Jaka jest różnica między testami jednostkowymi, funkcjonalnymi, akceptacyjnymi i integracyjnymi (i innymi rodzajami testów, o których nie wspomniałem)?
testing
terminology
definition
Andrzej
źródło
źródło
Odpowiedzi:
W zależności od tego, gdzie spojrzysz, otrzymasz nieco inne odpowiedzi. Dużo czytałem na ten temat i oto moja destylacja; znowu są nieco wełniste i inni mogą się nie zgodzić.
Testy jednostkowe
Testuje najmniejszą jednostkę funkcjonalności, zazwyczaj metodę / funkcję (np. Biorąc pod uwagę klasę o określonym stanie, wywołanie metody x na klasie powinno spowodować, że y się zdarzy). Testy jednostkowe powinny koncentrować się na jednej konkretnej funkcji (np. Wywołanie metody pop, gdy stos jest pusty, powinno rzucić an
InvalidOperationException). Wszystko, czego dotyka, powinno odbywać się w pamięci; oznacza to, że kod testowy i testowany kod nie powinny:Wszelką zależność, która jest powolna / trudna do zrozumienia / inicjalizacji / manipulacji, powinna zostać zagubiona / wyszydzona / poddana wielorakiej wymianie przy użyciu odpowiednich technik, abyś mógł skupić się na tym, co robi jednostka kodu, a nie na tym, co robią jej zależności.
Krótko mówiąc, testy jednostkowe są tak proste, jak to możliwe, łatwe do debugowania, niezawodne (ze względu na zmniejszone czynniki zewnętrzne), szybkie w wykonaniu i pomagają udowodnić, że najmniejsze elementy składowe programu działają zgodnie z przeznaczeniem, zanim zostaną złożone. Zastrzeżenie polega na tym, że chociaż możesz udowodnić, że działają idealnie w izolacji, jednostki kodu mogą wybuchnąć po połączeniu, co prowadzi nas do ...
Testy integracyjne
Testy integracyjne opierają się na testach jednostkowych poprzez połączenie jednostek kodu i sprawdzenie, czy powstała kombinacja działa poprawnie. Może to być wnętrze jednego systemu lub połączenie wielu systemów razem, aby zrobić coś pożytecznego. Kolejną rzeczą, która odróżnia testy integracyjne od testów jednostkowych, jest środowisko. Testy integracyjne mogą i będą wykorzystywać wątki, uzyskiwać dostęp do bazy danych lub robić wszystko, co konieczne, aby upewnić się, że cały kod i różne zmiany środowiska będą działać poprawnie.
Jeśli zbudowałeś jakiś kod serializacji, a urządzenie przetestowało jego wnętrzności bez dotykania dysku, skąd wiesz, że zadziała podczas ładowania i zapisywania na dysku? Może zapomniałeś spłukać i pozbyć się strumieni plików. Być może twoje uprawnienia do plików są niepoprawne i przetestowałeś wewnętrzne dodatki w strumieniach pamięci. Jedynym sposobem, aby się przekonać, jest przetestowanie go „na żywo” w środowisku najbliższym produkcji.
Główną zaletą jest to, że znajdą błędy, których testy jednostkowe nie mogą, takie jak błędy okablowania (np. Instancja klasy A nieoczekiwanie otrzymuje zerową instancję B) i błędy środowiskowe (działa dobrze na moim komputerze z jednym procesorem, ale mój 4-rdzeniowa maszyna kolegi nie może przejść testów). Główną wadą jest to, że testy integracyjne dotykają więcej kodu, są mniej niezawodne, awarie trudniejsze do zdiagnozowania, a testy trudniejsze do utrzymania.
Ponadto testy integracyjne niekoniecznie dowodzą, że działa pełna funkcja. Użytkownik może nie przejmować się wewnętrznymi szczegółami moich programów, ale robię to!
Testy funkcjonalne
Testy funkcjonalne sprawdzają poprawność określonej funkcji, porównując wyniki dla danych wejściowych ze specyfikacją. Testy funkcjonalne nie dotyczą samych wyników pośrednich ani skutków ubocznych, a jedynie wynik (nie obchodzi ich, że po wykonaniu x obiekt y ma stan z). Są one napisane w celu przetestowania części specyfikacji, takiej jak „wywołanie funkcji Square (x) z argumentem 2 zwraca 4”.
Test wstępny
Testy akceptacyjne wydają się być podzielone na dwa typy:
Standardowe testy akceptacyjne obejmują przeprowadzanie testów w pełnym systemie (np. Korzystanie ze strony internetowej za pomocą przeglądarki internetowej), aby sprawdzić, czy funkcjonalność aplikacji jest zgodna ze specyfikacją. Np. „Kliknięcie ikony powiększenia powinno powiększyć widok dokumentu o 25%”. Nie ma prawdziwego kontinuum wyników, tylko wynik pozytywny lub negatywny.
Zaletą jest to, że testy są opisane prostym językiem angielskim i zapewniają, że oprogramowanie jako całość jest kompletne. Wadą jest to, że przesunąłeś kolejny poziom w górę piramidy testowej. Testy akceptacyjne dotykają gór kodu, więc wyśledzenie awarii może być trudne.
Ponadto w zwinnym opracowywaniu oprogramowania testy akceptacji użytkownika obejmują tworzenie testów odzwierciedlających historie użytkowników tworzone przez / dla klienta oprogramowania podczas tworzenia. Jeśli testy przejdą pomyślnie, oznacza to, że oprogramowanie powinno spełniać wymagania klienta, a historie można uznać za kompletne. Pakiet testów akceptacyjnych to w zasadzie wykonywalna specyfikacja napisana w języku specyficznym dla domeny, który opisuje testy w języku używanym przez użytkowników systemu.
Wniosek
Wszystkie się uzupełniają. Czasami warto skupić się na jednym typie lub całkowicie go unikać. Główną różnicą jest dla mnie to, że niektóre testy patrzą na rzeczy z perspektywy programisty, podczas gdy inne wykorzystują ukierunkowanie na klienta / użytkownika końcowego.
źródło
Ważne jest, abyś wiedział, co te terminy oznaczają dla twoich kolegów. Różne grupy będą miały nieco odmienne definicje tego, co mają na myśli, mówiąc na przykład testy „całościowe”.
Ostatnio natknąłem się na system nazw Google dla ich testów i raczej mi się podoba - omijają argumenty, używając tylko małego, średniego i dużego. Przy podejmowaniu decyzji, do której kategorii pasuje test, biorą pod uwagę kilka czynników - jak długo trwa uruchomienie, czy uzyskuje dostęp do sieci, bazy danych, systemu plików, systemów zewnętrznych i tak dalej.
http://googletesting.blogspot.com/2010/12/test-sizes.html
Wyobrażam sobie, że różnica między Małym, Średnim i Dużym w twoim obecnym miejscu pracy może różnić się od Google.
Jednak nie chodzi tylko o zakres, ale o cel. Bardzo ważne jest stwierdzenie Marka o różnych perspektywach testów, np. Programista kontra klient / użytkownik końcowy.
źródło
http://martinfowler.com/articles/microservice-testing/
Wpis na blogu Martina Fowlera mówi o strategiach testowania kodu (szczególnie w architekturze mikrousług), ale większość z nich dotyczy dowolnej aplikacji.
Zacytuję jego podsumowanie:
źródło
Testy jednostkowe - jak sama nazwa wskazuje, metoda ta sprawdza na poziomie obiektu. Poszczególne komponenty oprogramowania są testowane pod kątem błędów. Do tego testu potrzebna jest znajomość programu, a kody testowe są tworzone w celu sprawdzenia, czy oprogramowanie zachowuje się zgodnie z przeznaczeniem.
Testy funkcjonalne - przeprowadzane są bez wiedzy o wewnętrznej pracy systemu. Tester spróbuje użyć systemu, po prostu przestrzegając wymagań, zapewniając różne dane wejściowe i testując wygenerowane dane wyjściowe. Ten test jest również znany jako testowanie w zamkniętej skrzynce lub czarna skrzynka.
Testy akceptacyjne - jest to ostatni test przeprowadzany przed przekazaniem oprogramowania klientowi. Przeprowadzane jest w celu zapewnienia, że opracowane oprogramowanie spełnia wszystkie wymagania klientów. Istnieją dwa rodzaje testów akceptacyjnych - jeden przeprowadzany przez członków zespołu programistycznego, znany jako wewnętrzny test akceptacyjny (testy alfa), a drugi przeprowadzany przez klienta lub użytkownika końcowego jako (testowanie beta)
Testy integracyjne - poszczególne moduły, które zostały już poddane testom jednostkowym, są ze sobą zintegrowane. Zasadniczo stosuje się dwa podejścia:
1) Od góry do dołu
2) Od dołu do góry
źródło
To jest bardzo proste.
Testowanie jednostkowe: jest to testowanie przeprowadzone przez programistów posiadających wiedzę na temat kodowania. Testowanie odbywa się na etapie kodowania i jest częścią testów białej skrzynki. Oprogramowanie, które powstaje w celu opracowania, jest przekształcane w fragment kodu lub wycinki kodu zwane jednostką. Indywidualne testowanie tych jednostek, zwane testowaniem jednostkowym, wykonywane przez programistów w celu wykrycia pewnych ludzkich błędów, takich jak brak pokrycia instrukcji itp.
Testy funkcjonalne: Testy przeprowadzane są w fazie testowania (QA) i są częścią testów czarnej skrzynki. Rzeczywiste wykonanie wcześniej napisanych przypadków testowych. Testy te są w rzeczywistości wykonywane przez testerów, którzy znajdują rzeczywisty wynik dowolnej funkcji w witrynie i porównują ten wynik z oczekiwanym wynikiem. Jeśli stwierdzą jakiekolwiek rozbieżności, oznacza to błąd.
Testy akceptacyjne: znane jako UAT. I faktycznie zostało to zrobione przez testera, a także programistów, zespół zarządzający, autora, pisarzy i wszystkich, którzy są zaangażowani w ten projekt. Aby upewnić się, że projekt jest w końcu gotowy do dostarczenia bez błędów.
Testy integracyjne: Jednostki kodu (wyjaśnione w punkcie 1) są zintegrowane ze sobą w celu ukończenia projektu. Te jednostki kodów mogą być napisane w różnych technologiach kodowania lub mogą być w innej wersji, więc programiści wykonują te testy, aby upewnić się, że wszystkie jednostki kodu są kompatybilne z innymi i że nie ma żadnych problemów z integracją.
źródło
Niektóre (stosunkowo) najnowsze pomysły przeciwko nadmiernym szyderstwom i czystym testom jednostkowym:
źródło
Wyjaśnię ci to praktycznym przykładem i bez teorii:
Deweloper pisze kod. Nie ma jeszcze zaimplementowanego GUI. Testy na tym poziomie weryfikują, czy funkcje działają poprawnie, a typy danych są poprawne. Ten etap testowania nazywa się testowaniem jednostkowym.
Po opracowaniu GUI i przypisaniu aplikacji do testera, weryfikuje on wymagania biznesowe z klientem i wykonuje różne scenariusze. Nazywa się to testowaniem funkcjonalnym. Tutaj mapujemy wymagania klienta z przepływami aplikacji.
Testy integracyjne: załóżmy, że nasza aplikacja ma dwa moduły: HR i finanse. Moduł HR został wcześniej dostarczony i przetestowany. Teraz Finanse są opracowane i można je przetestować. Współzależne funkcje są teraz dostępne, więc na tym etapie przetestujesz punkty komunikacji między nimi i sprawdzisz, czy działają zgodnie z wymaganiami.
Testowanie regresji to kolejna ważna faza, która odbywa się po każdym nowym opracowaniu lub naprawieniu błędu. Jego celem jest weryfikacja wcześniej działających funkcji.
źródło
test jednostkowy: testowanie pojedynczego modułu lub niezależnego komponentu w aplikacji jest znane jako testowanie jednostkowe, testowanie jednostkowe zostanie przeprowadzone przez programistę.
test integracji: łączenie wszystkich modułów i testowanie aplikacji w celu zweryfikowania komunikacji i przepływu danych między modułami działają poprawnie lub nie, testy te przeprowadzane są również przez programistów.
test funkcjonalny sprawdzający indywidualną funkcjonalność aplikacji oznacza test funkcjonalny
testy akceptacyjne testowanie to jest wykonywane przez użytkownika końcowego lub klienta, niezależnie od tego, czy aplikacja kompilacyjna jest zgodna z wymaganiami klienta, a specyfikacja klienta to test akceptacyjny
źródło