Jak skonstruować std :: string ze std :: vector <char>?
115
Oprócz (oczywistego) zbudowania najpierw łańcucha w stylu C, a następnie użycia go do stworzenia std :: string, czy istnieje szybszy / alternatywny / „lepszy” sposób inicjalizacji łańcucha z wektora znaków?
Z wyjątkiem VS2013, który w czasie wykonywania potwierdza nieprawidłowe iteratory, chyba że ustawisz _ITERATOR_DEBUG_LEVEL=1(w takim przypadku wydaje się działać dobrze).
Cameron,
35
Z C ++ 11, można to zrobić std::string(v.data())albo, jeśli wektor nie zawiera '\0'na końcu std::string(v.data(), v.size()).
Uważam, że nawet w C ++ 98 można zrobić std :: string (& v [0]). Dzieje się tak, oczywiście, jeśli wektor jest zakończony zerem.
Jamie
1
@Jamie: Nawiasem mówiąc, w C ++ 98 string(&v[0], v.size())powinno również działać, ale tylko później assert(not v.empty());, ponieważ jeśli wektor jest pusty, oba v[0]i v.front()wywołałyby niezdefiniowane zachowanie. To, poza prostotą składni, polegającą na tym, że nie trzeba używać operatora address-of, jest prawdziwą zaletą funkcji C ++ 11 data(), która działa nawet na pustym wektorze.
Adam H. Peterson
Bardzo prawdziwe. Niestety, mój projekt utknął w Visual Studio 2008 w najbliższej przyszłości. Dobrze o sprawdzeniu najpierw długości wektora.
Jamie
Jeśli wektor nie zawiera '\ 0', std::string(v.data())może prowadzić do dłuższego ciągu. Więc nie używaj w ten sposób.
heLomaN
@heLomaN: Co jest nie tak z tym std::string(v.data(), v.size()), co zostało wyraźnie wymienione w odpowiedzi właśnie z tego powodu?
Sz.
12
std::string s(v.begin(), v.end());
Gdzie v jest praktycznie dowolną iteracją. (W szczególności begin () i end () muszą zwracać InputIterators.)
Dla kompletności, inny sposób to std::string(&v[0])(chociaż musisz upewnić się, że twój łańcuch jest zakończony znakiem null i std::string(v.data())generalnie jest preferowany.
Różnica polega na tym, że możesz użyć poprzedniej techniki, aby przekazać wektor do funkcji, które chcą zmodyfikować bufor, czego nie można zrobić za pomocą .data ().
Dlaczego nie możesz data()zmodyfikować bufora? Wydaje mi się, że jeśli wywołasz data()wektor inny niż const, zwróci on a T *(a jeśli twój wektor to const, 'v [0]' i T const &tak zwróci a ).
Adam H. Peterson
@ AdamH.Peterson wydaje się, że jest to przeoczenie w standardzie. Dane Std :: vector mają zarówno funkcje const, jak i non-const, podczas gdy w obecnym standardzie std :: string ma tylko funkcję const: en.cppreference.com/w/cpp/string/basic_string/data Zauważ, że C ++ 17 dodaje wersję inną niż stała, więc może to nie być w nieskończoność - jednak obecny standard stwierdza, że „Modyfikowanie tablicy znaków, do której uzyskiwany jest dostęp poprzez dane, ma niezdefiniowane zachowanie”.
Riot
Byłoby to prawdą, gdyby vbył ciągiem, ale typ docelowy jest ciągiem i vjest wektorem. (Ale fajnie jest widzieć, że C ++ 17 da ciągi parzystość z wektorem.)
Adam H. Peterson
@ AdamH.Peterson masz oczywiście rację. Na to pytanie odpowiedziałem jakiś czas temu, założyłem, że całe pytanie dotyczy wyłącznie strun bez sprawdzania.
Riot
2
Podoba mi się odpowiedź Stefana (wrzesień 11 '13), ale chciałbym ją nieco wzmocnić:
Jeśli wektor kończy się terminatorem zerowym, nie powinieneś używać (v.begin (), v.end ()): powinieneś używać v.data () (lub & v [0] dla tych sprzed C ++ 17) .
Jeśli v nie ma terminatora zerowego, należy użyć (v.begin (), v.end ()).
Jeśli użyjesz funkcji begin () i end (), a wektor ma kończące zero, otrzymasz na przykład łańcuch „abc \ 0”, który ma długość 4, ale w rzeczywistości powinien mieć tylko „abc”.
std::vector<char> v2(std::move(v))ale z astd::stringjako nowym obiektem.Odpowiedzi:
Cóż, najlepszym sposobem jest użycie następującego konstruktora:
co doprowadziłoby do czegoś takiego:
źródło
Myślę, że możesz to zrobić
gdzie MyVector jest twoim std :: vector.
źródło
_ITERATOR_DEBUG_LEVEL=1(w takim przypadku wydaje się działać dobrze).Z C ++ 11, można to zrobić
std::string(v.data())albo, jeśli wektor nie zawiera'\0'na końcustd::string(v.data(), v.size()).źródło
string(&v[0], v.size())powinno również działać, ale tylko późniejassert(not v.empty());, ponieważ jeśli wektor jest pusty, obav[0]iv.front()wywołałyby niezdefiniowane zachowanie. To, poza prostotą składni, polegającą na tym, że nie trzeba używać operatora address-of, jest prawdziwą zaletą funkcji C ++ 11data(), która działa nawet na pustym wektorze.std::string(v.data())może prowadzić do dłuższego ciągu. Więc nie używaj w ten sposób.std::string(v.data(), v.size()), co zostało wyraźnie wymienione w odpowiedzi właśnie z tego powodu?Gdzie v jest praktycznie dowolną iteracją. (W szczególności begin () i end () muszą zwracać InputIterators.)
źródło
Dla kompletności, inny sposób to
std::string(&v[0])(chociaż musisz upewnić się, że twój łańcuch jest zakończony znakiem null istd::string(v.data())generalnie jest preferowany.Różnica polega na tym, że możesz użyć poprzedniej techniki, aby przekazać wektor do funkcji, które chcą zmodyfikować bufor, czego nie można zrobić za pomocą .data ().
źródło
data()zmodyfikować bufora? Wydaje mi się, że jeśli wywołaszdata()wektor inny niż const, zwróci on aT *(a jeśli twój wektor to const, 'v [0]' iT const &tak zwróci a ).vbył ciągiem, ale typ docelowy jest ciągiem ivjest wektorem. (Ale fajnie jest widzieć, że C ++ 17 da ciągi parzystość z wektorem.)Podoba mi się odpowiedź Stefana (wrzesień 11 '13), ale chciałbym ją nieco wzmocnić:
Jeśli wektor kończy się terminatorem zerowym, nie powinieneś używać (v.begin (), v.end ()): powinieneś używać v.data () (lub & v [0] dla tych sprzed C ++ 17) .
Jeśli v nie ma terminatora zerowego, należy użyć (v.begin (), v.end ()).
Jeśli użyjesz funkcji begin () i end (), a wektor ma kończące zero, otrzymasz na przykład łańcuch „abc \ 0”, który ma długość 4, ale w rzeczywistości powinien mieć tylko „abc”.
źródło
źródło