Jak korzystać z NSCache

Czy ktoś może podać przykład, jak używać NSCachedo buforowania ciągu? Czy ktoś ma link do dobrego wyjaśnienia? Nie mogę znaleźć żadnego ...

Używasz go w taki sam sposób, jak byś używał NSMutableDictionary. Różnica polega na tym, że gdy NSCachewykryje nadmierne obciążenie pamięci (tj. Buforuje zbyt wiele wartości), zwolni niektóre z tych wartości, aby zrobić miejsce.

Jeśli możesz odtworzyć te wartości w czasie wykonywania (pobierając je z Internetu, wykonując obliczenia, cokolwiek), NSCachemoże to odpowiadać Twoim potrzebom. Jeśli danych nie można odtworzyć (np. Są to dane wprowadzone przez użytkownika, są wrażliwe na czas itp.), Nie należy ich przechowywać w pliku, NSCacheponieważ zostaną tam zniszczone.

Przykład bez uwzględnienia bezpieczeństwa wątków:

// Your cache should have a lifetime beyond the method or handful of methods
// that use it. For example, you could make it a field of your application
// delegate, or of your view controller, or something like that. Up to you.
NSCache *myCache = ...;
NSAssert(myCache != nil, @"cache object is missing");

// Try to get the existing object out of the cache, if it's there.
Widget *myWidget = [myCache objectForKey: @"Important Widget"];
if (!myWidget) {
    // It's not in the cache yet, or has been removed. We have to
    // create it. Presumably, creation is an expensive operation,
    // which is why we cache the results. If creation is cheap, we
    // probably don't need to bother caching it. That's a design
    // decision you'll have to make yourself.
    myWidget = [[[Widget alloc] initExpensively] autorelease];

    // Put it in the cache. It will stay there as long as the OS
    // has room for it. It may be removed at any time, however,
    // at which point we'll have to create it again on next use.
    [myCache setObject: myWidget forKey: @"Important Widget"];
}

// myWidget should exist now either way. Use it here.
if (myWidget) {
    [myWidget runOrWhatever];
}

@implementation ViewController
{    
    NSCache *imagesCache;    
}


- (void)viewDidLoad
{    
    imagesCache = [[NSCache alloc] init];
}


// How to save and retrieve NSData into NSCache
NSData *imageData = [imagesCache objectForKey:@"KEY"];
[imagesCache setObject:imageData forKey:@"KEY"];

Przykładowy kod do buforowania ciągu przy użyciu NSCache w języku Swift:

var cache = NSCache()
cache.setObject("String for key 1", forKey: "Key1")
var result = cache.objectForKey("Key1") as String
println(result) // Prints "String for key 1"

Aby utworzyć pojedyncze wystąpienie NSCache dla całej aplikacji (singleton), możesz łatwo rozszerzyć NSCache, aby dodać właściwość sharedInstance. Po prostu umieść następujący kod w pliku o nazwie podobnej do NSCache + Singleton.swift:

import Foundation

extension NSCache {
    class var sharedInstance : NSCache {
        struct Static {
            static let instance : NSCache = NSCache()
        }
        return Static.instance
    }
}

Następnie możesz użyć pamięci podręcznej w dowolnym miejscu aplikacji:

NSCache.sharedInstance.setObject("String for key 2", forKey: "Key2")
var result2 = NSCache.sharedInstance.objectForKey("Key2") as String
println(result2) // Prints "String for key 2"

przykładowy projekt Dodaj plik CacheController.h i .m z przykładowego projektu do projektu. W klasie, w której chcesz przechowywać dane w pamięci podręcznej, umieść poniższy kod.

[[CacheController storeInstance] setCache:@"object" forKey:@"objectforkey" ];

możesz ustawić dowolny obiekt za pomocą tego

[[CacheController storeInstance] getCacheForKey:@"objectforkey" ];

odzyskać

Ważne: Klasa NSCache zawiera różne zasady automatycznego usuwania. jeśli chcesz buforować dane na stałe lub chcesz usunąć dane z pamięci podręcznej w określonym czasie, zobacz tę odpowiedź .

Czy buforowane obiekty nie powinny implementować protokołu NSDiscardableContent?

Z opisu klasy NSCache: Typowym typem danych przechowywanym w obiektach NSCache jest obiekt implementujący protokół NSDiscardableContent. Przechowywanie tego typu obiektu w pamięci podręcznej ma zalety, ponieważ jego zawartość można wyrzucić, gdy nie jest już potrzebna, oszczędzając w ten sposób pamięć. Domyślnie obiekty NSDiscardableContent w pamięci podręcznej są automatycznie usuwane z pamięci podręcznej, jeśli ich zawartość zostanie odrzucona, chociaż tę zasadę automatycznego usuwania można zmienić. Jeśli obiekt NSDiscardableContent zostanie umieszczony w pamięci podręcznej, pamięć podręczna wywoła na nim discardContentIfPossible po jego usunięciu.