ViewBinding vs Kotlin Rozszerzenia Androida z syntetycznymi widokami

Jak nowe ViewBinding ma się do rozszerzeń Kotlin dla Androida z syntetycznymi wiązaniami widoków?

Oprócz NullSafety i TypeSafety zapewnianych przez nowe ViewBindings, dlaczego warto rozważyć porzucenie Kotlinowskiego sposobu korzystania z syntetycznych powiązań w widokach.

Czy nowy ViewBinding jest bardziej wydajny, ponieważ wcześniej generuje klasę Binding?

Przyjrzyjmy się dwóm.

Konfiguracja

Rozszerzenia Kotlin dla Androida

1. Zaimportuj odpowiednie rozszerzenia syntetyczne układu: import kotlinx.android.synthetic.main.<layout>.*
2. Odnośnik widoki w kodzie poprzez ich identyfikatory: textView.text = "Hello, world!". Rozszerzenia te działają na: Activities, Fragmentsi Views.

Zobacz wiązanie

1. Utwórz wiążące odwołanie w swojej klasie: private lateinit var binding YourClassBinding
2. Nadmuchać swój wiążącej binding = YourClassBinding.inflate(layoutInflater)wnętrze Activity„y onCreatei połączenia setContentView(binding.root), czy napompować go w Fragment” s onCreateViewnastępnie powrócić go:return binding.root
3. Odwołaj się do widoków w kodzie poprzez powiązanie przy użyciu ich identyfikatorów binding.textView.text = "Hello, world!"

Wpisz bezpieczeństwo

Rozszerzenia Kotlin dla systemu Android i ViewBinding są z definicji bezpieczne dla typów, ponieważ widoki odniesienia są już rzutowane na odpowiednie typy.

Brak bezpieczeństwa

Rozszerzenia Kotlin dla Androida i ViewBinding są bezpieczne. ViewBinding nie ma tu żadnej przewagi . W przypadku KAE , jeśli widok jest obecny tylko w niektórych konfiguracjach układu, IDE zwróci na to uwagę:

Więc traktujesz go jak każdy inny dopuszczający się do null typ w Kotlinie, a błąd zniknie:

Stosowanie zmian układu

W przypadku rozszerzeń Kotlin dla systemu Android zmiany układu natychmiast przekładają się na generowanie rozszerzeń syntetycznych, dzięki czemu można od razu z nich korzystać. W przypadku ViewBinding musisz zbudować swój projekt

Niepoprawne użycie układu

W przypadku rozszerzeń Kotlin dla systemu Android możliwe jest importowanie nieprawidłowych rozszerzeń układu, co powoduje NullPointerException. To samo dotyczy ViewBinding , ponieważ możemy zaimportować niewłaściwą Bindingklasę. Chociaż bardziej prawdopodobne jest przeoczenie niewłaściwego importu niż niepoprawnej nazwy klasy, szczególnie jeśli plik układu jest dobrze nazwany po Activity/ Fragment/ View, więc ViewBinding ma tutaj przewagę.

Podsumowanie KAE vs ViewBinding

• Wpisz bezpieczeństwo - Rysuj.
• Brak bezpieczeństwa - losowanie.
• Kod bojlera - wygrywa KAE . Z dokumentacji rozszerzeń systemu Android Kotlin :

Wtyczka Kotlin Android Extensions pozwala nam uzyskać takie same wrażenia, jak w przypadku niektórych z tych bibliotek, bez konieczności dodawania dodatkowego kodu.

• Stosowanie zmian układu - wygrywa KAE . Zmiany są natychmiastowe w przeciwieństwie do ViewBinding .
• Niepoprawne użycie układu - wygrywa ViewBinding

Myślę, że istnieje duże nieporozumienie, że ViewBinding zastępuje KAE . Ludzie słyszą duże słowa kluczowe i powtarzają je bez uprzedniej weryfikacji. Jasne, ViewBinding jest obecnie najlepszą opcją do programowania Java (zamiennik ButterKnife ), ale nie ma żadnej lub ma niewielką przewagę nad KAE w Kotlin (patrz sekcja Nieprawidłowe użycie układu ).

Uwaga dodatkowa: Jestem pewien, że ludzie DataBinding polubią ViewBinding :)

ViewBindingrozwiązał największy problem kotlinx.android.synthetic. W syntheticwiążący, jeśli w Treści do układu, a następnie wpisz identyfikator, który istnieje tylko w innym układzie, IDE pozwala uzupełni i dodać nową instrukcję import. O ile programista nie sprawdzi, czy wyciągi importowe importują tylko prawidłowe widoki, nie ma bezpiecznego sposobu na sprawdzenie, czy nie spowoduje to problemów z czasem wykonywania. Ale w obiekcie ViewBindingpowinieneś użyć layoutobiektu wiązania, aby uzyskać dostęp do jego widoków, aby nigdy nie wywoływać widoku w innym układzie, a jeśli chcesz to zrobić, otrzymasz błąd kompilacji, a nie błąd wykonania. Oto przykład.

Tworzymy dwa układy zwane activity_maini activity_othertak:

Activity_main.xml

<RelativeLayout xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
                android:layout_width="match_parent"
                android:layout_height="match_parent">

    <TextView
        android:id="@+id/message_main"
        android:layout_width="wrap_content"
        android:layout_height="wrap_content"
        />

</RelativeLayout>

activity_other.xml

<RelativeLayout xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
                xmlns:tools="http://schemas.android.com/tools"
                android:layout_width="match_parent"
                android:layout_height="match_parent"
                >

    <TextView
        android:id="@+id/message_other"
        android:layout_width="wrap_content"
        android:layout_height="wrap_content"
        />

</RelativeLayout>

Teraz, jeśli napiszesz swoją aktywność w ten sposób:

import android.os.Bundle
import android.support.v7.app.AppCompatActivity
import kotlinx.android.synthetic.main.activity_other.*

class MainActivity : AppCompatActivity() {

    override fun onCreate(savedInstanceState: Bundle?) {
        super.onCreate(savedInstanceState)
        setContentView(R.layout.activity_main)
        //Application will crash because "message_other" doesn't exist in "activity_main"
        message_other.text = "Hello!"
    }
}

kod zostanie skompilowany bez żadnego błędu, ale aplikacja ulegnie awarii w czasie wykonywania. Ponieważ widok o message_otheridentyfikatorze nie istnieje, activity_maina kompilator tego nie sprawdził. Ale jeśli używasz ViewBindingtak:

class MainActivity : AppCompatActivity() {
    private lateinit var binding: ActivityMainBinding

    override fun onCreate(savedInstanceState: Bundle?) {
        super.onCreate(savedInstanceState)
        binding = ActivityMainBinding.inflate(layoutInflater)
        setContentView(binding.root)
        //This code will never compile and the IDE shows you an error
        binding.message_other.text = "Hello!"
    }
}

Twój kod nigdy się nie skompiluje i Android Studiowyświetli błąd w ostatniej linii.

kotlinx.android.synthetic nie jest już zalecaną praktyką, powiedział Google w jednym komunikacie zatwierdzenia „jednym z wątków Reddit

https://android-review.googlesource.com/c/platform/frameworks/support/+/882241 "

Synthetics nie jest rozwijany przez google, jest częścią rozszerzenia kotlin dla Androida stworzonego przez JetBrains i stopniowo google programiści Androida zaczęli zamieniać Synthetics na ViewBindins w swoich demach i kodach źródłowych.

„Teraz pojawia się pytanie, które musimy wziąć pod uwagę.”

Według google (View binding, ButterKnife, Kotlin syntetyki) biblioteki te są z powodzeniem używane przez wiele aplikacji i rozwiązują ten sam problem.

Jednak w przypadku większości aplikacji Google zaleca wypróbowanie powiązania widoku zamiast tych bibliotek, ponieważ wiązanie widoku zapewnia bezpieczniejsze, bardziej zwięzłe wyszukiwanie widoku.

Załączony obraz odniesienia, aby szybko wyczyścić.

Jeśli jednak chcesz przejść do dept, możesz użyć poniższego linku. https://medium.com/androiddevelopers/use-view-binding-to-replace-findviewbyid-c83942471fc