Jaka jest właściwa deklaracja głównego?

Jaka jest poprawna sygnatura mainfunkcji w C ++? Jaki jest prawidłowy typ zwracanej wartości i co to znaczy zwracać wartość main? Jakie są dozwolone typy parametrów i jakie mają znaczenie?

Czy to jest specyficzne dla systemu? Czy te zasady zmieniały się z czasem? Co się stanie, jeśli je naruszę?

mainFunkcja musi być zadeklarowany jako funkcja trzecich w globalnej przestrzeni nazw. Oznacza to, że nie może to być statyczna lub niestatyczna funkcja składowa klasy, ani nie może być umieszczona w przestrzeni nazw (nawet w nienazwanej przestrzeni nazw).

Nazwa mainnie jest zarezerwowana w C ++ z wyjątkiem funkcji w globalnej przestrzeni nazw. Możesz zadeklarować inne wymienione podmiotymain , w tym między innymi klasy, zmienne, wyliczenia, funkcje składowe i funkcje niebędące członkami, które nie znajdują się w globalnej przestrzeni nazw.

Można zadeklarować funkcję nazwaną mainjako funkcja składowa lub w przestrzeni nazw, ale taka funkcja nie byłaby mainfunkcją wyznaczającą miejsce rozpoczęcia programu.

mainFunkcja nie może być uznana jako staticlub inline. Nie można go również przeciążać; mainw globalnej przestrzeni nazw może istnieć tylko jedna funkcja .

mainFunkcja nie może być używana w programie: nie wolno wywołać mainfunkcję z dowolnego miejsca w kodzie, ani ty mogą brać swój adres.

Zwracany typ main musi byćint . Żaden inny typ zwracania nie jest dozwolony (ta reguła jest pogrubiona, ponieważ bardzo często można zobaczyć niepoprawne programy, które deklarują mainzwracany typ void; jest to prawdopodobnie najczęściej naruszana reguła dotycząca mainfunkcji).

Istnieją dwie deklaracje tego, mainco musi być dozwolone:

int main()               // (1)
int main(int, char*[])   // (2)

W (1) nie ma parametrów.

W (2) są dwa parametry i są one umownie nazwaneargc i argv, odpowiednio. argvjest wskaźnikiem do tablicy ciągów C reprezentujących argumenty programu. argcto liczba argumentów w argvtablicy.

Zwykle argv[0]zawiera nazwę programu, ale nie zawsze tak jest. argv[argc]na pewno jest pustym wskaźnikiem.

Zauważ, że ponieważ argument typu tablicowego (jak char*[]) jest w rzeczywistości tylko argumentem typu wskaźnika w przebraniu, poniższe dwa są poprawnymi sposobami zapisu (2) i oba oznaczają dokładnie to samo:

int main(int argc, char* argv[])
int main(int argc, char** argv)

Niektóre implementacje mogą dopuszczać inne typy i liczby parametrów; musiałbyś sprawdzić dokumentację swojej implementacji, aby zobaczyć, co obsługuje.

main()oczekuje, że zwróci zero, aby wskazać sukces i niezerowe, aby wskazać błąd. Nie musisz jawnie pisać returninstrukcji w main(): jeśli pozwalasz na main()powrót bez wyraźnego returnoświadczenia, jest to tak samo, jak gdybyś to napisał return 0;. Następujące dwie main()funkcje mają takie samo zachowanie:

int main() { }
int main() { return 0; }

Istnieją dwa makra, EXIT_SUCCESSa EXIT_FAILUREzdefiniowane w nich <cstdlib>mogą być również zwracane zmain() aby wskazać odpowiednio sukces i niepowodzenie.

Wartość zwracana przez main()jest przekazywana doexit() funkcji, która kończy działanie programu.

Zauważ, że wszystko to dotyczy tylko kompilacji dla środowiska hostowanego (nieformalnie, środowiska, w którym masz pełną bibliotekę standardową i system operacyjny, na którym działa twój program). Możliwe jest również skompilowanie programu w C ++ dla środowiska wolnostojącego (na przykład niektórych typów systemów wbudowanych), w którym to przypadku uruchomienie i zakończenie są całkowicie zdefiniowane przez implementację, a main()funkcja może nawet nie być wymagana. Jeśli jednak piszesz C ++ dla nowoczesnego systemu operacyjnego dla komputerów stacjonarnych, kompilujesz dla środowiska hostowanego.

Z dokumentacji standardowej, 3.6.1.2 Główna funkcja ,

Powinien mieć zwracany typ typu int, ale poza tym jego typ jest zdefiniowany w implementacji. Wszystkie implementacje pozwalają na obie z następujących definicji main:

int main() { / ... / } i int main(int argc, char* argv[]) { / ... / }

W tej ostatniej postaci argcpodaje się liczbę argumentów przekazanych do programu ze środowiska, w którym program jest uruchamiany. Jeśli argument argc jest różny od zera, argumenty te należy podać w argv [0] do argv [argc-1] jako wskaźniki do początkowego znaki wielobajtowych łańcuchów zakończonych znakiem null .....

Mam nadzieję, że to pomoże ...

Dokładne brzmienie najnowszego opublikowanego standardu (C ++ 14) to:

Wdrożenie powinno umożliwiać jedno i drugie

• funkcja ()zwracania inti

• funkcja (int, wskaźnik do wskaźnika do char)powrotuint

jako typ main.

To wyjaśnia, że ​​alternatywne pisownie są dozwolone, o ile typem mainjest typ int()lub int(int, char**). Zatem dozwolone są również:

• int main(void)
• auto main() -> int
• int main ( )
• signed int main()
• typedef char **a; typedef int b, e; e main(b d, a c)

Dwie ważne sieci to int main()i int main(int, char*[]). Każda inna rzecz może się skompilować lub nie. Jeśli mainnie zwraca jawnie wartości, niejawnie zwracane jest 0 .

Szczegóły dotyczące zwracanych wartości i ich znaczenia

Na 3.6.1 ( [basic.start.main]):

Instrukcja return in mainskutkuje opuszczeniem mainfunkcji (zniszczeniem wszystkich obiektów z automatycznym czasem trwania) i wywołaniem std::exitz wartością zwracaną jako argumentem. Jeśli kontrola osiągnie koniec mainbez napotkania returninstrukcji, efektem jest wykonanie

return 0;

Zachowanie std::exitjest szczegółowo opisane w sekcji 18.5 ( [support.start.term]) i opisuje kod stanu:

Wreszcie kontrola jest zwracana do środowiska hosta. Jeśli status ma wartość zero lub EXIT_SUCCESS, zwracana jest zdefiniowana w implementacji forma pomyślnego zakończenia statusu. Jeśli status to EXIT_FAILURE, zwracana jest zdefiniowana w implementacji forma statusu niepomyślne zakończenie. W przeciwnym razie zwracany stan jest zdefiniowany w ramach implementacji.