„Prywatne” i „publiczne” w komponencie Angular

Jeśli nie dodać prywatny przed foo, loadBari textuważam, że są publiczne domyślnie.

export class RandomComponent {
  @Input() foo: string;
  @Output() loadBar = new EventEmitter();
  text: string;
}

Czy istnieje przypadek użycia, gdy są one publicw komponencie?

Czy ze względów bezpieczeństwa / hermetyzacji powinienem zawsze dodawać privateje wszystkie, jak poniżej?

export class RandomComponent {
  @Input() private foo: string;
  @Output() private loadBar = new EventEmitter();
  private text: string;
}

Dzięki

W odpowiedzi na to pytanie jest wiele do powiedzenia, oto pierwsze myśli, które przyszły mi do głowy:

Przede wszystkim należy pamiętać, że privatejest to konstrukcja tylko w czasie kompilacji - nie można jej wymusić w czasie wykonywania (patrz tutaj i tutaj, aby zapoznać się z odpowiednią dyskusją). W związku z tym prosimy o pozbycie się wszelkich koncepcji privateużyteczności w jakikolwiek sposób ze względów bezpieczeństwa. Po prostu nie o to chodzi.

To jest o enkapsulacji, a gdy masz pole lub metodę na swojego urządzenia, które chcesz do hermetyzacji w nim, co jasne, że nie powinno być dostępne od nigdzie indziej, to należy bezwzględnie zrobić to private: to, co privatejest dla: Sygnalizuje zamiar, że cokolwiek nałożyłeś, nie powinno być dotykane spoza klasy.

To samo dotyczy public: jest to również konstrukcja przeznaczona tylko do kompilacji, więc fakt, że elementy składowe klasy są publicdomyślnie, podczas gdy są prawdziwe, ma dokładnie zero znaczenia w czasie wykonywania. Ale kiedy masz członka, którego wyraźnie zamierzasz ujawnić światu zewnętrznemu jako część API twojej klasy, powinieneś bezwzględnie publiczasygnalizować ten zamiar: po to publicjest.

To wszystko dotyczy ogólnie maszynopisu. W szczególności w Angulara istnieją zdecydowanie ważne przypadki użycia publicznych członków w klasach komponentów: na przykład podczas implementowania wzorca kontenera / komponentu (inaczej inteligentnego / głupiego ), gdy „głupie” dzieci wstrzykują „inteligentnych” rodziców za pomocą iniekcji konstruktora, niezwykle ważne jest, aby przekazać swoje zamiary dotyczące tego, którzy członkowie rodzica powinni i nie powinni być dotykani przez dzieci: w przeciwnym razie nie zdziw się, gdy przyłapiesz te głupie dzieci na wygłupach w barku swoich rodziców.

A więc moja odpowiedź na twoje pytanie:

czy powinienem zawsze dodawać prywatne dla nich wszystkich, jak poniżej?

jest stanowczym nie . Nie powinieneś zawsze dodawać, privateponieważ robiąc to, pokonujesz cel słowa kluczowego, ponieważ nie sygnalizuje już żadnego zamiaru, jeśli umieścisz go wszędzie: równie dobrze możesz go nigdzie nie umieścić.

@drewmoore zapewnia dobrą odpowiedź, ponieważ prywatne / publiczne sprowadza się do zamiaru. Ale jest jeszcze kilka rzeczy do rozważenia podczas używania wstrzykniętych prywatnych wartości:

• Zarówno maszynopis ( noUnusedLocals ), jak i tslint ( no-unused-variable ) będą zgłaszać błędy, jeśli użyjesz @Import() private foolub constructor(private foo) {}i używaj tylko foow swoim szablonie
• AOT nie zadziała :

Jeśli chcemy emitować TypeScript jako wynik procesu kompilacji AoT, musimy upewnić się, że mamy dostęp tylko do pól publicznych w szablonach naszych komponentów **

• Jest uważany za anty-wzór