTF"
        />   
</LinearLayout>

W MyTextView.java:

package com.lht.ui;

import android.content.Context;
import android.graphics.Typeface;
import android.util.AttributeSet;
import android.util.Log;
import android.widget.TextView;

public class MyTextView extends TextView {

    Context context;
    String ttfName;

    String TAG = getClass().getName();

    public MyTextView(Context context, AttributeSet attrs) {
        super(context, attrs);
        this.context = context;

        for (int i = 0; i < attrs.getAttributeCount(); i++) {
            Log.i(TAG, attrs.getAttributeName(i));
            /*
             * Read value of custom attributes
             */

            this.ttfName = attrs.getAttributeValue(
                    "http://schemas.android.com/apk/res/com.lht", "ttf_name");
            Log.i(TAG, "firstText " + firstText);
            // Log.i(TAG, "lastText "+ lastText);

            init();
        }

    }

    private void init() {
        Typeface font = Typeface.createFromAsset(context.getAssets(), ttfName);
        setTypeface(font);
    }

    @Override
    public void setTypeface(Typeface tf) {

        // TODO Auto-generated method stub
        super.setTypeface(tf);
    }

}

Zrobiłem to w bardziej „brutalny sposób”, który nie wymaga zmian w układzie XML ani w Aktywnościach.

Testowano na Androidzie w wersji od 2.1 do 4.4. Uruchom to podczas uruchamiania aplikacji w klasie Application:

private void setDefaultFont() {

    try {
        final Typeface bold = Typeface.createFromAsset(getAssets(), DEFAULT_BOLD_FONT_FILENAME);
        final Typeface italic = Typeface.createFromAsset(getAssets(), DEFAULT_ITALIC_FONT_FILENAME);
        final Typeface boldItalic = Typeface.createFromAsset(getAssets(), DEFAULT_BOLD_ITALIC_FONT_FILENAME);
        final Typeface regular = Typeface.createFromAsset(getAssets(),DEFAULT_NORMAL_FONT_FILENAME);

        Field DEFAULT = Typeface.class.getDeclaredField("DEFAULT");
        DEFAULT.setAccessible(true);
        DEFAULT.set(null, regular);

        Field DEFAULT_BOLD = Typeface.class.getDeclaredField("DEFAULT_BOLD");
        DEFAULT_BOLD.setAccessible(true);
        DEFAULT_BOLD.set(null, bold);

        Field sDefaults = Typeface.class.getDeclaredField("sDefaults");
        sDefaults.setAccessible(true);
        sDefaults.set(null, new Typeface[]{
                regular, bold, italic, boldItalic
        });

    } catch (NoSuchFieldException e) {
        logFontError(e);
    } catch (IllegalAccessException e) {
        logFontError(e);
    } catch (Throwable e) {
        //cannot crash app if there is a failure with overriding the default font!
        logFontError(e);
    }
}

Bardziej kompletny przykład można znaleźć pod adresem http://github.com/perchrh/FontOverrideExample

Chociaż popieram odpowiedź Manisha jako najszybszą i najbardziej ukierunkowaną metodę, widziałem również naiwne rozwiązania, które po prostu rekurencyjnie powtarzają hierarchię widoków i aktualizują po kolei kroje wszystkich elementów. Coś takiego:

public static void applyFonts(final View v, Typeface fontToSet)
{
    try {
        if (v instanceof ViewGroup) {
            ViewGroup vg = (ViewGroup) v;
            for (int i = 0; i < vg.getChildCount(); i++) {
                View child = vg.getChildAt(i);
                applyFonts(child, fontToSet);
            }
        } else if (v instanceof TextView) {
            ((TextView)v).setTypeface(fontToSet);
        }
    } catch (Exception e) {
        e.printStackTrace();
        // ignore
    }
}

Musisz wywołać tę funkcję w swoich widokach zarówno po zawyżeniu układu, jak iw onContentChanged()metodach działania.

Udało mi się to zrobić w sposób scentralizowany, oto wynik:

Mam następujące Activityi rozszerzam je, jeśli potrzebuję niestandardowych czcionek:

import android.app.Activity;
import android.content.Context;
import android.os.Bundle;
import android.util.AttributeSet;
import android.view.LayoutInflater.Factory;
import android.view.LayoutInflater;
import android.view.View;
import android.widget.TextView;

public class CustomFontActivity extends Activity {
@Override
protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) {
    getLayoutInflater().setFactory(new Factory() {

        @Override
        public View onCreateView(String name, Context context,
                AttributeSet attrs) {
            View v = tryInflate(name, context, attrs);
            if (v instanceof TextView) {
                setTypeFace((TextView) v);
            }
            return v;
        }
    });
    super.onCreate(savedInstanceState);
    setContentView(R.layout.activity_main);
}

private View tryInflate(String name, Context context, AttributeSet attrs) {
    LayoutInflater li = LayoutInflater.from(context);
    View v = null;
    try {
        v = li.createView(name, null, attrs); 
    } catch (Exception e) {
        try {
            v = li.createView("android.widget." + name, null, attrs);
        } catch (Exception e1) {
        }
    }
    return v;
}

private void setTypeFace(TextView tv) {
    tv.setTypeface(FontUtils.getFonts(this, "MTCORSVA.TTF"));
}
}

Ale jeśli korzystam z aktywności z pakietu wsparcia, FragmentActivityto używam tego Activity:

import android.annotation.TargetApi;
import android.content.Context;
import android.os.Build;
import android.os.Bundle;
import android.support.v4.app.FragmentActivity;
import android.util.AttributeSet;
import android.view.LayoutInflater;
import android.view.View;
import android.widget.TextView;

public class CustomFontFragmentActivity extends FragmentActivity {

@Override
protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) {
    super.onCreate(savedInstanceState);
    setContentView(R.layout.activity_main);
}

// we can't setLayout Factory as its already set by FragmentActivity so we
// use this approach
@Override
public View onCreateView(String name, Context context, AttributeSet attrs) {
    View v = super.onCreateView(name, context, attrs);
    if (v == null) {
        v = tryInflate(name, context, attrs);
        if (v instanceof TextView) {
            setTypeFace((TextView) v);
        }
    }
    return v;
}

@TargetApi(Build.VERSION_CODES.HONEYCOMB)
@Override
public View onCreateView(View parent, String name, Context context,
        AttributeSet attrs) {
    View v = super.onCreateView(parent, name, context, attrs);
    if (v == null) {
        v = tryInflate(name, context, attrs);
        if (v instanceof TextView) {
            setTypeFace((TextView) v);
        }
    }
    return v;
}

private View tryInflate(String name, Context context, AttributeSet attrs) {
    LayoutInflater li = LayoutInflater.from(context);
    View v = null;
    try {
        v = li.createView(name, null, attrs);
    } catch (Exception e) {
        try {
            v = li.createView("android.widget." + name, null, attrs);
        } catch (Exception e1) {
        }
    }
    return v;
}

private void setTypeFace(TextView tv) {
    tv.setTypeface(FontUtils.getFonts(this, "MTCORSVA.TTF"));
}
}

Nie testowałem jeszcze tego kodu z Fragments, ale mam nadzieję, że zadziała.

My FontUtilsis simple, które rozwiązuje również wspomniany tutaj problem z pre-ICS https://code.google.com/p/android/issues/detail?id=9904 :

import java.util.HashMap;
import java.util.Map;

import android.content.Context;
import android.graphics.Typeface;

public class FontUtils {

private static Map<String, Typeface> TYPEFACE = new HashMap<String, Typeface>();

public static Typeface getFonts(Context context, String name) { 
    Typeface typeface = TYPEFACE.get(name);
    if (typeface == null) {
        typeface = Typeface.createFromAsset(context.getAssets(), "fonts/"
                + name);
        TYPEFACE.put(name, typeface);
    }
    return typeface;
}
}

Hej, potrzebuję też 2 różnych czcionek w mojej aplikacji dla różnych widgów! Używam w ten sposób:

W mojej klasie Application tworzę metodę statyczną:

public static Typeface getTypeface(Context context, String typeface) {
    if (mFont == null) {
        mFont = Typeface.createFromAsset(context.getAssets(), typeface);
    }
    return mFont;
}

Krój pisma String reprezentuje xyz.ttf w folderze zasobów. (utworzyłem klasę stałych) Teraz możesz jej używać wszędzie w swojej aplikacji:

mTextView = (TextView) findViewById(R.id.text_view);
mTextView.setTypeface(MyApplication.getTypeface(this, Constants.TYPEFACE_XY));

Jedynym problemem jest to, że potrzebujesz tego dla każdego widżetu, w którym chcesz używać czcionki! Ale myślę, że to najlepszy sposób.

Korzystając z sugestii pospi i pracując z właściwością „tag”, tak jak zrobił to Richard , stworzyłem niestandardową klasę, która ładuje moje niestandardowe czcionki i stosuje je do widoków zgodnie z ich tagami.

Tak więc zasadniczo zamiast ustawiania TypeFace w atrybucie android: fontFamily używasz android: tag attritube i ustawiasz go na jedną ze zdefiniowanych wyliczeń.

public class Fonts {
    private AssetManager mngr;

    public Fonts(Context context) {
        mngr = context.getAssets();
    }
    private enum AssetTypefaces {
        RobotoLight,
        RobotoThin,
        RobotoCondensedBold,
        RobotoCondensedLight,
        RobotoCondensedRegular
    }

    private Typeface getTypeface(AssetTypefaces font) {
        Typeface tf = null;
        switch (font) {
            case RobotoLight:
                tf = Typeface.createFromAsset(mngr,"fonts/Roboto-Light.ttf");
                break;
            case RobotoThin:
                tf = Typeface.createFromAsset(mngr,"fonts/Roboto-Thin.ttf");
                break;
            case RobotoCondensedBold:
                tf = Typeface.createFromAsset(mngr,"fonts/RobotoCondensed-Bold.ttf");
                break;
            case RobotoCondensedLight:
                tf = Typeface.createFromAsset(mngr,"fonts/RobotoCondensed-Light.ttf");
                break;
            case RobotoCondensedRegular:
                tf = Typeface.createFromAsset(mngr,"fonts/RobotoCondensed-Regular.ttf");
                break;
            default:
                tf = Typeface.DEFAULT;
                break;
        }
        return tf;
    }
    public void setupLayoutTypefaces(View v) {
        try {
            if (v instanceof ViewGroup) {
                ViewGroup vg = (ViewGroup) v;
                for (int i = 0; i < vg.getChildCount(); i++) {
                    View child = vg.getChildAt(i);
                    setupLayoutTypefaces(child);
                }
            } else if (v instanceof TextView) {
                if (v.getTag().toString().equals(AssetTypefaces.RobotoLight.toString())){
                    ((TextView)v).setTypeface(getTypeface(AssetTypefaces.RobotoLight));
                }else if (v.getTag().toString().equals(AssetTypefaces.RobotoCondensedRegular.toString())) {
                    ((TextView)v).setTypeface(getTypeface(AssetTypefaces.RobotoCondensedRegular));
                }else if (v.getTag().toString().equals(AssetTypefaces.RobotoCondensedBold.toString())) {
                    ((TextView)v).setTypeface(getTypeface(AssetTypefaces.RobotoCondensedBold));
                }else if (v.getTag().toString().equals(AssetTypefaces.RobotoCondensedLight.toString())) {
                    ((TextView)v).setTypeface(getTypeface(AssetTypefaces.RobotoCondensedLight));
                }else if (v.getTag().toString().equals(AssetTypefaces.RobotoThin.toString())) {
                    ((TextView)v).setTypeface(getTypeface(AssetTypefaces.RobotoThin));
                }
            }
        } catch (Exception e) {
            e.printStackTrace();
            // ignore
        }
    }
}

W swojej Aktywności lub Fragmentie po prostu dzwonisz

Fonts fonts = new Fonts(getActivity());
fonts.setupLayoutTypefaces(mainLayout);

Znalazłem fajne rozwiązanie na blogu Lisy Wray . Dzięki nowemu powiązaniu danych możliwe jest ustawienie czcionki w plikach XML.

@BindingAdapter({"bind:font"})
public static void setFont(TextView textView, String fontName){
    textView.setTypeface(Typeface.createFromAsset(textView.getContext().getAssets(), "fonts/" + fontName));
}

W XML:

<TextView
app:font="@{`Source-Sans-Pro-Regular.ttf`}"
    android:layout_width="wrap_content"
    android:layout_height="wrap_content"/>

Myślę, że można to zrobić w wygodniejszy sposób. Następująca klasa ustawi niestandardowy krój czcionki dla wszystkich składników aplikacji (z ustawieniem na klasę).

/**
 * Base Activity of our app hierarchy.
 * @author SNI
 */
public class BaseActivity extends Activity {

    private static final String FONT_LOG_CAT_TAG = "FONT";
    private static final boolean ENABLE_FONT_LOGGING = false;

    private Typeface helloTypeface;

    @Override
    protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) {
        super.onCreate(savedInstanceState);
        helloTypeface = Typeface.createFromAsset(getAssets(), "fonts/<your type face in assets/fonts folder>.ttf");
    }

    @Override
    public View onCreateView(String name, Context context, AttributeSet attrs) {
        View view = super.onCreateView(name, context, attrs);
        return setCustomTypeFaceIfNeeded(name, attrs, view);
    }

    @Override
    public View onCreateView(View parent, String name, Context context, AttributeSet attrs) {
        View view = super.onCreateView(parent, name, context, attrs);
        return setCustomTypeFaceIfNeeded(name, attrs, view);
    }

    protected View setCustomTypeFaceIfNeeded(String name, AttributeSet attrs, View view) {
        View result = null;
        if ("TextView".equals(name)) {
            result = new TextView(this, attrs);
            ((TextView) result).setTypeface(helloTypeface);
        }

        if ("EditText".equals(name)) {
            result = new EditText(this, attrs);
            ((EditText) result).setTypeface(helloTypeface);
        }

        if ("Button".equals(name)) {
            result = new Button(this, attrs);
            ((Button) result).setTypeface(helloTypeface);
        }

        if (result == null) {
            return view;
        } else {
            if (ENABLE_FONT_LOGGING) {
                Log.v(FONT_LOG_CAT_TAG, "A type face was set on " + result.getId());
            }
            return result;
        }
    }

}

Domyślne implementacje LayoutInflater nie obsługują określania kroju czcionki z xml. Widziałem jednak, jak to się robi w XML, dostarczając niestandardową fabrykę dla LayoutInflater, która analizuje takie atrybuty ze znacznika xml.

Podstawowa struktura by tak wyglądała.

public class TypefaceInflaterFactory implements LayoutInflater.Factory {

    @Override
    public View onCreateView(String name, Context context, AttributeSet attrs) {
        // CUSTOM CODE TO CREATE VIEW WITH TYPEFACE HERE
        // RETURNING NULL HERE WILL TELL THE INFLATER TO USE THE
        // DEFAULT MECHANISMS FOR INFLATING THE VIEW FROM THE XML
    }

}

public class BaseActivity extends Activity {

    @Override
    public void onCreate(Bundle savedInstanceState) {
        super.onCreate(savedInstanceState);
        LayoutInflater.from(this).setFactory(new TypefaceInflaterFactory());
    }
}

Ten artykuł zawiera bardziej szczegółowe wyjaśnienie tych mechanizmów i sposobu, w jaki autor próbuje w ten sposób zapewnić obsługę układu XML dla krojów pisma. Kod autorskiej implementacji można znaleźć tutaj .

Ustawianie niestandardowej czcionki na zwykły ProgressDialog / AlertDialog:

font=Typeface.createFromAsset(getAssets(),"DroidSans.ttf");

ProgressDialog dialog = ProgressDialog.show(this, "titleText", "messageText", true);
((TextView)dialog.findViewById(Resources.getSystem().getIdentifier("message", "id", "android"))).setTypeface(font);
((TextView)dialog.findViewById(Resources.getSystem().getIdentifier("alertTitle", "id", "android"))).setTypeface(font);

Tak, jest to możliwe poprzez zastąpienie domyślnego kroju pisma. I po to rozwiązanie i to działało jak czar dla wszystkich tekstów TextView i ActionBar też z jedną zmianę.

public class MyApp extends Application {

  @Override
  public void onCreate() {
    TypefaceUtil.overrideFont(getApplicationContext(), "SERIF", "fonts/Roboto-Regular.ttf"); // font from assets: "assets/fonts/Roboto-Regular.ttf
  }
}

style.xml

<!-- Base application theme. -->
<style name="AppTheme" parent="Theme.AppCompat.Light.NoActionBar">
    <!-- Customize your theme here. -->
    <item name="colorPrimary">@color/pantone</item>
    <item name="colorPrimaryDark">@color/colorPrimaryDark</item>
    <item name="colorAccent">@color/colorAccent</item>
    <item name="android:windowTranslucentStatus" tools:targetApi="kitkat">true</item>
    <item name="android:windowDisablePreview">true</item>
    <item name="android:typeface">serif</item>
</style>

Zamiast pliku themes.xml, jak wspomniano w powyższym linku, wspomniałem o domyślnej czcionce do zastąpienia w moim styles.xml w moim domyślnym tagu motywu aplikacji. Domyślne kroje pisma, które można nadpisać, to serif, sans, monospace i normal.

TypefaceUtil.java

public class TypefaceUtil {

    /**
     * Using reflection to override default typeface
     * NOTICE: DO NOT FORGET TO SET TYPEFACE FOR APP THEME AS DEFAULT TYPEFACE WHICH WILL BE OVERRIDDEN
     * @param context to work with assets
     * @param defaultFontNameToOverride for example "monospace"
     * @param customFontFileNameInAssets file name of the font from assets
     */
    public static void overrideFont(Context context, String defaultFontNameToOverride, String customFontFileNameInAssets) {
        try {
            final Typeface customFontTypeface = Typeface.createFromAsset(context.getAssets(), customFontFileNameInAssets);

            final Field defaultFontTypefaceField = Typeface.class.getDeclaredField(defaultFontNameToOverride);
            defaultFontTypefaceField.setAccessible(true);
            defaultFontTypefaceField.set(null, customFontTypeface);
        } catch (Exception e) {
            Log.e("Can not set custom font " + customFontFileNameInAssets + " instead of " + defaultFontNameToOverride);
        }
    }
}

Początkowo nie wiedziałem, że kroje pisma do nadpisania są stałe i zestaw zdefiniowanych wartości, ale ostatecznie pomogło mi to zrozumieć, jak Android radzi sobie z czcionkami i krojami pisma oraz ich domyślnymi wartościami, co jest oczywiście innym punktem.

Nie wiem, czy zmienia to całą aplikację, ale udało mi się zmienić niektóre komponenty, których nie można by zmienić w inny sposób:

Typeface tf = Typeface.createFromAsset(getAssets(), "fonts/Lucida Sans Unicode.ttf");
Typeface.class.getField("DEFAULT").setAccessible(true);
Typeface.class.getField("DEFAULT_BOLD").setAccessible(true);
Typeface.class.getField("DEFAULT").set(null, tf);
Typeface.class.getField("DEFAULT_BOLD").set(null, tf);

Podoba mi się sugestia pospi. Dlaczego nie pójść na całość, użyj właściwości „tag” widoku (którą możesz określić w XML - „android: tag”), aby określić dodatkowe style, których nie możesz wykonać w XML. Lubię JSON, więc użyłbym ciągu JSON do określenia zestawu klucz / wartość. Ta klasa działa - po prostu zadzwoń Style.setContentView(this, [resource id])do swoich zajęć.

public class Style {

  /**
   * Style a single view.
   */
  public static void apply(View v) {
    if (v.getTag() != null) {
      try {
        JSONObject json = new JSONObject((String)v.getTag());
        if (json.has("typeface") && v instanceof TextView) {
          ((TextView)v).setTypeface(Typeface.createFromAsset(v.getContext().getAssets(),
                                                             json.getString("typeface")));
        }
      }
      catch (JSONException e) {
        // Some views have a tag without it being explicitly set!
      }
    }
  }

  /**
   * Style the passed view hierarchy.
   */
  public static View applyTree(View v) {
    apply(v);
    if (v instanceof ViewGroup) {
      ViewGroup g = (ViewGroup)v;
      for (int i = 0; i < g.getChildCount(); i++) {
        applyTree(g.getChildAt(i));
      }
    }
    return v;
  }

  /**
   * Inflate, style, and set the content view for the passed activity.
   */
  public static void setContentView(Activity activity, int resource) {
    activity.setContentView(applyTree(activity.getLayoutInflater().inflate(resource, null)));
  }
}

Oczywiście chciałbyś zająć się czymś więcej niż tylko krojem czcionki, aby korzystanie z JSON było opłacalne.

Zaletą właściwości „tag” jest to, że możesz ustawić ją na podstawowym stylu, którego używasz jako motywu, dzięki czemu będzie ona automatycznie stosowana do wszystkich widoków. EDYCJA: Wykonanie tej czynności powoduje awarię podczas inflacji na Androidzie 4.0.3. Nadal można używać stylu i indywidualnie stosować go do widoków tekstu.

Jedna rzecz, którą zobaczysz w kodzie - niektóre widoki mają tag, ale żaden nie jest wyraźnie ustawiony - co dziwne, jest to ciąg znaków „Αποκοπή” - który według tłumacza Google jest „wycięty” po grecku! Co do cholery...?

Odpowiedź @ majinboo została poprawiona pod kątem wydajności i zarządzania pamięcią. Dowolne działanie powiązane z więcej niż jedną czcionką może używać tej klasy Font, podając sam konstruktor jako parametr.

@Override
public void onCreate(Bundle savedInstanceState)
{
    Font font = new Font(this);
}

Klasa poprawionych czcionek jest następująca:

public class Fonts
{
    private HashMap<AssetTypefaces, Typeface> hashMapFonts;

    private enum AssetTypefaces
    {
        RobotoLight,
        RobotoThin,
        RobotoCondensedBold,
        RobotoCondensedLight,
        RobotoCondensedRegular
    }

    public Fonts(Context context)
    {
        AssetManager mngr = context.getAssets();

        hashMapFonts = new HashMap<AssetTypefaces, Typeface>();
        hashMapFonts.put(AssetTypefaces.RobotoLight, Typeface.createFromAsset(mngr, "fonts/Roboto-Light.ttf"));
        hashMapFonts.put(AssetTypefaces.RobotoThin, Typeface.createFromAsset(mngr, "fonts/Roboto-Thin.ttf"));
        hashMapFonts.put(AssetTypefaces.RobotoCondensedBold, Typeface.createFromAsset(mngr, "fonts/RobotoCondensed-Bold.ttf"));
        hashMapFonts.put(AssetTypefaces.RobotoCondensedLight, Typeface.createFromAsset(mngr, "fonts/RobotoCondensed-Light.ttf"));
        hashMapFonts.put(AssetTypefaces.RobotoCondensedRegular, Typeface.createFromAsset(mngr, "fonts/RobotoCondensed-Regular.ttf"));
    }

    private Typeface getTypeface(String fontName)
    {
        try
        {
            AssetTypefaces typeface = AssetTypefaces.valueOf(fontName);
            return hashMapFonts.get(typeface);
        }
        catch (IllegalArgumentException e)
        {
            // e.printStackTrace();
            return Typeface.DEFAULT;
        }
    }

    public void setupLayoutTypefaces(View v)
    {
        try
        {
            if (v instanceof ViewGroup)
            {
                ViewGroup vg = (ViewGroup) v;
                for (int i = 0; i < vg.getChildCount(); i++)
                {
                    View child = vg.getChildAt(i);
                    setupLayoutTypefaces(child);
                }
            }
            else if (v instanceof TextView)
            {
                ((TextView) v).setTypeface(getTypeface(v.getTag().toString()));
            }
        }
        catch (Exception e)
        {
            e.printStackTrace();
            // ignore
        }
    }
}

Praca dla platformy Xamarin.Android:

Klasa:

public class FontsOverride
{
    public static void SetDefaultFont(Context context, string staticTypefaceFieldName, string fontAssetName)
    {
        Typeface regular = Typeface.CreateFromAsset(context.Assets, fontAssetName);
        ReplaceFont(staticTypefaceFieldName, regular);
    }

    protected static void ReplaceFont(string staticTypefaceFieldName, Typeface newTypeface)
    {
        try
        {
            Field staticField = ((Java.Lang.Object)(newTypeface)).Class.GetDeclaredField(staticTypefaceFieldName);
            staticField.Accessible = true;
            staticField.Set(null, newTypeface);
        }
        catch (Exception e)
        {
            Console.WriteLine(e.Message);
        }
    }
}

Wdrażanie aplikacji:

namespace SomeAndroidApplication
{
    [Application]
    public class App : Application
    {
        public App()
        {

        }

        public App(IntPtr handle, JniHandleOwnership transfer)
            : base(handle, transfer)
        {

        }

        public override void OnCreate()
        {
            base.OnCreate();

            FontsOverride.SetDefaultFont(this, "MONOSPACE", "fonts/Roboto-Light.ttf");
        }
    }
}

Styl:

<style name="Theme.Storehouse" parent="Theme.Sherlock">
    <item name="android:typeface">monospace</item>
</style>

Wygląda na to, że korzystanie z niestandardowych czcionek zostało ułatwione dzięki Androidowi O. Aby to osiągnąć, możesz w zasadzie użyć XML. Dołączyłem link do oficjalnej dokumentacji Androida w celach informacyjnych i mam nadzieję, że pomoże to ludziom, którzy nadal potrzebują tego rozwiązania. Praca z niestandardowymi czcionkami w systemie Android

Warto wiedzieć, że począwszy od systemu Android 8.0 (poziom interfejsu API 26) można użyć niestandardowej czcionki w języku XML .

Mówiąc najprościej, możesz to zrobić w następujący sposób.

1. Umieść czcionkę w folderze res/font.

2. Użyj go w atrybucie widgetu

<Button android:fontFamily="@font/myfont"/>

lub włóż res/values/styles.xml

<style name="MyButton" parent="android:Widget.Button">
    <item name="android:fontFamily">@font/myfont</item>
</style>

i użyj go jako stylu

<Button style="@style/MyButton"/>

Użyj atrybutu „fontPath” bezpośrednio w pliku xml.

do użytku w style.xml

<item name = "fontPath"> fonts / ProximaNovaSemibold.ttf </item>

do użytku w pliku układu bezpośredniego

fontPath = "fonts / ProximaNovaBold.ttf"

(Uwaga: nie ma potrzeby używania atrybutu app / android w prefiksie)

Absolutnie możliwe. Można to zrobić na wiele sposobów. Najszybciej stwórz warunek metodą try - catch .. wypróbuj warunek określonego stylu czcionki, wyłap błąd i zdefiniuj inny styl czcionki.